ความคิดเห็นที่ 1 เหอะๆๆ จากคุณ : 13SPOOK - [ 15 ก.พ. 52 22:45:02 A:117.47.47.143 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 แถลงการณ์ฉบับที่สองเพื่อตอบสนองแถลงการณ์ฉบับที่หนึ่งใช่ไหม?????? จากคุณ : welovetheking (inandout) - [ 15 ก.พ. 52 22:59:07 A:192.168.182.236 X:124.121.198.134 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอให้คุณ welovetheking (inandout) ลองเข้าไปอ่านดูนะครับ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7514877/P7514877.html สำหรับผมแถลงการณ์ฉบับแรกแบ่งย่อยออกเป็น 3 ประเด็น เมื่อนำมาปะติดปะต่อกับฉบับที่สอง จะพบว่า ความร้อนแรงประเด็นหมิ่นฯ จะหายไปทื่อๆ เลย คงเหลือเฉพาะประเด็นที่สองและสามในฉบับแรกที่ยังคงต่อเนื่องมาสู่ฉบับที่สอง ถ้าให้คิดเอาเอง ผมก็คิดว่า ประเด็นแรกในแถลงการณ์ฉบับแรก เป็นทัศนคติส่วนตัวดั้งเดิมของ "ใจ" เพียงแต่นำมาเกริ่นประกอบ ในขณะที่ประเด็นที่สองและสามเป็นประเด็นที่มีผลทางปฏิบัติ ซึ่งถือเป็นจุดร่วมของเสื้อแดงกลุ่มต่างๆ เป็นแนวทางเสนอเพื่อส่วนรวม ขอหยิบยกเนื้อหาบางส่วนเพื่อมาอ้างอิง "พรรค พรรคของคนเสื้อแดงสำหรับยุคนี้ควรเป็นพรรคของกลุ่มเคลื่อนไหว พรรคในหัวสมองเราเป็นอันดับแรก อันดับสองคือประสานกัน แล้วค่อยว่ากันไป เราต้องเคารพและปกป้องความหลากหลายทางจุดยืนของสมาชิกและกลุ่มต่างๆ ที่เข้าร่วม แต่ต้องมีจุดร่วมด้วย คือ เพื่อขยายประชาธิปไตย เพื่อความเป็นธรรมในสังคม และเพื่อแก้ปัญหาปากท้องพร้อมๆ กันหมด" จากท่อนที่ยกมาอ้างอิง จะเห็นได้ว่า ประเด็นแรกซึ่งเป็นเรื่องส่วนตัวของ "ใจ" แต่ไม่สามารถนำมาเป็นจุดร่วมของกลุ่มอื่นได้ ก็จะตกไป เพราะต้องคำนึงถึงเรื่องส่วนรวม ที่แน่ๆ ผมคิดว่าจุดยืนของผม (สิงห์สนามหลวง) และเพื่อนเสื้อแดงอีกหลายๆ คน ยังเชื่อมั่นและยึดถือ คือ ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข เรื่องคดีความหมิ่นฯถือเป็นเรื่องส่วนตัว ก็ต้องปล่อยเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองจัดการ เรื่องส่วนรวมถ้าไม่ผิดกฎหมายและไปกันได้ ก็ยินดีหยิบยกนำมาถกพูดคุย นำมาปรับ แก้ไข เพื่อประยุกต์ใช้เป็นแนวทางปฏิบัติที่ชัดเจน และทำให้เกิดประโยชน์แก่ประชาชนเป็นรูปธรรมได้จริง จากคุณ : สิงห์สนามหลวง - [ 15 ก.พ. 52 23:41:53 A:58.8.197.118 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับการต่อสู้เคลื่อนไหวของประชาชน ปัญหาที่เกิดและเจอ คือ เรื่องเจ้าภาพที่จะเป็นผู้ออกทุน นักการเมืองจึงอาศัยช่องโหว่นี้เข้ามาครอบงำและก็ได้ผล "เงินมา อุดมการณ์เปลี่ยน" จากที่ต้องไปต่อสู้กับศัตรู ก็มาต่อสู้แย่งชิงกันเองเพื่อเข้าถึงแหล่งเงินทุนต่างๆ รวมทั้งเงินบริจาค คำตอบ ของ "ใจ" ที่เป็นแนวทาง และขจัดปัญหาด้านเงินทุน ก็คือ การตั้งพรรค ของประชาชนเสื้อแดงจริงๆ ซึ่งจะทำให้สามารถระดมทุนได้ เบื้องต้นคาดคิดว่าน่าจะเอาเฉพาะกลุ่มที่เคลื่อนไหวก่อน เพราะเป็นกลุ่มอุดมการณ์เดิมที่ออกมาชูธงเคลื่อนไหวตั้งแต่ต้น ไม่ใช่สถาบันเสื้อแดงที่มีแกนนำเป็นนักการเมืองปกคลุมอยู่รายล้อม และมีบทบาทปัจจุบันในพรรคเพื่อไทยซ้อนอยู่อย่างชัดเจน ทางด้านพรรคที่ผ่านมาทางความคิดของ "ใจ" เป็นแค่นามธรรม พอมาตกผลึกทางความคิดกับปรากฎการณ์เสื้อแดง "ใจ" จึงพยายามผลักดันให้เกิดพรรคอย่างเป็นรูปธรรม แต่จะสำเร็จหรือไม่ แค่เริ่ม "ใจ" ก็ "เม้งแตก" ตั้งแต่ต้น ถ้าฉบับที่สาม "ใจ" ยังสามารถตัดทอนประเด็นหมิ่นฯ ออกได้ แปลว่า "ใจ" สามารถเรียก "สติ" กลับคืนมาได้ โดยยึดคติที่ว่า "เรื่องส่วนรวมต้องมาก่อนเรื่องส่วนตัว" จากคุณ : สิงห์สนามหลวง - [ 16 ก.พ. 52 00:01:23 A:58.8.197.118 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เขามีแนวความคิดตั้งพรรคการเมืองมาก่อนหน้านี้แล้วครับ และดูเหมือนจะทดลองตั้งไปแล้วเป็็นพรรคแนวรัฐสวัสดิการ แต่ดูเหมือนยังไม่มีกิจกรรมอะไรมากนัก การตั้งพรรคการเมืองของประชาชน เป็นแนวคิดที่ดูจะก้าวหน้า แต่ก็มีทั้งโอกาสและอุปสรรค ซึ่งต้องใช้ความอุตสาหะในการก่อการ-ก่อตั้ง ดำเนินการ สร้างความเติบโต และอยู่รอดเป็็นสถาบันการเมืองที่มั่นคง ไม่แตกสลายไป พรรคการเมืองมีสิืิืทธิได้รับเงินทุนสนับสนุนจากรัฐดังซึ่งช่วยแบ่งเบาภาระเรื่องเงินทุนต่างๆ แต่ก็ต้องใช้เงินเพื่อการดำเนินงานและการเลือกตั้งอย่างโปร่งใสตรวจสอบได้ และมี กฎ-ระเบียบที่ต้องปฎิบัติตามอย่างเคร่งครัดในการใช้ภาษีอากรของประชาชน ลองศึกษาดูสิครับเผื่อจะตั้งพรรคใหม่ที่มีฐานจากประชาชนจริงๆ *อยากเห็นผู้สมัครเสื้อแดงเดินหาเสียงกับประชาชน* ......... จากคุณ : รองเมือง - [ 16 ก.พ. 52 08:24:17 A:192.168.0.17 X:58.8.183.113 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทุเรศไปหน่อยไหม สิงห์สนามหลวง เหมือนกับหมอที่จับคนไปทำเชื้อโรคตอนสงครามโลก แต่ไม่ต้องรับผิดถ้ายอมมอบข้อมูลที่เป็นประโยชน์ให้ เห็นว่าใจรัญ มันแนวคิดเดียวกันเรื่องอื่นก็ช่างๆ มันยอมยกโทษให้ ความผิดมันครั้งนี้เทียบกบฏเลยนะ ยังจะมีหวังให้มันมาตั้งพรรคการเมืองในไทยอีกรึไง จากคุณ : Lord Vincent (Lord Vincent) - [ 16 ก.พ. 52 09:29:07 A:192.168.0.17 X:58.9.175.131 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ได้อ่านแถลงการณ์ฉบับวันที่ 9 กพ.2009 ไม่คิดว่าพวกคนเสื้อแดงส่วนใหญ่จะคิดและทำอย่างที่นายใจตั้งเป้าไว้ นายใจบอกว่าตัวเขาเป็นสังคมนิยม หวังที่จะสร้างสังคมประชาธิปไตยที่มีความเท่าเทียม ในโลกใบนี้มีประเทศสังคมนิยมไหนบ้างที่สามารถสร้างความเท่าเทียมได้ นอกจากมุ่งแค่ล้มระบอบกษัตริย์ แต่ผลสุดท้ายคนระดับบนที่เข้ามาสรวมตำแหน่งแทนโดยเรียกเป็นอย่างอื่นก็ยังอยู่ในที่ที่ไม่ได้เท่าเทียมกับประชาชนทั้งประเทศอยู่ดี....แล้วอะไรคือ"ความเท่าเทียม" มันก็แค่คำหวานหูที่หลอกลวงมวลชนเพื่อให้เข้ามาเป็นกำลังในการพิชิตความยิ่งใหญ่ให้คนกลุ่มหนึ่งที่สับเปลี่ยนเวียนวนเข้ามาเสวยสุขเหนือประชาชนอยู่ดี ผลลัพท์ที่ได้ มันก็จะเหลือคนแค่ 2 กลุ่ม 1.ชนชั้นปกครอง.......ที่เสวยสุขในโภคผลของชาติ 2.ประชาชนที่เท่าเทียมทางสิทธิ์ที่ถูกจำกัดไว้ในกรอบที่เท่ากัน จากคุณ : ชาติอนุรักษ์ - [ 16 ก.พ. 52 10:28:50 A:58.8.13.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอบ คุณ  Lord Vincent (Lord Vincent) ความคิดตั้งพรรคไม่ใช่ลิขสิทธิ์ของ "ใจ" หรือ ผูกขาดแค่นักการเมือง ประชาชนทั่วไปก็มีสิทธิ์คิดเหมือนตรงกันได้ และมีสิทธิตั้งได้ เช่นกัน เรื่องหมิ่นฯ ซึ่งเป็นพฤติกรรมส่วนบุคคล ก็ต้องปล่อยเป็นหน้าที่ของกฎหมายจัดการ --- ตอบ คุณ ชาติอนุรักษ์ ต้องนำมาปรับ แก้ไข และประยุกต์ใช้ครับ เพื่อแสวงหาจุดร่วม สงวนจุดต่าง ทำให้เกิดพรรคของ "ประชาชน" จริงๆ ไม่ใช่ของกลุ่มอำนาจต่างๆ *** จากทั้งสองกรณีผมขอยกความคิดเห็นหนึ่งในฟ้าเดียวกัน (ปิยบุตร/สมศักดิ์ เจียมฯ) มาให้อ่านครับ *** ผมไม่แน่ใจว่า ความเห็นของลุงสุพจน์ที่อาจารย์พูดถึงนั้น ใช่บทนำที่ลุงสุพจน์เขียนเพิ่มเติมใหม่ลงในหนังสือ "สืบต่อเจตนารมณ์ 24 มิถุนายน 2475" หรือไม่? คอลัมน์ ดวงตา วรรณศิลป์ (ซึ่งน่าจะเป็นคนเดียวกันกับเสถียร จันทิมาธร) เคยเอามาเขียนในคอลัมน์ของเขา ในมติชนสุดสัปดาห์ ๙-๑๕ มิถุนายน ๒๕๔๙ ก่อนหน้ารัฐประหาร ๑๙ กันยา ไม่นาน ขอคัดมาลง ดังนี้ ... " ปรากฏการณ์ในขณะนี้เป็นวิกฤตการณ์ทุนนิยม คือความขัดแย้งกันภายในของระบบทุนนิยม(ที่จะต้องเป็นไปเช่นนั้น) ระหว่างทุนใหม่ที่ก้าวหน้าที่มีพรรคไทยรักไทยเป็นตัวแทนกับทุนเก่าที่มีพรรค ประชาธิปัตย์เป็นตัวแทน ระหว่างทุนทั้ง 2 กลุ่มนี้โดยหลักการแล้วก็เป็นปฏิปักษ์กับผลประโยชน์ของประชาชนร่วมกันทั้ง 2 กลุ่ม และคอยวันที่จะลงจากเวทีประวัติศาสตร์ด้วยกัน แต่ที่ต่างกันก็คือเป็นทุนที่ก้าวหน้า กับทุนที่ล้าหลัง และในขณะเดียวกันพรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของประชาชนโดยตรงยังไม่มี ประชาชนจึงไม่มีทางเลือก แต่เพื่อผลประโยชน์เฉพาะหน้าประชาชนจำเป็นจะต้องเลือกระหว่างทุนที่ก้าวหน้ากับทุนที่ล้าหลัง แน่ นอน ถ้าไม่มีผลประโยชน์ส่วนตัวหรือปัญญาวิปริต ประชาชนจะเลือกเอาฝ่ายทุนที่ก้าวหน้าและสนับสนุนทุนก้าวหน้า นั่นคือพรรคไทยรักไทย ตราบเท่าที่ยังเป็นตัวแทนของทุนฝ่ายก้าวหน้า และตราบเท่าที่ยังเป็นตัวแทนของทุนฝ่ายก้าวหน้าและตราบเท่าที่พรรคที่เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของประชาชนโดยตรงยังไม่ถูกจัดตั้งขึ้น" --- ขอบคุณ อ.ปิยบุตรครับ แต่อันนี้ ผมก็เพิ่งเห็นที่อาจารย์เอามาให้นี่แหละครับ ก็เพิ่งทราบว่า คุณสุพจน์เคยเขียนในแง่นี้ไว้ด้วย (ทุนเก่า-ทุนใหม่) อันที่ผมเห็นเป็น "แถลงการณ์" ที่เป็น "ทางการ" เลยน่ะครับ ดู เหมือน ถ้าจำไม่ผิด คุณสุพจน์ลงชื่อกลุ่มทีเ่คยใช้ ประมาณว่า "สังคมนิยมวิทยาศาสตร์ประชาธิปไตย" หรืออะไรทำนองนี้ ที่บางครั้งใชเป็นชื่ีอ สนพ. ด้วย แต่ก็ลงชื่อ สุพจน์ ด่านตระกูล ด้วย (เท่าที่จำได้) เนื้อหามีลักษณะเป็นแถลงการณ์สำหรับคนทั่วไป ดูเหมือนจะไม่ได้ใช้ศัพท์แสงอะไร แต่ยืนยันว่า ต้อง defend รัฐบาลที่ประชาชนเลือกตังมา คัดค้านการพยายามล้มรัฐบาลที่ประชาชนเลือกตั้งมา ไว้ผมจะลองพยายามหาใน ประชาไท อีกที ผมอาจจะอ่านจากประชาไท ก็ได้ แต่ไม่แน่ใจ ช่วงนั้น แถลงการณ์มีเป็น 100 ฉบับ ดังที่ทราบกัน แต่ ที่อันนี้ สะดุดใจผม นอกจากชื่อคุณสุพจน์แล้ว ยังในแง่ message ที่ผมรู้สึกว่า "ใจถึง" ดี ที่กล้าเรียกร้องตรงๆให้ defend รัฐบาลทักษิณ ตอนนั้น ไม่มีปัญญาชนปีกซ้ายคนไหน เสนอแบบนี้ (เท่าที่ผมทราบ) ผมอ่านแล้วรู้สึกมั่นใจมากขึนเยอะในสิ่งที่กำลังคิดตอนนั้น ปล. ขอ เสริมที่เขียนไปแล้วเมื่อวาน (ด้วยอารมณ์พอสมควร ผมยอมรับ) เรื่องการ defend รบ.ทักษิณ ในปี 2549 ซี่งผมยังเห็นว่า เป็นท่าทีที่ถูกต้อง ไม่ว่าจะมีความเห็นต่อรัฐบาลนั้นอย่างไร ตรงข้ามกับพวก ป่วนบอร์ด (royalists, ผจก. PAD) ที่ชอบมาเขียนทำนองทีนี่เป็นพวก "เชียร์เหลี่ยม" ความจริง คือ คนที่นีส่วนใหญ่ รู้สึกไม่สู้จะดีกับทักษิณด้วยซ้ำ ซึี่งก็เป็นเรื่องจริง สำหรับ ปัญญาชน แอ๊กติวิสต์ ส่วนใหญ่ในปี 2549 ท่าที "2 ไม่เอา" คือ สิ่งที่มาจากความไม่ชอบ รบ.ทักษิณนี้ แตมีบางประเด็นทีผมอยากตั้งเป็นข้อสังเกต เพิ่มจากที่พูดมาแล้ว คือ (1) อันที่จริง ท่าที แบบ "ปฏิเสธหมด" ("2 ไม่เอา") น่ะ เป็นท่าทีที่ง่ายมาก และ natural มาก สำหรับ "พวกเรา" ง่ายที่สุดด้วยซ้ำ มันตรงกับ "บุคคลิก" ความเป็น "กบฎ" ของแอ๊กติวิสต์ ยิ่งการปฏิเสธทักษิณ ยิ่งง่ายใหญ่ การด่าทักษิณในระยะ 4-5 ปีก่อนหน้านั้น ก็แสดงให้เห็ฯ แต่ที่ยากจริงๆคือ ทำยังไง ที่จะ defend คนที่คุณอาจจะไม่เห็นด้วยในหลายๆด้าน นี่แหละ (ที่ฝรั่งชอบพูดว่า "แม้ฉันจะไม่เห็นด้วยกับท่านอย่างรุนแรง แต่ฉันขอ defend สิทธิ ในการแสดงออกของท่าน" อะไรทำนองนี้ ก็เป็นเรื่องคล้ายกัน แต่เรื่อง รัฐบาล ยิ่งเป็นปัญหาใหญ่กว่านั้นอีก) เอาอย่างรูปธรรม ง่ายๆ สมัยที่เริ่มมีการชุมนุมของ "คนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ" แล้วต่อมาพัฒนาเป็น นปก. นั้น บอกตรงๆว่า ผมใช้เวลา และความพยายามไม่น้อย ในการ "ปรับตัว" ที่จะเข้าร่่วม ที่จะพยายาม สนับสนุน และ defend สิ่งที่พวกเขาเรียกร้อง (ที่เป็น irony แต่อธิบายได้ คือ ในบางด้าน ต้องยอมรับว่า ม็อบของ PAD มีลักษณะ "ใกล้เคียง" กับ "ฝ่ายซ้าย" หรือ "อดีตซ้าย" มากกว่า! - แค่นึกถึง "คาราวาน" เพลง "แสงดาวแห่งศรัทธา" วงแฮมเมอร์ ฯลฯ) แต่การ defend รบ.ทักษิณ เป็นสิ่งที่สำคัญ ในแง่ ที่นักวิชการสมัยใหม่ ชอบเรียกว่า "การเมืองวัฒนธรรม" ด้วย นั่นคือ การ defend สิทธิในการเลือกรัฐบาลของประชาชนธรรมดาส่วนใหญ่ เรืองนี้ ในปี 2549 พูดไป แทบไม่มีใครฟัง (แถลงการณ์คุณสุพจน์ จึงเ make impression ต่อผม แม้คุณสุพจน์ จะไม่ได้เขียนอธิบายอยา่งที่ผมกำลังทำ) นั่นคือ รัฐบาลทักษิณ ได้รับการสนับสนุนจากประชาชน ระดับ "รากหญ้า" ระดับ ต่างจังหวัด ระดับล่างลงไปของสังคมจริงๆ การที่พวกคุณไปสนับสนุนขบวนการที่พยายามโค่น รบ.นี้ (โดยที่ ขบวนการนั้น อิงอยู่กับ อำนาจนอกรัฐธรรมนูญ ไม่ต้องพูดถึง อิงอยู่กับ xxx และชนช้นกลาง คนระดับมีอันจะกินทั้งหลาย) ในทาง "การเมืองวัฒนธรรม" เป็นเรื่องไม่ถูกต้องเลย ประเด็นนี้ เกือบจะเป็นประเด็นในเชิง moral หรือ ethic เลย สำหรับผม (2) สิ่งทีเ่ป็นหัวใจ ในการคิดของผม เกี่ยวกับเรื่องความขัดแย้งทางการเมืองในระยะ 2-3 ปีนี้ ซึ่งเป็นฐาน ของการวิพากษ์ "2 ไม่เอา" หรือ การ "ปฏิเสธทั้งสองขั้ว" คือ - มี ความแตกต่าง ระหว่าง 2 กลุ่ม "ชนชั้นนำ" ทีขับเคี่ยวกันอยู่นี้ และ ความแตกต่างนี้ มีนัยยะที่มีความหมายต่อประชาชน(และต่อประชาธิปไตย) [ขอให้สังเกต ผมใช้คำระมัดระวัง ใช้ว่า "ันัยยะต่อประชาธิปไตย" ผมไม่ได้บอกว่า นี่คือการต่อสู้ระหว่าง ประชาธิปไตย หรือตัวแทน ประชาธิปไตย ล้วนๆ แต่เรื่องนี้ ผมจะไว้หาเวลาอธิบายอีกโอกาสหน้า] - ไม่ ว่า คุณจะ "ปฏิเสธทั้งสองขั้ว" หรือ "2 ไม่เอา" อย่างไร ความจริง คือ ในระหว่างนี้ (อาจจะในอีกยาวในอนาคตที่เห็น) ก็จะมีแต่ รัฐบาลที่มาจากกลุ่มใดกลุ่มหนึี่ง ในหมู่ "ชนชั้นนำ" ที่คุณบอกปฏิเสธ"ทั้งหมด" นี่แหละ จะไม่มี "รัฐบาลประชาชน" ในความหมายที่พูดกันในหมู่แอ๊กติวิส ในแง่ ประชาชนธรรมดา คนยากคนจน จัดต้งพรรคการเมือง เป็นรัฐบาล ในอนาคตที่เห็นได้ (คงจะอีกปลายปี ถ้าจะมี) ประเด็นนี ก็ทำให้ต้องย้อนกลับไปประเด็นเมื่อครู่ ทีว่า ความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่ม มีนัยยะที่มีความหมายต่อประชาชน ถ้าอ่าน ดีๆจะเห็นว่า หลักคิดที่ผมเพิ่งเขียนไป ที่ผมทำเป็นตัว bold ไว้ใน 2 ย่อหน้าที่ผ่านมา ความจริง ก็คือไอเดีย เดียวกับที่คุณสุพจน์เสนอในบทนำ ที่อ.ปิยบุตร ยกมานั่นแหละ เพียงแต่ผมหลีกเลี่ยงที่จะใช้ศัพท์อย่าง "ทุนเก่า" และ "ทุนใหม่" ที่มา ฟ้าเดียวกัน/board/index.php?showtopic=25050&view=findpost&p=286860 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 52 13:44:56 จากคุณ : สิงห์สนามหลวง - [ 16 ก.พ. 52 11:06:40 A:58.8.184.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 คำว่า "พรรคการเมืองที่เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของประชาชน".......ในความเป็นจริงไม่มีทางตั้งพรรคการเมืองที่ว่าได้สำเร็จอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องตามจินตนาการได้ เพราะเมื่อใดก็ตามที่มี "คน" เข้าไปเป็นตัวแทนในพรรคการเมืองซึ่งย่อมผูกกับผลประโยชน์ที่คนเหล่านั้นจะได้รับและโอกาสในการแสวงหาอำนาจที่มากขึ้น....จากพลังของประชาชนที่หนุนหลัง ผลที่สุดคำว่าผลประโยชน์ของประชาชน มันก็จะถูกเปลี่ยนเป็นผลประโยชน์ของนักการเมืองในพรรค เหมือน ๆ กับพรรคการเมืองน้ำเน่าทั่วไป เราฝืนธรรมชาติของ"คน" ไปไม่ได้ พรรคการเมืองที่มีอยู่ มันก็เพียงพอแล้วที่ประชาชนจะใช้ให้ได้ประโยชน์ โดยจะต้องช่วยกันเรียกร้องให้มีกฏหมายให้อำนาจประชาชนมากขึ้นในการช่วยกำจัดนักการเมืองและข้าราชการที่โกงกินได้ง่ายขึ้น หรือมีส่วนร่วมในการเรียกร้องให้มีการออกฏหมายที่เป็นประโยชน์ต่อชุมชนได้ง่ายขึ้น...... รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนเพื่อให้เข้มแข็งในการเรียกร้องสิทธิและรักษาผลประโยชน์ของส่วนรวมร่วมกัน...โดยไม่เป็นพรรคการเมือง แต่ใช้พรรคการเมืองที่มีอยู่เป็นผู้ปฏิบัติงานแทน...เมื่อชุมชนรวมตัวกันเข้มแข็งพรรคการเมืองที่ทำงานได้ตรงตามความต้องการของชุมชนก็จะเข้มแข็งไปด้วย จากคุณ : ชาติอนุรักษ์ - [ 16 ก.พ. 52 14:07:02 A:58.8.13.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 พรรคในอุดมคติ ยาก แต่ก็น่าลอง เป็นไปไม่ได้ แต่ขอให้ใกล้เคียง แม้จะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ขอให้ได้ทำ ผมเห็นคนเล็กๆ กลุ่มหนึ่ง แค่ 3-4 คน (เล็กจริงๆ)กำลังทำอยู่ครับ ภายใต้ concept ที่ว่า ประชาชน คือ เจ้านายของนักการเมือง โดยใช้ อุดมการณ์ เป็นแรงขับเคลื่อน และทำเท่าที่ตนเองมีศักยภาพ ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นมากนัก จากคุณ : สิงห์สนามหลวง - [ 16 ก.พ. 52 15:22:16 A:58.8.200.56 X: ]