ไปอ่านเจอ ข้อเขียนของคุณทราย เจริญปุระ นางเอกร้อยล้าน

ที่มา คอลัมน์ รักคนอ่าน มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 4-10 มีนาคม2554

1.

กรุงเทพฯ
วันฝนตกปรอยวันหนึ่ง
สาววัยรุ่นข้างฉันส่องกระจกเช็กคอนแทกต์เลนส์บิ๊กอายส์ของเธอเป็นรอบที่ร้อยก่อนถอนหายใจอย่างหงุดหงิด
"มันติดอะไรน่ะพี่"
เงียบงันกันอยู่อย่างนั้น คนขับรถตู้จึงหันมาตอบเรียบๆ ว่า
"มีชุมนุมครับ"

สาวบิ๊กอายส์ทิ้งตัวลงกับเบาะแรงๆ พร้อมกลอกตาโตสีฟ้าของเธอสู่เพดานรถ
"โอ๊ย พวกนี้:-)ชุมนุมกันอยู่ได้ รถติดรู้มั้ยเนี่ย"

เงียบงันกันไปอีกครั้ง ก่อนที่เสียงพี่คนขับรถตู้จะดังขึ้น
"ครับ"

คราวนี้, เขาไม่ได้หันมา

2.

จังหวัดหนึ่งในภาคกลาง
วันเสาร์ ร้านก๋วยเตี๋ยว
เสียงประกาศจากรถตู้ดังแว่วๆ ฝ่าอากาศร้อนมาไกลๆ
เงี่ยหูฟังจับใจความแล้วแต่ยังคงกระท่อนกระแท่น
"เบื่อไหม"

ฉัน งงๆ ที่อยู่ๆ ก็มีคนถามขึ้นมา แต่ฉันก็มักถูกคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนทักจนเป็นเรื่องธรรมดาไปเสียแล้ว หน้าตาฉันคงบอกถึงอารมณ์หลากหลาย เจ้าของเสียงที่เป็นหญิงวัยปลายกลางคนจึงเฉลยคำถามที่ตัวเองตั้งไว้
"เสียงรถเขามาเรียกไปชุมนุมน่ะ ที่ถามเพราะเห็นคนกรุงเทพฯ เขาเบื่อกัน"
ฉันยิ้มๆ ตอบไปทีเล่นทีจริงว่าฉันเป็นคนเมืองนนท์ ไม่ใช่คนกรุงเทพฯเลยไม่มีปัญหาอะไร
"น่า เบื่อเนอะ มีแต่พวกจนๆ ทำให้ชาวนาชาวไร่ดูไม่ดีกันไปหมด พี่ไม่เอาคนหนึ่งล่ะ ไปนอนรอกันตรงนั้นทำไม บ้านช่องดีๆ มีไม่ยอมนอน สงสัยจะจ้างกันมาแพง"

ก่อนที่ฉันจะตอบอะไร เสียงจากรถตู้ก็ฟังได้ชัดเจน
เขามาประกาศขายกับข้าว

3.

ใครคือเสื้อแดง
ในมุมหนึ่ง, หลายคนอาจคิดว่าพวกเขาคือชาวนา ชาวนา คนจน คนจน คนขับแท๊กซี่ คนขับแท๊กซี่
เรียกง่ายๆ รวมๆ คือพวกมาจากบ้านนอก
แต่ฉันกลับพบว่ามีคนมากมายกว่านั้นที่นับได้ว่าเป็นเสื้อแดง
อาจารย์, หมอ, นักศึกษามหาวิทยาลัยรัฐบาล, นักแสดง, คอลัมนิสต์, นักโฆษณา ไปจนถึงข้าราชการ ผู้ประกอบอาชีพต่างๆ เหล่านี้ซึ่งหลายๆ คนเชื่อว่าเป็นคนมีการศึกษา มีรายได้ดี รักประเทศชาติ รังเกียจทรราชย์และรักความถูกต้อง
แน่นอน, พวกเขาเป็นทั้งหมดเช่นที่คุณเข้าใจนั่นล่ะ
และพวกเขาก็ยังรักความคิดเสรี รักความเป็นจริง
ฟังดูธรรมดาและน่าจะเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วใช่ไหม
คำตอบคือใช่
และส่วนขยายของคำตอบนั้นก็คือ, พวกเขาก็ถูกจัดว่าเป็นเสื้อแดงเช่นกัน

4.
จาก เหตุการณ์ไม่สงบจนลุกลามกลายเป็นสงครามกลางเมืองในประเทศลิเบีย ที่ถูกปกครองแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จ ผูกขาดมายาวนานโดย มูอัมมาร์ อัล-กัดดาฟี และครอบครัวนั้นส่งผลให้มีคนเสียชีวิตไปมากมายโดยยังระบุตัวเลข ที่แน่นอนไม่ได้

"กัด ดาฟีสั่งยิงคน" "กัดดาฟีปกครองควบคุมทุกอย่างในลิเบีย" "กัดดาฟีปิดกั้นสื่อ" "อยู่ในประเทศนั้นคงน่าสงสารอ่ะ" "กัดดาฟีโคตรใจร้ายเลย" "สงสารคนลิเบียที่ตายว่ะ :-)คงไม่ไหวจริงๆ ถึงลุกขึ้นมาต่อต้าน" "กัดดาฟีเลวเนอะ"

เป็นประโยคที่ฉันได้ยินหนาหูในช่วงนี้

กัดดาฟีสั่งยิงคน กัดดาฟีเป็นคนเลว กัดดาฟีเป็นเผด็จการ

คนลิเบียเสียชีวิตมากจนระบุจำนวนไม่ได้ เขาคงทนไม่ไหวจริงๆ ถึงลุกขึ้นมาต่อต้าน

บางที, แค่บางทีเท่านั้น ที่ฉันอดคิดขึ้นมาไม่ได้ว่า

91 ชีวิตคงน้อยเกินไป.

......................................................................................................................................................

นี่คือความคิดของนางเอกร้อยล้าน ที่ไม่ใช่แค่สวย มีสมองด้วย ผมขอคารวะจากใจครับ คุณทราย เจริญปุระ
ถ้าเพียงแต่คนไทยมีสมองแบบเดียวกับคุณมากกว่านี้อีกหน่อย ตอนนี้ประเทศไทยคงเดินหน้าไปถึงไหนต่อไหนแล้วครับ

จากคุณ	: ทวดเอง
เขียนเมื่อ	: 20 พ.ค. 54 20:15:59 A:14.207.83.101 X: