อย่างที่รู้กันจากข่าวทั่วไปตามหน้าหนังสือพิมพ์และจอคอมพิวเตอร์นะครับว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของเรากับกัมพูชากำลังย่ำแย่เป็นอย่างมาก มีการปะทะกันทุกวันบริเวณชายแดน และแน่นอนที่สุดเมื่อมีการปะทะกันเกิดขึ้นก็ย่อมเกิดความสูญเสียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตเกิดขึ้นทุกวัน ไม่เว้นแม้กระทั่งประชาชนผู้บริสุทธิ์ก็ยังต้องเสียชีวิตไปจากเหตุการณ์ครั้งนี้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นประเทศไทยได้อะไรบ้างครับ? คำตอบคือจำนวนผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต ทหารต้องออกไปจับอาวุธเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายโดยที่มีครอบครัวที่ต้องคอยห่วงใยอยู่ที่บ้าน ประชาชนที่ใช้ชีวิตอยู่ในบริเวณใกล้เคียงไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติสุขได้ บ้างก็ต้องอพยพไปยังที่ๆปลอดภัยกว่า บ้างก็ยังปักหลักอยู่ที่เดิมเพราะมีหลายๆสิ่งต้องดูแล แน่นอนครับการอพยพของประชาชนที่ไปยังบริเวณที่ปลอดภัยกว่านั้นอาจทำให้เขาไม่ต้องทนฟังเสียงกระสุนปืนและเสียงระเบิดที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาย่อมไม่เป็นสุขครับ เพราะการไปอยู่ที่อื่นที่ไม่ใช่บ้านของตัวเอง หลายๆคนคงเข้าใจดีกับความรู้สึกนี้ ต้องห่วงบ้านตัวเอง กลับไปจะยังสมบูรณ์ดีหรือไม่ ทำได้เพียงสวดมนต์และภาวนาให้สถานการณ์นี้มันจบลงให้ได้โดยเร็วที่สุด
ขณะเดียวกันกับที่ผู้คนในพื้นที่กำลังเดือดร้อน ทหารกำลังบาดเจ็บทั้งร่างกายและจิตใจ บาดแผลที่ไม่อาจลบล้างไปชั่วชีวิตของบางคนที่ต้องพิการไป สภาพจิตใจที่ไม่อาจเยียวยาได้ อนาคตที่ยาวไกลถูกตัดลงเป็นเส้นทางที่มืดมิด ขณะนั้นมีเสียงของผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ได้แสดงความจงเกลียดจงชังกัมพูชาว่าจะต้องเอากันให้ตายไปข้าง เกลียดกันแบบสุดๆอย่างกับเป็นคู่แค้นกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน ทั้งเสียงดูถูกและเหยียดหยามว่าเป็นประเทศเล็ก ด้อยพัฒนา หน้าตาไม่ดี แตกต่างจากประเทศไทยเป็นไหนๆ ผมได้ยินและได้อ่านเสียงเหล่านั้นแล้วอดรู้สึกสมเพชตัวเองไม่ได้ว่าประชาชนของประเทศเราจิตใจต่ำทรามกันถึงเพียงนี้เลยหรือ? เขาไม่เห็นใจทหารและพลเรือนตลอดจนครอบครัวของผู้สูญเสียเลยใช่หรือไม่? ประเทศไทยต้องบอบช้ำกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศอันย่ำแย่นี้จะไม่คิดแก้ไขกันเลยจริงๆใช่ไหม?
ผมคิดและเข้าใจเสมอมาว่ายุคนี้ พ.ศ.นี้ ไม่น่าจะมีการรบราฆ่าฟันกันอีกแล้ว การลุกล้ำดินแดนคงไม่มีการเกิดขึ้นอีก แต่ผมคงเข้าใจผิด พ.ศ. 2554 ความสัมพันธ์ของประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้านตกต่ำจนถึงขีดสุด เราถูกทิ้งโดดเดี่ยวในย่านอาเซียน เรารบกับประเทศกัมพูชา ขณะที่ลาว เวียดนาม และอินโดนิเซีย คอยหนุนอยู่ด้านหลัง วันนี้เราจะไม่คุยกันจริงๆใช่ไหม? แล้วจะคุยกันด้วยเสียงปืนและเลือดเนื้อผู้คนไปจนถึงเมื่อไร? เปลี่ยนเถอะครับ เปลี่ยนวิธีเถอะ ยุคนี้ไม่ใช่ยุคที่จะต้องรบกันแล้วครับ เรามาคุยกันดีไหม หาทางออกให้ประเทศให้เรื่องทั้งหมดมันจบลงด้วยสันติ "เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า" หาทางลงทุนร่วมกันให้ได้ผลประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย แข่งขันกันในทางเศรษฐกิจและเทคโนโลยี คุณภาพชีวิตของประชาชน แข่งขันกันในเวทีโลกไม่ใช่สนามรบ ผลดีทั้งหมดจะเกิดขึ้นกับทั้งสองประเทศโดยไม่ต้องมีการเสียเลือดเสียเนื้อ เมื่อเราแข่งขันกันในเรื่องต่างๆที่ควรแข่ง ทุกประเทศก็จะอัพเกรดตัวเองขึ้น ประชาชนทุกคนก็จะมีความสุข ขณะเดียวกันประชาชนทั้งสองประเทศต้องเลิกจงเกลียดจงชังกัน ผมยังเชื่ออยู่ลึกๆว่าทุกคนต้องการความสงบสุข เมื่อเราไม่เกลียดชังกันเราก็จะอยู่กันได้อย่างมีความสุข
เลิกสร้างความเกลียดชัง เลิกรบ เลิกเหยียดหยาม เลิกทุกสิ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศย่ำแย่ในวันนี้ เพื่อประเทศไทยที่รักของเราครับ ขอบคุณครับ
ทำไมเวลาเห็นคนไทยด่ากัมพูชาแล้วผมรู้สึกเจ็บปวด?
