คืนนี้มืด ใช่มืดสนิท ไฟดวงนิด ยังมีแสง
ขอเพียงลมพัดแรง เถ้ามอดแดง ก็จะลาม
ทุ่งนี้รก ใช่รกหมด นั่นข้าวสด ขึ้นแทรกหนาม
ขอเพียงฝนจากฟ้าคราม ข้าวจะงาม ท่วมหญ้าคา
(เสกสรร ประเสริฐกุล ผู้แต่ง)
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
การตื่นขึ้นของพลังประชาชนชาวเสื้อแดง ที่ไม่ว่าจะถูกประณามหยามเหยียดจากผู้ไม่เห็นด้วยอย่างไรก็ตาม แต่เนื้อแท้แล้วเป็นการตื่นขึ้นมาสู้ของ
ชนชาวรากหญ้าและกลุ่มคนที่หลากหลายที่หลอมรวมอุดมการณ์เข้าด้วยกัน
ความจริงเป็นสิ่งที่เจ็บปวด แต่เราต้องยอมรับความจริง เรียนรู้จากมันและอยู่กับมันให้ได้
ผมนั่งนิ่งอยู่หน้าจอคอมฯ ด้วยความรู้สึกที่สับสน ในค่ำคืนที่ไม่สามารถข่มตาหลับ พร้อมกับคิดทบทวนว่า ก้าวย่างที่พลาดพลั้งของพี่น้องเสื้อแดงเกิดจากสิ่งใด
หลายสิ่งประดังหลั่งไหลเข้ามาในห้วงความคิด เป็นไปได้ที่ความพลาดพลั้งที่ว่าอาจเกิดจาก
--- การดำเนินกลยุทธ์ที่ผิดพลาด , การมีพลังแต่ไม่สามารถควบคุมพลังมวลชนเอาไว้ได้
--- การขาดการวางแผนและการจัดระบบที่รัดกุม , การตามใจมวลชนมากเกินไป
--- ขาดการประเมินกระแสจากสังคมภายนอก , มือที่สาม , การยั่วยุ
--- การพ่ายแพ้ในสงครามสื่อ (จริงอยู่ที่พี่น้องเรามักพูดเสมอว่า ถึงอย่างไรสื่อก็ไม่ได้อยู่ข้างเสื้อแดงอยู่แล้ว ดังนั้นเราจึงไม่ต้องคำนึงถึงการเสนอข่าวของสื่อมวลชน หากแต่พี่น้องเราลืมเลือนไปว่ายังมีสื่ออีกกลุ่มที่ยังเสนอข่าวอย่างตรงไปตรงมา และพร้อมจะว่าไปตามความเป็นจริง) ,
--- การเร่งเผด็จศึกก่อนเวลาอันควร , พ่ายแพ้ในแผนจรยุทธ์ของกลุ่มเสนาธิการและกลุ่มคนที่เชี่ยวกรากในทางการเมือง อันได้แก่กลุ่มคน + สื่อ ที่แตะมือแท็กทีมอย่างเป็นยูนิตี้และเป็นขบวนการ
ที่สำคัญการเดินเกมส์พลาดทำให้ขาดความชอบธรรมในการต่อสู้
เพราะก่อนหน้านี้ผมได้สัมผัสคนมากมาย ทั้งที่เป็นนักศึกษา , ปัญญาชน รวมถึง คนมีปัญญาที่ผ่านชีวิตมาก ฯลฯ
กลุ่มคนเหล่านี้เริ่มแสดงตัว และพูดสนับสนุนการเคลื่อนไหวของคนเสื้อแดง มีบ้างที่ถึงกับออกไปร่วมเรียกร้อง ทั้งที่ก่อนหน้านี้คนเหล่านี้เป็นพลังเงียบมาตลอด
แต่เมื่อขาดความชอบธรรมในการต่อสู้ คนเหล่านี้ก็สงวนท่าที และไม่สนับสนุนอีกต่อไป .... สิ่งนี้เองที่เรียกว่าการขาดแนวร่วมจากมวลชน
ความรู้สึกในวันนี้ ยากจะบรรยาย เพราะมันมีส่วนผสมของความเสียใจ ความเจ็บปวด ความเจ็บใจ และเสียดายพลังประชาชนที่จุดแล้วแต่ต้องมาสะดุด
แต่ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไรก็ตาม .... ผมอยากจะบอกว่า
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการพ่ายแพ้ในประวัติศาสตร์การต่อสู้ทางการเมือง
เราเคยมีคนหนุ่มที่พ่ายแพ้ บาดเจ็บ ซมซาน ในเหตุการณ์ 6 ตุลา 19 แต่คนหนุ่มที่มุทะลุหลายคนในวันนั้น ได้เติบโต เป็นผู้ใหญ่ที่ฉลาด ลุ่มลึก และยังต่อสู้เพื่ออุดมการณ์อยู่ในวันนี้
อุดมการณ์ไม่เคยตายไปจากใจประชาชน
วันนี้เสื้อแดงอาจจะแพ้ แต่ไม่ได้แพ้อย่างราบคาบ
ประชาธิปไตยในใจคนที่หลับไหล ได้ถูกปลุกให้ตื่นแล้ว
ในวันที่เต็มไปด้วยบาดแผล ความเจ็บปวด และเสียงเหยียดหยามจากฝ่ายไม่เห็นด้วย
ขอให้พี่น้องน้องเราอย่าได้ย่อท้อ เยียวยาบาดแผล และ รวบรวมกำลังใจ รอวันหลอมรวมอุดมการณ์เป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง และครั้งนี้จะเป็นการแสดงพลังที่มีความชอบธรรมเต็มเปี่ยมตามหลักประชาธิปไตย
วันนั้นผองเราจะตกผลึก และสรุปบทเรียนแห่งการต่อสู้ มาเป็นการแสดงออกทางปัญญา และ ตามสิทธิอันชอบธรรม
ฝากถึงแกนนำที่เคลื่อนไหวทุกท่าน ... อย่ายอมแพ้ ...
... พลังประชาชนที่ถูกจุดติดยังรอการนำ และขอรับรองว่าพลังประชาชนเหล่านี้ไม่ได้ถูกสลายลงไปตามเหตุการณ์อย่างง่ายดายแน่นอน เพราะการต่อสู้เรียกร้องได้ถูกเพาะ และเติบใหญ่ในใจของเขาเหล่านั้นแล้ว ...
... เพียงแต่การเคลื่อนไหวต่อไปขอให้เป็นไปในลักษณะสร้างสรร สู้กันโดยนโยบาย ประเมินและสรุปบทเรียนที่ผ่านมา
หลอมรวมอุดมการณ์ ... อย่าท้อ อย่าท้อ และอย่าท้อ ...ทำทุกวิถีทาง รักษากระแสเสียงของประชาชนให้เป็นกลุ่มก้อนไว้ให้ได้
รับรองว่า พรรคเก่าแก่และกลุ่มคนที่ดูถูกดูหมิ่นพลังของประชาชนจะได้รับบทเรียนสั่งสอน และวันนั้นประชาชนจะได้ตบหน้าคนเหล่านั้นด้วยสิทธิและเสียงอันชอบธรรมที่เขามีอยู่ในมือ
จากคุณ :
Uncle-Dave 
- [
17 เม.ย. 52 02:52:28
A:124.120.116.111 X:
]
บทเรียน ความพ่ายแพ้ รอยเลือด น้ำตา และก้าวย่างต่อไปของขบวนการประชาชน
