บทสรุปประการหนึ่งของปฏิบัติการนองเลือดเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ที่ผ่านมา นอกจากเจ้าหน้าที่รัฐและผู้ชุมนุมบางส่วนใช้ความรุนแรงระหว่างกันจนมีผู้บาดเจ็บล้มตายแล้ว

สภาวะการนำของแกนนำในการควบคุมผู้ชุมนุมยามเกิดภาวะวุ่นวายก็นับว่ามีความสำคัญ...

การเสียชีวิตของ "คุณโบว์" เมื่อค่ำวันที่ 7 ต.ค. หน้าบช.น. เราจะสังเกตได้ว่าเป็นสภาวะของการไร้การนำของแกนนำในการควบคุมผู้ชุมนุมที่มีลักษณะกระจัดกระจาย ไร้ระเบียบ ซึ่งถือเป็นภาวะเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ ล้มตายของผู้ชุมนุมหากเจ้าหน้าที่รัฐใช้ไม้แข็งเข้าจัดการ และ "มือที่สาม" ที่อาจจะเข้ามาแทรกแซง

การที่แกนนำพันธมิตรเรียกมวลชนของตัวเองออกมาทำ "สงครามครั้งสุดท้าย" (???) แบบม้วนเดียวจบ  พร้อมประกาศว่า "ไม่ชนะ ไม่เลิก" อาจจะตีความได้ว่าแม้จะเสียเลือดเนื้อมวลชนของตัวเองเพื่อสิ่งที่เรียกว่า "ชัยชนะ" ก็พร้อมที่จะทำ (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อชนะแล้ว จะจัดการ "ชัยชนะ" หลังจากนั้นอย่างไร)

เมื่อเอื้อนเอ่ยคำว่า "สงคราม" ย่อมไม่ใช่ภาพความสวยงาม เป็นเพียงแต่ภาพการบาดเจ็บล้มตายอยู่ข้างหน้า และยิ่งได้อ่านคำว่า "ไม่ชนะ ไม่เลิก" พาลคิดไม่ตกว่านี่เป็นเพียงแค่คำประกาศของ "อันธพาล" ที่คิดว่าตัวเองเป็นศาสดายึดกุมความจริง ความถูกต้องมาตลอด

เมื่อได้อ่าน ได้ยินเช่นนี้เรื่องแรกที่ต้องคำนึงถึงคือชีวิต สวัสดิภาพ ของมวลชนที่มาชุมนุม ต้องไม่มีใครคนใดบาดเจ็บหรือเสียชีวิต และต้องไม่นำการชุมนุมที่นำไปสู่ความเสี่ยงที่จะปะทะ

ที่สำคัญที่สุดแกนนำพันธมิตร บรรดาซีเนียร์ในพันธมิตรทั้งหลายควรเป็นแนวหน้าของมวลชนในการชุมนุมยามเกิดเหตุปะทะ พร้อมจะสละชีวิตได้ทุกเมื่อ

เพราะ 1.แกนนำเป็นคนเรียกเขามาชุมนุม นั่นหมายความว่าต้องเป็นเจ้าภาพรับผิดชอบยามเกิดเหตุร้าย ซึ่งส่วนใหญ่เมื่อเกิดเหตุร้าย แกนนำมักจะหายหัว

2.การตัดสินใจในภาวะการชุมนุมของประชาชนจำนวนมากเป็นการตัดสินใจจากแกนนำเพียงไม่กี่คน เป็นการรวบอำนาจการตัดสินใจว่าจะนำฝูงชนไปไหน ดังนั้นมวลชนจึงไม่มีส่วนร่วม ไม่มีเวลาประมวลผลในภาวะคับขันนอกจากจะใช้มือตบตอบรับในสิ่งที่แกนนำบอก

ข้อมูลการตัดสินใจว่าจะทำตามแกนนำหรือไม่เพียงแค่ประสาทสัมผัสทั้ง 5 หาใช่ข้อมูลเชิงลึกแบบที่แกนนำมี

และที่สำคัญเจ้าหน้าที่รัฐควรจัดการชุมนุมครั้งนี้โดยไม่มีอาวุธที่เสี่ยงนำไปสู่การบาดเจ็บล้มตาย...และควรปล่อยให้การชุมนุมดำเนินไป ถ้ายังเป็นสิทธิที่ทำได้ตามรัฐธรรมนูญ

...ถ้ารู้ว่าเส้นทางข้างหน้าจะเป็นเส้นทางแห่งความตาย เพื่อภารกิจ "ไม่ชนะ ไม่เลิก" นั้น แกนนำพันธมิตรทั้ง 5 และผู้กระหายชัยชนะทั้งหลายควรจะเป็นด่านหน้าแรกของการเดินเส้นทางไปสู่ความตาย (แต่จะชนะหรือไม่ก็อีกเรื่อง)

...ทิ้งประชาชนที่ไม่เกี่ยวข้อง ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ไว้ข้างหลัง อย่าให้เขาเป็นเพียงแค่เครื่องเซ่นของ "ชัยชนะ" ครั้งนี้เลยเถิด...

http://www.oknation.net/blog/emedicius/2008/11/23/entry-2

จากคุณ : emedicius - [ 23 พ.ย. 51 02:37:22 A:58.9.110.222 X: ]