ความคิดเห็นที่ 1 ... ... … ฉันมาไกล เกินกว่า จะล้ากลับ หวังมารับ ใครหนึ่ง  ซึ่งห่างเหิน จึงพาใจ พ่วงจินต์ โบยบินเพลิน แม้นไร้การ เชื้อเชิญ เกริ่นคำชวน ... ... จากภาคพื้น พุ่งทะยาน เหนือน่านฟ้า ม่านเมฆา  ละลิ่วล้ำ คลายกำสรวล หลายรูปร่าง พร่างพริ้ว เป็นริ้ว – ทวน - - ทบหลากล้วน ... เขียวงาม ... ครามประดัง ...     . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:30:58 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 2 ... ... …. ฝ่าม่านหมอก  มวลสูง  สุดฝูงเมฆ จิตวิเวก  จนวิกาล  ปานมนต์ขลัง จนเยือกเย็น เห็นสุขุม นุ่มเบาจัง นานนานครั้ง จะสัมผัส  ชัดสักที ... ... เหมือนล่วงรู้ ภูคลื่น จะกลืนฟ้า ณ แดนสรวง ดวงยิหวา ข้าสุขขี พิงเอนหลัง ฟังเพลง เพลินดนตรี คิดถึงเธอ คนดี ที่ผูกพัน  ... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:31:46 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 3 ... ... ... ฟ้ามุมใหม่ ในวันนั้น ผันแปรเปลี่ยน ให้ฉันได้ มาเยี่ยมเยียน เลียนความฝัน บ้านของเขา คฤหาสน์  แห่งตะวัน ใต้แสงจันทร์  ตราบทิวา จรดราตรี ... … วันเวลา พาฉัน  ฝ่าฝันสู้ บางฤดู หมองมัว ไม่กลัวหนี หนทางไกล ใกล้เขา เข้าทุกที   เปี่ยมเยื่อใย ไมตรี มีตอบแทน ... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:32:29 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 4 ... ... … ฉันมาเพิ่ม เสริมชื่น  คืน “รัก” ให้ ด้วยหัวใจ ใช้สิทธิ์  คิดหวงแหน “มิตรภาพ”  ตราบภพหล้า ไร้พรมแดน นั้นแน่นแฟ้น ลึกล้ำ ย้ำสัญญา  ... … และคงไม่ “เสื่อมสลาย” ไปง่ายง่าย ด้วยหลากหลาย ปลายข้อง ต้องค้นหา กระจกส่อง มองตน ยลมองตา รู้คุณค่า ผ่านเวลา ค่าแห่งคน ... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:33:21 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 5 ... ... …. ความมั่นใจ ไม่ผิด จิตสำนึก เปี่ยมรำลึก  นึกถึง ตรึงทุกหน ผู้ “รวย” รัก  ... มัก “แจก” ใจ ...  ให้ “ทุก” คน ผู้ “รับ” จน ... มัก"ปล้น" ใจ... ได้ “ทุก” ที ... ... เพราะฉันรวย ด้วยใจ ที่ไล่แจก จึงไม่แปลก และบุกบั่น มาวันนี้ อีกนิดนึง ... เมื่อถึงแล้ว .. “รัก” ที่มี อย่ารอรี รีบมาค้น แล้วปล้นไป .... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:33:56 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 6 ... ... ณ .  เ ส้ น ข อ บ ฟ้ า … แม้นสุดหล้า ห่างกัน อย่าหวั่นไหว แม้นโอกาส พลาดหวัง ยอมพลั้งใย ? นานแค่ไหน ถนอมไว้ ไม่เสื่อมคลาย  ... อี ก ฟ า ก ฝั่ ง ฟ้ า... วันข้างหน้า แบ่งปัน ยังไม่สาย วันนี้เหลือ เผื่อกัน ยังสบาย วานนี้คล้าย ทำได้ดี มีให้จำ... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:34:37 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 7 ... ... ณ. แ ด น ไ ก ล โ พ้ น อาจตะโกน ไปไม่ดัง ยังชุ่มฉ่ำ อาจถูกกั้น กลางไว้ ให้ระกำ อาจชอกช้ำ ผันแปร แค่ฝ่าฟัน... ณ .แ ด น ดิ น นี้ ยังมั่งมี ความหอม ไม่ปลอมผัน ยังร่ำรวย ความหลัง ครั้งผูกพัน คนของฉัน  . . . นั้นคือเธอ . . . ต ล อ ด ไ ป . . . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 23:37:57 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ ... เพื่อนๆ ในบอร์ดราชดำเนินทุกท่านค่ะ ... พลอยลองตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อที่จะ "สื่อสาร" ว่า "ห้องการเมือง"  อาจเต็มไปด้วย "ความสวยงาม" ได้เสมอ ถ้าเราทุกคนร่วมกัน รังสรรค์ แลกเปลี่ยน ด้วย "มิตรภาพ"  ... "เห็นต่าง" ได้ แต่อย่า "ดูหมิ่น เหยียดหยาม" ผู้อื่นค่ะ ... เนื้อความที่พลอยสื่อ แล้วแต่มุมมองค่ะ ... มองว่า "เป็นการเมือง" เป็น "จินตนาการ" เป็นอะไรได้มากมายค่ะ ... ใต้ "ท้องฟ้า" ผืนเดียวกัน ... ร่วม "แผ่นดิน" เดียวกัน ... มี "ตะวัน - จันทรา" ดวงเดียวกัน ... และ เป็น "คนไทย" เหมือนกันค่ะ ... ขอบพระคุณมากค่ะ ที่แวะเข้ามาอ่านในกระทู้นี้ค่ะ .... ... ภาพประกอบกระทู้ โดย ... # ploythana # ... . . แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 53 00:28:28 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 00:26:03 A:125.24.9.165 X:

ความคิดเห็นที่ 9 ฟ้าแสนงาม   ยามเช้า        เราสดชื่น วิหคตื่น        บินร่อน         ว่อนเวหา แสงอุทัย      ส่องสาด        สะอาดตา ทาบจันทรา   ก่อนยามสาย  พ่ายตะวัน... ฟ้ายามเช้า    เป็นผืนฟ้า       พาสดใส อิ่มเอิบใจ      ด้วยสดชื่น      ตื่นจากฝัน เป็นฝันร้าย    ทำใจเศร้า       ในเงาจันทร์ แสนจาบัลย์  กลั้นหมองหม่น  จนเช้าเยือน ใยคืนนี้         มืดยาวนาน        ร้าวรานจิต ฟ้าดูปิด        ไร้ดวงดาว          พร่างพราวเหมือน จิตใจฉัน        มืดมิดครา         ฟ้าไร้เดือน ดวงดาวเลื่อน  หลบไปไหน     ใยทิ้งกัน... รอยามเช้า      อีกครา           เวียนมาใหม่ รอแสงสูรย์     ส่องไสว         สว่างฝัน รอมืดมิด       เคลื่อนไป         ในเร็วพลัน รอฝ่าฟัน       ฝันร้าย             มลายเอย... จากคุณ : ริมคันนา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 01:31:57 A:124.121.133.189 X:

ความคิดเห็นที่ 10 แวะมาอ่านหวานวจีเป็นที่สุด แต่ที่ผุดผ่องเหลือใจภายในนั่น คือดวงใจอันสาดแสงการแบ่งปัน แม่พลอยจ๋าคำเธอนั้นน่าชื่นชม เธอวางใจได้แล้วแม่แก้วเอ๋ย ใจจึงเอ่ยแต่คำล้ำค่าสม เป็นคำอันคมบางอย่างเฉียบคม เป็นคำซึ่งดึงระดมมวลปัญญา บุญรักษาค่ะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 06:48:37 A:124.120.75.28 X:

ความคิดเห็นที่ 11 06.55 น. ๏ ตำนาน-ไทย เก่า-ใบลาน กานท์-ใบ้เรา พ่อ-เขียนเล่า เข้าเรียน-เพียรค้นหา ทาง-อยู่รอด ยอดรู้-ดูวิชา ท่า-ตารำ ตำรา-ประวัติเรา ๏ ยาม-อยู่ป่า ย่าปู่-รู้วิถี ว่า 'ดินดี เพราะหญ้า ปก'ป่าเขา บ้านนอกคอกนา พารา-มีเจ้า นาย-เป่าร้อง ป้องเหล่า-ชาวบ้านเมือง ๏ ต่าง-หน้าที่ นี่ท่า-รำ-ท่าไหน หัดรำได้ ไร่-ดำ นา-รำเรื่อง เคียว-เกี่ยวข้าว ก้าวเคี่ยว-เข็น-เขียวเหลือง ดาบ-รำเนื่อง เรื่องนำ-ทำศึก-กัน ๏ ไพรี-บุก รุกบี-ฑา,พิฆาต ป้องปกญาติ ปราชญ์ยก-เจ้าปรกขวัญ เทิดคุณไท้ ใคร่ทูล-กระหม่อมฉัน บ้านนอกดัน นั่นดอก-ข้าวตอก'เสบียง' ๏ เลี้ยงไพร่ฟ้า พร้าไขว้ ขวานไม้สู้ ในอู่ข้าว อ้าวขู่ ไม่รู้-เถียง นา-ท่าน้ำ ถ้ำหน้า ท่าพล้ำเพลี่ยง ข้าศึก-เลี่ยง เสี่ยงลึก ศึกในไพร ๏ ตัด-ข้าวน้ำ ค่ำน้าว เป้า-ศร-มี โจนออกตี อีตอก ออกศึกใหญ่ ข้าวปลามัน ปันมา หากินไป รู้ลึกไซร้ ไร้ศึก ฮึกเหิมแล ๏ ในเมืองใหญ่ ไม่เยื้อง ย่าง,เปลืองปาก บอกกันยาก กากยัน ดันเถียงแถ ศึกการค้า กล้าคลาน ดิ้นดันแย ได้แค่หนี้ ขี้แน้ แก้เวรกรรม-ความขัดแย้ง(แข่งยัด)แข่งกัน'ตาย' แลนาบารนี๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 08.19 น. ----------------------------------------------------------------------------- ขอร่วมจารึกไว้ด้วยขวัญจินตกวี-เชื่อโบราณบานบุรี เชื่อสมัยใหม่ ship หายทุกที ------- นกผี ---> กวีคำผวน*กวนวะคำผี*กวนหวีคำพระ <--- หนีผก ------ ----------------------------------------------------------------------------- แจ้งความ ... ป๋อหลอ ... คร้า แก้ไขครั้งที่หนึ่ง ... พิมพ์คู่คำผวนพลาด ... ปกป้องญาติ ปราชญ์ยก-เจ้าปรกขวัญ แก้ไขครั้งที่สอง ... มาเพิ่มคำผวนในวงเล็บ (แข่งยัด) ... คำผวนบอกงี้ได้งัย ใช่ชิมิ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 53 10:26:57 แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 53 08:26:34 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 08:21:54 A:119.31.121.72 X:

ความคิดเห็นที่ 12 ไทยเอยอาศัยร่วมแผ่นดิน ไทยทั่วถิ่นใยต้องแตกแยกกัน ความคิดต่างใช่สาระสำคัญ สมาน-ฉันท์ภาระประชากรไทย ไทยเอยบ้านเมืองเจ้าเสียหาย สูญสลายวัฒนธรรมไป วิญญาณปู่ทวดทนไม่ไหว ท่านร่ำไห้ลูกหลานราวีกัน ไทยเอยยุติความขัดแย้ง ประกายแสงปรองดองสมาน-ฉันท์ สะพานเชื่อมให้เดินถึงกัน รักสัมพันเรานั้นล้วนคนไทย ผู้กุมอำนาจท่านพึงสดับ สนุนสนับยุบสภาเลือกตั้งใหม่ เป็นทางเดียวกลมเกลียวสายเลือดไทย เหนือ ตก ออก ใต้ มั่นใจกติกา เหนือ ตก ออก ใต้ มั่นใจกติกา.... จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 09:06:41 A:58.9.252.114 X:

ความคิดเห็นที่ 13 จากกระทู้ "สิทธิเสรีภาพและความเท่าเทียม" ของคุณ ศาลายา http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8937287/P8937287.html ผู้ยืนหยัด สัตย์ซื่อ มือสะอาด ย่อมผงาด เหนือบัลลังก์ อันสูงส่ง ผู้เที่ยงธรรม นำใจ ให้เที่ยงตรง ย่อมมั่นคง ไม่ประหวั่น มั่นพาที “คุณธรรม”   ดุจศาสตรา อาญาสิทธิ์ ชี้ถูก – ผิด แจ้งประจักษ์ สมศักดิ์ศรี บนพื้นฐาน  “เท่าเทียม”  ทั้ง “ปราณี” ขจัดภัย ราคี ที่มืดมน ... จิตใจท่าน แกร่งกล้า กว่าภูผา แต่ชุ่มกว่า สายน้ำ ฉ่ำสายฝน ยอมปลดเปลื้อง “อคติ” มิร้อนรน สละแล้ว สุขส่วนตัว ล้นภักดิ์พลี ... ท่านคือผู้ พิพากษา จากใจฉัน ผู้สร้างสรรค์ วันใหม่ ในโลกนี้ ผู้ลิขิต ความถูกต้อง คล้องปฐพี บริสุทธิ์  คุณความดี มิเสื่อมคลาย .............................................................. ..............................................................   สังคมใด ไร้เมตตา มาหนุนหลัง สังคมนั้น เตรียมพัง คลั่ง-สลาย คนพลาดพลั้ง เหยียบย่ำ ถ่มน้ำลาย ใยจึงหมาย ให้หันหน้า เข้าหากัน สังคมใด ไร้เท่าเทียม เป็นรากฐาน สังคมนั้น เตรียมพิการ กร้าน - ลดหลั่น กระบวนการ ยุติธรรม ถูกโจษจัน เลือกแบ่งชั้น วรรณะ เลือกข้างใด สังคมใด ไร้โอกาส และปิดกั้น สังคมนั้น เตรียมประจัญ ความสงสัย มีแต่ความ ลับ-ลวง ไม่ห่วงใย หักหลังได้ ไม่จริงใจ จ้องทำลาย สังคมใด ไร้ทางแก้ โดยสันติ สังคมนั้น เตรียมแตกปริ วิกฤติหลาย บนความต่าง ช่างสับสน คนมากมาย ต้องข่มกาย ข่มจิต หลีกพิษภัย สังคมใด ไร้ผู้นำ ที่แข็งแกร่ง สังคมนั้น เตรียมแกว่ง แบ่งแยกไร้ - การรวมศูนย์ "เอกภาพ" ตราบแกว่งไกว บริหารไร้ ... วิสัยทัศน์ ... รัฐฯ พึงมี สังคมใด ไร้ความจริง อิงกฎหมาย สังคมนั้น เตรียมเสียหาย กลายป่นปี้ หากไม่หยุด แก่งแย่ง แข่งชิงดี อย่าหมายมี "เสรีภาพ" ตราบนิรันดร์ .............................................................. .............................................................. จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 09:14:00 A:58.9.5.36 X:

ความคิดเห็นที่ 14 ๏ สัตว์มนุษย์สุดกลัวคือกลัวเสื่อม จึงกระเพื่อมกลไกไว้ป้องหัว ปากก็กรีดดีดดิ้นลิ้นระรัว คนอื่นชั่วตัวเลิศประเสริฐแล้ว จึงกระจายขัดแย้งรุนแรงร้อน เป็นอนุสรณ์สิงในหัวใจแผ่ว ไม่รับในบวกลบให้ครบแนว ราญรากแก้วประชาธิปไตย อันสังคมสมสั่งพลังต่าง แปลกแยกบ้างแต่จิตอุทิศให้ เพื่อสังคมดีเด่นเป็นคุณไป จึงจะได้สมานสมัครสามัคคี อย่าเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่ คนอื่นให้มัวหมองต้องหลบหนี อย่าหลงตัวกดไพร่ในปฐพี อ้างเสรีก็อย่าห้ามประณามตน ต้องถกชัดขัดแย้งให้แจ้งเหตุ ลดกิเลสลงบ้างในบางหน ใช่จะถูกแค่เราเขาก็คน ให้เหตุผลแจงกระจ่างระหว่างกัน ความขัดแย้งยากหลีกปลีกหนีได้ ต้องเข้าใจจัดทางที่สร้างสรรค์ แค่ขัดคิดใช่ด่าประจานประจัน แต่ใฝ่ฝันยุติธรรมประจำใจ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 10:27:39 A:203.130.138.66 X:

ความคิดเห็นที่ 15 จขกท.ว่าไว้ดีแล้ว   ขอเสริมอีกหน่อยครับ   ความขัดแย้ง  แบ่งฝ่าย  คลายปัญหา จะต้องหา  คนกลาง  ทางเชื่อถือ เจรจา  หาจุด  สุดท้ายคือ ความเป็นธรรม  ย้ำถือ  คือต้องการ    ต้องได้มั้ง  เสียมั้ง  ชั่งน้ำหนัก มันจำเป็น  ยิ่งนัก  หลักบริหาร จะต้องถอย  คนละก้าว  คราวต้องการ ใช้สื่อสาร  เจรจา  หาทางลง   ความจริงใจ  ต่อกัน  สำคัญมาก ข้อยุ่งยาก  ลดได้  ไม่ลืมหลง หนึ่ง สอง สาม  ผ่านไป  ได้ตกลง เดินหน้าตรง  ต่อไป  ถึงปลายทาง.... จากคุณ : มุมแดง เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 10:58:26 A:113.53.44.122 X:

ความคิดเห็นที่ 16 เราคาดหวังความแตกต่าง แต่ไม่แตกแยก กับบางเรื่อง เป็นไปได้ยากยิ่งนัก :) จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 15:30:53 A:10.0.2.182 X:58.11.65.110

ความคิดเห็นที่ 17 อยู่ไกลแสนไกลนัก แต่ความรักฝากถึงได้ ฟ้ากั้นหั่นขวา-ซ้าย อย่าได้หมายคลายรักเธอ ความรักจักคงมั่น หากเธอ-ฉันมั่นเสมอ แสนไกลใจยังเพ้อ จะได้เจอเผลอดีใจ ถึงฟ้าจะขวางกั้น แต่เธอ-ฉันยังมั่นหมาย หล่อหลอมอ้อมกอดใจ ผูกสายใยไว้ด้วยกัน ฟ้าจะกว้าง ทางจะไกล  ไม่ใช่อุปสรรคเลยครับ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 17:15:51 A:114.128.58.58 X:

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ทุกท่าน ... ... ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับ ทุกความคิดเห็น และคะแนนค่ะ ... ขอให้มีความสุข มาก ๆ ค่ะ และหลับฝันดีค่ะ เพื่อน ๆทุกท่าน  ...   ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 01:12:03 A:125.24.32.144 X:

ความคิดเห็นที่ 19 จากกระทู้ "****สู้ต่อไป ยังมีรัก เป็นหลักพิง**** " ของคุณ สุนันยา http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8937447/P8937447.html คือว่า เมื่อคืน "มึน" ค่ะพี่ สุนันยา เอางี๊ค่ะพี่ ชดเชยให้นะคะ ... ...  ... ...รักของฉัน วันนี้ มีประวัติ ที่แจ่มชัด เทียมตะวัน จันทร์เฉิดฉาย มีรูปเงา เคล้าเคียง มิเอียงอาย มิเดียวดาย มิเคยเหงา มิเศร้าเลย ... ... รักของฉัน วันนี้ มีลวง,จริง ที่อ้างอิง เรื่องเล่า เย้าเปิดเผย "ความทรงจำ" / "คำซึ้ง" จึงไม่เคย จะเอื้อนเอ่ย ให้คนฟัง ต้องชั่งใจ ... ... รักของฉัน วันนี้ มีรอยยิ้ม ที่สุขอิ่ม เที่ยงแท้ แม้วันไหน ยังเหมือนเดิม ดังเก่า เฝ้าห่วงใย แม้ห่างไกล ไม่ละเลย แกล้งเฉยชา ... ... รักของฉัน วันนี้ จึงมีเรื่อง ให้ฟุ้งเฟื่อง เสสรวล ชวนหรรษา จึงเล่าสู่ ผู้ฟัง ดังนินทา ถึงคุณค่า ของใคร ให้คุณฟัง ... ... รักของฉัน นั้นหรือ คือมิ่งมิตร อยู่รอบทิศ  รอบกาย  คล้ายมนต์ขลัง- -ให้เกื้อหนุน จุนเจือ เผื่อชิงชัง หากไร้ซึ่ง ความจีรัง ครั้งโรยรา ... ... แต่รักฉัน นั้นมีแน่ แม้วิกฤติ ไม่ยึดติด ครรลอง กลั่นกรองหา- -สิ่งดีดี ที่เคยให้ แต่ไรมา โปรดรู้ว่า... "ฉันโชคดี ... ที่มีรัก" . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 10:05:35 A:58.9.253.13 X:

ความคิดเห็นที่ 20 จากกระทู้ "นกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำแล้วจะนอนที่ไหนกัน? " ของคุณ น้ำมิตร http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8941011/P8941011.html ... ... ... ถ้าฟากนั้น มีตะวัน - จันทร์กระจ่าง คคนางค์ สว่างใส แม้ไร้สี อาจเหงาบ้าง แต่เห็นร่าง สกุณี ห่างกี่ลี้ ? ถี่กี่ชั้น ? ใช่กั้นไกล ... ...ถ้าฟากนั้น พรรณไม้ และสายน้ำ ยังชุ่มฉ่ำ เยือกเย็น เห็นความใส อาจเงียบงัน หวั่นนึก พิลึกไป ห่างกระไร ? ห่างแค่ไหน ? ใกล้นิดเดียว ... ... ถ้าฟากนั้น วันวาน ปานเหงาเศร้า แต่มีเหย้า กำลังใจ ไม่โดดเดี่ยว แสนอบอุ่น ดีร้าย ไม่คลายเกลียว ไม่เปล่าเปลี่ยว ? ไม่เดียวดาย ? ไม่ห่างเลย ... ... ถ้าฟากนั้น ฝันดี มีฝันร้าย บ้างใจหาย พ่ายแพ้ แค่วางเฉย จะรับขวัญ ปันอุ่น ให้คุ้นเคย ไม่ละเลย ทิ้งขว้าง ให้อ้างว้าง !!! ... .................................................................... ... ฟากฟ้านี้ มีตะวัน – จันทร์กระจ่าง คคนางค์ กว้างไกล ใจสล้าง ก็เหงาบ้าง เคล้าควันรถ พ่นข้างทาง ฟากนี้ต่าง จากฟากนั้น ... ใช่กั้นไกล ... ... ฟากฟ้านี้ มีกระถาง และน้ำก๊อก ไหลกระฉอก นอกอ่างบ้าง ยามน้ำไหล อึกทึก ครึกโครม ถาโถมใจ รับมือไหว ไม่เท่าไหร่ ... ง่ายนิดเดียว ... ... ฟากฟ้านี้ มีผลัดวัน ประกันพรุ่ง บางวันยุ่ง ตุงนัง นั่งฉุนเฉียว ต้องตรากตรำ ทำงาน ตัวเป็นเกลียว มีวันเบี้ยว ... เที่ยวบ้าง ... ไม่ห่างเลย ... ... ฟากฟ้านี้ มีขวัญ - หนีดีฝ่อ นอนไม่พอ เพราะคิดถึง ซึ่งใครเอ่ย ? ยังได้นอน หมอนอุ่น หนุนชดเชย ก็หลับเพลิน เช่นเคย ใช่เอ่ยพราง ... !! .................................................................... ... ได้ยินไหม ใครหนา จากฟ้าโน้น เราตะโกน โพ้นไกล ถึงใครบ้าง แม้นห่างกัน ต่างที่ ต่างทิศทาง ฟ้าคั่นกลาง ห่างไกลมั๊ย ไม่ห่างเลย .... .................................................................... แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 53 10:11:47 แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 53 10:08:51 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 10:08:00 A:58.9.253.13 X:

ความคิดเห็นที่ 21 จากกระทู้ " ไฟย่อมเผาแผดบ้าน.......บ่วงคล้องคลุมสยาม  " ของคุณ คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8941716/P8941716.html ... โลก "ราหุล" หมุน "บ่วง" ไม่ล่วงพ้น แม้วังวน ธรรมชาติ  สะอาดใส กิเลสต่ำ นำทุกข์เข็ญ ให้เป็นไป ฝ่าฝืนให้ ธรรมชาติ กราดเกรี้ยวเรา ... ... โลกอาจแตก แยก,สลาย คล้ายเกิด,ดับ ใช่ "ความลับ" จักรวาล ยากค้านเขา กี่กัปกัลป์  หวั่นใย ให้ทุกข์เรา เผาผลาญให้ ใจเศร้า ไม่เท่าทัน ... ... จึงสื่อสาร ผ่านยุค อย่างอุกอาจ "สุริยะคราส" ประกาศชัด อุบัติมั่น ห้ามได้ไหม ? หยุดได้ไหม ? ใครยืนยัน ? คืออาถรรพ์ ? หรือโทษทัณฑ์ ตามบัญชา ? !!! ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 10:35:15 A:58.9.253.13 X:

ความคิดเห็นที่ 22 เคยได้อ่านกลอนคุณพลอยธนาเมื่อเมษาปีกลาย จำได้ว่าเคยแลกเปลี่ยนกันบ้าง แต่ห้องราชดำเนินไม่เหมาะกับดิฉัน หลังจากนั้น...นานๆ ดิฉันจึงเข้ามาสักที เมื่อวานเข้ามา อ่านกลอนคุณพลอยธนาแล้วไพเราะจับใจ วันนี้เข้ามาอ่านต่อ เห็นว่ากลอนคุณพลอยธนานั้นดีวันดีคืน พอดีบทท้ายๆ เป็นเรื่องโลก เรื่องจักรวาล จึงมีกลอนมากำนัลคุณพลอยธนาบทหนึ่งค่ะ เคยเขียนไว้ในห้องศาสนา สีสันไปทางธรรมะสักหน่อยนะคะ .....จักรวาลเป็นเพียงภาพระนาบกว้าง บอกหนทางหมื่นปีแสงแถลงไข สรรพสิ่งสัมพันธ์เนื่องกันไป ตามแต่เหตุปัจจัยในจักรวาล .....ทั้งจังหวะชีวิตและเอกภพ ล้วนเคลื่อนมาบรรจบสอดประสาน ร่วมบรรเลงเพลงเป็นไปในห้วงกาล ราวขับขานผสานเสียงเพียงลีลา .....ลมหายใจจักรวาล ณ กาลนั้น ได้ร้อยสรรพชีวันเลื่อนถลา ครั้นประคองสติไว้ในธรรมา "เหมือน"และ"ต่าง"ตรงหน้ากลับสิ้นไป .....คล้ายจังหวะที่บรรเลงเพลงชีวิต บรรเลงร่วมหลอมลิขิตจังหวะใหญ่ จนสลายการแบ่งแยกแตก นอก-ใน ณ ขณะ ชั่วอึดใจ..เพียงเท่านั้น ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข และบุญรักษาทั่วกันนะคะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 10:47:57 A:124.120.82.156 X:

ความคิดเห็นที่ 23 ด้วยความยินดี และ รู้สึกอิ่มใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับ น้ำใจไมตรี ที่มีให้ค่ะ คุณ  oDaineo ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 10:50:26 A:58.9.253.13 X:

ความคิดเห็นที่ 24 ๏ เห็นดีวันดีคืนก็ชื่นจิต จากขัดแย้งสู่มิ่งมิตรเสน่หา จากทอดถอนอ่อนไหวไร้มารยา เป็นแกร่งกล้าแจ่มกระจ่างแนวทางตน มองเห็นโลกเห็นธรรมนำชีวิต แล้วประดิษฐ์ประดอยร้อยเหตุผล ธรรมชาติธรรมชูอวดผู้คน ช่างแยบยลแยบคายลวดลายเธอ  ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 53 22:40:20 A:203.130.138.66 X: