ความคิดเห็นที่ 1 เมืองไทยไร้ลูกไล่                         การเมือง หยุดร้อยสิบเอ็ดเฟื่อง                              สุดช้ำ ล่าไล่หนึ่งเดียวออก                                นอกประเทศ หวังสำเร็จสี่ขั้น                                       หลอกใช้มวลชน       อ้างคุณธรรมบ่งไว้                            บังหน้า ให้งูเห่ากัดชาวนา                                     อีกหน สิ้นคิดแสดงตน                                       แท้เที่ยง จริงนา อุดมการขาดไร้                                      สติสั้น จันไล จากคุณ : Yes no maybe i don't know - [ 9 มิ.ย. 52 00:12:02 A:124.122.131.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ๐๓๐๕ คือเป็นเพียงไม้แก่          รอตาย หลายต่อ คิดอุบาย          หลากโม้ โหล,มาก แห่งเกมปลาย   กุมป่วน กวนปุ่ม โอนหลักโย้         หยุดเสี้ยมประเทศไทย ฯ ๐๓๑๐ ๐๙๐๖๕๒ สวัสดีขอรับคุณพลอย จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 9 มิ.ย. 52 03:13:35 A:112.143.20.238 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 03.15 น. ๏ ใต้มอ ตอไม้ หล่น................ตกหลุม หมายตัด หมัดตาย รุม.............ไม่เลี้ยง บินแหก แบกหิน สุม................ใส่วัค-ซีนแล เกาะแค่ แก้เคราะห์ เดี้ยง..........ดักไว้ฉีดตอ ๏ หน่อไม้ หน่ายหม้อ กรอบ.......ที่สอง เสียฮา ปรับใหม่ กรอบสาม หนอง.........เน่าน้า ต้องฉีดวัคซีน ดอง...................เข็มที่-211-แล ในกุดัง หลังบ้านข้า..................อยากรู้ตามไป-ดูเองนา บารนี ๚ะ๛ ( ฮี่ฮี่) 03.32 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ 9 มิ.ย. 52 03:33:40 A:202.149.24.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอไม้เก่า        เจ้าเป็นหิน      ดังถูกสาป ใครเฝ้ากราบ     ว่าได้ดี      และมีผล ประโยชน์ยิ่ง      ใหญ่ฝังราก     มีหมากกล หลอกปวงชน     ว่าเป็นหลัก     พิทักษ์ไทย คงลืมตัว     ว่าไม่ตาย      คล้าย อมตะ มิลดละ       เร่งปลุกเสก     ลงเลขใหญ่     พอบัดนี้      มีผู้รู้     ประตูใจ กุญแจใหม่     เปิดให้ตู     ประวัติศาสตร์ เจ้าก็เพียง      ต่อไม้เก่า       ที่หมดค่า พอรู้ว่า     มีสารแทรก     แปลกประหลาด กลายเป็นหิน     มิจมดิน     สิ้นอำนาจ เกิดโอกาส      หลอกมวลชน     จนงมงาย เหล่าม้าทรง     หลงว่าเจ้า     คงอิทธิฤทธิ์ จึงให้สิทธิ์     ยืนขวางเทพ      เสพสืบสาย มีอิทธิพล     จนขวางทาง     มิวางวาย ผลสุดท้าย     ก็ได้รู้     เจ้าคือผู้..." หลอกลักเพศ " จากคุณ : เกริก-เกียรติ (Chupong) - [ 9 มิ.ย. 52 05:55:05 A:125.24.192.203 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 บุญกุศลตนสร้างช่วยง้างทุกข์     ถึงหมดสุขมารผจญยังทนไหว ไม่ย่อยยับพับพ่ายมลายไป     เพราะสิ่งใดถ้าไม่ใช่ด้วยบุญญา โครงการ 30 บาทผงาดเด่น     โลกรู้เห็นช่วยคนจนหนักหนา เจ็บป่วยไข้รอดตายคืนชีวา      มีหยูกยาแพทย์หมอบริการ    ขาดทรัพย์สินเงินทองต้องตายแน่   ทักษิณแก้ชูช่วยด้วยสงสาร ถึงยากจนไม่ต้องทนทรมาน      อมโรคนานจนตายเพราะไร้เงิน 30 บาท ช่วยรักษาฟ้าเปลี่ยนสี   กุศลนี้ตรึงตราน่าสรรเสริญ ส่งใจช่วยให้พ้นทุกข์ที่เผชิญ     บุญเหลือเกินที่หลบลี้หนีได้ทัน จากคุณ : กำแพงเขย่ง - [ 9 มิ.ย. 52 06:04:45 A:203.156.71.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 พลอยธนา  ด่าคนเจ็บ  และปากจัด  แต่แต่งกลอนเพราะอ้า... จากคุณ : boon-m1 - [ 9 มิ.ย. 52 07:06:35 A:116.58.231.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...ตอนหนึ่ง     เมื่อไม้ยังเป็นไม้อยู่ !!!          ..ณ.แรกเริ่ม เดิมที มีต้นไม้   กิ่งก้านไหว ให้เงาร่ม ลมพัดหวิว   กลางวันฟอก อ็อกซิเย่น เย็นไหวปลิว   มืด..ถึงคิว พริ้วเสียงใบ ให้กล่อมนอน                    สายฝนโปรย โชยลมหนาว พัดกราวใหญ่   ไม่ติงไหว ให้พลัง ดั่งคำสอน   " จะยิ่งใหญ่...ใจต้องมั่น " ไม่สั่นคลอน   ลมจะถอน ฝนชอนราก ยากล้มเอน          ..แล้วมาถึง ซึ่งวัน ดั่งฝันร้าย   เกิดเภทภัย ใหญ่เกินเลย ที่เคยเห็น   "พระพาย" โหม  ลมซัด อย่างชัดเจน   ผองชนเห็น เช่นเดียวกัน พลันตกใจ          ต้นไม้ล้ม "ลมใหญ่"  ใจเหี้ยมโหด   เผยความโกรธ โฉดชั่ว กลัวเหลือหลาย   ต้นไม้มัน ดันโต้ลม ข่ม"พระพาย"   ต้องทำลาย ต้นไม้ใหญ่ ในบัดดล................                           ยังมีตอนสองต่อนะคะ... จากคุณ : สิริชน - [ 9 มิ.ย. 52 12:57:08 A:125.27.66.126 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 คห .9    รออ่านต่อค่ะ คุณสิริชน .. และขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านค่ะ ที่แวะเข้ามา คุณYes no maybe i don't know ,คนสาธารณะ คุณกำแพงเขย่ง ,นกโก๊ก ,(Chupong) และคุณ boon-m1 (ขอบคุณค่ะ จะถือว่าเป็นคำชมนะคะ) จากคุณ : ploythana - [ 9 มิ.ย. 52 15:49:35 A:58.9.9.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม้งามชูที่ต้น .............................. ใบบาง เพียงกิ่งไม้จัดวาง.......................... แต่งต้น รากไม้สุดต้นทาง ......................... ดินต่ำ รากที่เคยหลุดพ้น ........................ ขุดแล้วลืมฝัง หัวใจคนแกร่งด้วย ....................... ความดี กี่หมื่นกี่แสนปี.............................. ยากค้น หินแก่งแห่งนที............................ น้ำเซาะ ซึมแล ยังอยู่ยั้งยืนต้น............................ ผ่านพ้นคนครอง ความรักเปรียบดั่งไม้ .................... ไทรงาม ไทรแต่งรากลอยตาม ................... พัดพริ้ว ไทรต้นใหญ่ยืนนาม ..................... รากแกร่ง ลมพัดผ่านไร้ริ้ว........................... บอบช้ำกล้ำกลืน แกร่งหินที่เกาะไม้........................  กลายไป กระเทาะเปลือกหัวใจ .................... หากค้น คุณค่าที่มากมาย.......................... เกินกล่าว ความทุกข์จักหลุดพ้น.................... ชีวิตนั้นผันแปร เพียงซากชีวิตไร้ .......................... ใบจาง เหลือแค่ความเลือนลาง ...................หลุดพ้น ดินทรายกลบหมดทาง .....................คืนสู่ ฝังร่างไม้ท่วมต้น.............................จากก้นบึ้งใจ จากคุณ : สันติ - [ 10 มิ.ย. 52 05:36:12 A:125.24.197.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไพรระหงบ่งเกื้อ................................................โลกธาตุ ยามคลั่งกราดวิปลาส..........................................ป่าวร้อง มเหยงค์ถ่องพยาบาท.........................................ลางก่อ ตอต่างขอนกลายฟ้อง.........................................ต่อต้าน ลนลาน เพลิงพาลผลาญหม่นไร้......................................วานสวย ครวญใคร่เปิงสำรวย..........................................แหล่งกร้าน โอละเห่..แพงพวย............................................เถาร่วง ตกบ่วงตำนานด้าน............................................ผ่านแล้ว ตีตรา ขออภัยค่ะ ... กลับมาแก้คำผิดฉันทลักษณ์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 52 00:21:18 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 52 18:05:31 จากคุณ : ploythana - [ 10 มิ.ย. 52 08:44:35 A:58.9.9.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ...ตอนที่สอง      เมื่อไม้โดนทำลาย !!!            ..ต้นล้มลง ตรงเข้าปลิด ริดก้านกิ่ง   กะเผาทิ้ง  กิ่ง-ก้าน-ดอก  ที่ออกผล   "ลมชั่ว"สั่ง แล้วนั่งดู อยู่ข้างบน   ขอน-โคน-ต้น  พ่นไฟ ให้มลาย            ให้"อัคคี"  จี้-ลน-เผา  เอาให้ไหม้   ประกายไฟ ไหม้ระส่ำ ลามขยาย   หญ้าใต้ล่าง ต่างโดนด้วย ม้วยมลาย   "ลมชั่วร้าย"  ร่ายรำ หนำใจจริง            สั่ง"พิรุณ" หนุนย้ำ ร่ำสายฝน   เซาะลงบน  โคน-ต้น-ขอน  ชอนเข้าสิง   ซึมเนื้อใย ให้ผุกร่อน ร่อนระวิง   ผุพังทิ้ง สิ่งไหม้เกรียม เตรียมเจาะแกน            เซาะรอยแตก แทรกใน ใยเนื้อไม้   เพาะตะไคร่ ให้กระจาย ไปตามแผน   ใจมั่นหมาย ทำลายถึง ซึ่งกลางแกน   อาฆาตแค้น แน่นอุรา   SAรเลว...............                   ...ยังมีตอน เมื่อไม้กลายเป็นหิน(ตอนจบ)อีกค่ะ                                        รอนิดนะคะ.. จากคุณ : สิริชน - [ 10 มิ.ย. 52 11:09:03 A:125.27.66.126 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 จากกระทู้นี้ค่ะ ได้รับเกียรติจากสมาชิกบ้านโคลงผวน และ ท่านอาจารย์ที่มีนามว่า "คนสาธารณะ" ชี้แนะ กลวิธีการแต่ โคลงผวน เลยลองดูค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7943181/W7943181.html มนต์จำแลง  ป่าไม้.....................ตอหิน ติณห่อ รวมเกล็ดสิน...................กลิ่นแห้ง แกรงหิน ร่อนมลทิน...................กรรมต่อ กอต่ำ ปลายลำแย้ง....................แจ่งแต้ม.....มวลสาร มารสวน แปลงป่วนป้าย...............เวรฉันท์ วันเช่น ธาตุดับขันธ์.....................รากไม้ ลายหมาก ซุ่มตะบัน....................ไผสั่ง ผังใส่ สุมโรคคล้าย......................ป่วยไข้.....กรอบใจ ไกลจอบ พรวนไร่ร้าง...................กลางดิน กินด่าง แทนเกลือผิน....................แสกหล้า สาแหรก คู่ธานินทร์......................สุมเผ่า เสาพุ่ม ขอนหักพร้า......................โค่นรู้ รวนเผา เราผวน ใจบ่ร้าย...........................ติงเสริม เติมสิ่ง ขาดหายเดิม......................อ่านพร้อม ออมพราน แห่งแดนเหิม.................แคลงห่ม คมแห่ง บัลลังก์ค้อม......................แด่เจ้า คนจริง .... ปล . รู้สึกว่าแต่งลำบากเหลือเกินค่ะ       ขอบคุณนะอาจารย์ที่ช่วยสั่งสอน จากคุณ : ploythana - [ 11 มิ.ย. 52 00:11:24 A:203.156.25.132 X: ]