ความคิดเห็นที่ 1   จขกท.ค่ะ ขอต้อนรับ ทุกท่านนะคะ เพราะไม่ว่าท่านจะเลือกเชื่ออะไร เราก็ยังเป็นเพื่อนมนุษย์กัน ถ้าสาวผ่าน ดีเอ็นเอ ของพวกเราไปไกลลิบ เราก็จะพบความเกี่ยวพัน ความเป็นพี่น้องกันอย่างมากมายและไม่น่าเชื่อ คำว่า เราทั้งผองพี่น้องกัน เป็นความจริงที่กินลึกลงไปถึงระดับเซลล์ ระดับโมเลกุล แต่ดิฉันขอสงวนสิทธิ์ แลกเปลี่ยนกับเฉพาะท่านที่เข้ามาอย่างสุภาพ เพราะกระทู้นี้มุ่งเน้นลดความรุนแรงทางอารมณ์ค่ะ ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข มีธรรมคุ้มครองทั่วกันนะคะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 08:28:00 A:124.120.74.113 X:

ความคิดเห็นที่ 2   ภราดรภาพ แปลว่า อะไรครับ ลดความรุนแรงทางอารมณ์กันก่อน ลดไงครับ สตังค์จะทานข้าว ก็ยังจะไม่มีแล้วครับ จากคุณ : bigjinbook เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 08:51:42 A:58.9.145.3 X:

ความคิดเห็นที่ 3   ความรักในเพื่อนมนุษย์ ท่าน จขกท จะแสดง สังคมในอุดมคติ โดย หลักศาสนา ไหนแน่ครับ จากคุณ : big Jin (bigjinbook) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 08:55:19 A:58.9.145.3 X:

ความคิดเห็นที่ 4   ..เห็นด้วยกับจขกท.ครับ.. ..แต่น่าเสียดาย..คนที่เกี่ยวข้องกับอำนาจในประเทศนี้..คงไม่เคยคิดแบบนี้.. ..อย่างว่าครับ..ถ้าคิดแบบจขกท..น้อยคนจะมีอำนาจ..และอยากเข้าสู่อำนาจ.. ..ลึกๆ..รู้สึกเหมือนว่า..ความหวังเริ่มเลือนลาง.. ..บาดแผลจากความแตกแยก..ใช้เวลาเพาะบ่มมานาน..พอสมควร.. ..ความรัก..ความเห็นใจที่จะมาสมานแผล..ยังไม่ปรากฏให้เห็น..อย่างเป็นรูปธรรม.. ...แถมยังมีการกรีดซ้ำ..เป็นระยะๆ โดยเจตนา หรือคึกคะนอง..ก็ไม่อาจทราบได้.. ..ดูแค่ในนี้..จขกท..ก็คงพอเห็นตัวอย่าง.. ..แค่ทำให้ในนี้..มองแต่ละฝ่ายอย่างเข้าใจ เห็นอกเห็นใจ..ยังยาก..แต่ละคนในนี้ก็น่าจะมีความรู้พอสมควร..แต่อย่างว่ามันก็ไม่ได้บ่งบอกวุฒิภาวะซักเท่าไหร่.. ..ความสงบสุขจะกลับมา..ถ้าปัญหาได้รับการแก้ไขที่สาเหตุอย่างแท้จริง..ด้วยความรัก ความเห็นอก เห็นใจ ในฐานะเพื่อนมนุษย์ร่วมชาติ..อย่างเหมาะสม.. ..กลุ่มคนที่จะแก้ปัญหาตอนนี้..ต้องมีสิ่งเหล่านี้อยู่ในหัวใจ..ต้องมี"หัวใจ"ที่ใหญ่ และมองกว้างไกล..เกินเรื่องการแก่งแย่งอำนาจทางการเมือง.. ..จขกท..มองเห็นไหมครับว่าใคร..ในระดับกุมอำนาจของประเทศ...มีคุณสมบัติ.. ..ที่ง่ายสุดตอนนี้คือ..ระวังใจของตัวเองไม่ให้ยินดีหรือยินร้ายมากเกินไปเท่านั้นครับ.. จากคุณ : klab (klab) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 09:22:03 A:125.26.144.10 X:

ความคิดเห็นที่ 5   จขกท.ค่ะ ต้องมาตอบตอนค่ำๆ นะคะ จะตอบทุกความเห็นค่ะ ตอนนี้ขอนำกลอนบทหนึ่งมาตอบแบบรวมๆ ก่อนนะคะ ***รักอันยิ่งใหญ่*** .....สังคมคือความสัมพันธ์ท่านย่อมรู้ เป็นวิถีที่เป็นอยู่ของเราผอง ทั้งยังเป็นกระจกให้เราใช้มอง สะท้อนส่องให้เราเห็นว่าเป็นเรา .....การกระทำกายวาจาสัมมาชีพ หยุดร้อนรีบดูใจเจตน์สังเกตเฝ้า สิ่งที่เราแสดงออกบอกตัวเรา ตอบสนองต่อสิ่งเร้าอย่างไรกัน .....รู้จักตนรู้สึกตัวอย่างซื่อซื่อ เราใช่คือนักแสดงแสร้งบิดผัน ย่อมมองเห็นความเป็นไปในสัมพันธ์ ที่เป็นอยู่อย่างนั้นแหละเราเอง .....เมื่อสังเกตจะค้นพบแต่ละขณะ กระจกจะส่องให้เห็นเป็นภาพเผง “สิ่งเป็นจริง”มองด้วยใจใยหวั่นเกรง ไม่ต้องเล็งแสร้งให้ดีหนีความจริง .....เลิกตำหนิ เลิกตัดสิน ประเมินค่า มองความจริงตนต่อหน้าทีละสิ่ง ปัจจุบันขณะนั่นล่ะจริง การเฝ้าดูไม่ยากยิ่งหากนิ่งพอ .....จุดเริ่มต้นการค้นพบรู้จักตน คือสังเกตโดยอดทนไม่ปรุงต่อ จิตเกิดดับสร้างตัวตนจนเหลือพอ สร้างสานก่อต่อเรา-ท่านมานานนัก .....ท่ามกลางความสัมพันธ์นั่นแหละภาพ อย่าพ่นฉาบไว้ด้วยเล่ห์ให้เหหัก ย่อมถ่ายถอนโทษพิษติดชนัก แล้วความรักจะอาบใจให้ผลิบาน .....เป็นความรักยิ่งใหญ่แบบใจกว้าง ปรานีอย่างล้นหัวใจไหลแผ่ซ่าน เป็นอภัยเป็นไมตรีที่ดวงมาลย์ ถักทอสานสิ่งงามไว้ในสัมพันธ์ ......... อยู่เย็นเป็นสุข มีธรรมคุ้มครองนะคะ ค่ำๆ ค่อยเข้ามาใหม่ค่ะ ยินดีต้อนรับทุกท่านที่เข้ามานะคะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 09:30:59 A:124.120.74.113 X:

ความคิดเห็นที่ 6   สวัสดีครับ คนที่อยู่ในแวดวงอำนาจ น้อยคนนักจะมีความรักในเพื่อนมนุษย์ เพราะไม่โหดพอจึงมักจะไม่ได้อำนาจ เพื่อให้ได้อำนาจจึงต้องโหด หึๆ มันไม่ใช่สิ่งที่เราปรารถนาใช่ไหม ถ้าเขาทำในสิ่งที่เราปรารถนาเขาจะเป็นผู้รับใช้เรา แต่พวกเขาไม่ได้ประสงค์สิ่งนี้ ความรักเพื่อนมนุษย์ที่หลุดมาจากปากผู้ิยิ่งใหญ่ จึงเป็นแค่ลมปาก ใครเอ่ยคำว่ารักในมนุษย์ ฉันต้องหยุดมองหน้าให้สาหัส หากผู้พูดใหญ่ยิ่งยิ่งแน่ชัด ว่าพูดขัดกับกระทำและสำนึก จะมีใครไหนเลยที่เคยรัก- คนอื่นหนักกว่าตัวชั่วรู้สึก ทำสิ่งใดต่างห่วงในห้วงลึก ว่าต่างตรึกทำเพื่อตนทุกคนครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 20:41:13 A:119.31.46.131 X:

ความคิดเห็นที่ 7   19.21 น. ๏ ธรรมจักร์ มักจะ-ปรากฎผล หมุนวนเปลี่ยน เวียนป่น จากต้นเหตุ ศูนย์กำเนิด เกิดนำ ตามกิเลส ไร้เหตุผล หนเพศ-ภัยเลศนัย ๏ ใช่คายตน คนตาย  ขวัญหายลับ เกิดดับนั้น ดั้นนับ รับกันไหม ดิ้นรนอยู่ รู้ยล ด้นกันใหญ่ เหลวไหลอยู่ รู้ไย ไม่รู้ธรรม ๏ พุทธเจ้า เฒ่าจะ-ระลึกได้ วันใดเล่า เดาไล่ ไม่รู้ซ้ำ ต้องตายแน่ แต่นาย ไม่รู้ทำ ละยำชั่ว ยั่วชำ-นิชำนาญ ๏ พุทธกาล ทานกะ-ว่ากึ่งนี้ ห้าพันปี ผีปัน-ลุวันผลาญ สิ้นชาติคน ชนฆาต ชาติสันขวาน กึ่งพุทธกาล พาล ธ กุด สุดแก้ฤๅ ๏ ธรรมชาตินี้ ชี้นาฎ ขาดรู้ชอบ ปล่อยตามกรอบ ตอบกานท์ ไม่หาญดื้อ พุทธทำนาย ทายนำ คำเล่าลือ เหตุเห็นหรือ หือเหลน เวรกรรมมี ๚ะ๛ 20.47 น. มาเพิ่มเติมข้อคิด ... ลิขิตฟ้า ... วัฏสงสาร จักรวาลหมุนวนมาช้านาน พุทธองค์ท่านชะลอหายนะของมนุษยโลกได้เพียงห้าพันปี เรามีบุญบารมีมากน้อยเพียงใด รักษใจบริสุทธินี้ไว้ดีกว่า อย่าได้ฝืนฝันเลยครับท่าน oDaineo   แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 20:59:57 แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 20:59:54 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 20:47:46 A:119.31.121.75 X:

ความคิดเห็นที่ 8   สวัสดีค่ะ คุณศาลายา และท่านนกโก๊ก     ที่จริงตอนนี้ไม่ได้มีอารมณ์กวีเลยค่ะ แต่กดส่งกระทู้ผิดห้องเพราะเมื่อเช้าวานจะรีบออกไปข้างนอก กระทู้นี้เลยมาโผล่ห้องกวีการเมืองแทน สิ่งที่ทำให้ดิฉันพยายามพูดถึงเรื่องการลดอารมณ์รุนแรง ไม่ใช่เรื่องของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่เป็นทั้งสองฝ่าย ตามที่ได้เขียนเล่าในกระทู้โหวตนี้ รัฐบาลควรทำอย่างไรในกรณี นปช.ปิดแยกราชประสงค์ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9084093/P9084093.html     ยังไม่ได้ปิดโหวตนะคะ แต่ตลอดเวลาที่เปิดดูผลโหวต แสดงให้เห็นว่า สังคมเรายังคงสุดโต่งไปทั้งสองข้างอยู่ ซึ่งอาจนำไปสู่อะไรก็ได้ เมื่อ 4 ปีก่อน ตอนนั้นการชุมนุมของพันธมิตรฯเริ่มก่อหวอดขึ้น ดิฉันไม่ได้เข้าร่วมกับฝ่ายไหน แต่ทำหนังสือทำมือแจก ชื่อ "อหิงสธรรม" เพื่อแจกจ่ายทั้งสองฝ่าย ข้างล่างนี้เป็นกลอนบทหนึ่งซึ่งเขียนในครั้งนั้น *****      อหิงสธรรม คนอย่างมหาตมะ คานธี จะพบมีในไทยหรือไม่หนอ คือเข้าถึงสัตยาอย่างเพียงพอ จนกอบก่ออหิงสธรรมนำฤทัย “สัตยาเคราะห์” เพราะมากแต่ยากยิ่ง ต้องเข้าถึงความจริงกว่าครวญใคร่ ต้องบรรลุสัจจะที่มีในใจ ต้องเริ่มในใจเราเข้าถึงธรรม เกิดดอกไม้สันติธรรมอมฤต ด้วยเข้าใจในชีวิตทั้งสูงต่ำ สายสัมพันธ์แสนล้านสายอันร่ายรำ งดงามล้ำจนรักรินล้นอุรา เป็นเมตตาเป็นหวังดีที่สะพรั่ง เป็นพลังเงียบและง่ายไม่หวือหวา ความรู้สึกเปี่ยมประจุกรุณา เกิดจากแสงแห่งสัจจาทาทาบใจ ความรุนแรงเชิงโครงสร้างไม่ต่างนี้ คือแบ่งชั้นกั้นวิถีคนทั้งผอง จนสังคมขาดธรรมนำครรลอง จึงเกลื่อนกล่นความหม่นหมองนองน้ำตา คนส่วนน้อยสูงเลอฟ้าน่าตระหนก คนส่วนใหญ่ตกนรกชวนผวา คนกลางกลางอยากไต่ไปในเมฆา ส่วนโลกหล้าหาน้อยคนสนใจจริง โลกของคนจนจนที่ทนทุกข์ ถ้าช่วยกันปลอบปลุกย่อมเย็นยิ่ง โลกของคนธรรมดาถ้าเอื้ออิง จะเกิดสิ่งสุขแสนกว่าแดนใด โลกของชาวสวรรค์นั้นน่าเบื่อ ความล้นเหลือหลายหลากมากไฉน แต่ยิ่งมากยิ่งพรากจากพอใจ เพียงพิไลเด่นเดี่ยวแต่เดียวดาย ภายใต้ความรุนแรงแห่งโครงสร้าง ย่อมเกิดความอ้างว้างไม่ห่างหาย ย่อมก่อความกดดันอันมากมาย ย่อมทำร้ายองค์รวมของสังคม วัฒนธรรมความรุนแรงยังแต่งแต้ม คอยสอดแซมพฤติกรรมซ้ำเพาะบ่ม ต่อปัจเจกจะประนอมและจ่อมจม ติดในหล่มตัวตนพ้นประมาณ ต่อสังคมจะคับข้องด้วยหมองหม่น เพราะเกลื่อนกล่นด้วยปัญหามหาศาล เกิดอึดอัดขัดประโยชน์โทษบันดาล ความต้องการแตกต่างจนหมางเมิน สันติภาพจากสงครามคือความเขลา คือความเศร้าหลังรบสงบเผิน ฝ่ายชนะลำพองจองหองเพลิน ฝ่ายแพ้เกินกลืนกล้ำระกำใจ สันติธรรมจึงใช่เพียงสันติภาพ ใช่สงบหลังเลือดอาบเพื่อรบใหม่ สันติธรรมใช่วิธีเพื่อมีชัย สันติธรรมคือหทัยอันใสงาม สันติธรรมคือฐานธรรมนำอหิงส์ เป็นความนิ่งเป็นความกล้าเดินฝ่าข้าม เป็นความรักการุณราวแก้ววาววาม ใช่ความเกลียดความเหยียดหยามตามเกมผจญ สันติธรรมนำให้เราเข้าใจมนุษย์ ให้เราหยุดประทุษร้ายในทุกหน โดยเริ่มหยุดความรุนแรงแห่งสกล ณ จุดแรกที่กมลของตัวเรา ถ้าจะสู้ก็สู้แต่แค่กิเลส ซึ่งก่อเหตุลุกลามจากความเขลา กิเลสนี้มีทั่วไปใช่แต่เรา คิดบรรเทากิเลสนี้ย่อมมีทาง อหิงสาคือทางอันสร้างสรรค์ คือหลักธรรมอัศจรรย์ซึ่งสรรค์สร้าง คือขันติโสรัจจะและละวาง การก้าวย่างด้วยสงบจบเบียดเบียน อหิงสานั้นเน้นที่เป็นธรรม จึงสลายสูงหรือต่ำทำใจเปลี่ยน มนุษยธรรมนำใจให้รู้เรียน เลิกวนเวียนอยู่กับผลของตนเอง อหิงสาต้องพาใจให้สูงส่ง เลิกลุ่มหลงหรือนิยมการข่มเหง ต้องช่วยให้ใจแน่นหนักแบบนักเลง แต่ค้อมหัวกลัวเกรงละอายธรรม อหิงสธรรมของคานธีที่ฉันรู้ คือการสู้เบิกหนทางอย่างคมขำ ด้วยอดกลั้นอดทนทนระกำ แม้ชอกช้ำไม่แพ้ใจในตนเอง จึงผงาดลุกยืนขึ้นเป็นตับ อย่างเนื่องนับสามารถล้มผู้ข่มเหง เขาปรามปราบราบล้มเลือดละเลง แต่บทเพลงสันติธรรมกลับกำจาย อหิงสาจึงเป็น “ใจ”ไม่ใช่เกม ใจที่เอมอิ่มการุณกรุ่นไม่หาย ใจที่ตรงไม่สนสับไม่กลับกลาย ใจที่งามและเรียบง่ายมีพลัง อหิงสธรรมของไทยในวันนี้ พินิจดูในวิถียังมีหวัง เพียงแต่คนขาดสนใจอย่างจริงจัง แค่ปึงปังหยิบมาใช้เป็นครั้งคราว ยังขาดการศึกษาและเผยแพร่ จึงมีแต่เรื่องสงบและทบท่าว เมื่อสำแดงพลังกันเกรียวกราว คิดว่าเพียงใสขาวเท่านั้นพอ หากไม่เตรียมอหิงสธรรมให้ล้ำลึก ยามพบเรื่องไม่อยากนึกนั่นแหละหนอ สติอาจขาดไปจากใจคอ ยามปืนจ่อก่อแต่ศพออกทบไป หากไม่ตระเตรียมใจให้คงมั่น ก็ยากจะประจัญไม่หวั่นไหว ยากจะรักษาธรรมประจำใจ ความแค้นคับจะโชนในไฟกระพือ อหิงสธรรมจึงอยู่ที่วิถีชีวิต อยู่ในจิตผ่องใสไม่ยึดถือ ในศีลธรรมในสมองและสองมือ ในความซื่อในความดีที่คงทน 27 กุมภาพันธ์ 2549 บันทึกท้ายบท กลอนบทนี้เขียนก่อนพลตรีจำลอง ศรีเมือง จะประกาศเข้าร่วมการชุมนุมกดดันให้นายกทักษิณลาออก มาเขียนต่อตอนสันติอโศกถูกวางระเบิด แล้วค้างไว้อีก ช่วงนั้นรับโทรศัพท์บ่อยๆ มักมีเพื่อนชวนไปร่วมชุมนุม ก็ชี้แจงจุดยืนของตนเองไปว่าการชุมนุมโดยสันติเป็นสิทธิทางการเมืองที่ต้องได้รับการคุ้มครอง แต่ดิฉันไม่ไป หากทำอย่างอื่น คือ ไปร่วมลงชื่อถอดถอนนายกทักษิณ ที่องค์นักศึกษาธรรมศาสตร์ริเริ่ม นอกจากนั้นก็จะอยู่ในศีลธรรมและทำหนังสือทำมือแจกจ่ายออกไปเรื่อยๆ ************** เมื่อ 4 ปีก่อนดิฉันคิดเช่นนั้น เดี๋ยวนี้ก็ยังคิดเช่นนั้นอยู่ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 05:51:29 A:124.120.72.26 X:

ความคิดเห็นที่ 9   เข้ามาอีกครั้ง เพื่อบอกเล่าถึงเรื่องราวมหาบุรุษผู้หนึ่ง มหาบุรุษผู้นี้เป็นศิษย์ของท่านมหาตมะคานธี มีชื่อว่า วิโนพา ภาเว เป็นผู้สืบสานขบวนการภูทานของท่านมหาตมะคานธี (ขบวนการขอรับบริจาคที่ดินจากคนรวยช่วยคนจน) แม้ท่านไม่โดดเด่นทางการเมือง แต่เป็นผู้มีธุดงควัตรเรียบง่าย ไม่เอาเข้าตน ประดุจดั่งท่านมหาตมะคานธี จากปีพ.ศ. 2494 ท่านเดินเท้าไปทั่วอินเดีย ขอรับบริจาคที่ดินจากชนชั้นที่มั่งคั่ง นำมาแบ่งปันให้ผู้ยากไร้ โดยเฉพาะในชนชั้นศูทร และจัณฑาล อย่างต่อเนื่องทั่วประเทศ จากรัฐอุตตรประเทศ สู่รัฐพิหาร สู่เบงกอลตะวันตก สู่รัฐโอริสสา และฯลฯ ได้รับที่ดินมาแบ่งปันให้คนยากจน คิดเป็นที่ดินกว้างใหญ่ไพศาลขนาดเท่าประเทศสก็อตแลนด์ ดิฉันคิดว่า สังคมไทยต้องการคนเช่นนี้ค่ะ เรื่องที่ดิฉันเขียนโดยย่อในความเห็นนี้ ดิฉันเอามาจากหนังสือ "ปฏิบัติการการุณย์รัก" บันทึกความทรงจำของวิโนพา ภาเว เกี่ยวกับขบวนการภูทาน Moved by Love : The Memoirs of Vinoba Bhave กาลินที(Kalindi) รวบรวมต้นฉบับภาษาฮินดี มาจอรี ไซก์(Marjorie Sykes) ถ่ายทอดสู่ภาษาอังกฤษ จิรธัมม์ แปล พระไพศาล วิสาโล บรรณาธิการแปล สำนักพิมพ์สุขภาพใจ พิมพ์ครั้งแรก 2544 ถือโอกาสแนะนำหนังสือด้วยก็แล้วกันนะคะ ดิฉันยังคงเชื่อว่า แม้จะมีความรุนแรงเชิงโครงสร้างในสังคมไทย แต่เราอาจเปลี่ยนแปลงสังคมได้ ในหลากหลายวิธี โดยเริ่มต้นจากความเป็นจริงที่แต่ละคนทำอยู่ ด้วยปฏิบัติการการุณย์รักค่ะ สำหรับดิฉัน การทำหนังสือธรรมะแจกจ่าย เป็นหนทางของดิฉัน จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 05:57:39 A:124.120.72.26 X:

ความคิดเห็นที่ 10   อนุโมทนาในวิธีการของ จขกท.ครับ สังคมไทยต้องการคนรับฟัง จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 12:55:27 A:203.130.138.66 X:

ความคิดเห็นที่ 11   เห็นด้วยกับ จขกท. อย่างยิ่งครับ ...ยังจำได้ ครั้งหนึ่ง ในอดีต ต่างคน ต่างขีด วาดฝัน จะคิดเหมือน หรือต่างกัน เธอและฉัน ต่างเข้าใจ. ...แตกต่าง ไม่แตกแยก ก็ไม่แปลก คุยกันได้ ถึงจะคิด ไม่เหมือนใคร ไม่เป็นไร เราเพื่อนกัน. ...จะใส่เสื้อ คนละสี ไม่เห็นมี ใครแบ่งกั้น เถียงกันบ้าง แค่ความมัน เราเพื่อนกัน ใช่อื่นไกล. ...แต่มาถึง วันนี้ เห็นทีจะคุย กันไม่ได้ จะคิด เห็นอย่างไร เก็บไว้ในใจ อย่าพูดมา. ...คิดไม่เหมือน ก็คือต่าง คนละข้าง ซ้ายหรือขวา ต้องเลือก จุดยืนมา ไม่เหมือนข้า อย่าท้าทาย. ...เธอแดง แต่ฉันเหลือง คนละเรื่อง เข้าใจไหม แรงมา ก็แรงไป อย่ามาใกล้ คนละทาง. ...แล้วอนาคต จะเป็นอย่างไร ในเมื่อ มองไป คนละข้าง ไม่มีที่ ให้คนกลาง ไม่มีที่ว่าง ให้ใครยืน. จากคุณ : . (โรจน์ ณ.บางบ่อ) เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 16:38:22 A:115.67.252.103 X:

ความคิดเห็นที่ 12   สวัสดีค่ะ คุณโรจน์ ณ.บางบ่อ ดิฉันก็เห็นด้วยกับคุณโรจน์เช่นกัน สองสามวันก่อนเขียนกลอนขึ้นบล็อคไว้ค่ะ เลยนำมาแลกเปลี่ยนด้วย คือดิฉันชอบทฤษฏีปรองดองทางชนชั้น มากกว่าทฤษฎีต่อสู้ทางชนชั้นค่ะ ยินดีมากนะคะที่ได้สนทนากัน ***สร้างสังคมสมานัตตา*** .....ความราญแหลกแตกกันในวันนี้ พบแบ่งสีในครัวเรือน,เพื่อนญาติมิตร ทุกอาชีพเลือกข้างอย่างจริต ต่างตัดสินกันว่าผิดทุกอณู ในทหารสีแดงแฝงบ้างไหม? ตำรวจไทยใส่เกียร์ว่างอย่างอดสู ทุกอาชีพแบ่งสีแน่แม้แต่ครู ก็เห็นอยู่ตำตาว่าอะไร ทฤษฎีชนชั้นนั้นจึงรั่ว เพราะถูกมั่วตัดเท้าเอาไปใส่ เพื่อพอดีกับรองเท้าเศร้ากระไร ปวงชนไทยเขาก็รู้อยู่กับทรวง เลิกทาสไพร่กว่าร้อยปีนี่เข้าแล้ว ความเป็นชั้นมันแผ่วหาใช่บ่วง สถานะขยับย้ายได้ทั้งปวง แม้ไม่ใช่ย้ายทั้งยวงก็ตามที พวกผู้ดีตกยากก็มากหลาย จับกังกลายเป็นพ่อค้ามหาเศรษฐี แต่ทหารเผด็จการนานเต็มที กดสิทธิ์เสียงเสรีไว้เนิ่นนาน มาปรับเปลี่ยนกลไกให้ใสโปร่ง ดีกว่าโยงไปชนชั้นคู่ขนาน "แดงเป็นไพร ใครเห็นต่างไม่ต้องการ" ควรกดดันให้ทหารเข้ากรมกอง บ้านเมืองจึงจะไปกันได้ต่อ ดูประเด็นทีละข้อคนทั้งผอง คนมากกลุ่มหลากหลายในเมืองทอง ซึ่งควรต้องร่วมจิตพินิจกัน ทฤษฎีชนชั้นไม่สรรค์สร้าง เป็นข้ออ้างเพื่อบางคนจนน่าขัน จะสร้างความเป็นธรรมนำชีวัน ต้องสร้างกลไกอันไม่หลอกลวง ศตวรรษที่สิบเก้าเจ้าข้าเอ๋ย นั่นแหละเคยเกิดสงครามลามใหญ่หลวง ทั่วยุโรปชนชั้นล่างต่างถามทวง เปลี่ยนระบอบจนก้าวล่วงสู่เสรี ศตวรรษยี่สิบนั้นพลันดุเดือด ต้องหลั่งเลือดด้วยสงครามลุกลามถี่ สงครามโลกล้างมนุษย์ฉุดชีวี ทั้งยังมีสงครามเย็นมาเป็นนาน ยังสงครามล้างเผ่าพันธุ์อันสยอง กว่าครรลองแห่งธรรมจะนำสาน เกิดความฝันใหม่ใหม่ในดวงมาลย์ ซึ่งเพรียกขานให้มนุษย์หยุดลำพอง ยุคสมัยใหม่นี้มีสันติ ซึ่งเริ่มผลิบานไสวใช่ลอยล่อง ความหลากหลายย้ายเคลื่อนเหมือนครรลอง ที่จะต้องอาศัยหลายอย่างอิง สร้างสังคมสมานัตตา จึงจะแก้ปัญหาสอดคล้องยิ่ง ใช้ความรู้ ด้วยความดี มีความจริง อย่าทอดทิ้งกันและกันทุกชั้นชน ***** อยู่เย็นเป็นสุขนะคะ จากคุณ : oDaineo เขียนเมื่อ : วันจักรี 53 17:28:17 A:124.122.168.239 X: