ประเทศไทยกับความภูมิใจที่เหลืออยู่

แค่บันทึกหน้าหนึ่ง ของผู้หญิงคนหนึ่ง

ใกล้สิ้นปีแล้ว หนึ่งปีที่กำลังจะผ่านไป ช่างเป็นปีที่รู้สึกเหนื่อยใจเสียเหลือเกินกับ “การเมืองไทย”  

ตอนเป็นเด็กตื่นเช้ามาก็มีหน้าที่แค่ไปโรงเรียน วิ่งเล่น ทำการบ้าน อาบน้ำ ดูโทรทัศน์ และเข้านอน มีความสุขจัง อยากกลับไปเป็นเด็กอีกรอบ

พอโตขึ้น เริ่มรู้จักรสชาติของชีวิต ความจนทำให้ต้อง ดิ้นรน ต่อสู้ เพื่อความอยู่รอด ไปพร้อมๆ กับ “การดำเนินชีวิตที่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม”  และนั่นคือคำที่ได้รับการสอนสั่งมา โดยที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะต้อง  In กับการเมืองมากมายขนาดนี้ สงสัยจัง....หลายท่านจะเคยถามตัวเองบ้างไหมนะว่า ทำไมหรือเพราะอะไรกันนะ พวกเราๆ ท่านๆ จึงได้มาต่อสู้ ฟาดฟัน เชือดเฉือน กันที่บอร์ดแห่งนี้ หรือหลายท่านคงเคยเข้าร่วมกระบวนการต่อสู้ เพื่อแสดงออกถึงสิทธิอันพึงมีตามความเข้าใจในคำว่า “ประชาธิปไตย” กันบนเวทีจริง  พวกท่านเคยถามตัวเองบ้างไหมว่าเพราะอะไร?? ส่วนตัวดิฉันเคยถามค่ะ และสังเกตตัวเองมาตลอดว่าทำไม เพราะอะไร จึงมาอยู่ที่นี่และยืนปะปนไปกับคนเสื้อแดงบนท้องถนนอยู่ตรงนั้น


เวลาเกือบห้าปี ที่ผ่านมา ผ่านการปกครองมาแล้วโดยนายก  5 คน คือ ทักษิณ, สุรยุทธ์ (คมช.), สมัคร, สมชาย, อภิสิทธิ์ ด้วยเหตุนี้เอง คงจะเป็นคำตอบให้กับตัวดิฉันได้ดีว่า ทำไมจึงเลือกจะสนับสนุน “นายกคนแรกและทีม” มากที่สุด...
ผ่านมาจนวันนี้ กับ “นายกคนปัจจุบันและทีม” ทำให้รู้สึกผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้ว่าตอนเขาได้เป็น พวกเราจะพูดกันว่า ให้เขาเป็นเถอะ ให้เป็นอย่างที่เขาอยากเป็น ให้เขาเป็นจนครบวาระ  เพื่อให้คนได้รู้ว่า “ความสามารถและศักยภาพ” เขามีมากแค่ไหน


วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องคิดถึงคุณทักษิณ

ย้อนกลับไปสี่ปีที่แล้ว ตอนปฏิวัติใหม่ๆ ท่านให้กำลังใจพวกเราว่า “ทนไปก่อน”  

ดิฉันถามท่านกลับไปในวันนั้นว่า “แล้วต้องทนอีกนานไหม“

“หกเดือน” ท่านตอบสั้นๆ ก่อนก้มหน้าเดินผ่านไป...

ท่านคะ ผ่านวันนั้นมา สามปีแล้ว ดิฉันยังรู้สึกว่า”ต้องทน” กับคนพวกนี้อยู่เลยค่ะ
ส่วนท่านเองก็ยับเยินไปเลย คงคิดไม่ถึงสินะคะว่าเขาจะเล่นท่านได้หนักหนาสามานย์ ขนาดนี้... “เจ็บไหมคะ”?

ที่บอกว่าดิฉันคิดถึงท่านก็เพราะดิฉันคิดถึงบรรยากาศของความอบอุ่นที่มีในบ้านเมืองเรา งานมากมายที่ท่านทำในวันนั้น กำลังจะเริ่มออกดอกผล ซึ่งก็โดนทำลายป่นปี้ ถ้าไม่ป่นปี้ก็เหลือชิ้นดีๆ ให้สานต่อน้อยมาก.....แต่มีสิ่งหนึ่งที่ท่านทิ้งไว้ให้ดิฉัน...และเป็นสิ่งที่ดิฉันถือเป็นผลงานท่านมากที่สุดคือ “การจัดงานเฉลิมฉลองการครองราชย์ ครบ 60 ปี ของ King“ คงเป็นความทรงจำและความภาคภูมิใจที่ยังคงเหลืออยู่คู่กับความเป็นคนไทยสำหรับดิฉันในตอนนี้ อย่างน้อยดิฉันสามารถ “คุย” กับเพื่อนๆ ชาวยุโรปได้เต็มปากเวลาที่เดินทางไปเยี่ยมเยือนพวกเขาว่า

“ประเทศเราเคยต้อนรับKing ของคุณ ซึ่งไม่ใช่แค่ King ของคุณคนเดียวแต่เป็น King หรือผู้นำจากประเทศต่างๆ ทั่วโลก ที่สำคัญคือ พวกเขามาในช่วงเวลาเดียวกัน... คิดดูสิประเทศไอ มีระบบรักษาความปลอดภัยและความมั่นคงมากเพียงใด...”

นั่นคงเป็นสิ่งเดียวที่ดิฉันจะยังคงโม้กับคนอื่นๆ ได้...มันคือสิ่งเดียวจริงๆ ที่เหลืออยู่ ณ ตอนนี้


หลังการรัฐประหารครั้งล่าสุด นับวันเหตุการณ์มีแต่เรื่องแย่ๆ นับวันจะยิ่งเลวร้าย นักวิชาการและนักสื่อสารมวลชนปิดปากเงียบ นักการเมืองและผู้ปกครองหลงระเริงกับอำนาจมืด แหกตา ต้มตุ๋น โกหก สร้างเรื่อง แก้ตัว ไปวันๆ   ทำอะไรหลายอย่างที่คนปกติไม่ทำกัน ที่แปลกที่สุดคือ ตำแหน่งบิ๊ก ๆ ของตำรวจ... ไม่เว้นแม้กระทั่ง ท้าตี ท้าต่อยกับประเทศเพื่อนบ้านและประเทศอื่นๆ อย่างไม่เกรงกลัวว่า ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ จะหมดไปในไม่ช้าที่ผ่านมา คนไทยขอวีซ่าไปต่างประเทศถึงจะไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย พอมาวันนี้ ประเทศที่มีแต่ผู้ก่อการร้ายเต็มเมืองเนื่องมาจากการให้ข่าวของรัฐบาลไม่เว้นแต่ละวันนั้น... มันยิ่งทำให้ดิฉันหดหู่ใจค่ะท่าน


เหตุการณ์ทางภาคใต้ ฆ่ากันตายไม่เว้นแต่ละวัน เด็ก ผู้หญิง คนแก่ แต่รัฐบาลยังให้ความรุนแรงแค่ “ผู้ก่อความไม่สงบ” มันช่างตลกสิ้นดีเมื่อเปรียบเทียบกับเหตุการณ์จลาจล เผาบ้านเผาเมือง รัฐบาลกลับเรียกว่า “ผู้ก่อการร้าย”

ท่านค่ะ ท่านต้องรับผิดชอบด้วยนะคะ ที่ทำให้ประเทศไทยมีเรื่องแบบนี้ เพราะถ้า “เขา” ไม่ใจเร็วด่วนได้ อยากจับท่านกลับมาติดตะรางจนตัวสั่น “เขา” ก็คงไม่ พร้อมใจกันยัดข้อหา “ก่อการร้าย” ให้กับ “การจลาจล” ที่ผ่านมาแน่ๆ

ความผิดเป็นของท่านอีกแล้วสินะคะ

==========================================

เห็นเพื่อนๆ หลายคนเขียนถึง 4 ปี รัฐประหารและ 4 เดือน ราชประสงค์ ดิฉันจึงอยากมาเขียนบ้าง

วันนี้ไปร่วมงานที่แยกราชประสงค์ ดิฉันยิ้มให้ทุกคนที่ใส่เสื้อแดงเดินทางออกจากบ้าน
ทั้งที่เจอที่วินมอเตอร์ไซค์ปากซอย ลุงช่างใต้คอนโด
คนขายถั่วต้มหน้าบริษัทฮีโน่ ครอบครัวเสื้อแดงพร้อมลูกเล็กๆ บนรถไฟฟ้า

ดิฉันยิ้มให้ทุกคนจริงๆ ค่ะ ยิ้มพร้อมกับพูดเบาๆ ว่า “ขอบคุณ”
ขอบคุณที่ยังอยู่ด้วยกัน ขอบคุณที่ออกมารวมกัน ขอบคุณจริงๆ

แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 19:10:19

แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 19:05:05

จากคุณ	: SassyKate
เขียนเมื่อ	: 19 ก.ย. 53 19:02:20 A:172.16.2.86 X:124.122.36.178