ความคิดเห็นที่ 1 ท่านคงจำได้ว่าตอนที่รัฐบาลนี้เข้ามาใหม่ ๆ ถูกกล่าวหาว่าใช้นโยบาย puppylist ใช้นโยบายหาเสียง ปิดประเทศ มุ่งเน้นเรื่องของชาติมากกว่าการค้าเสรี ซึ่งความจริงแล้วถูกครึ่งหนึ่ง ผิดครึ่งหนึ่งเพราะว่าเราเคยชินกับอดีต  วันนี้สิ่งที่สำคัญคือ เราเคยชินกับอะไรมาพอจะเปลี่ยนความเคยชินเราไม่ค่อยอยากจะเปิดเครื่องรับ เครื่องรับมันปิด เพราะเราชินอย่างไรเราก็ทำไปอย่างนั้น ตื่นเช้ามาก็ต้องแปรงฟัน ล้างหน้า  อาบน้ำ นั่นคือความเคยชิน แต่ถ้าวันไหนลองไม่แปรงฟันออกจากบ้านไปมีปัญหาแน่  รู้สึกหงุดหงิดว่าวันนี้เราขาดอะไรสักอย่างหนึ่ง  เราต้องเปิดเครื่องรับให้ได้ว่าสิ่งที่จะเปลี่ยนนั้นคืออะไรดีหรือไม่ดีก็เปิดเครื่องรับก่อน อย่างเพิ่งบอกว่ามันไม่ดี  ผมขอเรียนว่ารัฐบาลที่เคยเข้ามาในอดีต ประเทศในเอเชียตะวันออกทั้งหลายมี Model  ทางเศรษฐกิจอยู่อันหนึ่งเขาเรียกว่า East Asia Economic Model ทำเหมือนกันหมดทั้งเอเชียตะวันออกทำอะไรบ้าง  1) เน้นเรื่องการส่งออกเป็นหลักเพราะถือว่าเศรษฐกิจนั้นการส่งออกเป็นหลักที่สุด  2) เน้นเรื่องการสร้างความเชื่อมั่นเพื่อให้บริษัทต่างชาติมาลงทุน Multi National Communication ทั้งหลาย  สิ่งที่เสียหายในอดีตที่เน้นข้างเดียวอย่างนี้คืออะไรบ้าง  เพราะเรามองว่าการทำงานคือหัวใจสำคัญก็เลยอยากได้บริษัทใหญ่ ๆ มาทำงานเพื่อที่จะได้จ้างงานเยอะ ๆ แล้วเราก็เน้นเรื่องการส่งออกด้วยตรงนี้มีข้อดีอยู่มาก แต่มีข้อเสียคือ บรรดาเด็กที่จบใหม่ ๆ เรียนหนังสือดี ๆ ทั้งหลายกลายไปเป็นลูกจ้างหมดไม่คิดจะไปเป็นผู้ประกอบการ เตี่ยขายของมาประสบความสำเร็จอย่างมาก แต่มีความรู้น้อยพอลูกมีความรู้แทนที่จะไปช่วยเตี่ยพัฒนาสิ่งที่มีอยู่ให้ดีขึ้นอย่างมีวิชาการ วันนี้พอมีวิกฤติเกิดขึ้น เตี่ยฟุบ เพราะว่าบริหารแบบไม่มีหลักวิชาการ เพราะว่าลูกที่มีวิชาการได้ไปเป็นลูกจ้างเขาเรียบร้อยแล้ว เรียนหนังสือดีส่งไปเยล ไปฮาวาด กลับมาไปเป็นลูกจ้างเขาหมดสิ่งที่เป็นลูกจ้างได้ดีก็คือได้เรียนการบริหารจัดการ  แต่ไม่มีความเป็นผู้ประกอบการอยู่  ในตัว                การเป็นนักบริหารกับการเป็นผู้ประกอบการนั้นมีจิตวิญญาณที่ต่างกัน  เพราะฉะนั้น ในเอเชียนั้นปรากฏว่าบรรดาเถ้าแก่รุ่นใหม่หายหมด ขาดตอน  เถ้าแก่รุ่นแรก ๆ ก็เป็นเถ้าแก่ที่ไม่มีการศึกษาเป็นส่วนใหญ่  เพราะฉะนั้นตรงนี้ขาดตอนและก็เกิดแรงงานภาคเกษตรกลับเข้ามาสู่แรงงานภาคอุตสาหกรรมเกษตรที่เคยเข้มแข็งภูมิปัญญาชาวบ้านหายไป ขาดตอนอีกเช่นกัน แล้ว Multinational Communication ทั้งหลายก็อาศัยแรงงานราคาถูก ทรัพยากรธรรมชาติที่ยังอุดมสมบูรณ์ที่เป็นวัตถุดิบที่เหมาะสมราคาถูกเอาไปขายถูกในประเทศที่เขาเป็นเจ้าของ เช่น ยุโรป ญี่ปุ่น อเมริกา นั่นคือสิ่งที่ในอดีตทำกันอย่างนี้หมดแล้วในเอเชียทั้ง เอเชียแข่งกันไปถล่มในตลาดตะวันตกกันหมด แข่งกันที่ราคาแข่งกันตัดราคา ตัดแล้วตัดอีก พอจะขึ้นค่าจ้างแรงงานสัก 1 บาทก็มีปัญหาว่าจะสู้เขาไม่ได้ เกษตรกรจะขึ้นราคาสินค้าเกษตรสักหน่วยก็มีปัญหาขึ้นราคาวัตถุดิบ สู้เขาไม่ได้  ผลสุดท้ายพอจะสู้เขาให้ได้ก็ต้องทำค่าเงินให้อ่อนเพื่อจะได้ส่งออก  ลดค่าเงินครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วฝรั่งฉลาด ท่านเห็นราคาข้าวไหม  ห้าปีที่แล้วกับปีนี้ ในรูปของเงินบาทนั้นเท่าเดิมครับ  แต่ในรูปของเงินดอลล่าร์แล้วลดไปครึ่งหนึ่ง เห็นไหมครับเราลดค่าเงิน  แต่ฝรั่งเขาไม่ได้เพิ่มดอลล่าร์ให้ เขาลดดอลล่าร์ตามค่าเงิน ผลสุดท้ายกำลังซื้อเราไม่มี เราก็แย่ลง  เราซื้อปุ๋ยจากต่างประเทศเป็นดอลล่าร์เหมือนลดค่าจ้าง  นี่คือสิ่งที่เรากำลังมองดูว่าอันนี้เราถูกหรือเปล่าอันนี้คือสิ่งที่ผมตั้งคำถาม  วันนี้ผมกลับมาตั้งคำถามว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นถูกหรือไม่  ผมไม่ได้บอกว่าผิดแต่ผมถามว่าถูกหรือเปล่า ถ้าไม่ถูกต้องแก้ต้องปรับยุทธศาสตร์ นี่คือยุทธศาสตร์ด้านเดียว เขาเรียกว่า Single Track Model ของ EAEM ทั้งหลาย วันนี้สิ่งที่ผมเปลี่ยน ผมเปลี่ยนเป็น Duo Track แน่นอนว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนเป็นไม่สนใจการส่งออกไม่ได้ ต้องสนใจอยู่ ต้องปรับวิธีการของสินค้าที่จะนำไปขาย Duo Track คืออะไร Track ที่สองคือมาผลักดันเศรษฐกิจในประเทศ  คือส่งเสริมการค้าการขายระหว่างกันในประเทศให้มากและก็สร้างผู้ประกอบการรุ่นใหม่ ให้คนไทยเปลี่ยนวัฒนธรรมจากการที่เป็น เชม Society เชม Society คืออะไร เวลาใครทำอะไรผิดก็ เชม on you เวลาใครทำอะไรดีก็ยกมือ ปรบมือ ให้ดอกไม้เต็มบ้าน นี่คือความไม่พอดีของสังคม คนที่ผิดก็ซ้ำเติม ดูสมรักษ์  คำสิงห์ ตอนวันชนะโอลิมปิคครั้งแรกให้ทองกันไม่รู้กี่บาท ให้กันจนสมรักษ์รวยไปเลย พอครั้งสมรักษ์แพ้ก็แทบจะเสียผู้เสียคนเลย คนเรามันก็พ่ายสังขารได้บ้าง                นี่คือสิ่งที่เราต้องกลับมาถามตัวเองว่าตรงนี้เราทำถูกหรือไม่ เพราะฉะนั้นเราต้องสร้างผู้ประกอบการใหม่  คนที่จะเป็นผู้ประกอบการได้ต้องกล้าล้มเหลว เวลาล้มเหลวต้องให้เขาลุกขึ้นมาสู้ใหม่ ไม่ใช่ล้มแล้วฆ่าให้ตายอย่างวันนี้เช่นกัน นักธุรกิจทั้งหลายที่ผิดพลาดไป ให้โอกาสกลับมายืนขึ้นใหม่ต้องทำหน้าที่เป็นหมด อย่าทำหน้าที่เป็นสัปเหร่อ คือต้องรักษา  รักษาจนนาทีสุดท้ายแล้วถ้าไม่ไหวก็คือไม่ไหวแน่นอนการรักษาบางโรคก็ใช้เงินน้อย บางโรคก็ใช้เงินมาก แต่ต้องรักษา  เพราะวันนี้เราต้องเอากำลังของคนในชาติขึ้นมาให้เข้มแข็งให้หมด  เพราะฉะนั้นต้องสร้างผู้ประกอบการใหม่ ก็คือเรื่องของ SMEs ต้องสร้างให้ผู้ประกอบการนั้นยืนได้ ล้มแล้วสู้ใหม่ ทุกครั้งของการล้มนั่นคือประสบการณ์  ไม่มีฉลาดมาก่อนโง่ ส่วนใหญ่โง่มาก่อนฉลาดทั้งนั้น เพราะฉะนั้นโง่ต้องเป็นครู  แต่ถ้าคนผิดพลาดแล้วยังไม่เอาความผิดพลาดมาเป็นครูนั้น สมควรตายต้องเอาความผิดพลาดในอดีตมาเป็นครูให้ได้  เพราะฉะนั้นนี่คือสิ่งที่เราพยายามทำกันอยู่ว่าจะสร้างกำลังของคนในชาติ เพื่อให้เป็นนักรบทางเศรษฐกิจอย่างไรบ้าง ผมก็เลยหันกลับไปดูนักรบที่เป็นทหารหรือที่เรียกว่าเป็นทหารแถวหน้า เวลารบนั้นส่วนใหญ่นายพัน นายพล จะอยู่ด้านหลัง พลทหาร นายสิบ อยู่ด้านหน้า วันนี้แถวหน้าบาดเจ็บกันหมด นั่นคือคนจน เกษตรกร ซึ่งวันที่เศรษฐกิจล้มเหลวเราบอกว่าวิ่งไปภาคเกษตรไปทำแล้วเป็นอย่างไรป่วยเป็นแถว เป็นหนี้เป็นสิน ทั้งหนี้ในระบบ หนี้นอกระบบได้รับการชี้นำจากส่วนกลางว่าคุณต้องทำอย่างนั้น อย่าทำอย่างนี้  โดยจะทิ้งไม่สนใจภูมิปัญญาของเขา  นี่คือสิ่งที่ต้องกลับมาดูว่าจะสร้างชุมชนให้เขาเข้มแข็งโดยเป็นแค่คนประคับประคองเขาแล้วให้เขาช่วยคิดกันเอง วันนี้เขาสามารถทำงานสำเร็จในหลายชุมชนที่เป็นตัวอย่างที่ดี กองทุนหมู่บ้านของผมก็มาจากการเห็นกลุ่มสัจจะสะสมทรัพย์ที่เขาช่วยกันเองโดยรัฐไม่ได้ช่วยสักสลึงหนึ่งสำเร็จ  เพราะฉะนั้นเราจะเอาแนวความคิดนี้ไปใช้ทั่วประเทศ เราเอา Model ไปประยุกต์ใช้ทั่วประเทศ โดยที่บางชุมชนเขาไม่เข้มแข็งเหมือนชุมชนที่เคยทำมาก็ต้องเริ่มเงินประเดิม เพราะฉะนั้นรัฐก็เลยใช้ประเดิมด้วยการทำให้ 1 ล้านบาทเกิดขึ้น นั่นคือการสร้างธนาคารหมู่บ้าน โดยที่มีพนักงานสินเชื่อ 1,200,000 คน โดยรัฐไม่ต้องจ่ายสักสลึง ก็คือ 15 คน X 80,000 บาท แล้วเขาดูแลกันเอง แต่ว่าเงินเหล่านั้นกลายเป็นเงินหมุนเวียนประจำหมู่บ้าน เพราะอะไรทำไมถึงทำอย่างนี้ เพราะคนจนมีปัญหาสองอย่าง คือ โอกาสในการเข้าหาทุนและโอกาสในการเข้าหาความรู้ นี่คือสิ่งที่ต้องแก้ไขปัญหาความยากจน  เพื่อให้ทหารแถวหน้าเหล่านี้แข็งแรงได้ นี่คือสิ่งที่เราต้องทำ เพราะว่าเรากำลังจะบอกว่าโลกาภิวัตน์กำลังจะมีอะไรมากมาย  แต่ว่าคนเหล่านี้เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศด้วย  ถ้าเราไม่ฟื้นพวกเขาขึ้นมาแล้วเขาจะรับกระแสไหวหรือ ต้องรีบฟื้นขึ้นมาก่อน เพราะฉะนั้นวันนี้เราจึงต้องใช้นโยบายพักหนี้เกษตรกร กองทุนหมู่บ้าน ธนาคารประชาชน เพื่อต้องการให้คนเหล่านี้หายป่วย หายป่วยเสร็จเขาจะทำงานได้คือเปลี่ยนภาระให้เป็นพลังให้ได้ ถ้าท่านไปเห็นคนจนท่านจะรู้  บางครั้งคนขาดเงินเพียง 5,000 บาท ก็ตาบอด เพราะไม่มีเงินลอกต้อ คนจะไปคลอดลูก ลูกยังไม่ออกมาเลยก็เป็นหนี้แล้ว เพราะต้องไปกู้เงินเขามาจ่ายค่าทำคลอด นี่คือสิ่งที่คนไทยที่ยากจนเผชิญ                วันนี้ ข้าราชการนั้น ปัจจัยที่ 1, 2, 3 มีแล้ว ปัจจัยที่ 4 ไม่มี  ไปมีปัจจัยที่ 5, 6, 7 แทน ปัจจัยที่ 4 คือบ้าน เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค อาหาร มีหมด แต่บ้านไม่มี บ้านไม่มีก็ไปมีโทรศัพท์มือถือ เป็นปัจจัยที่ 5 ไปมีรถยนต์ เป็นปัจจัยที่ 6 แต่บ้านไม่มี เพราะอะไร ก็เพราะไม่สามารถดาวน์ได้ อันนี้คือสิ่งที่เป็นอุปสรรคทำให้เขาไม่มีบ้าน  แต่เข้าไปซื้อของที่ไม่ต้องดาวน์ ที่พอมีเงินซื้อได้เขาก็ซื้อ เพราะฉะนั้นก็เลยไปใช้เงินฟุ่มเฟือยในส่วนอื่นแทนที่จะมาใช้ในสิ่งที่เป็นหลักประกันของชีวิต  รัฐบาลนี้จึงต้องมาทำในสิ่งที่เป็นรากฐานก็คือ การซ่อมรากของกองทัพของเรา  แล้วมาถึงเรื่องของการสร้าง SMEs แล้วมาถึงเรื่องของการฟื้นสถาบันการเงิน  แล้วก็สร้างผู้ประกอบการให้กลับมาแข็งแรงใหม่ โดยการตั้งทีมขึ้นมา เพื่อสถาบันการเงินจะได้แข็งแรง วันนี้สถาบันการเงินมีเงินเหลือในระบบตั้ง  700,000 ล้านบาท ถามว่าทำไมไม่ปล่อย บอกว่าให้เศรษฐกิจดีก่อนสิ  เศรษฐกิจก็ถามว่า คุณปล่อยก่อนสิแล้วเศรษฐกิจจะดีเหมือนไก่กับไข่ใครเกิดก่อนกัน  เมื่อมีภาวะชะงักงันทางเศรษฐกิจทุกเรื่องจะเป็นเรื่องของไก่กับไข่แทบทั้งนั้น  เพราะฉะนั้นจะทำอย่างไรให้ไก่ก็ฟักไข่ใหม่ ไข่ก็ต้องเป็นไก่ให้ได้ นั่นคือสิ่งที่ต้องทำวันนี้ต้องผลักดันให้เป็นวันนี้ให้ได้ เพราะฉะนั้นเรากำลังผลักดันสิ่งเหล่านี้ไม่ง่าย แต่นั่นคือสิ่งที่ต้องทำ นี่คือกระบวนการทั้งหมด แต่ขณะเดียวกันนั้น  เราจะต้องไปทำโครงสร้างของภาคราชการ เพราะวันนี้ภาคราชการของเราต้องยอมรับว่าอืด นั่นคือเหมือนกับองค์กรที่ผมเคยบอกไว้ เป็นองค์กรระบบราชการมีชั้นการบังคับบัญชามากมาย  ความจริงก็ไม่มีความจำเป็นเพราะเสนอเพื่อพิจารณาตั้งแต่แผนกไปถึงอธิบดี  ปลัดกระทรวง บางทีเพื่อโปรดพิจารณาไปถึงรัฐมนตรีเลย  ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เรากำลังใช้คนของเราอย่างไม่มีประสิทธิภาพ  นี่คือสิ่งที่เรากำลังแก้ โดยมีการปฏิรูประบบราชการ กระทรวงทบวง กรม ใหม่  ซึ่งไม่เคยทำได้มาก่อน แต่วันนี้ที่ทำได้ไม่ใช่เพราะผมเก่ง  แต่เป็นเพราะประชาชนเก่ง ประชาชนให้ mandate (มอบอำนาจการบริหาร)  ในการที่มีรัฐบาลที่ไม่มีปัญหาทางการเมือง  ไม่มีปัญหาเรื่องเสถียรภาพก็เลยสามารถจะตัดสินใจในเรื่องยาก ๆ เรื่องที่คาราคาซังมาในอดีต ผมก็ไม่เคยคิดว่าในอดีตเขาไม่เห็นเขาเห็นแต่มันไม่ง่าย ถ้าการเมืองยังเป็น faction (เป็นฝักเป็นฝ่าย) ยังเป็นระบบแบบแบ่งเค็กกันกิน ไม่มีทางที่จะแก้ปัญหาใหญ่ ๆ ได้  แต่ถ้าการเมืองมั่นคงอย่างนี้ ผมต้องถือว่าถ้าผมไม่ทำในสิ่งที่ควรจะทำผมถือว่า ผมทรยศต่อประชาชน เพราะฉะนั้นเรื่องที่ควรทำต้องทำ  เรื่องที่ต้องตัดสินใจ ที่ผมเล่าให้อาจารย์ฟัง อย่างเรื่องท่อแก๊สไทย – มาเลเซีย เขาอุตส่าห์จ้างผมมาเดือน 95,000 บาท หักภาษีแล้ว เพื่อให้ตัดสินใจ เพราะฉะนั้นผมต้องติดสินใจทุกเรื่อง ไม่ว่าจะยากแค่ไหนต้องตัดสินใจ  ขอให้พื้นฐานเป็นประโยชน์ต่อประชาชน ต่อประเทศ  ผมก็เลยจำเป็นต้องเปลี่ยนโครงสร้างกระทรวง ทบวง กรม ที่จะมีผลในวันที่ 1 ตุลาคมนี้ จะทำให้เกิดโครงสร้างกระทรวง ทบวง กรม ที่แบนขึ้นและก็จัดกลุ่มงานไปอยู่ด้วยกันเป็นลักษณะเรียกว่า Agenda base organization เป็นการจัดองค์กรตามภารกิจ ในอดีตนั้นเป็น functing (จัดตามหน้าที่) พอจัดไปจัดมาปรากฏว่า เมื่อเหตุการณ์บ้านเมืองเปลี่ยน ทุกคนก็อยากเป็น agenda  (ภารกิจ) ของตัวเอง ก็เลยกลายเป็นว่าทุกคน build (สร้าง) เพิ่มกรมกอง เพิ่มคนเพิ่มอะไรขึ้นมา นั่นเกิดซ้ำซ้อน redundant ระหว่างกฎกระทรวง  ประชาชนไม่รู้จะติดต่อที่ไหน เพราะทุกอย่างการทำงานต้องเปลี่ยน  อันนี้คือสิ่งที่รัฐบาลกำลังทำ แล้วก็จะต้องเปลี่ยนในสิ่งนี้ จากคุณ : goo-online (สัพเพ) - [ 15 มี.ค. 52 21:10:14 A:222.123.135.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันนี้สิ่งที่น่าเป็นห่วงและต้องทำมากที่สุดก็คือ การจะทำอย่างไร เรียกว่า revitalize (การฟื้นฟู) ถ้าผู้หญิงจะรู้ดีคำว่า revitalize เวลาเซลล์ที่หน้าถูกแดด ถูกอะไรนาน ๆ เข้ามันแห้ง ต้องใช้ครีมเพื่อ revitalize  ให้มันสดใสขึ้นมาใหม่ วันนี้ถ้าประเทศไทยคนไทย 1 คนเป็นเซลล์ 1 เซลล์ ต้อง revitalize เซลล์เหล่านี้ให้มีชีวิตชีวา  มีความสดใสกระปรี้กระเปร่าที่จะกลับมาสร้างชาติ ทำงาน  คนที่เป็นภาระจะได้เลิกเป็นภาระ เป็นพลังในการสร้างชาติกันใหม่  สิ่งที่ผมพยายามมองประเทศไทยวันนี้ ผมกำลังมองวันนี้ว่าหันกลับมามองประเทศไทยมีประชากร 62 กว่า 63 ล้านคน แล้วเป็นส่วนหนึ่งของอาเซียน ซึ่งระยะหลังพอพลิกเศรษฐกิจขึ้นมา  เขาเรียกว่าเราเป็นกลุ่ม TIP Thailand Indonesia Philippins ห้อยอยู่ข้างท้าย TIP ไม่ได้อยู่ท็อป TIP อยู่ท้าย TIP อยู่ Bottom (ข้างท้าย)เพราะว่าเศรษฐกิจมีปัญหาก็เรียกว่า TIP  เพราะฉะนั้นพอบอกว่านักลงทุนจากยุโรป จากอเมริกา จากญี่ปุ่น เชิญครับ Thailand อยู่ไหน ส่วนหนึ่งของอาเซียน อาเซียน as a whole (ในภาพรวม) ภาพมันไม่ดี อาเซียน weak (อ่อนแอ) เหลือเกิน จีนดีกว่า ก็ไปจีน และยิ่ง Thailand เพราะฉะนั้นวันนี้เราต้องเปลี่ยนใหม่ ผมต้องเดินยุทธศาสตร์ให้ Thailand มีความสำคัญ ฉะนั้น Thailand จะมีความสำคัญได้อย่างไร เขาบอกคำว่าประเทศจีนมี Economy of Scale (ขนาดของเศรษฐกิจ) อินเดียก็มี Economy of Scale และ Thailand มีอะไรบ้าง 60 กว่าล้านคน ก็พอกล้อมแกล้ม แต่ว่าก็เล็กไปหน่อย จาก Economy of Scale กำลังคิดเข้าไป Economy of Scaleตัดสินใจช้าทุกเรื่องอะไรก็ไม่เอาซักอย่างหนึ่ง เสร็จไหม เสร็จ Scale ก็ไม่มี speed ก็ไม่มี  เพราะฉะนั้นวันนี้ต้องปรับ วิธีปรับก็คือว่าต้องปรับทั้ง Scale และ speed Scale ปรับอย่างไรก็ต้องมี 63 ล้านคน ก็เกี่ยวตะขอไว้ คุณสมัครเขาใช้ว่าเกี่ยวตะขอ คือเกี่ยวไว้เลยเกี่ยวไว้กับจีน กับอินเดีย ผมเลย move ถ้าจำได้เดือนพฤษภาคมที่ผมไปพูดที่ Fortune Global Forum ที่ฮ่องกง ผมใช้ว่า Asia Corporation Dialogue  เพราะผมกำลังบอกให้เขารู้ว่าคนเอเชียทั้งหมดชอบผลิตของถูก ๆ แล้วไปเทขายในตลาดตะวันตก แล้ววันนี้หันกลับไปดูว่าประชากรในเอเชียมีประมาณ  60% ของประชากรโลก World Population เงิน Reserve Forugn Currency  (เงินสำรองเงินตราต่างประเทศ) ของเอเชียทั้งหมดรวมกันมีมากกว่าครึ่งหนึ่งของโลก  แต่กำลังยกไปฝากที่ธนาคารในตะวันตก แล้วว่าง ๆ เขาก็เอาเงินส่วนหนึ่งของเอเชียนั้นนำกลับเข้ามาในประเทศไทยในรูปของการลงทุนรูปของ CD, Debenture, Bond (พันธบัตร) อะไรทั้งหลายสารพัดอย่าง  เลิกงามยามดีเขาบอกว่าวันนี้ไม่น่าเชื่อถือแล้ว เขาก็ขนเงินพวกเรานี่แหละกลับแล้วเราก็ล้ม  ถามว่าถึงเวลาที่เอเชียจะต้องมีความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกันมากกว่านี้แล้วหรือยัง  นี่คือสิ่งที่ผมถามท้าทายประเทศในเอเชีย ผมก็ออกเดินสายออกเดินสายเสร็จไปที่จีน จีนสนใจมาก ญี่ปุ่นสนใจ ฮ่องกงสนใจ ปรากฏว่าไปถึงอินเดีย พอพูดอินเดีย อินเดียบอกว่าอินเดียพร้อมเป็น Core Group (กลุ่มประเทศหลัก) กับประเทศไทยที่ผมจะเชิญรัฐมนตรีต่างประเทศบางประเทศเอามานั่งคุยกันอย่างไม่เป็นทางการเพื่อ map out strategy (ดำเนินการในรายละเอียดเกี่ยวกับยุทธศาสตร์) ว่าประเทศเอเชียจะต้องมีความร่วมมือใกล้ชิดกันอย่างไร ที่จะมีการค้ากันเอง  ลงทุนกันเอง แล้วก็มีการทำธุรกรรมทางการเงินกับกันเองให้มากขึ้นแทนที่จะต้องไปอาศัยตะวันตกอย่างสิ้นเชิงอย่างทุกวันนี้ เพราะตลาดเอเชียใหญ่  แต่ว่าเรากลับไปถล่มแย่งตัดราคากัน ซึ่งในโลกยุคใหม่ต้องปรับปรุงเรื่อง efficiency (ประสิทธิภาพ) เรื่อง quality (คุณภาพ) ไม่ใช่เรื่อง price undercutting (การตัดราคากัน) นี่คือสิ่งที่เรากำลังไปคุย แล้วอินเดียสนใจมากอินเดียพร้อมจะ Core Group                วันนี้ผมกำลังเดิน อีกไม่นานผมกระชับหมด ผมจะเชิญรัฐมนตรีหลัก ๆ มาสัก 5 – 6 ประเทศ มา map out strategy แล้วจะ sell ให้เอเชียทั้งหมด  แล้วผมไปบอกประธานาธิบดีบุชว่าอย่างไร ผมบอกท่านประธานาธิบดี วันนี้ประเทศไทยกำลังเดินอย่างนี้ เพราะว่าเอเชียเป็นตลาดใหญ่ของอเมริกา แต่อเมริกาขายสินค้าไฮเทค เอเชียยังไม่พัฒนาอย่างนี้ สินค้าไฮเทคก็ขายไม่ได้  เพราะฉะนั้นวันนี้เราต้องสร้างเศรษฐกิจเอเชียให้เข้มแข็ง นี่คือ Future market (ตลาดล่วงหน้า) ของ you ต้องทำให้ Future market ของ you healthy (มีความแข็งแกร่ง)เพราะฉะนั้นเรากำลังเดินยุทธศาสตร์  ถ้าเราไม่มียุทธศาสตร์ตรงนี้ ถามว่าเราจะดึงการลงทุนได้แค่ไหน  นี่คือยุทธศาสตร์ต้องเดินยุทธศาสตร์นอกประเทศต้องเดิน  ในประเทศต้องสร้างความเข้มแข็งให้กับพวกเราเอง ให้ทหารพร้อมรบ  แต่ขณะเดียวกันต้องเปิดยุทธศาสตร์ เปิดสมรภูมิรบที่เราได้เปรียบทุกที่ผมจึงเริ่มโครงการทำ FTA Free Trade Area (เขตการค้าเสรี) กับประเทศอินเดีย จีน ออสเตรเลีย ชิลี ชิลีเป็น gateway (ประตู) เข้าลาตินอเมริกัน บาร์เรน เป็น gateway เข้าตะวันออกกลาง เราเริ่มเดินยุทธศาสตร์ ฉะนั้นวันนี้เราต้องเร็ว  ผมจึงบอกข้าราชการว่าต้องเร็ว ต้องเอาทั้งความเร็วต้องเอาทั้งขนาดมาใช้เป็นประโยชน์ให้ประเทศไทยในอนาคต ฉะนั้นวันนี้ประเทศไทยในภาวะนี้ เป็นภาวะที่ต้องเปลี่ยนแปลงหลายอย่างต้องปรับยุทธศาสตร์ตัวเอง เมื่อการต้องเปลี่ยนแปลงครั้งนี้  ความจริงแล้วมันถึงเวลาเปลี่ยนมานานแล้ว  แต่การเมืองไม่เอื้ออำนวยให้การเปลี่ยนเช่นนี้เกิดขึ้นได้  แต่วันนี้จำเป็นการเมืองเอื้ออำนวยแล้ว แล้วมันจำเป็นต้องเปลี่ยน  เพราะฉะนั้นผมจะเปลี่ยนหลายอย่าง แต่แน่นอน  เวลาผมเปลี่ยนอะไรมีเสียงเจี๊ยวจ้าวเป็นเรื่องธรรมดา ผมฝึกมาแบบทหารถือว่าดำรงความมุ่งหมาย ถ้าเปลี่ยนนั้นเพื่อประโยชน์ของประเทศชาติ และประชาชนเสียงจะเจี๊ยวจ้าวบ้างผมก็ต้องปล่อยให้เจี๊ยวจ้าว  เพราะว่าคนไม่เคยชินต่อการเปลี่ยนแปลงมานานพอสมควรแล้วการเปลี่ยนบางครั้งแน่นอนมันต้องกระทบบางคน บางกลุ่ม  ซึ่งขอให้เป็นการกระทบที่ไม่ได้ไปรังแกใคร แต่เพื่อประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ต้องทำ เพราะทุกคนต้องปรับตัวคนที่ถูกกระทบต้องปรับตัว ถ้าวันนี้ใครปรับตัวไม่เป็น นั่นคืออันตราย                ในโลกยุคใหม่นี้การปรับตัวต้องเร็วเหมือนที่ Jack Welt พูด Change before we are forced to change ต้องเปลี่ยนก่อนที่จะถูกบังคับให้เปลี่ยนการถูกบังคับให้เปลี่ยน จำนนต้องเปลี่ยน มันอันตรายกว่า มันไม่มีความสุขเหมือนกับที่เราเปลี่ยนล่วงหน้า ดักปัญหาล่วงหน้านั่นคือต้องมีวิสัยทัศน์ต้องมีความรู้ ต้องมีความรอบรู้  แล้วดักปัญหาล่วงหน้าด้วยการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่มันควรจะต้องเปลี่ยนไว้ล่วงหน้า เมื่อมีเหตุการณ์เกิดขึ้น สบายแล้ว ไม่มีปัญหา  นี่คือสิ่งที่ต้องทำตั้งแต่วันนี้ เพราะฉะนั้นวันนี้ผมขอเรียนว่าความไม่เข้าใจมีเยอะ แต่บางที่บางครั้งก็สื่อไม่ออก สื่อการเปลี่ยนแปลงไม่ออก  เพราะอะไร เพราะความเคยชินอีก น้อง ๆ สื่อมวลชนเราเคยชินต่อการเขียนข่าวการเมืองมากกว่าเขียนข่าวการบริหารและข่าวการเมืองเขียนง่าย  เพราะฉะนั้นวันนี้พยายามสื่อแต่ว่าบางทีมันสื่อไม่ค่อยออก อันนี้ก็ต้องใช้เวลา  ผมเชื่อว่าสักพักหนึ่งเหตุการณ์มันก็ต้องเปลี่ยนไป แต่ในช่วงนี้การเปลี่ยนยากไม่เป็นไร การเปลี่ยนตอนแรก ๆ จะฝืด พอสักพักก็จะคล่องเอง                หวังว่าท่านทั้งหลายที่เป็นกำลังสำคัญของประเทศชาติคงจะเข้าใจทิศทางและเจตนารมณ์ของผมและรัฐบาลที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เป็นประโยชน์ของประเทศไทยและคนไทยในภาพรวม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่าชาติมีความหมายมากกว่าคำว่าส่วนตัว ถ้าทุกคนช่วยกันและก็พยายามรวมเอาคำว่าชาติเข้าไปในกระบวนการแล้ว  ผมเชื่อว่าประเทศไทยจะต้องเข้มแข็ง และสามารถฝ่าฟันระบบได้ ซึ่งระบบ capitalism (ทุนนิยม) แน่นอน มันเป็นระบบที่เรียกว่า market force free market อะไรทั้งหลาย แล้วแต่ว่าขณะเดียวกันนั้นก่อนที่เราจะไปเต็มที่ขณะนั้นเราต้องรีบรักษาคนป่วยหรือคนจนของเรา ซึ่งระบบนี้เป็นระบบที่ government  subsidy (รัฐให้เงินสนับสนุน) ก็คือเป็นเรื่องของ socialism (สังคมนิยม) ซึ่งต้องทำในระดับฐานราก เพราะฉะนั้นไม่มี one universal theory  ที่ใช้กับทุกเรื่อง เพระฉะนั้นต้องใช้หลาย theory (ทฤษฎี) กับเรื่องที่แตกต่างกัน กับภาวะการณ์ที่แตกต่างกัน ฉะนั้นวันนี้ความหลากหลายของความคิดย่อมเกิดขึ้น แต่ในที่สุดแล้วความคิดย่อมกลับมาที่ว่า คือเราจะต้องเอา ถ้าเป็นธุรกิจเขาเรียกว่าเอา customer (ลูกค้า) เป็นตัวตั้ง ถ้าเป็นรัฐบาลก็เอาประชาชนเป็นตัวตั้ง ก็ขอขอบคุณที่ให้เกียรติผมมาบรรยายและขอขอบคุณที่ตั้งใจฟัง ขอบคุณครับ จากคุณ : สัพเพ - [ 15 มี.ค. 52 21:10:55 A:222.123.135.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ผมว่าตอนนี้คนที่เกลียดประเทศไทย พยายามทำให้ประเทศไทยเป็นด้านลบในสายตาชาวต่างชาติ กลับเป็น นช.ทักกี้เองนะครับ จากคุณ : พระรถ - [ 15 มี.ค. 52 21:28:08 A:116.14.222.80 X:220.255.7.163 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ประเทศไทยก็ยังเป็นประเทศไทย มิสามารถมีใครให้ร้ายหรือดีได้...แต่หากพูดว่า กำลังทำให้รัฐบาลแห่งผู้กำกับมือทองนี้เกิดภาพลบ นั้นก็คงเห็นด้วย...ชิมิ... จากคุณ : มะเดี่ยว (pakeeranung) - [ 15 มี.ค. 52 21:44:52 A:125.27.233.240 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน คุณพระรถ ผมว่าคนที่เกลียดประเทศไทย พยายามทำให้ประเทศไทยเป็นด้านลบในสายตาชาวต่างชาติ ก็คือพวกพันธมิตร พรรคแมลงสาบ เหล่าอำมาตย์ใกล้ลงโลงมากกว่านา รัฐบาลเอาเวลาที่ไล่ตามจิกทักษิณกับตีหน้าเศร้าสร้างภาพทุกวันมาทำงานซักทีดีกว่าไหม? ถ้าไม่อยากทำก็ลาออกไปเสียเถิด จากคุณ : ห่านจิก (Mr.Warut) - [ 15 มี.ค. 52 21:53:13 A:58.9.228.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 คนที่พยายามทำให้ประเทศไทยเป็นด้านลบในสายตาชาวต่างชาติ คืแ พันธมิตร  และ ปชป.ที่ร่วมกันปิดสนามบินครับ  อย่าเข้าใจผิด  ทักษิณทำให้ประเทศไทยมีชื่อเสียงตลอดมา  จนกระทั่งมีม๊อบเสื้อเหลือง มีการปฏิวัตรัฐประหาร  ได้รัฐบาลต่อมาไม่ถูกใจเสื้อเหลืองก็ยึดทำเนียบ  ปิดสนามบิน  หลังจกนั้นเป็นต้นมาภาพประเทศไทยติดลบมาโดยตลอด  จนบัดนี้ยังเป็นภาพลบ  ถ้าจะแก้ไขต้องจับคนยึดสนามบินมาลงโทษก่อน จากคุณ : ปุยนุ่นสีแดง - [ 15 มี.ค. 52 21:58:15 A:222.123.199.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ ห่านจิก & คุณ ปุยนุ่นสีแดง ครับ ตอนนี้ต้องทำความเข้าใจอย่างนะครับ ว่า แป๊ะลิ้ม กับ พธม เค้าหยุด+เงียบแล้วนะครับ ส่วน มาร์คและประชาธิปัตย์ ต้องเข้าใจนะครับว่าเค้าเป็นรัฐบาล ตอนนี้กำลังพยายาม กู้เศรฐกิจของไทย แต่คนที่กำลังพยายามทำให้คนต่างชาติเข้าใจว่าประเทศไทยไม่ใช้สยามเมืองยิ้มแล้วเนี้ย คุณคิดว่าใครครับ ใช้ นช.ทักกี้หรือป่าว? จากคุณ : พระรถ - [ 16 มี.ค. 52 05:55:38 A:116.14.222.80 X:220.255.7.161 ]

ความคิดเห็นที่ 8 " . . . ชาติของเรารักษาเอกราชอธิปไตยมาได้จนถึงทุกวันนี้ด้วยความสามัคคี คนไทยเราแต่ละคน รู้จักประโยชน์ส่วนรวมของชาติ รู้จักปฏิบัติหน้าที่ให้สอดคล้องและเกื้อกูลกัน ผลการปฏิบัติของเรานั้นจึงเกิดเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ ซึ่งสามารถกำจัดและป้องกันภัยต่างๆ มิให้ทำอันตรายแก่เราได้ แม้จะมีศัตรูคิดร้าย บุกรุกคุกคามอย่างหนักหนาเพียงใด เราก็ยังไม่เพลี่ยงพล้ำ ขอให้ทุกคนสำนึกตระหนักว่า ความสมัครสมานสามัคคีของเรานั้นเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ที่จะต้องรักษาไว้ให้ยั่งยืนอยู่ตลอดไป หากเรามีความประมาท เราแตกสามัคคีกันเมื่อใด เราก็จะเป็นอันตรายย่อยยับลงเมื่อนั้น ไม่มีใครอื่นที่ไหนจะช่วยเราได้นอกจาก ตัวเราเอง..." พระราชดำรัสในหลวง เรื่องความสามัคคีของคนในชาติ จากคุณ : somkanay (somkanay) - [ 16 มี.ค. 52 07:49:32 A:118.172.88.25 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณพระรถ   ผมมองในด้านตรงข้ามกับคุณ   ประเทศไทยกำลังจะวิบัติเพราะมีรัฐบาลที่ถูกอุปโลกน์ขึ้นมาเป็นตัวแทนของมือที่มองไม่เห็น   รักษาผลประโยชน์ให้คนกลุ่มเดียว การที่ใครสักคนที่รักชาติเหมือนคุณเหมือนผมออกมาแสดงความเห็นว่าทิศทางที่ถูกต้องในการนำพาประเทศผ่านพ้นปัญหานั้นควรจะเป็นอย่างไร   เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนในประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยครับ ส่วนการบอกให้ทุกคนหุบปากเพราะหาไม่จะเป็นการไม่รักชาตินั้น   เป็นรูปแบบของเผด็จการ จากคุณ : Tanis - [ 16 มี.ค. 52 09:47:20 A:61.19.98.126 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 พระรถ  ทักษิณเขาพูดว่าอะไรหรือครับที่บอกว่าทำลายประเทศ แล้วเหลืองอย่างคุณที่ทำลายมาป่นปี้ พวกคุณหยุดหรือยัง ยึดอำนาจรัฐมันก็ชั่วมากแล้วนะ ยึดสนามบินอีก ต่างชาติเขาอยากเข้ามาหรือ พวกคุณมันป่าเถื่อนมาก ผบ สส คมช ทุกวันนี้คุณว่าเขาไม่พูดถึงทักษิณหรือ ทุกวันนี้ยังชั่วไม่พอหรือพระรถ จะเอาอะไรกันอีก จากคุณ : ไทยด่าน - [ 16 มี.ค. 52 10:19:37 A:61.90.64.211 X: ]