วันนี้ตื่นเหมือนหลายวันที่ผ่านมา ไม่ค่อยอยากตื่น สมองมันรู้สึกไม่อยากรับรู้อะไรในวันนี้ ผมยอมรับว่ามีอาการซึมเศร้าต่อเนื่องมาระยะเวลาหนึ่งแล้ว รุ้สึกชีวิตมันมัว ๆ ไม่ค่อยสดใส พลังชีวิตมันเหลืออยู่น้อยเต็มทน แต่ก็ต้องฝืนไปทำอะไรให้มันมีประโยชน์ขึ้นอีกวัน
เปิด email วันนี้ มีหลายคนเมล์มาทักท้วง ห่วงใย เรื่องที่ผมประกาศถอดเสื้อแดง ใส่เสื้อขาว เพราะต้องการที่จะสนับสนุนแนวทางการเปลี่ยนผ่านวิกฤติด้วยสันติวิธีและรักษาระบอบประชาธิปไตย ผมตอบ email เพื่อให้เขามั่นใจว่า แม้เสื้อผมเปลี่ยนสี แต่หัวใจผมสีเดิม
จากนั้นก็ตามไปตอบข้อความที่มีคน Comment ไว้เป็นร้อยเรื่องที่ผมแถลงกรณีใส่เสื้อขาว http://www.prachatai.com/05web/th/home/14685
จดหมายฉบับน้อยอันหนึ่ง ทำให้ผมตื่นเต้น มีกำลังใจ เมื่อ อ.จอน อึ้งภากรณ์ NGOs รุ่นพี่ที่ผมนับถือมาสิบกว่าปี เขียนจดหมายเปิดผนึกถึงคนที่แกรู้จักและสื่อมวลชน เพื่อสนับสนุนแนวทางฝ่าวิกฤติชาติที่ผมเสนอ แต่ชะตากรรมของ อ.จอน ก็เหมือนผมครับ โดนเสื้อแดงด่ากระเจิง http://www.prachatai.com/05web/th/home/14700
นอกจากเรื่องนี้ลงในประชาไทแล้ว มติชน กับ แนวหน้า ก็รับลูกนี้ด้วยเช่นกัน
ช่วงบ่ายแวะไปธรรมศาสตร์ เพราะรับปากว่าจะไปบรรยายเรื่องงานอาสาสมัครให้ นศ ฟัง แต่พอไปถึงปรากฏว่าห้องปิด ไม่มีคนเลย โทรไปถามผู้จัดบอกว่า เขาจัดกันตอนเช้า เวรกรรม ขนาดจดไว้ในคอมยังพลาดได้ เสียอารมณ์
เดินมาที่ลานปรีดี เจอเด็ก อมธ กับ นศ อีกจำนวนหนึ่ง ถือป้ายด่า อธิการบดี เรื่องที่ไปสนับสนุนอำนาจนอกระบบ ความจริงแล้วผมสะใจโครตเลย เพราะไม่ค่อยชอบอธิการบดี มธ คนนี้ แต่คิดไปคิดมา ไอ้ที่ผมเสนอเรือ่งเสื้อขาวฝ่าวิกฤติ มันก็ข้อเสนอเดียวกับอนุพงษ์ และ อธิการบดี มธ คนนี้ไมใช่หรือ ฮ่า ๆ เอ...หรือว่า ผมสนับสนุนอำนาจนอกระบบ
เอาน่า....แม้ว่า ข้อเสนอเหมือนกัน แต่ผมไม่ฝักไฝ่อำมาตรยาธิปไตยเหมือนท่านอธิการบดี มธ แน่นอน
มีคนกระซิบที่ มธ ว่า จริง ๆ แล้ว ข้อเสนอของอนุพงษ์ และ อธิการบดี มธ นั้น ถูกชงมาจาก อ.ปริญญา มธ นั่นเอง Oh I See
ผมว่านะ ถ้า อธิการบดีคนนี้คิดเอง มันคงเหมือนกับพวก นักธุรกิจที่สีลมวันนี้ ที่เสนอว่าให้นายกลาออกนั่นแหละ แต่ไม่กดดันพันธมิตรเอาเสียเลย คนพวกนี้ คงวิ่งไปวิ่งมาระหว่าง office กับ สุวรรณภูมิอยู่ตอนนี้
กลับมา office วันนี้นักข่าว TPBS ติดต่อมา 2 ทีม ขอสัมภาษณ์ เอ..ทำมันมัน Hot อย่างนี้วะวันนี้ ก็ไอ้เรืองถอดเสื้อแดง ใส่เสื้อขาวนี่แหละ ก็บอกไปแบบไม่ปิดบังว่า ผมไม่ขาวเหมือน นักวิชาการเสื้อขาวนะ แต่เป็นเสื้อแดงที่ไม่อยากเห็นการนองเลือด เลยมาใส่เสื้อขาวแทน
ตอนดึก เกือบหมดสภาพแล้ว เพราะทั้งการเมืองและงานประจำ ลูกสาวโทรมาบอกว่า ให้พ่อออกจากตึกแล้วมองไปที่ทิศตะวันตก พระจันทร์กำลังยิ้ม แต่เจ้ากรรม ตึกที่ผมทำงานอยู่ มันมองไม่เห็น แต่เมื่อเดินกลับบ้าน ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังจับกลุ่มถ่ายรูปท้องฟ้าใหญ่เลย ผมแหงนหน้ามองขึ้นไป ผู้รู้สึกได้ถึงพลังชีวิตผมกลับคืนมา มันช่างสวยงามเหลือเกิน
ผมได้ยินว่า หัวค่ำนี้ ทั้งคนเสื้อเหลือง และ คนเสื้อแดง ต่างมีความสุขมาก ที่ได้เห็นพระจันทร์ยิ้มให้
ขอบคุณพระจันทร์มากนะครับ อย่างน้อย วันนี้ก็มีช่วงแห่งความสุขบ้าง
บก.ลายจุด
1 ธค 51
จากคุณ :
บก.ลายจุด 
- [
1 ธ.ค. 51 22:13:52
A:58.8.10.69 X:
]
บันทึก บก.ลายจุด ตอน พระจันทร์ยิ้ม
- [
1 ธ.ค. 51 22:21:49
A:114.128.21.40 X:
]
... เข้ามาดู