PANTIP.COM : P7821399 “มติชน”รายงาน“มารค์ M 16” เตรียมงัด “กฎหมายฮิตเลอร์” เล่นงาน “คนเสื้อแดง” ! []

ความคิดเห็นที่ 1

พรบ.ความมั่นคงฯ : กระทบหลักยุติธรรม ขัดแย้งรัฐธรรมนูญ

โดย สราวุธ เบญจกุล รองเลขาธิการสำนักงานศาลยุติธรรม และโฆษกสำนักงานศาลยุติธรรม

เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ.2550 ที่ประชุมคณะรัฐมนตรีเห็นชอบหลักการร่าง พ.ร.บ.รักษาความมั่นคงในราชอาณาจักร พ.ศ..... และส่งให้คณะกรรมการกฤษฎีกาตรวจพิจารณาก่อนนำเสนอสภานิติบัญญัติแห่งชาติต่อไป

เมื่อพิจารณาร่างพระราชบัญญัติดังกล่าวแล้ว มีประเด็นปัญหาว่าจำเป็นหรือไม่เพียงใด ที่ต้องมีการออกพระราชบัญญัติดังกล่าวมาบังคับใช้ หรือเป็นเพราะกฎหมายต่างๆ ที่มีอยู่ในปัจจุบัน เช่น พระราชบัญญัติกฎอัยการศึก พ.ศ.2487 และพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอในการแก้ไขสถานการณ์บ้านเมืองยามวิกฤติ และร่างพระราชบัญญัติฉบับใหม่นี้ยังกำหนดให้การรักษาความมั่นคงเป็นองค์กรถาว ร ทั้งนี้เพื่อป้องกันและรองรับการก่อการร้ายสากล การก่อการร้ายข้ามชาติ หรือภาวะสงคราม ใช่หรือไม่

ขอบเขตอำนาจของร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้ :

ร่าง พระราชบัญญัติดังกล่าวมีผลบังคับใช้ได้ทั่วราชอาณาจักรโดยไม่จำกัดพื้นที่และ ระยะเวลา มีสาระสำคัญคือ การกำหนดเพิ่มอำนาจให้แก่ผู้บัญชาการทหารบก (ผบ.ทบ.) ให้เป็นผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน (ผอ.รมน.) ด้วยอีกตำแหน่งหนึ่ง โดยให้มีอำนาจในการป้องกันการกระทำอันเป็นภัยต่อความมั่นคงในราชอาณาจักร ซึ่งได้มีการนิยามคำว่า “การรักษาความมั่นคงในราชอาณาจักร” ไว้อย่างกว้าง โดยให้หมายความรวมถึงการดำเนินการเพื่อให้ประชาชนมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่อย่างปกติ สุข มีความภาคภูมิใจในความเป็นไทย มีความรักและหวงแหนวัฒนธรรมและผืนแผ่นดินไทย ตลอดถึงการดำเนินการป้องกันและปราบปราม เพื่อให้สามารถควบคุมสถานการณ์อันเกิดจากการกระทำอันเป็นภัยต่อความมั่นคงในราชอา ณาจักรให้กลับสู่ภาวะปกติ และกำหนดให้ “การกระทำอันเป็นภัยต่อความมั่นคงในราชอาณาจักร” หมายความว่า การกระทำใดๆ อันเป็นการมุ่งทำลายหรือทำความเสียหายต่อชีวิต ร่างกาย ทรัพย์สินของประชาชน หรือของรัฐ ไม่ว่าจะเป็นการจารกรรม การก่อวินาศกรรม การก่อการร้าย การก่ออาชญากรรมข้ามชาติ การบ่อนทำลาย การโฆษณาชวนเชื่อ การยุยง การปลุกปั่นการใช้กำลังประทุษร้าย โดยมีเจตนามุ่งหมายให้เกิดความไม่สงบสุขในชีวิตของประชาชน หรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อความมั่นคงของรัฐ

อำนาจเบ็ดเสร็จแบบศูนย์รวมอำนาจ :

อำนาจของ ผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในตามร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้นั้น เทียบเท่ากับอำนาจของนายกรัฐมนตรีตามพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุก เฉิน พ.ศ.2548 ถึงขั้นมีอำนาจสั่งการหน่วยงานของรัฐทุกหน่วยงานได้ และไม่อยู่ภายใต้ข้อบังคับของกฎหมายว่าด้วยวิธีการปฏิบัติราชการทางปกครอง และกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง ซึ่งเป็นกฎหมายที่ควบคุมตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐและรองรับหลักนิติรัฐอีกด้วย

โดยในมาตรา 25 กำหนดว่า “ในกรณีที่มีความจำเป็นเพื่อให้การกระทำอันเป็นภัยต่อความมั่นคงในราชอาณาจัก รยุติลงโดยเร็วหรือป้องกันไม่ให้เกิดเหตุร้ายแรงมากขึ้น ให้อำนาจผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในสามารถสั่งห้ามการเดินทาง การใช้เส้นทางคมนาคมหรือยานพาหนะ ห้ามการชุมนุม ห้ามการแสดงมหรสพ ห้ามการโฆษณา และมีอำนาจประกาศเคอร์ฟิว มีอำนาจตรวจค้น ตรวจสอบประวัติ ยึดทรัพย์หรืออายัดทรัพย์สินเอกสาร หรือพยานหลักฐานเกี่ยวกับความมั่นคง และการสั่งใช้กำลังทหาร”

นอกจากที่กล่าวมาแล้ว ผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในยังมีอำนาจสั่งให้เจ้าหน้าที่ของรัฐออกจากพื้น ที่ พ้นจากตำแหน่ง หรือพ้นจากการปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ได้ตามมาตรา 34 ที่กำหนดว่า “กรณีที่มีเจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งมีพฤติกรรมว่าจะเป็นภัยต่อความมั่นคงในราชอา ณาจักร ให้ผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในภาค ผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในจังหวัด หรือผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในกรุงเทพมหานคร โดยความเห็นชอบของผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน ส่งให้เจ้าหน้าที่ของรัฐดังกล่าวออกจากพื้นที่ที่กำหนด”

ผลกระทบต่อกระบวนการยุติธรรม :

ร่าง พระราชบัญญัติฉบับนี้ กำหนดให้ผู้อำนวยการรักษาความมั่นคงภายในมีอำนาจเหนือกระบวนการยุติธรรม เพราะสามารถใช้ดุลยพินิจสั่งไม่ฟ้องคดีผู้กระทำความผิด ในกรณีที่มีการกระทำความผิดอันเป็นภัยต่อความมั่นคงภายในราชอาณาจักรได้ตามมาตรา 31 วรรคสอง ที่กำหนดว่า “ถ้าผู้อำนวยการความมั่นคงภายในเห็นชอบด้วยกับความเห็นของพนักงานสอบสวนว่าไม่ส มควรดำเนินคดีกับผู้ต้องหา ให้ผู้อำนวยการความมั่นคงภายในกำหนดเงื่อนไขให้ผู้ต้องหาปฏิบัติแทนการถูกฟ้องคดี โดยให้ผู้ต้องหาดังกล่าวเข้ารับการฝึกอบรม ณ สถานที่ที่กำหนดเป็นเวลาไม่เกินหกเดือน และจะกำหนดเงื่อนไขให้มารายงานตัวต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นครั้งคราวตามที่กำหนดภาย หลังการอบรมแล้วด้วยก็ได้”

ขณะเดียวกัน มาตรา 37 ยังยกเว้นให้เจ้าพนักงานและผู้มีอำนาจไม่ต้องรับผิดทั้งทางแพ่ง ทางอาญา หรือทางวินัย เนื่องจากปฏิบัติหน้าที่ในการระงับ หรือป้องกันการกระทำความผิดหากเป็นการกระทำที่สุจริตไม่เลือกปฏิบัติ และไม่เกินสมควรแก่เหตุ หรือไม่เกินกว่ากรณีจำเป็น ซึ่งมาตรานี้อาจเปิดช่องให้มีการใช้อำนาจในการละเมิดสิทธิเสรีภาพของประชาชนได้ โดยง่าย เพราะในทางปฏิบัติ ผู้ที่เป็นผู้ตรวจสอบ เป็นผู้วินิจฉัย เป็นผู้กำหนดมาตรฐาน ล้วนเป็นผู้ใช้อำนาจกระทำการดังกล่าวทั้งสิ้น

ที่สำคัญบทบัญญัติของร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้อาจขัดหรือแย้งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ในเรื่องสิทธิเสรีภาพของประชาชน

สรุป

แม้ ว่าหลักการและเหตุผลของร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้จะอยู่บนพื้นฐานของเจตนารมณ์ อันดีเพื่อรักษาความมั่นคงและความสงบเรียบร้อยภายในประเทศ แต่ร่างพระราชบัญญัติดังกล่าวก็ได้ให้อำนาจอย่างมากมายแก่บุคคลเพียงคนเดียวสา มารถใช้อำนาจได้โดยไม่จำกัดเวลาและพื้นที่ อีกทั้งยังไม่มีความชัดเจนในเรื่องการตรวจสอบการใช้อำนาจ หรือยับยั้งการใช้อำนาจ ส่งผลให้เป็นที่น่าหวั่นเกรงว่าจะมีการใช้อำนาจไปในทางที่ไม่ถูกต้อง ขัดกับเจตนารมณ์ของกฎหมาย ละเมิดสิทธิเสรีภาพของประชาชน และที่สำคัญ อาจขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศ.

จากคุณ : จำปีเขียว - [ 3 พ.ค. 52 16:59:05 A:125.25.10.208 X: ]