 |
มาดูกันว่า "นิติภูมิ นวรัตน์" ว่ายังไงในไทยรัฐวันนี้
|
|
กระทรวงการต่างประเทศไทยในรัฐบาลชุดนี้ทำเรื่องตลกโปกฮา (อีกแล้ว) ถึงแม้ว่ามาวันนี้จะรู้สึกสำนึก และมีการกระดิกพลิกตัวบริจาคเงินช่วยเหลือให้สาธารณรัฐเฮติได้มากขึ้น แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก เพราะกระทรวงการต่างประเทศไทยได้ประทับยี่ห้อ "ราชอาณาจักรไทย บริจาคเงินช่วยเฮติสองหมื่นเหรียญ" ไปแล้ว
ขณะที่ราชอาณาจักรกัมพูชา โดยสมเด็จฮุนเซ็น ประกาศว่า เขมรบริจาคเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวในสาธารณรัฐเฮติเป็นเงิน 50,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ ที่จริงเงิน 50,000 ดอลลาร์นี่ก็น้อยนะครับ แต่เมื่อสมเด็จฮุนเซ็นประกาศบริจาคทีหลังรัฐบาลไทย เงินเพียง 50,000 ดอลลาร์ก็กลาย เป็นเงินจำนวนมากขึ้นมาปุ๊บ และทำให้ไทยกลายเป็นประเทศตัวตลกปั๊บ
"สองหมื่นเหรียญน่ะเป็นเงินช่วยเหลือเบื้องต้นเท่านั้น กำลังจะบริจาคเพิ่มเติมภายหลัง" พูดให้คนอื่นฟังก็อาจจะมีคนเชื่อ แต่สำหรับผม ผมเคยอยู่ในเหตุการณ์ที่รัฐบาลประชาธิปัตย์เคยสั่งบริจาคเงินช่วยเหลือประเทศที่ประสบพบมหาวิบัติภัยด้วยอภิพญามหาโคตรเงิน 20,000 ดอลลาร์มาก่อน
เดือนมีนาคม พ.ศ.2543 สิบปีที่แล้ว เกิดน้ำท่วมใหญ่ในสาธารณรัฐโมซัมบิก น้ำป่าไหลหลากจากป่าเขามาท่วมทำให้คนตายบานเบอะเยอะแยะ แถมประชาชนคนโมซัมบิกยังไม่มีที่อยู่อาศัยมากกว่า 1 ล้านคน รัฐบาลไทยที่บริหารโดยพรรคประชาธิปัตย์นี่แหละ ได้เมตตากรุณาอนุเคราะห์ใจบุญสุนทาน มอบเงิน 20,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ แก่รัฐบาลโมซัมบิก
ผมเทียวเที่ยวไปในสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ฯพณฯ นายบัณฑิต โสตถิพลาฤทธิ์ เอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงพริทอเรีย ในสมัยนั้น ชวนนิติภูมิให้เดินทางไปเยือนสาธารณรัฐโมซัมบิกด้วยกัน ในตอนนั้น มีคนไทยทำงานให้กับบริษัทเจ็นเร็ค เอ็นจิเนียริ่ง จำกัด ในชานกรุงมาปูโต เมืองหลวงของโมซัมบิกอยู่ 97 คน โดยคนงานพวกนี้ทำหน้าที่สร้างเบ้าหลอมอะลูมิเนียมขนาดน้ำหนัก 35 ตัน จำนวน 291 เบ้า โมซัมบิกทำเงินให้คนไทยจำนวนมาก แต่เมื่อประเทศนี้เผชิญหน้ากับอภิพญามหาภัยพิบัติ รัฐบาลประชาธิปัตย์กลับช่วยเหลือเพื่อนในยามยากเพียง 20,000 ดอลลาร์
ก่อนหน้านี้นี่ก็ทีหนึ่งแล้ว เดือนกันยายน พ.ศ.2542 แผ่นดินไหวที่ไต้หวัน มีคนตายหลายพัน พอมีรายงานข่าวว่ามีแผ่นดินไหวขนาดใหญ่เกิดขึ้นที่ไต้หวันปุ๊บ นิติภูมิก็รีบบินไปไต้หวันปั๊บ เพราะประเทศนี้มีเมตตารับแรงงานไทยเข้าไปทำงานในขณะที่เกิดแผ่นดินไหวมากถึง 147,160 คน
ตรงที่มีแผ่นดินไหวรุนแรง ทั้งเขตหนานโถว จางฮั้ว หยวนลินไทจง ฯลฯ มีคนไทยอยู่ 60,000 คน วันแรกที่ผมเดินทางไปถึง ได้เจอศพแรงงานไทยแล้ว 5 ศพ แต่รัฐบาลไทยสมัยนั้นที่บริหารโดยพรรคประชาธิปัตย์ ก็ยังกระดิกพลิกตัวช้ามาก
ผิดกับตอนที่ราชอาณาจักรไทยเจอสึนามิ ตอนนั้นเราได้รับความช่วยเหลือจากประเทศเพื่อนมิตรทั่วโลก รัฐบาลไทยจัดการงาน ได้ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง ได้รับความชมเชยจากทั่วโลก ผมเองก็เขียนชมเชยถึงเรื่องนี้อยู่เนืองๆ
กระทั่ง พ.ศ.2550 ผมมีโอกาสสนทนากับอดีตรัฐมนตรีต่างประเทศไทยท่านหนึ่ง ท่านปรารภถึงเรื่องที่ประชาชนคนอเมริกันกรุณาบริจาคเงินช่วยผู้ประสบภัยสึนามิ โดยบริจาคผ่านสถานเอกอัครราชทูตไทยประจำกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. คนอเมริกันหลายท่านเมื่อบริจาคแล้วก็อยากตามถามข่าวว่า เงินของตนได้ถูกใช้ไปในประโยชน์ใด เพื่อให้มั่นใจว่าเงินไม่ได้ถูกจ่ายไปในเรื่องค่าตั๋วเครื่องบินชั้นหนึ่ง และค่าบำเรอการเดินทางของทูตผู้ถือเงิน อเมริกันบางคนทวงตามถามไถ่มายังกระทรวงที่กรุงเทพฯ รัฐมนตรีต่างประเทศ ไทยสมัยนั้นท่านเล่าว่า ท่านก็กระอักกระอ่วนใจ เพราะไม่มีใบเสร็จ ไม่มีการรายงานว่าเงินทุกดอลลาร์ ทุกเซ็นต์ ถูกใช้ไปในทางใด
นิติภูมิยังเรียนอดีตรัฐมนตรีต่างประเทศท่านนั้นว่า อ้า คงไม่มีใครกล้าอมเงินผีดอกนะครับ แต่ถ้ามีไอ้คนนี้ก็ต้องชั่วจริงๆ ไม่น่ามี ฯพณฯ อ้า ไม่น่ามี
มหาอุบัติภัยครั้งใหญ่ในเฮติ เป็นข้อสอบที่ใช้เช็กความฉลาดหลักแหลมของนายกรัฐมนตรีของสองประเทศได้
ความโง่เง่าเต่าตุ่น หรือความฉลาดหลักแหลมนี่ ให้อภิพญามหาโคตรมหาวิทยาลัยก็สอนกันไม่ได้ คนจบโรงเรียนชนบทห่างไกลในเขมร อาจฉลาดกว่าคนจบจากออกซ์ฟอร์ดก็ได้ เรื่องอย่างนี้ Nam lame mai mi khrai siam หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม Manao klom kliang mai mi khrai klung มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง
นายกรัฐมนตรีไทยอาจจะงุนงงสงสัยว่า สมเด็จฮุนเซ็นน่ะ จบจากโรงเรียนบ้านอกคอกนา แต่เหตุไฉนหนา การกระดิกพลิกตัวด้านการระหว่างประเทศของสมเด็จฮุนเซ็น จึงกินท่านขาดสะบั้นหั่นแหลกทุกเวที?
นิติภูมิขอเรียนว่า อ้า ท่านครับ
A genius is born, not made.
เงินซื้อได้แต่ความรู้ แต่ซื้อความเป็นอัจฉริยะไม่ได้.
นิติภูมิ นวรัตน์
| จากคุณ |
:
เลบง 
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ม.ค. 53 14:25:15
A:110.49.139.24 X:
|
|
|
| |
