เริ่มจาก อ่านอะเดย์ ฉบับที่ 120 มีหนังสือแนะนำ "เหตุผลของการมีชีวิตอยู่" โดย "วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์" จึงไปหาซื้อมาอ่าน ซื้อมาเมื่อวันเสาร์ที่ 5 กย 53 ที่ศูนย์หนังสือ หน้า มสธ. เมืองทอง วันรุ่งขึ้นประมาณเที่ยงหยิบมาอ่าน ไม่เคยอ่านหนังสือหนาขนาดนี้ (304 หน้า) จบภายในครึ่งวันมาก่อน
อ่านแล้วรู้สึกหลายอย่าง หดหู่ สิ้นหวัง อิ่มเอม ชื่นชม แต่รวมความรู้สึกสุดท้ายออกมาคือ อยากทำตัวเองให้มีคุณค่ามากกว่านี้ อยากทำอะไรเพื่อสังคมนี้บ้าง
อันตัวเราก็แค่พนักงานบริษัทเอกชนเล็กๆคนหนึ่ง คงจะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่มากมายไม่ได้ นกน้อยทำรังแต่พอตัวฉันใด คนตัวน้อยๆ อย่างผมคงทำความดีได้แค่พอตัวฉันนั้น
กลับมาพิจารณาตัวเอง สิ่งที่พอจะเก่งและเป็นประโยชน์ได้กับคนอื่นๆ ก็คือการสอนพิเศษ ผมถนัดและชอบสอนภาษาอังกฤษครับ (แม้สมัยเรียน ป. โท จะเคยสอนพวก คณิต ฟิสิกส์ เคมี แต่ก็ไม่ชอบ) ปัจจุบันก็ช่วยสอนให้เพื่อนร่วมงานที่เรียน MBA อยู่
ผมเป็นคนไม่ได้ดีเด่อะไรหรอกครับ ทำดีก็หวังผลตอบแทน แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้หวังเงินทองครับ ผมหวังว่าจะให้ความรู้แก่เด็กๆที่อยากเก่งภาษาอังกฤษ ไม่ใช่เพื่อเอาไปสอบแข่งขัน แต่เพื่อให้พวกเขาเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ และสิ่งที่ผมหวังจะได้รับกลับมาก็คือ ความสุขที่ได้ให้ครับ
ที่ผมวางแผนไว้คร่าวๆ ก็คือ อยากได้เด็กๆสัก 20-30 คน ที่มีพื้นฐานความรู้เรื่องไวยกรณ์บ้างแล้ว (น่าจะเหมาะกับเด็กตั้งแต่ ม.3 ขึ้นไป) ผมมีตำราของผมเองครับ เคยทำไว้สอนเด็ก อ้างอิงจาก Oxford Grammar บ้าง, Cambridge Grammar บ้าง แต่ที่ผมจะสอนคือ หลักการอ่านครับ โดยปูพื้นฐานและเสริมเฉพาะไวยกรณ์ที่จำเป็นต่อการอ่าน
เวลาและสถานที่ก็คิดว่าน่าจะเป็นช่วงบ่ายวันเสาร์ ที่ รร. ชลประทานสงเคาระห์ ใกล้แยกปากเกร็ด (แฟนผมเป็นคุณครูอยู่ที่นั่น คิดว่าทางโรงเรียนคงไม่ขัดข้องนะ) แต่ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมครับ คงต้องรอหลังปีใหม่ไปแล้ว
หรือถ้าท่านผู้ใดมีชมรม หรือ สถานที่แนะนำ ให้ผมไปฝึกสอนก่อนได้ก็ยินดีครับ เพราะผมไม่เคยสอนแบบ class room มาก่อน เคยแต่แบบ one-by-one อย่างเดียว
ติดต่อผมได้ที่ tsunkthong@hotmail.com ครับ
อ่าน"เหตุผลของการมีชีวิตอยู่" โดย "วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์" แล้วอยากทำความดีเพื่อสังคมบ้าง วานผู้รู้ช่วยแนะที
