ความคิดเห็นที่ 1 ความยุติธรรมจอมปลอม : สถานการณ์ทางการเมืองขณะนี้เห็นได้ชัดเจนว่าฝ่ายการเมืองและกลุ่มอำนาจที่อยู่เบื้องหลังพยายามเร่งสะสมอำนาจของตนและพวกพ้อง โดยมองว่าคนเสื้อเหลืองและเสื้อแดงเป็นตัวปัญหาของสังคม จึงจำเป็นต้องกำจัดหรือหยุดการเคลื่อนไหวของทั้งเสื้อเหลืองและเสื้อแดงให้ได้หากฝ่ายการเมืองและกลุ่มอีแอบต้องการยึดกุมอำนาจอย่างเบ็ดเสร็จ พร้อมๆกับการสร้างประชาธิปไตยจอมปลอมเพื่อสร้างความชอบธรรมในการกวาดล้าง คนเสื้อเหลืองและเสื้อแดงวันนี้จึงมีสภาพไม่แตกต่างกันนัก คือเป็นเหยื่อทางการเมืองที่ติด “กับดัก” ด้วยคดีความต่างๆมากมาย โดยเฉพาะข้อหาผู้ก่อการร้ายและกบฏ ทั้งที่เป็นการเคลื่อนไหวของประชาชนเรือนแสนเพื่อเรียกร้องความยุติธรรม แต่ความยุติธรรมกลับกลายเป็น 2 มาตรฐาน 3 มาตรฐาน หรือ 4 มาตรฐาน เช่นเดียวกับคำว่า “ตุลาการภิวัฒน์” ที่ขณะนี้มีการนำมาใช้อีกครั้ง เพราะวิธีทำลายฝ่ายตรงข้ามที่ดีที่สุดคือการใช้กระบวนการยุติธรรมที่ฝ่ายการเมืองแทรกแซงได้ ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ อัยการ หรือองค์กรอิสระ แม้แต่สื่อของรัฐก็ใช้พื้นที่โจมตีและกล่าวหาคนเสื้อแดงอย่างหนัก ทั้งที่ประกาศว่าจะทำให้เป็นสื่อสาธารณะที่เป็นมืออาชีพในการเสนอข่าวสารให้กับประชาชนอย่างตรงไปตรงมา แต่ที่ผ่านมากลับมีแต่รายการ:-)และบิดเบือนเพื่อโจมตีและตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามทั้งสิ้น ทำลายทั้งเหลือง-แดง : กรณีการถวายฎีกาของคนเสื้อแดงจึงเห็นได้ชัดเจนว่ารัฐบาลเป็นพวกปากอย่างใจอย่าง หรือมือถือสาก ปากถือศีล ทั้งที่รู้ดีว่าขั้นตอนการถวายฎีกามีกฎหมายและจารีตประเพณีอย่างไร ซึ่งรัฐบาลไม่มีสิทธิยับยั้งนอกจากให้ความเห็นประกอบฎีกาที่ถวายเท่านั้น รัฐบาลจึงพยายามดึงเรื่องนี้ให้นานที่สุด ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับการทำลายความยุติธรรมด้วยเวลาที่เนิ่นนานนั่นเอง เช่นเดียวกับเรื่องการตัดสินคดีความต่างๆ หรือกรณีคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ในการพิจารณาเรื่องการเพิกถอนสิทธิการเป็น ส.ส. และ ส.ว. ซึ่งจะมีผลอย่างมากกับเสถียรภาพทางการเมืองของรัฐบาล แม้ผลการเลือกตั้งพรรคประชาธิปัตย์จะได้จำนวน ส.ส. สู้เพื่อไทยหรือพลังประชาชนเดิมไม่ได้ แต่ก็สามารถทำให้จำนวน ส.ส. ของพรรคเพื่อไทยน้อยกว่าพรรคประชาธิปัตย์ได้โดยตุลาการภิวัฒน์ ดังนั้น การสามารถควบคุมกระบวนการยุติธรรมให้ตัดสินคดีความหรือข้อกล่าวหาต่างๆจากผิดเป็นถูก หรือถูกเป็นผิด การตัดสินที่ควรช้าแต่กลับเร็ว หรือเร็วกลับช้า ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของตำรวจ อัยการ และองค์กรอิสระ ล้วนมีผลต่อกระบวนการยุติธรรมและสถานการณ์ทางการเมืองทั้งสิ้น แม้แต่กระแสข่าวว่าจะมีการจับแกนนำเสื้อแดง หรือกรณีการลอบสังหารนายสนธิ ลิ้มทองกุล ที่เชื่อกันว่าเป็นการวางแผนของกลุ่มขั้วอำนาจใหม่เพื่อสร้างฐานการเมืองใหม่ พร้อมๆกับการทำลายการเมืองภาคประชาชน หรือทำให้การเมืองภาคประชาชนอ่อนแอมากที่สุด ซึ่งวิธีที่ดีที่สุดคือการนำกฎหมายทุกชนิดมาเป็นเครื่องมือทางการเมือง ไม่ใช่เพื่อผดุงความยุติธรรมและเป็นธรรม แต่กลับเป็นการรัฐประหารรูปแบบใหม่เท่านั้น ประชาธิปไตยจอมปลอม : ประชาธิปไตยที่แท้จริงจึงไม่มีในประเทศไทย แม้จะมีรัฐธรรมนูญก็เป็นแค่เครื่องมือของผู้มีอำนาจที่ร่างขึ้นมาเพื่อปกป้องคุ้มครองตัวเองและพวกพ้องมากกว่า เช่นเดียวกับคำว่านิติรัฐ นิติธรรม และกระบวนการยุติธรรมที่นายอภิสิทธิ์แถลงในวันรับตำแหน่ง ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นแค่คำพูดของนักการเมืองคนหนึ่งที่ไม่มีความหมายอะไรเลยในทางปฏิบัติ ประชาชนไม่ว่าเหลืองหรือแดงที่แสดงให้เห็นพลังทางการเมืองที่จะมีบทบาทมากขึ้นเรื่อยๆจึงถูกมองว่าเป็นศัตรูและกลุ่มการเมืองที่เป็นปัญหาของบ้านเมือง ทั้งที่มวลชนทั้งเหลืองและแดงต่างมีอุดมการณ์ชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นประชาธิปไตยที่มาจากประชาชนและเพื่อประชาชน การเรียกร้องความยุติธรรมและความเป็นธรรม ซึ่งหมายถึงการเมืองที่ต้องมีคุณธรรม จริยธรรม และตรวจสอบได้ ไม่ใช่ประชาธิปไตยแบบการเมืองน้ำเน่า นักการเมืองชั่วเต็มบ้านเต็มเมือง พรรคการเมืองที่เกิดขึ้นจากการรวมตัวของกลุ่มผลประโยชน์ต่างๆ แม้แต่รัฐธรรมนูญก็มาจากเผด็จการ กรณีที่พรรคภูมิใจไทยยื่นร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมแก่ผู้ซึ่งกระทำความผิดเนื่องในการชุมนุมทางการเมืองของประชาชนระหว่างวันที่ 26 พฤษภาคม-3 ธันวาคม 2551 และระหว่างวันที่ 26 มีนาคม-14 เมษายน 2552 แต่จะไม่ครอบคลุมนักการเมืองที่ถูกยุบพรรค รวมทั้งการหมิ่นสถาบันและความผิดต่อความมั่นคง โดยอ้างว่าเพื่อยุติความแตกแยก ทั้งที่เพิ่งจะล่ารายชื่อคัดค้านการถวายฎีกาของคนเสื้อแดง และยังประกาศจะต่อต้านการเคลื่อนไหวของคนเสื้อแดงทุกรูปแบบ ก็คือการเล่นการเมืองของเซียนการเมืองเท่านั้น ที่สำคัญแม้แต่วิปรัฐบาลเองก็ยังไม่รู้เรื่องและไม่ทราบว่ามีเหตุผลอะไร แต่แกนนำทั้งสีเหลืองและสีแดงเชื่อว่ามีเบื้องหลังทางการเมืองซ่อนเร้นแน่นอน ที่สำคัญแกนนำสีเหลืองและสีแดงต่างยืนยันที่จะต่อสู้ตามกระบวนการยุติธรรมปรกติ ไม่ใช่กระบวนการยุติธรรมที่บิดเบือน หรือมีวาระซ่อนเร้นและไม่จริงใจ ซึ่งไม่ได้แตกต่างจากพฤติกรรมของรัฐบาลที่เรียกร้องให้ทุกฝ่ายสมานฉันท์และยึดมั่นในกระบวนการยุติธรรมอย่างเสมอภาค แต่ในทางปฏิบัติกลับใช้สื่อของรัฐออกมาโจมตีและบิดเบือนคนเสื้อแดงอย่างต่อเนื่อง แม้แต่ขั้นตอนการถวายฎีกาซึ่งเกี่ยวข้องกับพระราชวินิจฉัยและจารีตประเพณีที่ประชาชนผูกพันกับพระมหากษัตริย์มาตั้งแต่สมัยสุโขทัย รัฐบาลยังไม่สำเหนียกว่าสมควรหรือไม่ที่ดึงสถาบันเบื้องสูงเข้ามาเกี่ยวข้องกับการเมือง ทั้งที่ควรปล่อยให้เป็นไปตามกระบวนการยุติธรรมที่มีขั้นตอนของกฎหมายอยู่แล้ว ตุลาการภิวัฒน์ : แม้แต่คำว่า “ตุลาการภิวัฒน์” ที่หมายถึงอำนาจตุลาการในการตรวจสอบการออกกฎหมายและถ่วงดุลการใช้อำนาจของฝ่ายนิติบัญญัติคือนักการเมือง และฝ่ายบริหารคือรัฐบาล นอกจากนี้ยังเป็นการตีความตามที่กฎหมายบัญญัติ เช่น การตีความกฎหมายโดยเน้นความเป็นธรรมที่แท้จริงมากกว่าตามที่กฎหมายบัญญัติ บางกรณีก็เรียกว่า “Judicial Activism” แต่ “ตุลาการภิวัฒน์” ที่ผ่านมากลับกลายเป็นปมและความแตกแยกทางการเมือง อย่างที่นายวรเจตน์ ภาคีรัตน์ นักวิชาการด้านกฎหมายมหาชน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ให้ความเห็นไว้ว่า นับตั้งแต่ปี 2548 สังคมไทยได้ใช้ “ตุลาการภิวัฒน์” เป็นหนึ่งในบริบทที่นำมาต่อสู้ทางอุดมการณ์การเมืองอย่างแหลมคมและหนักหน่วง ให้ศาลเข้ามาจัดการแก้ปัญหา ทั้งที่ไม่ได้พูดถึงเรื่องข้อจำกัดของศาลเลย ตุลาการภิวัฒน์แง่หนึ่งดี แต่ตรงข้ามอาจเป็นการกัดเซาะระบบโดยที่อาจไม่รู้ตัวก็ได้ อย่างตุลาการศาลรัฐธรรมนูญที่มีดุลยพินิจในการตีความรัฐธรรมนูญก็ไม่ใช่เรื่องที่ให้ศาลมีเจตจำนงทางการเมืองเสียเอง เพราะถ้าตุลาการแสดงเจตจำนงทางการเมืองเสียเอง องค์กรอื่นก็จะไม่เคารพศาลในที่สุด “ประเด็นกฎหมายในปัญหาทางการเมืองยุ่งยากซับซ้อนมาก ศาลจะต้องดึงเอาประเด็นทางกฎหมายออกมาแล้วทำให้เป็นประเด็นที่ชัด แล้วตัดสินบนพื้นฐานของกฎหมาย ศาลต้องระวังไม่แสดงออกซึ่งเจตจำนงของการเมืองแทนองค์กรอื่น” ตุลาการวิบัติ : ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นคำว่า “ความยุติธรรม” หรือ “ตุลาการภิวัฒน์” ที่ถูกดึงมาเกี่ยวข้องกับการเมืองและระบอบประชาธิปไตย จึงไม่ได้หมายความว่าจะมีความยุติธรรมในสังคม เหมือนกรณีทั้งเหลืองและแดงที่วันนี้ต่างก็มีการเคลื่อนไหวที่ชัดเจน คนเสื้อแดงประกาศจะโค่นล้มระบบอำมาตย์ ซึ่งเชื่อว่าเป็นห่วงโซ่สำคัญของอำนาจเผด็จการที่ซ่อนเร้นในระบบการเมืองไทย เพื่อให้บ้านเมืองมีประชาธิปไตยและความยุติธรรมอย่างแท้จริง ขณะที่คนเสื้อเหลืองก็ต้องการเห็นการเมืองใหม่ที่เป็นประชาธิปไตยที่มาจากประชาชนและเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง ไม่ใช่การเมืองน้ำเน่าหรือประชาธิปไตยจอมปลอมอย่างทุกวันนี้ ดังนั้น ไม่ว่าเสื้อเหลืองและเสื้อแดงก็ต้องหลุดพ้นจากความขัดแย้งและแตกแยกที่ตนเองและผู้อื่นสร้างขึ้นมาให้ได้ เพราะมิฉะนั้นก็ยากที่จะเดินไปสู่อุดมการณ์ที่จะสร้างประชาธิปไตยที่แท้จริง ซึ่งเป็นประชาธิปไตยที่เป็นธรรม ยุติธรรม และเสมอภาคสำหรับประชาชนทุกคน เช่นเดียวกับคำว่า “ตุลาการภิวัฒน์” ถ้าใช้อย่างผิดๆก็อาจกลายเป็น “ตุลาการวิบัติ” ได้เช่นกัน! (ที่มา : นิตยสารโลกวันนี้วันสุข วันที่ 22-28 สิงหาคม 2552) จากคุณ : จำปีเขียว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 19:22:54 A:125.25.23.126 X:

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณครับ จากคุณ : นาย ก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 19:40:46 A:118.172.72.166 X:

ความคิดเห็นที่ 3 เยี่ยม.... จากคุณ : นายเค เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 19:48:52 A:112.142.131.144 X:

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ได้อ่านบทความหลอก (ยาวเกิน) แต่ไม่เห็นด้วยกับการโปรโมตคำว่า ตุลาการภิวัฒน์ ตั้งแต่แรกแล้ว จากคุณ : คุณชายอิอิ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:06:39 A:124.122.5.186 X:

ความคิดเห็นที่ 5 เอาเข้า บุคมาร์ค เก็บไว้อ่านวันหลัง จากคุณ : บุญขวาก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:15:46 A:61.90.122.231 X:

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณครับ จากคุณ : ลุงขาวไขความลับ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 21:52:18 A:58.8.239.141 X: