เริ่มต้นจาก  นายสนธิ  ลิ้มทองกุล  นำความขัดแย้งส่วนตัวมาโจมตีคุณทักษิณ     จนมีคนหลงเชื่ออย่างมากมาย     นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ      ซึ่งจะชี้ชัดว่านายสนธิคือสาเหตุแห่งความเลวร้าย     ก็ยังไม่ถูกต้องนัก     ยังใช้เป็นบทสรุปไม่ได้

        จุดเริ่มต้นมันน่าจะเกิดจากการที่ทหารฉวยโอกาส      ขณะที่บ้านเมืองระส่ำระสาย   หลังจากนายสนธิกวนน้ำจนขุ่นแล้วมากกว่า       แต่นายสนธิได้จัดรวมภายหลังจากการยึดอำนาจแล้วต่างหาก

       ทหารเข้ามายึดอำนาจเองหรือ????     คงไม่ใช่อย่างแน่นอน    เพราะ พล.อ.สนธิ  หัวหน้า คมช. ก็ยอมสารภาพแล้วว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง      และผิดหวังที่ทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย 

       แสดงว่า สนธิ(บัง)ต้องมีใครที่มีอิทธิพลมาก   ที่สามารถบีบให้ทำการยึดอำนาจเมื่อ 19 ก.ย. 49อย่างแน่นอน     ทั้ง ๆที่คุณทักษิณแต่งตั้งให้สนธิ(บัง)เป็นผบ.ทบ.มากับมือ    

        ทำให้สนธิ(บัง)ต้องถูกตราหน้าว่าเป็นคนเนรคุณ      และตระบัดสัตย์ที่บอกว่าจะไม่ปฏิวัติตามที่ให้สัมภาษณ์สื่อเมื่อ 13  ก.ย. 49    ก่อนหน้าการยึดอำนาจเพียง  6  วัน      

         การยึดอำนาจครั้งนั้น  ผมจะขอเรียกว่า "รัฐประหารแบบเลือกข้าง"  ซึ่งเป็นการยึดอำนาจแบบแหกประเภณี      ซึ่งยังไม่มีใครเคยกระทำเช่นนี้มาก่อน

        นั่นคือเมื่อยึดอำนาจแล้วไม่จัดทหารมากุมอำนาจไว้เอง      แต่นำไปแจกจ่ายให้คนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น       ซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามกับระบอบทักษิณทั้งสิ้น

       อันประกอบด้วย   ข้าราชการ ทหาร  ตำรวจนอกราชการ    นักวิชาการ   พรรคการเมือง      ข้าราชการตุลาการ  และพลเรือนสายพันธมิตร   

         การแตกความสามัคคี  แบ่งฝักแบ่งฝ่าย   จึงเริ่มขึ้น ณ. จุดนี้เป็นปฐมเหตุ       แล้วรัฐบาลคมช.  ก็ใช้กลุ่มคนดังกล่าว     เริ่มทำการกวาดล้างระบอบทักษิณและเครือข่ายแบบถอนรากถอนโคน

         โดยการแต่งตั้งองค์กรอิสระต่างซึ่งเป็นปรปักษ์กับทักษิณ    เขียนรัฐธรรมนูญขึ้นมาใหม่เพื่อให้สอดคล้องในการกำจัดทักษิณให้สูญหายหมดไปจากแผ่นดิน     แต่เอื้ออำนวยกับพรรคการเมืองอีกพรรคหนึ่งที่เป็นฝ่ายเดียวกัน

        แม้แต่เรื่องเขาพระวิหารที่เป็นเรื่องการเมืองระหว่างประเทศ    ก็พยายามลากโยงให้เป็นการเมืองถายใน      เพียงเพื่อล้มรัฐบาลฝ่ายตรงข้ามในสมัยนั้น     

       พยายามตีความว่า  แถลงการณ์ร่วมคือสนธิสัญญา  ผิดมาตรา 190   แห่งรัฐธรรมนูญ 50 ที่ คมช.เขียนไว้อย่างไม่ละอายและขาดความรับผิดชอบ    ด้วยการเพิ่มคำว่า "อาจจะ"  ที่ไม่ได้เขียนไว้ใน รธน.

        พรรคการเมืองที่กล่าวถึงแต่ต้นนั้นก็คือ พรรค ประชาธปัตย์    ที่ลากโยงเรื่องเขาพระวิหารเข้าสู่สภา      โจมตีสารพัดเพื่อกำจัดรัฐบาลคุณสมัครจนตกขอบพังครืนลง   กำจัดเครือข่ายระบอบทักษิณได้สมใจ  

       ต่อด้วยรัฐบาลนายสมชาย    ซึ่งอยู่เพียงชั่วครู่ก็มีอันต้องเป็นไปด้วย อีกรัฐบาลหนึ่ง      ด้วยอาศัยองค์กรอิสระและตุลาการภิวัฒน์ที่รัฐบาลคมช.ทิ้งไว้ให้ 

          ซึ่งทั้งหมดทั้งปวงเป็นเพราะการ  "หวงอำนาจ" ของผู้ที่อยู่เบื้องหลังทั้งสิ้น       ซึ่งเราเรียกอำนาจมืดนั้นว่า "มือที่มองไม่เห็น"  

        แม้รัฐบาลปัจจุบันที่กล่าวกันว่าตั้งในค่ายทหาร     ก็จะต้องมีคนคอยชักใยสั่งการอยู่เบื้องหลัง      รัฐบาลอภิสิทธิ์จึงเป็นเพียง"รัฐบาลหุ่นเชิด"  ที่ไม่เคยมีความคิดของตนเองแม้แต่ครั้งเดียว

       ทหารที่ถืออาวุธเป็นเครื่องต่อรอง    คอยกดดันฝ่ายตรงข้าม      คือเครื่องมือและเป็นตัวจักรสำคัญ     ที่คอยค้ำประกัน     และคอยปกป้องอำนาจไม่ให้เปลี่ยนมือ    ไปอยู่กับฝ่ายตรงกันข้าม 

       แม้แต่การประหัตประหารกัน 91 ศพ  บาดเจ็บกว่า 2,000   คน      ก็เป็นเครื่องชี้ว่าการหววงแหนอำนาจนั้นสำคัญมากน้อยเพียงใด      แม้คนในชาติบาดเจ็บล้มตายมากก็ต้องยอมแลกมา

       การสืบหาคนกระทำความผิด    ถ้าเป็นฝ่ายอำนาจมืดหรือพวกพ้องเป็นฝ่ายกระทำ  จะหยุดนิ่งไม่คืบหน้า    แต่ถ้าเป็นฝ่ายตรงข้ามจะรีบดำเนินการโดยไว    เพราะอำนาจทั้งหมดได้ถูกครอบครองได้ครบวงจรแล้ว   

       เมื่อการกำจัดศัตรูด้วยการลากโยง  มารา190   เป็นผลสำเร็จในเบื้องต้น      แต่ผลที่ตามมาคือการกระทบกระทั่งกับเพื่อนบ้านอย่างต่อเนื่อง   โดยปราศจากการเจรจาที่จริงจัง

          ไม่มีสงครามใดที่ปราศจากการเจรจา        แต่การเจรจาต้องสะดุดติดขัดเพราะความผิดพลาดในการแต่งตั้ง นายกษิต  ภิรมย์ เป็น รมว.ต่างประเทศ

        เมื่อไม่มีการเจรจา   สถานการณ์การขัดแย้งจึงทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ      มีผู้บาดเจ็บล้มตายทั้งสองฝ่ายอย่างต่อเนื่อง     และอาจเลวร้ายเข้าสู่สงครามใหญ่ระหว่างประเทศ    ถึงขั้นประกาศสงครามกัน   ก็อาจเป็นได้

        มีใครเคยสงสัยบ้างไหมว่า     ทำไม นายกษิต  ภิรมย์ จึงยืนหยัดอยู่ได้จนถึงวาระสุดท้ายกระทั่งรัฐบาลยุบสภา      การปรับครม.ที่กระทำมาแล้ว 5ครั้ง    ไม่มีรายชื่อนายกษิต  ติดโผแม้แต่ครั้งเดียว    ซึ่งพลิกความคาดหมายอย่างน่ากังขา

       เป็นความผิดพลาของนายอภิสิทธิ์หรือ ??  ไม่ใช่อย่างแน่นอน    เพราะผมเกริ่นแต่ต้นว่า   รัฐบาลนี้คือ"หุ่นเชิด"    ไม่เป็นตัวของตัวเอง   ยังมีคนชักใยอยู่เบื้องหลังอีกทอดหนึ่ง

        เมื่อไล่ความสัมพันธ์จากนายกษิตเรื่อยขึ้นไปจะเห็นว่า      นายกษิตเป็นลูกเขยของนาย หน้าแหลมฟันดำ     และนายหน้าแหลมฟันดำนั้นใกล้ชิดกับใคร???   ก็จะรู้ว่าใครคือ"มือที่มองไม่เห็น"

        ตอนนี้คงทราบกันแล้วว่า     ใครคือเสนาธิการหัวแหลมแกมโกง    ที่วางแผนชั่วร้ายมาตั้งแต่ต้น      ใครคือคนร่างรัฐธรรมนูญ 50      หากสงสัยให้ย้อนไปตอนที่ตั้ง สสร. สมัยรัฐบาลคมช.ดูก็จะเห็นชัดเจน

        เพราะฉะนั้น  เรื่องเลวร้ายทั้งหลายทั้งปวง     ที่เกิดขึ้นทั้งภายในและภายนอกประเทศคือ.......

               "มือที่มองไม่เห็นหรือ  invisible  handจะ  เป็นใครอื่นไปไม่ได้เลย"