ผมต้องขออนุญาตตกใจกับความเห็นของคุณโพ้นฟ้า ที่ "ไม่วิตก" กับสภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน

ขอเรียนคุณโพ้นฟ้า ว่าที่ดร.โกร่งเกรี้ยวกราดขนาดนั้น เพราะต้องการ "กระตุกหาง" ผู้ดูแลเศรษฐกิจของประเทศนี้ กรุณาอย่ามองว่า ที่ดร.โกร่งออกมาพูด เพียงเพื่อ Discredit รัฐบาล เพราะท่านใส่เสื้อแดง ?!?!?

ทีนี้มาถึงประเด็นที่ว่า อ้าว ถ้าเศรษฐกิจอยู่ตรงปากเหวอย่างที่ท่านว่า แล้วทำไม "ตัวเลข" ทุกอย่างดูดีจัง ?

ผมไม่ทราบว่าคุณโพ้นฟ้าอายุเท่าไหร่ แต่ถ้าคุณโพ้นฟ้าอยู่ในวัยหนุ่ม(ใหญ่) ขนาดผม ที่ตั้งบริษัทมาตั้งแต่ปี 2529 ผ่านยุค "โชติช่วงชัชวาล" (รู้ไม๊เอ่ย? ว่า นายกคนไหนพูดคำนี้ไว้ ?) ยุครุ่งโรจน์ ยุคร่วงโรย ผ่านต้มยำกุ้งมาแล้ว คุณจะไม่"เชื่อ" ตัวเลขต่างๆ เหล่านั้น มากจนเกินไป ... เหมือนผม

ยุคก่อนต้มยำกุ้งนี่ ผมจะบอกให้ (สำหรับคนที่เกิดไม่ทัน หรือเกิดทัน แต่ไม่ได้อยู่ในแวดวงธุรกิจ หรือการหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง) ในยุคนั้น "ตัวเลข" ดีกว่ายุคปัจจุบัน หลายเท่านัก
ยุคนั้น หุ้นขึ้นไปเกิน 1,600 จุด การซื้อ การขายของ ไม่ต้องใช้เงินสด ทุกคนมีเครดิต สั่งของปุ๊บ ส่งของปั๊บ ไม่ต้องจ่ายเงิน อีก 30 วันค่อยมาจ่ายเงิน แม้จะเป็นการซื้อขายครั้งแรก...

การกู้เงินแบงค์ง่ายยิ่งกว่าสั่งส้มตำ ขอเช้าสายได้ เร็วกว่าที่เห็นโฆษณาเร็วๆนี้ หลายเท่านัก

ดอกเบี้ยแพง แต่ไม่มีใครแคร์ เพราะเงินหาง่าย ดอกแพงเท่าไหร่ ไม่มีปัญหา

ในยุคนั้น เงินทองไหลเข้ามารุนแรงยิ่งกว่าปัจจุบัน ด้วยนโยบาย BIBF ทุนนอกไหลเข้าทุกวัน เงินทองบ้านเราเลยสะพัดพรึ่บ

GDP บ้านเราในตอนนั้น โตปีละกว่า 10 % ต่อเนื่องกันหลายปี ดูดีจริงๆ

การว่างงาน ไม่มี การส่งออกข้าว ไร้เทียมทาน ...

แต่แล้ว "ความจริงก็ปรากฏ" ในที่สุด ...

การเฟื่องฟูของเศรษฐกิจของเรานั้น กลวง มีแต่อากาศ แต่ที่พองโตขนาดนั้นได้ เพราะทุกอย่างเป็น เพียงฟองสบู่ (เนื้อหามีนิดเดียวแต่พองใหญ่โต)
เงินที่ไหลเข้ามา เจ้าของอยู่เมืองนอก ไหลเข้ามาเพียงเพื่อทำกำไร เพราะเห็น"ตัวเลข"บ้านเราดี
แต่ความจริงก็คือ บ้านเราไม่ได้เก่งขนาดนั้น เราขายข้าว ขายยาง ขายน้ำตาล ขายแรงงานไร้ฝีมือ ขายการท่องเที่ยว(เชิงทำลาย) ทั้งหมดนี้ปริมาณเยอะจริง แต่มูลค่าจิ๊บจ๊อยมาก

เราต้องขายข้าวกี่เกวียน (ตัน) ถึงจะซื้อรถญี่ปุ่นได้คันนึง แล้วเราต้องขายข้าวอีกกี่เกวียน ถึงจะพอซื้อน้ำมันจากอาหรับมาเติมรถญี่ปุ่นของเรา

ธนาคารที่ปล่อยสินเชื่ออย่างไม่ลืมหูลืมตาเพราะเงินไหลเข้ามาเยอะนี่แหละ ต้นทุนต่ำดี ทำกำไรได้เยอะ และเมื่อคนกู้ได้ง่ายๆ แต่ทำธุรกิจอุตสาหกรรม(จริงๆ) ไม่เป็น ก็เลยเอาไปลงทุนซื้อที่ดินแทน ที่ดินราคาถูกกลายเป็นสินค้าใหม่ ที่ทำกำไรได้เป็นจำนวนมาก และรวดเร็ว

และแล้วก็ถึงวันที่ทุกอย่างจบสิ้นลง เงินเชื่อเหล่านั้น ไร้คุณภาพ เจ้าของเงินมาทวงเงินคืน บวกกับพ่อมดเงินตรา เห็นช่องทำกำไรรวดเร็ว โจมตีค่าเงินอย่างรุนแรง ธปท.ยุคนั้น ไม่สามารถต่อต้านได้ (ต่อให้สมัยนี้ ก็ต่อต้านไม่ได้เช่นเดียวกัน)

พังพินาจครับ

ภาพเหล่านั้น น่ากลัวมาก ถ้าคุณร่วมสมัยอยู่ตอนนั้น ถนนในกรุงเทพฯ แทบไม่มีรถวิ่ง สนามบินว่างเป็นป่าช้า ข่าวบริษัทล้มชุมยิ่งกว่ายุง 

ที่ผมเล่าอดีตประเทศ คร่าวๆ ให้คุณฟัง เพราะอยากให้คุณ "วิตก"

เพราะอยากให้คุณ "ระวัง" อย่าหลงเชื่อตัวเลขสวยๆ ... ที่ผมพยายามเขียนมาหลายกระทู้ในห้องราชดำเนินนี้ ผมพยายามจะชี้ให้เพื่อนๆ เห็นว่า รัฐบาล สามารถนำเสนอผลงานได้หลายวิธี แต่การเสนอผลงานด้วย "ตัวเลข" นั้นไม่ถูกต้อง ผลงานที่แท้ อยู่ในภาคธุรกิจ ภาคประชาชนจริงๆ ที่พวกเรา ทุกๆ คนเผชิญอยู่จริงๆ

เอาเถอะ การเสนอตัวเลขสวยๆ ก็พอจะกล้อมแกล้มไปได้ แต่ตอนนี้ รัฐบาลกำลังขับเคลื่อนเศรษฐกิจชาติ มาถึงปากเหว  ถูกที่ว่า เหวนี้ เราไม่ได้ขุดเอง เป็นประเทศสหรัฐอเมริกาขุดไว้ (เพราะเศรษฐกิจสหรัฐเอง พังทลายจากการที่หมดไปกับการตามล่า "บินลาเดน" คนเดียว กับ การตามหา "อาวุธอานุภาพร้ายแรง" ของซัดดัม แทนที่จะก้มหน้าก้มตาทำธุรกิจไป 2 งานนี้ สหรัฐหมดเงินไปกว่า 700,000,000,000 USD ยังมีรัฐบาลบางประเทศที่พยายามตามล่าคนๆเดียวซ้ำรอยอีก) และโดนกันทุกประเทศ ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทย

แต่การหักหลบเหวขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าเราตอนนี้ ต้องใช้ฝีมือ และต้องแจ้งสถานะการณ์ที่แท้จริงให้กับประชาชนรับทราบ

อย่างที่ ดร.โกร่งทำ

แม้ว่า ดร.โกร่ง จะเน้นไปเฉพาะด้านการเงิน แต่เศรษฐศาสตร์ยุคใหม่ ทุกเรื่องเกี่ยวพันกันทั้งหมด แยกออกจากกันไม่ได้

ผมขอย้ำว่า ดูจากความ "ไม่วิตก" ของคุณโพ้นฟ้า ทำให้ผม "วิตก" อย่างมาก

ละทิ้งการใส่เสื้อสีให้ดร.โกร่ง ฟังท่านด้วยเหตุด้วยผล ดร.โกร่ง ต้องการให้เราตกใจ เพื่อจะได้เหยียบเบรก ไม่ใช่ตะบี้ตะบันใส่คันเร่งทั้งที่มีเหวอยู่เบื้องหน้า "ทุกอย่างดีแล้ว ทางโล่ง ประเทศเรารวย ..."

(ปล. ความคิดเห็นของผมเรื่องตัวเลข :

• ดัชนีความเชื่อมั่น ของผู้บริโภค รวมทั้งคุณโพ้นฟ้า ของดร.ธนวรรธน์ม.หอการค้า ที่ดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะการโหมโฆษณาตัวเลขของรัฐบาลด้วยโสตหนึ่ง
• เรื่องการว่างงาน เมื่อวานผมก็บอกไปแล้วว่า ที่ลดลงเร็วเพราะแรงงานไหลเข้าไปภาคเกษตรกรรม คุณดูข่าวบ้างสิ ที่ว่า "ตัวเลข"การว่างงานลดลง แต่เด็กจบใหม่ตกงานเพิ่มขึ้น !
• ดุลบัญชีเดินสะพัดดีขึ้นแน่ เพราะเงินไหลเข้าเยอะ อย่าลืมบวกเงินได้เปล่าที่ยึดมาจากท่านทักษิณอีก 50,000 ล้านฟรีๆ ด้วย
• การจัดเก็บภาษีเกินเป้าหมาย อันนี้ผมเคยอภิปรายไปแล้ว ว่าเป้าหมายคุณตั้งไว้ต่ำ มันเลยเกินง่าย ที่น่าเสียดายคือ ควรเก็บภาษีได้เยอะๆ จากพวกธุรกิจต่างชาติ ที่มาใช้ฐานเมืองไทยส่งออกทำกำไรเป็นกอบเป็นกำ แต่ดันได้ยกเว้นภาษีจาก BOI เสียนี่

)