ย้อนรอยบทความจาก "มติชน" ก่อนมีการลงประชามติร่างรัฐธรรมนูญ "ระวังตกหลุมพราง รับไปก่อนค่อยแก้" โดย "จุฬาลักษณ์ ภู่เกิด"

กระบวนการรณรงค์ประชาสัมพันธ์ให้คนไปใช้สิทธิออกเสียงลงประชามติรัฐธรรมนูญฉบับปี 2550 กันให้มากๆ ของภาครัฐในห้วงที่ผ่านมา มีข้อน่าสังเกตว่ามักมี 2 ท่าทีแฝงเร้น นั่นคือ แรกๆ ก็ ข่มขู่ กดดัน ประมาณว่าถ้าไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ก็อาจไม่มีการเลือกตั้ง ปัญหาทุกอย่างที่หมักหมม โดยเฉพาะปัญหาเศรษฐกิจที่ชะลอตัวมีแนวโน้มจะถดถอยอย่างแรง ก็จะไม่มีใครเข้ามารับผิดชอบดูแล ส่วนการเมืองก็จะตีบตันไม่เดินหน้า นานาอารยประเทศก็จะยังมีข้อกังขาไม่เลิก

ที่มาแบบสุดขั้วก็คือ ถ้าไม่รับบ้านเมืองจะอึมครึม อาจปั่นป่วนวุ่นวายจนถึงขั้นนองเลือด!

เมื่อถูกโต้กลับว่าในเมื่อกำหนดไว้ในธรรมนูญการปกครอง 2549 เองว่าหากรัฐธรรมนูญไม่ผ่าน ให้ คมช.นำฉบับใดฉบับหนึ่งในอดีตมาปรับแก้แล้วประกาศใช้ภายใน 30 วัน เพื่อเดินหน้าสู่กระบวนการเลือกตั้ง แล้วจะมาอ้างได้อย่างไรว่าจะไม่มีเลือกตั้ง

กระนั้นก็ยังมีเสียงเตือนเสมือนหวังดีแว่วๆให้ได้ยินว่า ระวังถ้าไม่ผ่าน คมช.อาจนำฉบับที่แย่ยิ่งกว่ามาใช้ หรือแม้จะนำฉบับปี 40 ที่ได้รับการยอมรับจากประชาชนมากสุดมาให้ แล้ว ปรับแก้ โดยเอาหญ้าพิษที่แฝงอยู่ในฉบับปี 50 ไปแทรกไว้ แล้วจะไว้ใจได้หรือ

ไม่รู้เป็นความหวังดีที่ประสงค์ร้าย หรืออะไรกันแน่

แต่กลายเป็นว่าเราต่างต้องตัดสินใจใช้สิทธิทางการเมืองภายใต้ภาวะกดดันให้วิตก หวาดกลัว จนต้องถามตัวเองว่า แล้วจะกลัวหรือไม่กลัว ?

เมื่อกระแสต่อต้านบนพื้นฐานความไม่กลัวเริ่มแพร่กระจาย เสียงข่มขู่ก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นโอ้โลมปลอบใจ ให้ รับๆ ไปก่อน ไม่มีอะไรสมบูรณ์เต็มร้อย จุดไหนที่ยังเป็นปัญหาค่อยไปแก้ไขทีหลัง เหมือนจับจุดได้ว่าคนไทยนั้นช่างประนีประนอม ประเภทหยวนๆ ไปก่อน อีกทั้งบุคลิกของคนไทยส่วนใหญ่ไม่ชอบให้ใครมาขู่ แต่ถ้าเปิดช่องให้บ้าง ก็พอรับได้

แต่การตัดสินใจรับหรือไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ อันเป็นกติกาสูงสุดของประเทศ มีผลครอบคลุมกฎหมายใหญ่น้อยทั้งหมดที่จะกระทบต่อชีวิตเราๆ ท่านๆ นั้น คง หยวน กันง่ายๆ ไม่ได้

ที่สำคัญกระบวนการ แก้ทีหลัง นั้น มั่นใจหรือว่ามันจะราบรื่น และใครจะเป็นผู้ชี้ขาดว่าแก้อะไร ไม่แก้อะไร

หากรัฐธรรมนูญผ่าน พรรคการเมืองไหนจะกล้าเอากระดิ่งไปผูกคอแมว ในเมื่อทุกวันนี้ นอกจากกลุ่มไทยรักไทยที่ประกาศตัวออกมาชัดว่ายังไงก็ไม่รับ พรรคอื่นๆ ล้วนออกมาแสดงจุดยืนว่าหนุนรัฐธรรมนูญฉบับนี้กันทั้งนั้น โดยให้เหตุผลกว้างๆ รวมๆแล้วดีกว่าปี 40 น้อยนักที่จะจับประเด็นที่เป็นปัญหามาพูดถึง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีส่วนผลักดันให้เกิดกระบวนการแก้ไขที่เป็นรูปธรรมอย่างไรในทันทีที่ได้เข้าไปนั่งในรัฐสภา ขนาดปมปัญหาที่เห็นในรัฐธรรมนูญปี 2540 หลายฝ่ายเห็นร่วมกันว่าควรปรับแก้มาตั้งนานสองนาน แต่เอาเข้าจริงกลับไร้พลังผลักดัน ยิ่ง รัฐธรรมนูญปี 2550 มีเกราะคุ้มกันแน่นหนา ส.ส.ในสภาก็กระจัดกระจายไร้เอกภาพ ก็ยิ่งมองไม่เห็นหนทางว่าจะตั้งแท่นแก้ไขกันได้ง่ายๆ อย่างไร

ที่สำคัญขั้นตอนการกลั่นกรองแก้ไขกฎหมาย ยังให้อำนาจสิทธิขาดอยู่ที่ ส.ว.แต่ในเมื่อ ส.ว.ครึ่งหนึ่งมาจากการแต่งตั้งโดยกรรมการ 7 คนที่ล้วนมีที่มาจากการแต่งตั้งของ คมช.และมีอำนาจเทียบเท่า ส.ว.ในรัฐธรรมนูญ ปี 40 ที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยตรง การแก้ไขสิ่งที่ไม่ชอบมาพากลมีหรือจะลื่นไหล ถ้าจะปรับแก้เพราะรู้แก่ใจว่าไม่เหมาะสม แล้วทำไมยังผลักดันให้ผ่านมาทุกขั้นตอนจนถึงขณะนี้

จู่ๆ มาบอกให้รับๆ ไปก่อนค่อยแก้ เหมือนกล่อมให้เรายอมลงชื่อในสัญญาที่จะมีผลในทางกฎหมายง่ายๆ ทั้งที่รู้ว่าสัญญาซ่อนปมปัญหาไว้เพียบ ทันทีที่จรดปากกาลงไป มันบังคับใช้กับเราทันที ถึงจะมาทักท้วงทีหลัง ก็อย่าหวัง เพราะจะเจอกับข้ออ้างว่า ยอมรับไปแล้วจะมาโวยวายอะไร ยิ่งเสียงสมยอมมากเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็อ้างความชอบธรรมได้มากเท่านั้น จึงต้องรู้ให้เท่าทันก่อนหลวมตัว

อย่างไรก็ตาม ในท่ามกลางทั้งเสียงปลอบ เสียงขู่ ก็ไม่วายมีกระบวนการทำลายความชอบธรรมของเสียงที่ไม่รับร่างว่าถูกจ้างถูกซื้อ มิหนำซ้ำที่มาของเงินนี้ก็เป็นเงินบ่อนที่แสนสกปรกชั่วร้าย แต่จนป่านนี้ก็ยังไร้หลักฐานจัดการเอาผิด ยิ่งพูดก็เลยยิ่งเข้าทางอีกฝ่าย

โค้งสุดท้ายของสุดท้ายจึงต้องตั้งสติกันให้ดี เพราะทิศทางความเป็นไปของบ้านเมืองนี้ถูกผู้หวังดีแอบอ้างสิทธิแทนประชาชนเข้ามาทำให้ง่อยเปลี้ยนานแล้ว

19 สิงหา จึงต้องกู้ศักดิ์ศรีพลเมืองไทย ไปใช้สิทธิกันให้เต็มที่

http://news.sanook.com/scoop/scoop_170403.php
วันเสาร์ ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2550

จากคุณ	: BANGKOK THAILAND 2007
เขียนเมื่อ	: 17 ก.ย. 52 20:37:14 A:58.8.92.215 X: