เล่าจากความทรงจำ มีตกหล่นบางคำบ้างน่ะครับ แต่เนื้อเรื่องยังถูกต้องอยู่
ภิกษุรูปหนึ่งมีความสงสัยเรื่องโลก(ความจริงว่าโลกนี้เป็นอย่างไร มีที่สุดกว้างแค่ไหน) แต่รู้อยู่แก่ใจว่าพระพุทธเจ้าจะไม่ทรงตรัสบอกเรื่องนี้ จึงใช้ไม้ตายสุดท้ายคือ
"หากพระองค์ไม่ทรงบอกเรื่องโลกแก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะสึกเสีย"
พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า
หากเธอประสงค์เช่นนั้นก็จงสึกเสีย อย่าว่าแต่สึกเลย ต่อให้เธอจะตายไปต่อหน้าเราๆก็ไม่บอก
หากเธอยังประสงค์จะสึกก็จงสึกเสีย แต่พึงรู้ว่า เราให้เธอมาบวชไม่ใช่เพื่อให้มาหาที่สุดแห่งโลกใบนี้ แต่ให้หาโลกธรรมในใจเธอที่ต้องรีบหาอย่างเร่งด่วน
คร่าวๆก็อย่างงี้น่ะครับ ภิกษุนี้จะสึก หรือจะฆ่าตัวตาย พระพุทธองค์ย่อมไม่ทรงผิดเลยครับ เพราะไม่ได้ทรงบอกให้สึก(ถ้ายังไม่ผิดกฏร้ายแรง) ไม่ได้ทรงบอกให้ฆ่าตัวตาย เพียงแต่ทรงเปรียบเทียบว่าถึงขั้นนั้นก็ไม่ทรงบอก แต่เธอจะทำอะไรไม่ดีกับตัวเองก็เรื่องของเธอ
เปรียบเทียบกับการปิดสนามบิน หรือเอาความเดือดร้อนของคนไทยด้วยกันเป็นตัวประกัน เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลลาออก ปรากฏว่ารัฐบาลก็ยังไม่ยอมลาออก ความผิดที่เกิดขึ้นนั้น ไม่เปื้อนถึงรัฐบาลเลยซักแอะ
เว้นแต่ความไม่บริสุทธิ์ที่มีอยู่ในตัวเค้าเองอยู่แล้วเท่านั้น
จากคุณ :
สมภพ เจ้าเก่า 
- [
28 ม.ค. 52 18:15:02
A:118.175.144.171 X:
]
ชาวพุทธรับทราบ หากใครขู่ให้เราทำอะไร ถ้าไม่ทำเขาจะทำความเสียหาย ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้น เราไม่ผิด [ศาสนา]
... เข้ามาดู