ฝ่ายรัฐกลับมองว่าปัญหาเรื่องนี้ มีสาเหตุมาจาก “สื่อ”

แสดงออกราวกับว่าสื่อทำงานเด่นเกินไป หรือสื่อรายงานแต่เฉพาะเรื่องประชาสัมพันธ์บริษัทตัวเอง

ในความเป็นจริงแล้ว สื่อจากบริษัทเอกชนเหล่านี้ ทำหน้าที่ตัวเองได้ดี

หรืออาจจะดีกว่าสื่อในประเทศที่พัฒนาแล้วหลายๆประเทศ ในกรณีเกี่ยวกับสถานการณ์ภัยภิบัติแบบนี้

เปรียบเทียบกับสื่อญี่ปุ่นยิ่งเห็นได้อย่างชัดเจน

เมื่อเปรียบเทียบสื่อของเรากับของเค้า ในฐานะคนไทยคนหนึ่งแล้วรู้สึกว่า “ภูมิใจ”

หันกลับมาเปรียบเทียบเรื่องการจัดการปัญหาของ “รัฐบาล”

ขอวิจารณ์กันแบบตรงๆว่า รัฐบาลของเรา(ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เลือกมา)ทำคะแนนให้ “ภูมิใจ”ได้ไม่ถึงครึ่งของรัฐบาลญี่ปุ่น

อาจจะได้ไม่ถึง เศษหนึ่งส่วนสิบด้วยซ้ำไป

ปัญหาเล็กกว่าเยอะ แต่การแก้ปัญหาล่าช้า และไม่ถูกจุด

ซึ่งอาจมีสาเหตุการไม่เข้าใจปัญหา

จนประชาชนวิพากษ์วิจารณ์ มากมาย รวมถึงมีการออกมาชุมนุม

ที่น่าตลกก็คือ ท่านรัฐมนตรีดันมองว่าปัญหาที่ประชาชนไม่พอใจคือ “สื่อ”

และวิธีการแก้ปัญหาของท่านคือ “ใช้สื่อในมือของรัฐประชาสัมพันธ์ให้มากขึ้น”

หนำซ้ำยังมาตำหนิประชาชนที่มาเรียกร้องขอเงินชดเชย

การแสดงออกทางความคิดของท่าน ราวกับว่า “สื่อเอกชนคือศตรู ประชาชนคือศตรู คือปัญหาที่ต้องแก้ คือเกม คือสงครามที่ต้องเอาชนะ”

แทนที่จะประกาศสงครามกับภัยธรรมชาติเหมือนรัฐบาลญี่ปุ่นที่บอกกับประชาชนเค้าว่า

“เราต้องสู้ เราต้องอดทน เราต้องเอาชนะธรรมชาติได้ เราต้องอยู่ร่วมกับกับธรรมชาติที่แปรปรวนได้”

แต่รัฐบาลประเทศไทยไม่ทำ

แทนที่จะประกาศสงครามกับภัยธรรมชาติ ประกาศสงครามกับยาเสพติด ประกาศสงครามกับปัญหาเศษฐกิจ

แทนที่จะมาตำหนิ สื่อ หรือประชาชน

ซึ่งสิ่งเหล่านี้ กำลังสร้างปัญหาและทำลายประชาชนของท่าน

ซึ่งสิ่งเหล่านี้ "คือศตรูที่ท่านต้องทำลายให้เกลี้ยง" ตามหน้าที่ของรัฐบาล

แต่ท่านไม่ทำ

หรือว่าศตรูของท่านคือ

“สื่อ” และ “ประชาชน”