ความคิดเห็นที่ 1 แต่ผมชอบคำนี้จริงๆ คิดได้ไง ของเนาวรัตน์ ศิลปินแห่งชาติ ราษฎร์เดินนำ  ราชดำเนิน  สุดยอดการใช้ภาษาจริงๆครับ รวี  โดมพระจันทร์ไม่เคยได้อ่าน ขอบคุณ จขกท. จากคุณ : ปลาคลัก เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 00:00:33 A:222.123.180.18 X:

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะคุณปลาคลัก ความเห็นที่ 1 ดิฉันเข้ามาเช็คกระทู้ก่อนจะไปทำภารกิจอื่นของวันนี้ อยากเรียนเพิ่มเติมว่า "รวี  โดมพระจันทร์"เป็นกวีร่วมรุ่นกับ คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จึงขอนำบทกวีเก่า ที่คุณเนาวรัตน์เคยเขียนรำลึก รวี โดมพระจันทร์ ไว้เมื่อ 20 ปีก่อน ขึ้นมาโพสต์ไว้ในกระทู้นี้ด้วยอีกบทหนึ่งค่ะ .*.*.*.แด่..รวี  โดมพระจันทร์.*.*.*.     "ตื่นเถิดเสรีชน อย่ายอมทนก้มหน้าฝืน ดาบหอกกระบอกปืน หรือทนคลื่นกระแสเรา"     มีคำไม่กี่คำ ที่ล้ำเลิศและรุกเร้า คำนี้แหละเคยเนา ณ สำนึกผนึกนาน เหตุการณ์สร้างบุคคล และบุคคลสร้างเหตุการณ์ คำจริงจึงเจิดจาร เหมือนส่งใจมาสู่ใจ     ท่ามกลางการต่อสู้ ทุรยุคระบำสมัย ผู้กล้าประกาศชัย ต้องเที่ยงไทและถ่องธรรม     คมเหตุและคมผล จากคมคนและคมคำ คือพลังอันเลิศล้ำ คือพลังของคำกวี     บทกวีเป็นอาวุธ อันสูงสุดศักดิ์สิทธิ์ศรี ของมหาประชาชี ที่ต่อสู้เสมอมา     เพื่อนคือมหากาพย์ อันซึมซาบในอิสรา เพื่อนคือเกรียวปากกา อันกรูกรำฉไกรเกรียง     เพื่อนอยู่ในทุกที่ ในเสรีที่แท้เที่ยง เคียงบ่าเคียงไหล่เรียง ใน รวี โดมพระจันทร์     เพื่อนก้าวสู่อมตะ สถิต ณ แดนนิรันดร์ บรรเจิดและเฉิดฉัน สว่างแล้วในใจเรา เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ วันที่ 31 ต.ค. 2532 .*.*.*.*.*.*.*.*.*.*. ดิฉันจึงคัดลอกนำมาลงไว้ถือเป็นเชิงอรรถเพิ่มเติมค่ะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 05:08:19 A:124.120.79.12 X:

ความคิดเห็นที่ 3 คิดซับรอยน้ำตาประชาราษร์ ฤาอาจขาดไร้ซึ่งปัจจัยสี่ เป็นธรรมมะธรรมชาติของชีวี ความจริงนี้มองข้ามหยามใจคน ตื่นขึ้นมาข้าวปลามีหรือไม่ ผู้ยากไร้เขากลุ้มสุมสับสน จะมีเวลาที่ไหนไปสวดมนต์ ต้องดิ้นรนเลี้ยงลูกใจผูกพัน ผู้ใดคิดซับน้ำตาเชิญมาได้ มาช่วยให้คนจนทนครองขันธ์ ให้พอยิ้มพริ้มเพราก็เท่านั้น ใช่ทะยานอยากได้มากมายมี คือประชาธิปไตยที่จริงแท้ ก็จะแก้ยากไร้ได้สุขศรี ประชาชนเสมอภาคอยู่กินดี ทักษิณทำแล้วนี่ใยไม่จำ จากคุณ : กำแพงเขย่ง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 08:59:10 A:203.155.225.155 X:

ความคิดเห็นที่ 4 .....สมมุติเราพอใจในชีวิต นี่จะปิดหนทางสร้างสรรค์ไหม สมมุติเราหัวชนฝาฝ่าข้ามไป เราอยากเปลี่ยนอะไรกระนั้นฤา .....ที่จริงเรารวยแม้มีแค่ชีวิต มีสมองตรองคิดมีเสียงสื่อ เรามีขามีแขนมีสองมือ เพราะชีวิตให้เราอื้อ..เกินใจพอ .....เพียงชีวตในสังคมไม่สมส่วน ซึ่งยอดด้วนรากขาดอนาถหนอ ผู้คนถูกพันธนาอย่างบ้าบอ ส่วนใหญ่ก็ยอมรับไปกับมัน .....สิ่งที่เห็นเป็นอยู่ย่อมรู้ได้ ความพอใจ,ไม่พอใจอะไรนั่น ยังเป็นเพียงผิวเปลือกเลือกจำนรร การยอมรับทั้งหมดนั้น นั่นจึงดี .....ยอมรับทุกความเป็นไปอย่างใสนิ่ง เผชิญหน้าทุกความจริงไม่วิ่งหนี เปลี่ยนส่วนลึกจากดวงห้วงชีวี แล้วเวลาทุกนาทีย่อมมีฤทธิ์ .....เป็นฤทธานุภาพอันซาบซ่าน ก่อพลังสร้างและสานจากดวงจิต ถักจากตนทอไปหากัลยาณมิตร แล้วชีวิตย่อมสลัดตัดโซ่ตรวน จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 22:15:07 A:124.122.167.25 X:

ความคิดเห็นที่ 5 พุทธองค์ทรงตรัสดำรัสไว้ รักอื่นใดไม่เสมอตนเองนั่น ธรรมดาสรรพสัตว์ถ้วนทั้งนั้น ล้วนเหมือนกันหวงแหนในชีวิต ความจำเป็นจึงยิ่งใหญ่ปัจจัยสี่ เพราะสิ่งนี้ชีพจึงคงสถิตย์ สัจจธรรมนำแจ้งแหล่งความคิด คงยึดติดแก่นไม่เลือกเปลือกกะพี้ จึงเกี่ยวข้องการปกครองของประเทศ เป็นต้นเหตุชีวิตของเรานี่ ประชาชนจะทุกข์สุขเลวดี การเมืองนี้มีผลดลบันดาล แม้นไม่เชื่อมองไปในโลกกว้าง มีตัวอย่างให้เห็นเป็นแก่นสาร ประเทศใดประชาชนจนซมซาน ประเทศนั้นเผด็จการผู้ปกครอง จากคุณ : กำแพงเขย่ง เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 52 07:54:04 A:203.155.227.231 X:

ความคิดเห็นที่ 6 พงกวี ศรีหมอง กองขยะ คือภาระ ของคนจน หม่นหมองเศร้า คือชนัก ปากท้อง ของพวกเรา กวีเจ้า เคล้าพะนอ สอพลอนาย ปากได้กิน ลิ้นตวัด ดัดจริต ขึ้นเวที พันธมิตร บิดเบือนร้าย ใช้คารม ข่มรากหญ้า กล้าทำลาย เพื่อเซ่นสาย หมายภักดิ์ ศักดินา เวทีลิ้ม อิ่มเอมใจ ได้สุขี กินอยู่ดี มิต้องยาก ลำบากหา ใช้ชื่อเสียง เบี่ยงวิถี มินำพา เหยียดรากหญ้า ว่าดื้อ ถูกซิ้อตัว เป็นกวี โห!ดีเลิศ เชิดชูชอบ ชูระบอบ ที่ครอบคิด จนมิดหัว อ้างความดี ที่หลอนหลอก พอกความมัว ฤาหวาดกลัว ความจริง สิ่งบังใจ หากจะซับ น้ำตาให้ หายขื่นขม ใช้คารม คมปากกา ท่าไม่ไหว ใช้วิถี ที่ต้องการ นั้นเป็นไง ใช้ประชา ธิปไตย ให้นำทาง ธรรมชาติ โดยแท้ แลกันหน่อย เดี๋ยวธรรมมะ จะพลอย ด้อยหม่นหมาง จงยอมรับ คนส่วนใหญ่ ไม่ขวางทาง จะอยู่อย่าง สันติ มีพระธรรม จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 52 08:48:19 A:125.24.209.95 X:

ความคิดเห็นที่ 7 .....การรับใช้ประชาชน ไม่จำเป็นต้องกลั้วหม่นเลือกขั้วข้าง แม้ทางโลกอาจไม่มีที่เป็นกลาง แต่ทางธรรม สามารถวาง ใจโดยธรรม .....ความซื่อสัตย์ต่อตนพ้นสมมุติ ฟ้าที่สูง ดินต่ำสุด คำพูดพร่ำ แท้จริงเป็นเนื้อเดียวในกงกรรม หามีใครเลิศล้ำไปกว่าใคร .....หากใจตนรู้แก่ตนทุกคนรู้ กำลังสู้อยู่กับสิ่งที่ยิ่งใหญ่ สิ่งนั้นตนก็รู้อยู่ด้านใน ใจของตนย่อมตอบใจตนได้ดี .....หากสำนึกแท้แท้รินแผ่หยาด น้ำสะอาดทิพย์ใสอันไหลรี่ เราจะเรียกความเป็นธรรมย้ำวาที หรือกู่ก้องเรียกเสรีย่อมมีพลัง .....หากผู้คนเป็นไทในใจจิต ย่อมพิชิตความแปลกปลอมที่หลอมหลั่ง หากใฝ่หาประชาธิปไตยใช่ในภวังค์ ย่อมน้อมฟังสร้างสำนึกผนึกตน .....ทุกวันนี้ผู้คนทนทุกข์นัก เพราะล้วนยักษ์กินเหยื่อแสวงผล จะฝ่ายฟ้า,ทุน,ปืนต่างแสนกล ใช้มวลชนเป็นเพียงฐานสะท้านใจ .....สงครามค่ายฝ่ายสีวันนี้ระเบิด ต่างชักเชิดกดดันกันรุกไล่ ผู้คนทุกข์ท่วมแผ่นดินผินหาใคร หากเป็นไทไร้สังกัดถูกตัดรอน .....แต่เหล่าไทไร้สังกัดเห็นชัดแจ๋ว ใครเจี้อยแจ้วแฝงประโยชน์ใครกะล่อน เราอาจไร้อำนาจขาดวงจร หากเหตุการณ์สั่งสอนเราทุกวัน .....ไม่เข้าฝ่ายหากหัวใจใฝ่ธรรมะ ย่อมต้องละยศลาภตราบใจมั่น คล้ายเป็นคนเล็กน้อยด้อยชีวัน แต่หัวใจเรานั้นย่อมกว้างไกล .....กระทู้นี้ เพียงแสดงวจีระลึกให้ แต่ รวี โดมพระจันทร์ จากหัวใจ ไม่คิดใฝ่ฝ่ายข้างอย่างที่เป็น .....ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นแขก เรื่องคิดแตกต่างกันนั้นเห็นเห็น ท่านเลือกค่ายฉันอิสระมองประเด็น ไม่ได้เน้นขั้วข้างแต่อย่างใด .....ฉันเชื่อว่าทุกคนเป็นเพื่อนมนุษย์ ซึ่งส่วนลึกพิสุทธิ์ "พุทธะ"ใส จึงขอรับทุกความเห็นทุกเป็นไป และขอเลือกเป็นไทในทุกการณ์ .....วันข้างหน้า ฝ่ายใดหลั่งเลือดน้ำตาออกฉ่าฉาน ผู้เป็นไทย่อมเรียกหาอภัยทาน พรหมวิหารเพื่อปกปักษ์รักษาชน ******** ดิฉันเข้ามาปิดกระทู้ค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น และร่วมเขียนบทกวีการเมือง ขอให้ทุกท่านอยู่เย็นเป็นสุข และบุญรักษาทั่วกันค่ะ ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 52 15:58:37 A:124.121.243.93 X: