PANTIP.COM : P7278817 มาดูรูปแล้ววิเคราะห์เหตุการณ์ระเบิดที่ทำเนียบกันดีกว่า []

ความคิดเห็นที่ 56

นิยายสไนเปอร์(สมัครเล่น)
ภาคต่อกระทู้เดิม
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7278817/P7278817.html#14
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7278546/P7278546.html

ในเช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา
เสียงโทรศัพท์ดังขี้น ตู๊ด.............
ผม : ฮัลโหล
ต่อ : เฮ้ย เอ็งมีเครื่องยิง M79 เปล่าว่ะ
ผม : เฮ้ย จะบ้าเหรอนั่นมันอาวุธสงคราม ไม่มีหรอก
ต่อ : แล้วจะช่วยหาให้ได้ซักกระบอกไม๊ว่ะ อยากเอาไปถล่มพันธมิตร
ผม : ไม่มีว่ะ ถ้าไรเฟิลล่ะมีให้ยืมเลย จะเอา M79 ไปทำไมว่ะ มันยิงได้ที่ไหน ระยะมันแค่สองร้อยเมตร พวกการด์ก็ลาดตระเวน
ออกจะถี่ปานนั้น ยิงไปก็ไม่รอด แถมจะไปโดนคนที่มาชุมนุมเปล่าๆ ถ้าจะเล่น เล่นแต่แกนนำ
ต่อ : แล้วที่มันยิงๆกันนี่ มันระเบิดอะไรฟ่ะแล้วไรเฟิลล่ะ ยิงยากเปล่า
ผม : เอางี้ มรึงเข้า กทม.มาก็แล้วกันตูจะพามรึงไปดู ตูไปซุ่มมาหลายวัน ขนาดไรเฟิลตูยิงได้ตั้ง 500 เมตร ตูยังหาช่องยิงไม่ได้เลย
มรึงจะเอาอะไรกับไอ้ M79 ว่ะ
ต่อ : สรุปไอ้ที่ๆมันระเบิดนั่น มันไม่ใช่ M79 หรือไง
ผม : อ้ายบ้า ก็นึกถึงลูกแบตมินตันนั่นล่ะ โด่งๆย้อยๆ จะไปได้ซักแค่ไหนฟ่ะ ไม่ใช่ปืนครกนี่นา เออๆมา กทม.เย็นใช่มะ เดี๋ยวเจอที่เดิม

นับดูเวลาได้ตอนนั้นประมาณสิบโมงเช้า ตัดสินคว้าปืนยาวไรเฟิลเรมิงตัน 700 XCR ติดกล้องเล็ง เลียวโพลด์มารค์4 เอ็ม1 เลนซ์ FIX 10X
พร้อมกระสุน .308 ลาปัวแมตเกรด 20นัด พร้อมเครื่องบอกพิกัด GPS Garmin 60CSX พร้อมกล้องวัดระยะ LASER RANGEFINDER
ยี่ห้อ Bushnell ความแม่นยำสูง และกล้องส่องทางไกลแบบสโคปตาเดียว Zeiss 60X กับกล้อง DSLR Cannon พร้อมเลนซ์ 300/4L
โน๊ตบุ๊ค Sony vaio พร้อมเน็ตไร้สาย ไปเซอเวย์รอบๆดอนเมือง จัดการลงมือถ่ายภาพทุกมุม และ mark ตำแหน่งมุมยิงที่สำคัญๆโดยรอบ ทำแผนที่ทางหนีไว้เสร็จสรรพ
แผนที่1 2 3 4 เตรียมขึ้นไว้หมดแล้ว
จากนั้น ขับรถขึ้นเหนือไปทางปากช่อง ไปไร่รุ่นพี่ทหารที่เกษียณอายุราชการไปเมื่อปีกลาย

ผม : สวัสดีครับท่านนายพล
นายพล : เฮ้ยว่าไง เป็นไงมาไงว่ะนี่
ผม : ผมขออนุญาตใช้สนามตั้งศูนย์กล้องหน่อยครับ ซัก 4-5 นัดก็พอครับ
นายพล : เอาซิๆ เชิญเลย ว่าแต่ว่าทำไมดูรีบร้อนจังเลย
ผม : เย็นนี้ว่าไปสอยไอ้ลิ้มกับไอ้ลองครับ ผมไม่อยากไปตั้งกล้องที่ ศรภ. มันต้องลงชื่อซื้อคูปอง
นายพล : เฮ้ย บ้าหรือเปล่า ไปยิงมันทำไม เดี๋ยวเวรกรรมก็สนองมันแล้ว
ผม : ก็ว่าจะไปดูๆ นัดไอ้ต่อไว้ตอนเย็น กะว่ามีโอกาสจะยิงเลย
นายพล : ทำอะไรคิดๆหน่อยสิว่ะ ไม่คุ้มเลย เอาอิสรภาพไปแลกกับแมลงสาบ เอาๆไปตั้งกล้องเลย ฝากยิงไอ้หนวดโกศัยด้วย
ผม : เอ่อท่านครับ ไอ้ต่อมันต้องการ M79 ท่านพอหาได้ไหมครับ
นายพล : จะเอาไปทำอะไร ยิงได้ที่ไหน M79 ยิงแล้วเอ็งก็ต้องหนีให้ได้ เอา RPG ดีกว่านา..
ผม : งั้นผมไม่เอาดีกว่า มันไม่เคยมือ ไรเฟิลนี่ล่ะครับ คุ้นไม้คุ้นมือดี

หลังจากตั้งกล้องที่ระยะ 200 เมตรเสร็จแล้ว ก็ขับรถกลับมาเจอไอ้ต่อเพื่อนรักที่ดอนเมือง มันมาพร้อม CZ453 กระสุน CCI กล่องนึง

ต่อ : ได้ M79 มาไหมเพื่อน
ผม : ไม่เอาโว๊ย ยิงแล้วหนีไม่ทันหรอก ยิงได้ก็แค่พวกลิ่วล้อ เอาไรเฟิลดีกว่า เอาแผ่นโฟมรองนอนที่ขายในห้างแผนกแคมปิ้งมาม้วนๆให้แน่นๆเสียบปากกระบอก
ยิงแล้วเงียบดีกว่าพวกที่เก็บเสียงอีก ดังเฟี๊ยวเดียว รัศมี 25 เมตรไม่สะดุ้งแล้วกัน ยิงทั้งที ก็ต้องระดับแกนนำ
แล้วนั่นมรึงเอาลูกกรดมาทำไมว่ะ
ต่อ : ก็จะเอามายิงแกนนำไง
ผม : มรึงเก็บไว้ยิงหนูเหอะ ลูกมันเบา ปลิวลมหมด

หลังจากนั้นสองเพื่อนเกลอได้ออกลาดตระเวนรอบๆสนามบินดอนเมืองนานประมาณ 2 ชั่วโมง นี่ก็สี่ทุ่มไปแล้ว ยังหาจุดยิงดีๆไม่ได้
จุดยิงที่ 1 ที่ดีที่สุดนั้นมันดันไปอยู่กลางดงด่านพวกการด์นรก

ต่อ : :-)เอ้ย ไม่เห็นมีช่องยิง M79 เลย มันยิงตรงไหนว่ะ ทั้งทางด่วน ทางล่าง ทั้งตำรวจ ทั้งการด์พธม.ลาดตระเวนเต็มไปหมด
ผม : ตูบอกแล้ว ว่า:-)ไม่ใช่ M79 หรอก ช่องยิงไม่มีเลย ดูดิ กว่าจะหาช่องยิงไรเฟิลได้ที่ ไม่เกิน 500 เมตรยังหืดจับคอ
ต่อ : เออๆจอดรถซุ่มยิงมันต้องนี้แหละ นั่นๆแกนนำใครขึ้นพูดว่ะนั่น

จุดยิงที่2 อยู่ตรงข้ามสนามบินดอนเมือง บริเวณรางรถไฟสาย ซึ่งวัดระยะจาก Laser Rangefinder ได้ 183 เมตรพอดี
ยิงลอดโทลเวย์ผ่านลาดจอดรถสนามบิน กระสุนจะวิ่งเข้าเจาะขมับแกนนำที่กำลัง:-)อยู่บนรถ 6 ล้อพอดี วิเคราะห์แล้ว จุดซุ้มยิงที่2 นั้นเหมาะที่สุด
ขบวนรถไฟวิ่งผ่าน รถเร็วไปอุบลฯกำลังจะผ่านในอีกไม่ช้า เพียงรอให้ขบวนรถไฟแล่นผ่านไป อาศัยเสียงรถไฟ กลบเสียงปืน...
เพียงแค่นั่งที่นั่งคนขับ เอนเบาะหน้าทั้งสองฝั่งลง เปิดกระจกหลังด้านซ้าย เอี้ยวตัวไปด้านซ้าย เอาขาทรายพาดเบาะคนนั่งข้างๆไว้ ปิดไฟทั้งหมด
ใส่กระสุนลงไปในรังเพลิง.. ตกลูกเลื่อนลง.. เล็งผ่านรูกล้อง.. ปรับโฟกัสแก้พาราแลกซ์เรียบร้อย.. ดูทางลม.. อืม..ลมพัดเอื่อยจากเหนือไปใต้..
ดูแล้วยิงระยะนี้ไม่ต้องยิงเผื่อแก้ทางลม... เล็ง... พร้อมเหนี่ยวไก...

ผม : นั่นแกนนำคนไหนใครว่ะ!!
ต่อ : เฮ้ย ไอ้ลิ้ม หรือไอ้ลองนั่น (งัดกล้องสโคป Zeiss ตัวละเกือบแสนมาส่องจากในรถ )
ผม : ไม่รู้จักว่ะ ถ้าจะสอยขอเป็นไม่ไอ้ธิก็ไอ้ลองพอ คนอื่นยิงก็เท่านั้น ยิงหมาทิ้งยังดีกว่า สรุปใครว่ะ
ต่อ : เฮ้ย ใครก็ไม่รู้ เสียของว่ะ อย่ายิงๆ รอไอ้ลิ้มหรือไอ้ลองดีกว่า

เอาล่ะเพื่อไปไม่ประมาท ไอ้ต่อเพื่อนรักก็เดินออกดูลาดเลารอบๆรถเก๋งของผมที่ซุ้มอยู่ฝั่งตรงข้ามสนามบินพอดี
เวลาผ่านไปนานโข ก็ไม่พบไอ้ธิกับไอ้ลองแต่อย่างใด ทันใดนั้นวิทยุคลื่นกบฎที่เปิดฟังไว้ดังขึ้นว่า "ขณะนี้นายสนธิและนายจำลอง
กำลังขึ้นเวทีปราศัยที่สุวรรณภูมิ

แป่ววว..."ยกเลิกภารกิจ!!!!!!!!!!"

สรุปกลับบ้านเก็บของ พาไอ้ต่อไปกินเหล้า

สรุปได้ว่า จะเป็นสไนเปอร์(พลซุ่มยิง)ที่ดีได้ ต้องมีการข่าวที่ดีด้วย เหอะๆ

**ภาพวิเคราะห์จากแผนที่พบว่าไม่ยักเป็นไปได้ที่ใครจะยิงด้วย M79 ไม่รู้ว่าพธม.สั่งสังหารผู้ชุมนุมหรือเปล่า**

บ้านเมืองก็คลี่คลายแล้ว อ่านนิยายสั้นเรื่องนี้แล้วสนุกถูกใจขอ Give ด้วยครับ แหะๆ

จากคุณ : ajibjoy - [ 3 ธ.ค. 51 12:35:01 A:125.24.155.36 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57

นิยายสไนเปอร์(สมัครเล่น)
ภาคต่อกระทู้เดิม
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7278817/P7278817.html#14
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7278546/P7278546.html

ในเช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา
เสียงโทรศัพท์ดังขี้น ตู๊ด.............
ผม : ฮัลโหล
ต่อ : เฮ้ย เอ็งมีเครื่องยิง M79 เปล่าว่ะ
ผม : เฮ้ย จะบ้าเหรอนั่นมันอาวุธสงคราม ไม่มีหรอก
ต่อ : แล้วจะช่วยหาให้ได้ซักกระบอกไม๊ว่ะ อยากเอาไปถล่มพันธมิตร
ผม : ไม่มีว่ะ ถ้าไรเฟิลล่ะมีให้ยืมเลย จะเอา M79 ไปทำไมว่ะ มันยิงได้ที่ไหน ระยะมันแค่สองร้อยเมตร พวกการด์ก็ลาดตระเวน
ออกจะถี่ปานนั้น ยิงไปก็ไม่รอด แถมจะไปโดนคนที่มาชุมนุมเปล่าๆ ถ้าจะเล่น เล่นแต่แกนนำ
ต่อ : แล้วที่มันยิงๆกันนี่ มันระเบิดอะไรฟ่ะแล้วไรเฟิลล่ะ ยิงยากเปล่า
ผม : เอางี้ มรึงเข้า กทม.มาก็แล้วกันตูจะพามรึงไปดู ตูไปซุ่มมาหลายวัน ขนาดไรเฟิลตูยิงได้ตั้ง 500 เมตร ตูยังหาช่องยิงไม่ได้เลย
มรึงจะเอาอะไรกับไอ้ M79 ว่ะ
ต่อ : สรุปไอ้ที่ๆมันระเบิดนั่น มันไม่ใช่ M79 หรือไง
ผม : อ้ายบ้า ก็นึกถึงลูกแบตมินตันนั่นล่ะ โด่งๆย้อยๆ จะไปได้ซักแค่ไหนฟ่ะ ไม่ใช่ปืนครกนี่นา เออๆมา กทม.เย็นใช่มะ เดี๋ยวเจอที่เดิม

นับดูเวลาได้ตอนนั้นประมาณสิบโมงเช้า ตัดสินคว้าปืนยาวไรเฟิลเรมิงตัน 700 XCR ติดกล้องเล็ง เลียวโพลด์มารค์4 เอ็ม1 เลนซ์ FIX 10X
พร้อมกระสุน .308 ลาปัวแมตเกรด 20นัด พร้อมเครื่องบอกพิกัด GPS Garmin 60CSX พร้อมกล้องวัดระยะ LASER RANGEFINDER
ยี่ห้อ Bushnell ความแม่นยำสูง และกล้องส่องทางไกลแบบสโคปตาเดียว Zeiss 60X กับกล้อง DSLR Cannon พร้อมเลนซ์ 300/4L
โน๊ตบุ๊ค Sony vaio พร้อมเน็ตไร้สาย ไปเซอเวย์รอบๆดอนเมือง จัดการลงมือถ่ายภาพทุกมุม และ mark ตำแหน่งมุมยิงที่สำคัญๆโดยรอบ ทำแผนที่ทางหนีไว้เสร็จสรรพ
แผนที่1 2 3 4 เตรียมขึ้นไว้หมดแล้ว
จากนั้น ขับรถขึ้นเหนือไปทางปากช่อง ไปไร่รุ่นพี่ทหารที่เกษียณอายุราชการไปเมื่อปีกลาย

ผม : สวัสดีครับท่านนายพล
นายพล : เฮ้ยว่าไง เป็นไงมาไงว่ะนี่
ผม : ผมขออนุญาตใช้สนามตั้งศูนย์กล้องหน่อยครับ ซัก 4-5 นัดก็พอครับ
นายพล : เอาซิๆ เชิญเลย ว่าแต่ว่าทำไมดูรีบร้อนจังเลย
ผม : เย็นนี้ว่าไปสอยไอ้ลิ้มกับไอ้ลองครับ ผมไม่อยากไปตั้งกล้องที่ ศรภ. มันต้องลงชื่อซื้อคูปอง
นายพล : เฮ้ย บ้าหรือเปล่า ไปยิงมันทำไม เดี๋ยวเวรกรรมก็สนองมันแล้ว
ผม : ก็ว่าจะไปดูๆ นัดไอ้ต่อไว้ตอนเย็น กะว่ามีโอกาสจะยิงเลย
นายพล : ทำอะไรคิดๆหน่อยสิว่ะ ไม่คุ้มเลย เอาอิสรภาพไปแลกกับแมลงสาบ เอาๆไปตั้งกล้องเลย ฝากยิงไอ้หนวดโกศัยด้วย
ผม : เอ่อท่านครับ ไอ้ต่อมันต้องการ M79 ท่านพอหาได้ไหมครับ
นายพล : จะเอาไปทำอะไร ยิงได้ที่ไหน M79 ยิงแล้วเอ็งก็ต้องหนีให้ได้ เอา RPG ดีกว่านา..
ผม : งั้นผมไม่เอาดีกว่า มันไม่เคยมือ ไรเฟิลนี่ล่ะครับ คุ้นไม้คุ้นมือดี

หลังจากตั้งกล้องที่ระยะ 200 เมตรเสร็จแล้ว ก็ขับรถกลับมาเจอไอ้ต่อเพื่อนรักที่ดอนเมือง มันมาพร้อม CZ453 กระสุน CCI กล่องนึง

ต่อ : ได้ M79 มาไหมเพื่อน
ผม : ไม่เอาโว๊ย ยิงแล้วหนีไม่ทันหรอก ยิงได้ก็แค่พวกลิ่วล้อ เอาไรเฟิลดีกว่า เอาแผ่นโฟมรองนอนที่ขายในห้างแผนกแคมปิ้งมาม้วนๆให้แน่นๆเสียบปากกระบอก
ยิงแล้วเงียบดีกว่าพวกที่เก็บเสียงอีก ดังเฟี๊ยวเดียว รัศมี 25 เมตรไม่สะดุ้งแล้วกัน ยิงทั้งที ก็ต้องระดับแกนนำ
แล้วนั่นมรึงเอาลูกกรดมาทำไมว่ะ
ต่อ : ก็จะเอามายิงแกนนำไง
ผม : มรึงเก็บไว้ยิงหนูเหอะ ลูกมันเบา ปลิวลมหมด

หลังจากนั้นสองเพื่อนเกลอได้ออกลาดตระเวนรอบๆสนามบินดอนเมืองนานประมาณ 2 ชั่วโมง นี่ก็สี่ทุ่มไปแล้ว ยังหาจุดยิงดีๆไม่ได้
จุดยิงที่ 1 ที่ดีที่สุดนั้นมันดันไปอยู่กลางดงด่านพวกการด์นรก

ต่อ : :-)เอ้ย ไม่เห็นมีช่องยิง M79 เลย มันยิงตรงไหนว่ะ ทั้งทางด่วน ทางล่าง ทั้งตำรวจ ทั้งการด์พธม.ลาดตระเวนเต็มไปหมด
ผม : ตูบอกแล้ว ว่า:-)ไม่ใช่ M79 หรอก ช่องยิงไม่มีเลย ดูดิ กว่าจะหาช่องยิงไรเฟิลได้ที่ ไม่เกิน 500 เมตรยังหืดจับคอ
ต่อ : เออๆจอดรถซุ่มยิงมันต้องนี้แหละ นั่นๆแกนนำใครขึ้นพูดว่ะนั่น

จุดยิงที่2 อยู่ตรงข้ามสนามบินดอนเมือง บริเวณรางรถไฟสาย ซึ่งวัดระยะจาก Laser Rangefinder ได้ 183 เมตรพอดี
ยิงลอดโทลเวย์ผ่านลาดจอดรถสนามบิน กระสุนจะวิ่งเข้าเจาะขมับแกนนำที่กำลัง:-)อยู่บนรถ 6 ล้อพอดี วิเคราะห์แล้ว จุดซุ้มยิงที่2 นั้นเหมาะที่สุด
ขบวนรถไฟวิ่งผ่าน รถเร็วไปอุบลฯกำลังจะผ่านในอีกไม่ช้า เพียงรอให้ขบวนรถไฟแล่นผ่านไป อาศัยเสียงรถไฟ กลบเสียงปืน...
เพียงแค่นั่งที่นั่งคนขับ เอนเบาะหน้าทั้งสองฝั่งลง เปิดกระจกหลังด้านซ้าย เอี้ยวตัวไปด้านซ้าย เอาขาทรายพาดเบาะคนนั่งข้างๆไว้ ปิดไฟทั้งหมด
ใส่กระสุนลงไปในรังเพลิง.. ตกลูกเลื่อนลง.. เล็งผ่านรูกล้อง.. ปรับโฟกัสแก้พาราแลกซ์เรียบร้อย.. ดูทางลม.. อืม..ลมพัดเอื่อยจากเหนือไปใต้..
ดูแล้วยิงระยะนี้ไม่ต้องยิงเผื่อแก้ทางลม... เล็ง... พร้อมเหนี่ยวไก...

ผม : นั่นแกนนำคนไหนใครว่ะ!!
ต่อ : เฮ้ย ไอ้ลิ้ม หรือไอ้ลองนั่น (งัดกล้องสโคป Zeiss ตัวละเกือบแสนมาส่องจากในรถ )
ผม : ไม่รู้จักว่ะ ถ้าจะสอยขอเป็นไม่ไอ้ธิก็ไอ้ลองพอ คนอื่นยิงก็เท่านั้น ยิงหมาทิ้งยังดีกว่า สรุปใครว่ะ
ต่อ : เฮ้ย ใครก็ไม่รู้ เสียของว่ะ อย่ายิงๆ รอไอ้ลิ้มหรือไอ้ลองดีกว่า

เอาล่ะเพื่อไปไม่ประมาท ไอ้ต่อเพื่อนรักก็เดินออกดูลาดเลารอบๆรถเก๋งของผมที่ซุ้มอยู่ฝั่งตรงข้ามสนามบินพอดี
เวลาผ่านไปนานโข ก็ไม่พบไอ้ธิกับไอ้ลองแต่อย่างใด ทันใดนั้นวิทยุคลื่นกบฎที่เปิดฟังไว้ดังขึ้นว่า "ขณะนี้นายสนธิและนายจำลอง
กำลังขึ้นเวทีปราศัยที่สุวรรณภูมิ

แป่ววว..."ยกเลิกภารกิจ!!!!!!!!!!"

สรุปกลับบ้านเก็บของ พาไอ้ต่อไปกินเหล้า

สรุปได้ว่า จะเป็นสไนเปอร์(พลซุ่มยิง)ที่ดีได้ ต้องมีการข่าวที่ดีด้วย เหอะๆ

**ภาพวิเคราะห์จากแผนที่พบว่าไม่ยักเป็นไปได้ที่ใครจะยิงด้วย M79 ไม่รู้ว่าพธม.สั่งสังหารผู้ชุมนุมหรือเปล่า**

บ้านเมืองก็คลี่คลายแล้ว อ่านนิยายสั้นเรื่องนี้แล้วสนุกถูกใจขอ Give ด้วยครับ แหะๆ

จากคุณ : ajibjoy - [ 3 ธ.ค. 51 12:36:51 A:125.24.155.36 X: ]