อย่าเผลอประจานตนเองด้วยการประณามผู้อื่น

คำด่าว่า คำโจมตี รวมถึงบัตรสนเท่ห์นั้นบ่งบอกตัวตนของผู้พูดหรือคนเขียนได้มากกว่าอะไรอื่น บุคคลที่เขาพูดถึงนั้นเป็นอย่าง ที่เขากล่าวหาหรือไม่ บ่อยครั้งเป็นเรื่องยากที่เราจะรู้ได้ แต่ที่เรารู้แน่ ๆ ก็คือนิสัยใจคอของผู้พูดหรือคน เขียนที่แสดงออกผ่านถ้อยคำ ดังกล่าว คำด่าว่าที่เต็มไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย ไร้เหตุผลหรือข้อเท็จจริง ย่อมบ่งบอกว่าเจ้าของถ้อยคำนั้น นั้นเป็น “พาลชน” ที่ไม่น่าคบค้าสมาคมด้วย ยิ่งโจมตีอย่างกราดเกรี้ยวรุนแรงหมายประณามผู้อื่นให้เสียหาย กลับกลายเป็นการประจานตนเองอย่างโจ่งแจ้ง

บ่อยครั้ง “เนื้อหา” ไม่สำคัญเท่ากับ “อากัปกิริยา” หรือ “ท่าที”ที่แสดงออกมา เราจึงไม่ควรสนใจแต่ว่า เขาพูดพาดพิงถึงใครว่าอะไร แต่ควรสนใจด้วยว่าเขาพูดอย่างไร การพูดถึงคนอื่นอย่างไรนั้นแหละ ที่บอกอะไรมากมายเกี่ยวกับ ผู้พูดมากกว่าผู้ที่เขากล่า วถึง

พูดอีกอย่างหนึ่ง ปริญญาบัตร ตำแหน่ง ชื่ออันไพเราะ หรือแม้แต่สินค้าแบรนด์เนมที่เขา ใช้ ไม่ว่าจะสวยหรูเพียงใดก็ยังบอก นิสัยตัวตนของเขาได้ไม่ชัดเจน เท่ากับถ้อยคำที่เขาใช้ด่า ว่าผู้อื่น จะว่าไปแล้ว ถ้าอยากจะรู้ว่าใครเป็นคนอย่างไร ก็ควรดูตรงที่ว่าเขาพูดอย่างไรเกี่ยวกับคนที่เห็นต่างจากเขา คนที่เป็นคนละพวกกับเขา หรือคนที่เป็นปรปักษ์กับเขา ถ้าเขาด่าอย่างสาดเสียเทเสีย ก็ให้สงสัยไว้ก่อนว่าเขาเป็นคน ที่ควรคบหาอย่างระมัดระวัง เพราะสักวันหนึ่งเราอาจถูกเขาทำร้ายด้วย วิธีการเดียวกันก็ได้

ในทำนองเดียวกันหากเราไม่อยากประจาน ตัวเอง ก็ควรระมัดระวังเวลาประณามผู้อื่น อย่าให้ความโกรธเกลียดครองใจจน รู้สึกสะใจเวลาด่าว่าเขาอย่าง สาดเสียเทเสีย เพราะในที่สุดแล้วเราเองนั่นแหละที่จะเป็นผู้เสียหายจากการกระำดังกล่าว (อย่าลืมว่ายิ่งด่าว่าผู้อื่นอย่าง สาดเสียเทเสียในFacebook หรือ webpage ก็จะกลายเป็นการประจานตัวเองไปจนตลอดอายุขัยของสื่อเหล่านั้น)

จากคุณ	: lolutayee
เขียนเมื่อ	: 8 เม.ย. 53 17:45:55 A:125.25.174.210 X: