ผมยอมรับว่าทุกครั้งที่ว่าง หรือใช้คอมฯ ก็จะอดไม่ได้ที่จะต้องแวะเข้ามาอ่านกระทู้ต่างๆในบอร์ดนี้ ได้อ่านความเห็นของคนที่คิดตรงกัน ได้รับทราบความคิดของฝั่งตรงข้าม แต่ทุกวันนี้เริ่มรู้สึกจะกร่อยๆ เพราะส่วนใหญ่มักจะเจอแต่คนที่คิดตรงกันซะเยอะ
จริงๆแล้วแอบหวังอยู่เสมอว่าจะได้เจอคนที่คิดต่างอย่างมีเหตุผล รู้จักแยกแยะว่าสิ่งไหนเสื้อแดงทำผิด สิ่งไหนทำถูก สิ่งไหนของรัฐบาลที่รับไม่ได้ และสิ่งไหนที่รัฐบาลทำดี แต่ที่เจอเกือบทุกวันนี้ถ้าไม่ใช่เจอแต่คนที่จะเชลียร์นายก ชนิดที่ว่าตดออกมาก็ยังหอม ก็จะเจอคนประเภทย้ำคิดย้ำทำ ถามแต่คำถามซ้ำๆซากๆ ไม่ว่าจะตอบอย่างไรก็ไม่ได้รับฟัง แค่ต้องการมาถามโชว์เล่นๆเท่านั้น แถมกลับว่าคนตอบหาว่าแถก็มี
หรือว่าคนที่พอมีเหตุผลนั้น พอจะรู้แล้วว่าสิ่งที่ตนเคยคิดนั้นผิด คนที่ตนหวังไว้ก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ตนเคยต่อต้าน เหตุผลที่เคยต้องปฏิวัตินั้น ณ วันนี้ทุกเหตุผลก็มีอยู่พร้อมมูลเหมือนเดิมเช่นเดิม ซ้ำร้ายบางเรื่องกลับหนักกว่าเดิม อย่างเช่นความแตกแยกในสังคม การคอรัปชั่น ความไม่มีจริยธรรม จึงหลีกเลี่ยงที่จะเข้ามาแสดงความคิดเห็นในนี้ ที่เหลือจึงมีแต่ไพร่ราบทหารเลวออกมาโชว์ตลกไปวันๆ
วันนี้บ่นไปเรื่อยตามประสาไม่รู้จะเขียนอะไร ก็อย่างที่บอกล่ะครับ อ่านๆกระทู้ด้านล่างเรื่องยังมีคนยกย่องการปฏิวัติ เรื่องภูมิใจในตัวเลขต่างๆ เรื่องคนถูกฆ่านับร้อยกลางเมืองที่เอาไปเทียบกับที่ตากใบกรือเซะ แทบทุกเรื่องก็ตอบกันไปแล้วไม่รู้กี่รอบ ผมจึงคร้านที่จะตอบ มานั่งบ่นคนเดียวแบบนี้ดีกว่า
เห็นคนเอาตัวเลขมาโชว์ว่ารัฐบาลนี้ทำตัวเลขต่างๆดีขึ้น พอมีคนเอาของจริงทั้งหมดมาแย้งว่าไอ้ที่ว่าเป๊ะน่ะ มันแป้กต่างหาก ก็กลับแถไปว่าก็เพราะมีปฏิวัติ ยึดสนามบิน ประท้วง เผาตึก รัฐบาลนี้มีวิสัยทัศน์จัดให้มีเรียนฟรี แจกฟรี กินฟรี(ถนน) อ้าว...เมื่อกี้ยกตัวเลขมายังบอกว่าดีขึ้นอยู่หยกๆนี่นา เจอของจริงก็ออกทะเลไปไหนไม่รู้ บางคนก็มาบอกว่าไม่เคยได้ยินคำขอโทษ พอมีพยานหลักฐานบอกว่าได้ขอโทษแล้ว ก็บอกว่าขอโทษกันเองใครจะได้ยิน พอบอกว่าขอโทษผ่านลำโพงกลางสี่แยก ก็บอกว่าขอโทษแล้วหายมั้ย ชดเชยได้มั้ย เอ้อ..ตกลงจะเอายังไงกันแน่ พระเดชพระคุณท่าน
บางทีการนั่งอ่านแล้วยิ้มบ้างส่ายหัวบ้าง ก็อารมณ์ดีกว่าการตอบโต้เป็นไหนๆ ฮ่าๆๆฮี่ๆๆ