แม้ไม่มี "เสียง" การให้สัมภาษณ์ต่อว่า รัฐบาลไทยจากปาก "คัตสึยะ โอกาดะ" รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของญี่ปุ่นสักประโยคเดียว

แต่ภาพการวางดอกไม้ โค้งคำนับ และ ยืนไว้อาลัย ที่บริเวณหน้าโรงเรียนสตรีวิทยา สี่แยกคอกวัว ณ จุดที่ นายฮิโรยูกิ มูราโมโตะ ช่างภาพรอยเตอร์ ชาวญี่ปุ่น เสียชีวิตเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553

กลับมีพลานุภาพยิ่งใหญ่ในทางการทูตระหว่างประเทศ เพราะเป็น"สัญลักษณ์" แสดงให้เห็นว่ารัฐบาลญี่ปุ่นให้ความสำคัญต่อคดีนี้อย่างยิ่ง...

เขาต้องการ "ความจริง" ในเรื่องนี้ เขาต้องการรู้ว่า "ใครฆ่า" ฮิโรยูกิ มูราโมโตะ

รัฐบาลญี่ปุ่นไม่ยอมให้ "ความตาย" ของช่างภาพญี่ปุ่นคนนี้เป็น "ควัน" ที่จางหายไปกับสายลมของกาลเวลา...

แล้วคนไทยจะได้เห็นภาพแบบนี้จากผู้นำหรือรัฐบาลบ้างไหม?

1 ชีวิตของชาวญี่ปุ่น กับ 91 ชีวิต ของคนไทย...ช่างต่างกันลิบลับราวฟ้ากับเหว ในห้วงสามัญสำนึกของความเป็นผู้นำของแต่ละประเทศ