ว่ากันด้วยเรื่อง "เผาบ้านเผาเมือง"
|
|
เผาบ้านเผาเมือง มิใช่เพียงวาทกรรมเพื่อตอกย้ำความต่ำต้อยด้อยค่า หรือเพียงเพื่อด่าประนามให้คนเสื้อแดงให้เจ็บช้ำตอกย้ำบาดแปลคนเสื้อแดงให้เจ็บปวดกับการกระทำของตัวเอง...เพราะมันคงไม่ระคายผิวคนเสื้อแดงเลยแม้แต่น้อย
ตรงกันข้าม...คนไทยทั้งประเทศทั้งมีสีและไม่มีสีต่างหากที่ต้องเจ็บปวดกับการที่เห็นเปลวไฟลุกท่วมทั่วกรุง คนต่างชาติต่างภาษาทั้งที่อยู่ในเมืองไทยหรืออยู่ที่บ้านเขาเองที่มองด้วยความรู้สึกอเน็จอนาถ... ขณะที่คนเสื้อแดงหลายคนยังไม่เคยสำนึกหรือแม้แต่สลดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ยังคงตะแบงแถ เรียกร้องอยู่เช่นเดิม...ไม่ต้องดูอื่นไกล...ในราชดำเนินทั้ง รดน.แท้และ รดน.เทียม เคยเห็นการแสดงความเสียใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นบ้างไหม...ถ้าเคย...มีในกระทู้ไหน ใครสลดช่วยกรุณาบอกด้วย เพราะไม่เคยเห็น
คราวกรุงศรีอยุธยาถูกเผา...เศร้า...เกลียดพม่า...แต่ก็ยังยอมรับว่าเพราะไทยเราอ่อนแอเอง
คราว 9/11 เศร้า...เห็นตึกอลังการณ์เหลือแต่ซาก...แต่ก็ยังพอทำใจได้ หนึ่งไกลตัว สองเป็นเรื่องของชาติที่เขาเกลียดกัน
แต่ไฟไหม้บ้านคราวนี้..ทั้งเจ็บและจุก...เพราะคนทำคือคนชาติเดียวกันเอง คนบ้านเราเผาบ้านเราเอง
เผาบ้านเผาเมือง หรือจะเป็นการยกมาด่าคนเสื้อแดงให้สะใจ เพื่อยกบาปทั้งหลายให้กลายเป็นของคนเสื้อแดง...คิดหรือว่าคนกลุ่มนี้จะเป็นแพะได้ ในเมื่อ...
คนเสื้อแดงไม่เคยยอมรับการกระทำของตนเอง...มันน่าเบื่อเกินกว่าที่จะยกเอาข้ออ้างของคนกลุ่มนี้ขึ้นมาพูดแล้วพูดอีก คำพูดที่ว่า ไอ้คนโน้นทำแบบนี้ ไอ้คนนี้ทำแบบนั้น ทำไมไม่จับมาลงโทษ...กรณีเผาบ้านเผาเมือง เคยตั้งคำถามกับคนเสื้อแดงตอนที่ควันไฟยังไม่ลุกลามมากนักว่า...แน่ใจหรือว่าไม่ใช่แผนการที่วางเอาไว้...เพราะการที่บรรดาฮาร์ดคอร์ อย่างกี้ หรือขวัญชัยหลบฉากออกไปก่อน พอคล้อยหลังแกนนำเข้ามอบตัวที่ สตช.ไม่กี่นาทีไฟก็ลุกท่วม ไม่ใช่แค่จุดเดียว...แต่ทั่วกรุง...บางคลิบก็เห็นภาพคนโยนถังแก้สเข้าไปCTWจะจะ มาถึงตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเสื้อแดงติดกับดักอีกแล้ว...ไม่แตกต่างจากกรณี รพ.จุฬาที่คนเสื้อแดงอ้างว่าบุก รพ.เพราะโดนกับดัก
เสื้อแดงไม่เคยโทษตัวเองไม่พอยังออกมาเรียกร้องกาชาดสากลให้ดำเนินการกับ รพ.จุฬาหรือหมอด้วยข้ออ้างทางมนุษยธรรม ด่าประนามการย้ายผู้ป่วยทั้งที่พวกพ้องสลัดคำว่ามนุษยธรรมทิ้งด้วยการสร้างความเดือดร้อนให้ผู้ป่วย ไม่นำพาของคำร้องขอให้ลดเสียงหรือหันลำโพงไปทางอื่น ไม่สนใจแม้กระทั่งมีคำบอกว่าหนึ่งในผู้ที่รักษาตัวอยู่นั้นคือสมเด็จพระสังฆราช
คนเสื้อแดงไม่ดัดจริต...จึงนิยมชมชอบ เชิดชูผู้เอาตัวรอดเก่งแม้ว่าจะไปได้อย่างดิบๆ เถื่อนๆ ฮาๆ หน้าไม่อาย ประเภทอะไรๆ ที่มันเสียแก่ฝ่ายตน ก็เป็นแค่ของปลอมของเทียม มันทำผิดของมันเอง หรือไม่ก็พ่อไม่ได้สั่ง ลอยแพ...ถีบหัวส่งพวกพ้องที่กระทำผิด เอ่อ...ดัดจริตบ้างดีไหม ก็ไหนว่าเสื้อแดงรักกันนัก
เสื้อแดงสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันไม่เคยแตกแยก...แกนนำว่ายังไงก็ไปด้วยโดยไม่ต้องใช้สิ่งที่เรียกว่าวิจารณญาณเลยแม้แต่น้อย บุก รพ. บางคนรู้ว่าแย่เขาจะด่าไปถึงพ่อ..แต่ก็ไม่กล้าขัด ตั้งด่านเถื่อน รู้ว่าทำไปแล้วชาวบ้านเขาจะด่าไปถึงบรรพบุรุษก็ยังยอมตาม...ยึดราชประสงค์ เกือบๆ จะไปสีลม รู้ว่าเขาจะด่าไปจนถึงต้นตระกูล แต่ก็ว่าตามกัน...เพราะกลัวอย่างเดียวเท่านั้นคือการเป็นแดงเทียม...กลัวเสียยิ่งกว่าคุก ตาราง กลัวมากกว่ากลัวตายเสียอีก ว่ากันจริงๆแล้วนโยบายถีบหัวส่งนี่ก็น่าจะเป็นกุศโลบายเพื่อสร้างความสมานฉันท์ของพวกพ้องเสื้อแดงได้ดีทีเดียว...ดีจนทำให้คนลืมไปเลยว่าอะไรดีอะไรชั่ว
เสื้อแดงเกลียดสองมาตรฐานและเรียกร้องให้ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันทั้งเสื้อเหลืองเสื้อแดง ...ถ้าบ้านนี้เมืองนี้ไม่สองมาตรฐาน ห ป่านนี้ไม่รู้คนเสื้อแดงจะได้กลับไปทำไร่ไถนาหรือเปล่า...เขาว่ารัฐเลือกปฏิบัติไม่ยุติธรรมกับคนเสื้อแดง
ไม่รู้ว่าป่านนี้...ปิแอร์การ์แดงจะได้สะพายไหล่...ใส่ผักกูดกลับจากท้องนาแบบนี้ไหม
ไม่รู้ว่าป่านนี้...จะได้เปิดแบลคเบอรี่ถ่ายรูปกะแม่ไอ้หนูอยู่กลางทุ่งไว้อวดเพื่อนๆ ไหม
ไม่รู้ว่าป่านนี้...จะได้ใส่แว่นกุชชี่นั่งซดสาโท...หลังหว่านไถในวันฝนตกหรือเปล่า...
เผาบ้านเผาเมือง หรือว่าคำนี้...จะยกมาพูดเพื่อตอกย้ำว่าแค้นนี้จะจำไว้ไม่มีวันจาง...วันที่คนกรุงเทพ...คุณหนูผิวบางทั้งหลายแบกไม้กวาด ถังน้ำ แปรงทองเหลืองมาช่วยกันขัด ช่วยกันเช็ดทั้งที่วันก่อนทุกคนน้ำตาตกใน...วันนั้นทุกคนมีรอยยิ้ม...พร้อมใจกันฟื้นฟูประเทศ ไม่มีถามว่าเธอสีไหน รองรอยนี้นี้ฝีมือใคร ไม่สนใจว่านั่นสีเหลือง นี่หลากสี โน่นสีแดง นั่นคนเกลียดทักษิณ นั่นคนด่ามาร์ค ทุกคนคุยกัน ยิ้มให้กัน อย่างคนที่มาเพื่อช่วยกันทำความสะอาดบ้าน ช่วยสมานแผลเผื่อว่าที่เหวอะหวะอยู่มันจะแห้งเร็ว...กาแฟสายเลือดฝรั่ง...ไก่ทอดเชื้อสายมะกันมาช่วยเพิ่มพลังงาน เราเองไม่ได้ไปแต่ช่วยได้ก็คือสมทบทุนแม่ค้าที่โรงอาหารเป็นค่าเสบียงส่งไปให้ลูกศิษย์ที่โน่น คนพันทิบไปกันเกือบทุกห้องไม่เว้นแม้แต่สาวเฉิดฉายจากห้องแป้ง...ถามว่าคนเสื้อแดงอยู่ตรงไหน...
แม้เผาจนวอดวายไปแล้วบางคนยังไม่หายคับแค้นใจ บางคนไปหาที่ย้อมใจเพราะทนไม่ไหวที่ถูกกระทำ...บางคนนั่งเจ็บช้ำใช้ราชดำเนินเทียมเป็นที่ชุมนุมด่าระบาย
บางคนเห็นแต่เขาไปงานศพทหารไม่ไปงานคนเสื้อแดง
บางคนเห็นแต่คนด่าเสื้อแดงแต่ไม่เห็นกุ๊ยออกมาระรานชาวบ้าน...
บางคนเห็นรัฐบาลสตอบอแหล แต่ไม่เห็นคนแถปัดสวะไปเรื่อยๆ
...แล้ว...
เห็นบ้างไหม...พ่อค้าแม่ค้าหมดตัว
เห็นบ้างไหม...คนที่บ้านที่อยู่มาทั้งชีวิตเหลือแต่ซาก
เห็นบ้างไหม...คนอี่นเขาออกมาช่วยกันไม่มีสีไม่มีฝ่าย
เห็นบ้างไหม...คนอยุ่เมืองนนท์ รังสิต ถ่อสังขารเอาเสื้อผ้าไปให้พ่อค้าที่ไม่มีอะไรขาย เผื่อจะเอาไปเปิดท้ายได้บ้าง...
แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 00:35:19
| จากคุณ |
:
++ตันหยง++   
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 มิ.ย. 53 00:22:40
A:124.122.47.183 X:
|
|
|
| 
