"วาจา" โดย จักรภพ เพ็ญแข คอลัมน์ ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ

วาเอ๋ย วาจา
ราวศาสตราอาวุธสุดสยอง
ใช้ห้ำหั่นเฉือนเชือดจนเลือดนอง
หากประลองอย่างดาบก็ราบราญ
ทุ่มทำลายหลายอย่างที่ขวางตน
น้ำกรดพ่นตลอดทางเพื่อล้างผลาญ
ไม่ถูกใจอยากให้ตายก็วายปราณ
น้ำลายผ่านลิ้นห่อแล้วจ่อยิง
เมื่อโมหะเหลือล้นคนก็เปลี่ยน
กลับหันเทียนเมี่ยนตีเหมือนผีสิง
เมื่อคิดร้ายเธอก็ข้ามทุกความจริง
เหมือนจิตลิงแม้นมัดกระจัดกระจาย
สภาคือสถานที่ที่ใช้ปาก
จากสุนทรถึงสำรากก็หลากหลาย
ในกำมือมารมั่นย่อมอันตราย
สั่งเลี้ยวซ้ายขวาได้ตามใจมาร
หากสุนทรจักสอนอย่างบัณฑิต
วาจาสร้างความคิดก็ไพศาล
ก็ปากลิ้นเดียวกันดลบันดาล
ข่มสันดานดิบไพรในใจพลัน
จากโคนลิ้นถึงปากเขาขากถ่ม
จริตสูงนำผลมก็สร้างสรรค์
กับวาจาแปดเปื้อนไม่เหมือนกัน
ใช่เหงือนฟันใช้ปัญญานำหน้าไป
 
 วาเอ๋ย วาจา
สมองล้ำนำหน้าก็สดใส
รอยประทับนับนานบันดาลใจ
โน้มนำให้มุ่งทำแต่กรรมดี
แต่โบราณพร่ำสอนสุนทรพจณ์
ให้ความดีมีปรากฏไม่กดขี่
ส่งข้อความข้ามยุคปลุกความดี
วาจาชี้เส้นทางสร้างสังคม
ไม่หวังเป็นศาสดาวาจาสิทธิ์
เพียงปลุกจิตเป็นผู้ตื่นเลิกขืนข่ม
ใช้ปิยวาจามาระดม
สุนทรสมสังคมสร้างช่วยวางแนว
หากวาจาว่าดีมีสองสถาน
เพียงคำหวานสุดยอดตลอดแถว
แต่เนื้อหาบกพร่องก็หมองแวว
ต้องพราวแพรวสว่างใสด้วยใจจริง
คิดดี หวังดี และพูดดี
ได้วาจาอย่างนี้ก็ยอดยิ่ง
ทำสงครามอย่างประชิดกับจิตลิง
มีให้วิ่งลงไหลบันไดมาร
 
 วาเอ๋ย วาตภัย
ถ้าวาจาจัญ..รเพราะใจผลาญ
ชาวประชาธิปไตยไม่ต้องการ
อันธพาลคุมซ่องมาป้องกัน



ที่มา : จากหนังสือพิมพ์ Thai Red News รายสัปดาห์ ปี่ที่ 1 ฉบับที่ 15
       ประจำวันที่ 11 - 17 กันยายน พศ.2552 หน้าที่ 23

แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 52 12:35:13

แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 52 12:34:47

จากคุณ	: BANGKOK THAILAND 2007
เขียนเมื่อ	: 13 ก.ย. 52 12:32:15 A:58.8.88.229 X: