ฤทธิ์หมากสะท้านภพ ตอน อาวุธของตงฟานปุ๊ป้าย
|
|
....สายลมแห่งวสันตฤดูยังคงทรงไว้ซึ่งคุณค่าในตัวของมันเอง นั่นคือยามที่พัดพาไปที่แห่งใดในพื้นปฐพี ก็จะฝากไว้ซึ่งความสดชื่น ชุ่มฉ่ำแห่งพระพิรุณ
ทุกๆครั้งยามที่หลังจากพระพิรุณโปรยปราย ท้องฟ้าหลังฝนจะสดใสยิ่งนัก กลิ่นไอดิน กลิ่นดอกหญ้า กอปรกันขึ้นเป็นเสน่ห์ของชนบท ความเรียบง่าย ความสมถะ บุรุษหาบน้ำ ผ่าฟืน ไถคราด หว่านดำ และรอคอยฤดูเก็บเกี่ยวที่จะมาถึง
ฝ่ายสตรี ให้อาหารเป็ด ไก่ เสียงตะหลิวกระทบกะทะผัดผัก หุงข้าว ใช้ไม่ไผ่ขัดฝาหม้อข้าว เทน้ำข้าวลงใส่ชามเคลือบตราไก่ เยาะเกลือเล็กน้อย เอาไปเก็บในตู้กับข้าวรอให้ลูกดื่มน้ำข้าวที่ขาวปานนม
ยามค่ำคืนใต้แสงตะเกียง บิดาใช้นิ้วมือที่หยาบกร้านค่อยๆชี้ตัวอักษรสอนหนังสือบุตรธิดา สตรีนั่งปักชุน เสื้อผ้า และเย็บถักปักร้อยเสื้อกันหนาวเพื่อเตรียมให้สามีและบุตรธิดาไว้สวมใส่ในฤดูหนาวที่จะมาถึง ความจริงกระท่อมเล็กๆหลังนี้อบอุ่นอย่างมากมายโดยที่ไม่ต้องมีเตาผิง......... ก็เพราะด้วยความรักความผูกพัน ที่แสนจะสมถะสัตย์ซื่อนั่นเอง
แต่บุรุษที่สวมเสื้อผ้าซีดจาง ขาดวิ่น มีรอยปะปักชุน บุคคลิกภาพนอบน้อม โครงร่างที่มักก้มงออยู่เสมอ ก็กลับยืดเหยียดตรง กระดูกลั่นเกรียวกราว ดวงตาทอประจายเจิดจ้าด้วยกำลังภายใน กำหมัดจนกระดูกนิ้วลั่นเปรี๊ยะ
ไม่งำประกายมิดชิดอย่างทุกเมื่อเชื่อวัน !
เมื่อก้มร่างลงใต้เตียง ดึงห่อผ้าออกมา เปิดห่อผ้าออก ถึงกับเป็นกระบี่พร้อมฝัก เสียงเช้ง ดุจดั่งมังกรคำราม แสงแวววาวสะท้อนดวงตา เมื่อกระบี่หลุดจากฝัก ! ภรรยารับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลง ของสามีที่สมถะซอมซ่อ งำประกายมิดชิด เพียงเพราะ สามีได้รับข่าวว่า
มิตรสหายมันมีภัย ! .มิตรสหายมันกำลังมีภัย !!
กระไรคือ คุณธรรมน้ำมิตร !
ในห่อผ้าที่มีกระบี่นั้น ถึงกับยังมีเสื้อ 1 ตัวเป็นชุดรัดกุม
ชุดรัดกุมถึงกับเป็นเสื้อแดง !
จากคุณ |
:
อาร์ต โฟล์คสวาเกน
|
เขียนเมื่อ |
:
7 ก.พ. 53 19:34:02
A:111.84.21.93 X:
|
|
|
|