ขอบคุณครับ...คุณสืบ สามชุก...ที่นำเรื่องที่ถูกทำให้ลืม...กลับมา

ผมอ่านข้อความนี้แล้วรู้สึกตื้นในอกครับ

ความจริงและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง.......ถูกรัฐบาลและหน่วยงานที่มีอำนาจของรัฐทั้งหมด  บิดเบือน

กลบข่าว สร้างเหตุ ด้วยกลไกที่มีอยู่ในมือ เพื่อให้ประชาชนลืมความสูญเสียที่เกิดขึ้นทั้งหมด

สดุดี..."วีรสตรี"...

ตู๊ด..ตู๊ด...ตู๊ด....
"ฮัลโหล...คะแม่.."
"เกด เหรอลูก..  ลูกอยู่ไหน..ทหารจะเข้าสลายแล้วนะ รีบกลับบ้านเถอะลูก.."
เสียงปลายสายบ่งบอกความรู้สึกถึงหัวอกของคนเป็นแม่ที่หวั่นความไม่ปลอดภัยที่กำลังจะมาถึง
"เกดอยู่ในวัดปทุมค่ะแม่..  แม่ไม่ต้องห่วงเกดนะ  เกดอยู่ในวัด ปลอดภัยไม่มีใครมาทำอะไรเกดหรอก
แม่ไม่ต้องเป็นห่วง..  เกดยังกลับไม่ได้  มีคนบาดเจ็บเยอะเหลือเกิน..  เกดต้องรักษาพวกเค้าก่อน...
แค่นี้ก่อนนะแม่..มีคนเจ็บมาอีกแล้ว.."
ตู๊ด.....ตู๊ด....ตู๊ด.....
 พลันที่น้องเกดวางสาย  แม่น้องเกดมิอาจรู้ได้เลยว่า นั้นคือการสนทนาที่แม่-ลูกจะได้คุยกันเป็นครั้งสุดท้าย
น.ส.กมนเกด  อัคฮาด หรือ "น้องเกด"  พยาบาลอาสาของร่วมด้วยช่วยกัน
น้อง เกดเธออาสาที่จะเข้ามาดูแลคนเจ็บที่เกิดจากการสลายการชุมนุมในวันที่ 19 พ.ค. ที่แยกราชประสงค์โดยไม่แยกว่าจะเป็นฝ่ายรัฐบาลหรือผู้ชุมนุม  เธอพร้อมเพื่อนอีกหลายคนช่วยรักษาคนเจ็บภายในเต๊นท์พยาบาลภายในวัดปทุม  ใครจะไปคิดล่ะว่าหน่วยแพทย์ที่อยู่ในวัดตอนนั้น ติดสัญลักษณ์ชัดเจน ใส่เสื้อสีขาว มีตรากาชาดทั้งหน้าและหลังก็ยังโดนไล่ยิง ทุกคนจะมีบัตรคล้องคอ มีปลอกแขนที่ติดไว้เป็นปกติ แต่กลับไม่ได้ช่วยประโยชน์อะไรเลย กลับกลายเป็นเป้าปืน กราดยิงเข้ามาในเต็นท์พยาบาลจนมีคนตาย ทั้งที่ในเต็นท์มีแต่ยา เครื่องมือช่วยชีวิต ไม่มีอาวุธแม้แต่ชิ้นเดียว 
     6 ศพในวัดปทุมซึ่งเป็นเขตอภัยทาน ผีห่าซาตานในคราบสัตว์นรกตัวไหนมันถึงทำได้  ผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่จิตใจเธอช่างยิ่งใหญ่เปี่ยมไปด้วยตวามเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์นัก ความกล้าเสียสละทั้งที่รู้ว่าสถานการณ์ในขณะนั้นมันอันตรายขนาดไหนเธอก็ไม่ กลัว  เสียดายที่การตายของเธอไม่มีสื่อช่องไหนยกย่องเชิดชูหรือติดตามค้นหาเอาคน ที่ยิงมาลงโทษ  ก็เข้าใจดีในเมื่อเมฆหมอกยังบดบังอึมครึมอยู่  ยังไม่ใช่เวลาที่ฟ้าสีทองผ่องอำไพ บ้านเมืองยังไม่เป็นประชาธิปไตย ประชาชนยังไม่เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
      จากเหตุการณ์ในครั้งนั้นยังมีหน่วยกู้ชีพและอาสาพยาบาลที่โดนยิงเสียชีวิตรวมทั้งสิ้น 4 ราย
 น.ส.กมน เกด อัคฮาด อาสาพยาบาลของร่วมด้วยช่วย กัน                                                                     นายอัครเดช หรือปลั๊ก ขันแก้ว อาสาพยาบาลของร่วมด้วยช่วยกัน 
 นายมงคล เข็มทอง เจ้าหน้าที่กู้ภัยป่อเต็กตึ๊ง และ
 นายมานะ หรือเบิร์ด แสงประเสริฐ เจ้าหน้าที่กู้ภัยป่อเต็กตึ๊ง 
การเสียสละที่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อที่จะเข้าไปช่วยเหลือผู้ที่ได้รับบาดเจ็บโดยไม่ห่วงชีวิตของตัวเอง
มันช่างกล้าหาญยิ่งใหญ่ซะจนยากจะพรรณนา  เชื่อว่าสรวงสวรรค์คงรับรู้เช่นกัน
หลับให้สบายเถอะครับ  ความดีของผู้กล้าเหล่านี้จะอยู่ในความทรงจำของผู้รักประชาธิปไตยทุกคนตลอดไป
และขอยกย่องอย่างบริสุทธิ์ใจเลยว่าพวกคุณคือ "วีรสตรีและวีรบุรุษ" อย่างแท้จริง....

จากคุณ	: โลกนิติฉบับไทย
เขียนเมื่อ	: 13 ต.ค. 53 12:47:52 A:61.90.67.168 X: