พี่มิ่งครับ
หล่ออย่างผมไม่มีลีลากระแดะและดัดจริต เราเอาความจริงวางไว้ตรงหน้าแล้วว่ากันเลยครับ
พี่มิ่งได้สิ่งที่ควรได้ไปตั้งนานแล้วครับ พี่มิ่งได้ไปตั้งแต่รัฐบาลสมัคร
พี่มิ่งได้เป็นเสนาบดีไปแล้วตั้งสองกระทรวง กระทรวงใหญ่ด้วยครับ กระทรวงเกรดเอ ไม่ใช่กระทรวงไม้ประดับ
ผมว่ามันสมน้ำสมเนื้อ สมควรแก่เหตุพอสมควรแล้วนะครับ
ตัดฉับมาที่การอภิปรายไม่ไว้วางใจในครั้งที่ผ่านมา
พี่มิ่งได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าทีมการอภิปราย
ตรงนี้พี่มิ่งต้องไม่ลืมนะครับ ว่าการเป็นหัวหน้าการอภิปรายครั้งนี้ พี่มิ่งเป็นคน "ขอ" และ "เสนอตัว"
เมื่อพี่มิ่งขอ พี่มิ่งก็ได้รับ และทำผลงานได้ดี
แต่ไม่รู้พี่มิ่งได้รับแรงยุจากใคร การสรุปอภิปรายของพี่มิ่งมันจึงทำให้พี่มิ่ง "เหิม" ถึงขั้นเสนอตัวเองเป็นนายกรัฐมนตรี
มัน "เกินควร" และ "นอกขอบเขต" ครับ
ผมเชื่อครับ ผมเชื่อว่าพี่มิ่งเป็นนายกรัฐมนตรีได้ดีกว่านายอภิสิทธิ์แน่ ๆ (เพราะผมว่าใครมาเป็นนายกฯก็ดีกว่านายคนนี้แน่นอนครับ)
แต่พี่มิ่งอย่าลืมนะครับ พี่มิ่งยังไม่ "เชี่ยว" และ "เขี้ยว" พอ
พี่มิ่งมีอะไรให้ลูกพรรคเกรงครับ พี่มิ่งมีอะไรให้ข้าราชการประจำเกรงครับ
และที่สำคัญที่สุด พี่มิ่งมีอะไรทำให้พรรคการเมืองอื่น ๆ เขาเกรงครับ
มันไม่ง่ายยังงั้นหรอกนะครับ มันไม่ง่ายว่ามีคนหนุน มีเงินลงขันหลายพันล้านแล้วจะควบคุมทุกสิ่งได้
ประชาชนวันนี้ ไม่ใช่ประชาชนเมื่อสามสิบปีก่อนนะครับ
พี่มิ่งได้ในสิ่งที่พี่สมควรได้ไปแล้ว พี่มิ่งได้ทำในสิ่งที่พี่มิ่งอยากทำไปแล้ว
พี่มิ่งอยากเป็นนายกรัฐมนตรี พี่มิ่งว่ามันง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ
ไม่มีใคร "หลอกใช้" หรือ "ใช้" พี่มิ่ง แล้วพอหมดงานก็เฉยเมยนะครับ
พี่มิ่งลองทบทวนดูนะครับ พี่มิ่งเป็นฝ่าย "อยาก" เสนอเองทั้งนั้น
พี่มิ่งอยู่แวดวงธุรกิจมานาน ผมว่ามันน่าจะทำให้พี่มิ่งเห็นมิติด้านกว้างด้านลึกด้านมืดของการเมืองอย่างเท่าทัน
ชิงสุกก่อนห่ามมันไม่งามหรอกครับพี่
อย่าไปเชื่อคำยุหรือน้อยอกน้อยใจอะไรเลย
จาก ผอ.อสมท. สู่เสนาบดีกระทรวงเกรดเอสองกระทรวง ผมว่าพี่มิ่งได้เกินควรแล้วครับ
สิ่งที่เหนือกว่านั้นมันต้องบ่มเพาะอีกนานครับ
อย่าน้อยใจ อย่าเชื่อมั่นตนเองจนเกินควร
นี่คือการเมืองครับ ไม่ใช่หมากเก็บ
คนดีมีฝีมืออย่างพี่ ถนอมเนื้อถนอมตัวให้ดี ๆ พี่ไม่พลาดในสิ่งที่หวังหรอกครับ
การทำให้คนอื่นยอมรับ มันต้องหลายอย่างครับ ไม่ใช่แค่เงิน
พี่คิดดี ทำดี ใครเขาก็รู้ ใครเขาก็เห็น ถ้าบวกกับความใจเย็น สุขุม รอบคอบเข้าไปอีกหน่อย
อีกสิบปีก็ไม่สายครับ
ปล. ตอนแรกผมคิดว่าจะเขียนดี ๆ เขียนให้ละเอียดและลึก แต่พอลงมือเขียนแล้วก็ขี้เกียจ
เลยเขียนแบบรวบ ๆ แต่ผมคิดว่าพี่มิ่งคงเข้าใจในเจตนาและความหมายที่ผมสื่อ
อย่าลืมนะครับพี่มิ่ง พี่มิ่งอยู่กับฝ่ายที่โดนรังแกนะครับ ความเห็นอกเห็นใจมันคือสิ่งแรกนะครับ
ถ้าพี่มิ่งให้เขาได้ในวันนี้ วันหน้าเขาจะลืมพี่ได้อย่างไร
คนที่ "ยุ" พี่มิ่งอยู่ในวันนี้ เขาอาจ "ฆ่า" พี่ให้ตายทั้งเป็นในสักวันนะครับ
แต่ก็เป็นสิทธิ์ของพี่มิ่งนะครับ ที่พี่จะเลือกทางเดินของพี่เอง ไม่มีใครรู้อะไรเท่าพี่หรอกครับ
ด้วยความปรารถนาดีครับ
ขวัญเอ๊ยขวัญมา บทโอ้โลม เป็นกำลังใจ จากตระกองขวัญ ถึงมิ่งขวัญ โอ้โลมด้วยโลกแห่งความเป็นจริง
