A) ก่อนจะพูดถึงเรื่องป้าย vote no ของพันธมิตรฯ และเหตุผลที่ผมเลือก พท. เราควรจะคุยถึงเรื่องพื้นฐานเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยกันบางประเด็นก่อน

1) ข้อดีของระบอบประชาธิปไตยเสรี (ที่แท้จริง ไม่ใช่แบบเมืองไทย เดี๋ยวจะพูดถึงเมืองไทยต่อไปข้างหน้า) ก็คือการมี free speech ทำให้เราสามารถวิจารณ์คุณสมบัติ, ความสามารถ, พฤติกรรม, ผลงาน ฯลฯ ของนักการเมืองได้อย่างเต็มที่ (มีนักการเมืองในประเทศประชาธิปไตยที่ไหนบ้างไม่โดนวิจารณ์) และบุคคลเหล่านี้ต้องพร้อมที่จะให้ถูกตรวจสอบได้ ในสิ่งที่พวกเขาใช้อำนาจซึ่งประชาชนมอบให้ (และอย่างน้อย นักการเมืองที่ได้รับการเลือกตั้งพวกนี้ก็มี legitimacy จากประชาชน)

2) นอกจากนี้ ในระบอบประชาธิปไตยเสรี นักการเมืองมีอิสระในการเสนอนโยบาย ฯลฯ ได้อย่างเต็มที่ (แม้แต่บางประเทศในยุโรป ก็มีตั้งแต่พรรค liberal ยันพรรค communist) ส่วนประชาชนจะเลือกเพราะนโยบาย หรือความนิยม ฯลฯ ก็เป็นสิทธิของประชาชน

3) ในประเทศที่เป็นเผด็จการ (ขอให้นึกถึง ลิเบีย-กัดดาฟี, เกาหลีเหนือ-คิมจองอิล หรือ ไทย-สฤษฎ์ ฯลฯ) คุณวิจารณ์ผู้ปกครองไม่ได้เลย ถ้าทำ คุณก็มีโอกาสติดคุก, ถูกเก็บ ฯลฯ และพวกผู้นำเหล่านั้นจะทำอะไรก็ได้ โดยไม่ต้องถูกตรวจสอบ อีกทั้งประชาชนไม่มีทางเลือกใดๆ ทั้งสิ้น (ไม่ต้องพูดถึง legitimacy ด้วยซ้ำ)

4) ดังนั้น ต่อให้เราเชื่อว่า นักการเมืองเลวทั้งหมดทุกคน แต่ในระบอบประชาธิปไตย เราสามารถด่านักการเมืองได้, ไม่เลือกเขาก็ได้, วิจารณ์นโยบายเขาก็ได้, อธิบายให้คนอื่นไม่เลือกเขาก็ได้, ชวนให้คนอื่นเลือกพวกเราก็ได้, ชวนให้ vote no ก็ได้, ตั้งพรรคการเมือง (ใหม่) ขึ้นมาแข่งขันก็ได้ ฯลฯ

5) คราวนี้ คุณคิดว่า ในระบอบประชาธิปไตย (ที่แท้จริง) ใครสมควรถูกวิจารณ์(ด่า) มากกว่ากัน ระหว่าง นักการเมืองที่เลว, นักการเมืองที่เลวและสนับสนุนเผด็จการ, เผด็จการ( เช่น ทหารที่ทำรัฐประหาร รัฐบาลที่มาจากประชาชนฯลฯ), พวก ต่อหน้าประชาธิปไตย ลับหลังเผด็จการ (เช่น คนที่ต้องทำหน้าที่ ถ่วงดุลอำนาจ แต่กลับลำเอียงสองมาตรฐาน), คนที่อยู่เบื้องหลังเผด็จการ ฯลฯ

6) แล้วในประเทศไทย ใครถูกวิจารณ์มากที่สุด? คนที่วิจารณ์นักการเมือง(อย่างเมามัน) เคยวิจารณ์อะไรที่ควรถูกวิจารณ์มากกว่านักการเมืองบ้างไหม? ผมไม่มีปัญหากับการวิจารณ์นักการเมือง คุณจะด่าแรงๆ (ถึงขนาดป้าย vote no ที่เปรียบเทียบเป็นสัตว์เข้าสภา) ก็ยังได้ เพราะเป็นสิทธิและความรับผิดชอบของคุณ (แต่ประเด็นของป้าย vote no นี่ไม่ใช่เรื่องการวิจารณ์นักการเมือง ขอค้างไว้ก่อน เดี๋ยวจะอธิบายต่อ)

B) ถ้าเรายอมรับเรื่องพื้นฐานข้างต้นแล้ว ผมจะขอตอบเรื่องป้าย vote no ของพันธมิตรฯ ต่อ

1) ผมบอกแล้วว่า ผมไม่มีปัญหากับการวิจารณ์นักการเมือง คุณจะด่าแรงๆ ยังไงก็ได้ เพราะเป็นสิทธิและความรับผิดชอบของคุณ หรือคุณจะรณรงค์ให้คนไป vote no ก็ได้ ผมก็ไม่ว่า

2) ป้าย vote no มีสมมติฐานสำคัญก็คือ นักการเมืองที่ลงเลือกตั้งนั้นเลวทั้งหมด แต่ถึงขนาดลงทุนลงแรง ติดป้ายรณรงค์ทั่วเมืองมากกว่าพรรคการเมืองอีกหลายๆ พรรคเสียอีก

3) คำถามก็คือ ในเมื่อลงทุนลงแรงได้ขนาดนี้ ทำไมไม่ลงเลือกตั้งเสียเอง หากคิดว่าตนเองดีกว่านักการเมืองที่ลงเลือกตั้งทั้งหมด? ทำไมไม่เสนอนโยบายทางการเมืองเข้ามาแข่งขัน (เช่น เสนอมาเลยว่าจะเข้าไปออกกฎหมายไม่ให้มีการเลือกตั้ง, รัฐบาลไม่ต้องมาจากนักการเมือง ฯลฯ จะเอาขนาดนั้นเลยก็ได้ ขอให้เสนอเข้ามาให้ประชาชนเลือก)? หรือ ทำไมไม่ชักชวนคนดีมาลงเลือกตั้ง? ฯลฯ

4) แล้วอะไรคือเหตุผลที่เลือกทำอย่างนี้และขนาดนี้? สิ่งที่ได้คือการ discredit นักการเมือง/การเลือกตั้ง/ระบอบประชาธิปไตย (โดยกลุ่มบุคคลที่ควรจะถูก discredit มากกว่า???)

C) เอาล่ะ มาถึงเรื่องสุดท้าย คือเหตุผลที่ผมจะเลือก พท.

1) เรื่องความซื่อสัตย์สุจริตไม่มีความแตกต่างกับตัวเลือกอื่น เพราะก็เห็นข่าวตั้งแต่ รัฐบาลยุค คมช. (นึกถึงคนที่คุมรัฐวิสาหกิจสมัยนั้น) ยันรัฐบาล ปชป. ว่าก็มีข่าวทุจริตในระดับเดียวกันกับรัฐบาล ทรท. (และ to be honest ผมเองก็ไม่ได้หวังเรื่องนี้จากนักการเมือง ผมค่อนข้างเชื่อประโยคที่ว่า “Power tends to corrupt; absolute power corrupts absolutely.”-John Dalberg-Acton)

2) แต่ถ้าเรื่องการถ่วงดุลอำนาจ/การตรวจสอบรัฐบาล ผมมั่นใจว่า พท. ได้เป็นรัฐบาล จะต้องถูกวิพากย์วิจารณ์ / ตรวจสอบอย่างเข้มข้น ตั้งแต่ด่าน กกต., ปปช., สตง., ตลก.รธนล. ฯลฯ แต่ถ้าได้รัฐบาล ปชป. ก็ไม่รู้ว่าจะเหมือนคดียุบพรรคหรือเปล่า

3) เรื่องนโยบายก็ไม่มีแตกต่างกับตัวเลือกอื่น เพราะประเทศนี้ขายกันแต่นโยบายลดแหลกแจกแถม (พรรคที่ว่าตนเองดีเลิศประเสริฐศรี ก็เสนอนโยบายไม่ต่างจากพรรคที่ตนเองเคยด่านโยบายของเขา) ซึ่งผมก็ไม่มีปัญหาหากคนส่วนใหญ่เลือกและไม่ได้ละเมิดสิทธิผม (อันที่จริงผมค่อนข้างชอบระบบสวัสดิการแบบ Scandinavian ด้วยซ้ำไป) แต่ถ้ามีพรรคใดเสนอนโยบายต่อไปนี้ขึ้นมา ก็มีโอกาสที่ผมจะเลือกมากขึ้น ได้แก่ ภาษีมรดก (เสียดายคุณกรณ์เคยคิดและพูด แต่ไม่ได้ทำ), ภาษี capital gain จากการซื้อขายหุ้น (คนเล่นหุ้นอย่าเพิ่งด่าผม แต่ไปคิดมาก่อนว่า ประเทศส่วนใหญ่ในโลกนี้เขามี แต่เราไม่มี) ฯลฯ

4) เพราะเรื่องประสิทธิภาพและประสิทธิผล เรื่องนี้ขอให้นึกถึงประเด็นเหล่านี้ในช่วงก่อนยุคทักษิณ/ยุคทักษิณ/ยุค คมช./ยุคอภิสิทธิ์ กันดูนะครับ ได้แก่ การทำ passport (คนที่เคยไปทำแต่ก่อนจะรู้ว่า เสียเวลาเป็นวัน), การชำระภาษีเงินได้ (e-revenue), การทำบัตรประชาชน (ปัญหาบัตรฯ เริ่มตั้งแต่ คมช. ยัน ปชป.), การจัดการราคาสินค้า, เขาพระวิหาร (มีอะไรดีขึ้นไหม), 3 จังหวัดภาคใต้ (มีอะไรดีขึ้นไหม), Internet censorship (กฎหมายออกสมัย คมช. และยุคอภิสิทธิ์มีแผนจะออกให้หนักขึ้นอีก), ปัญหาหนี้สาธารณะ ฯลฯ

5) รัฐบาลยุค ทรท./พปช./พท. ไม่เคยตั้งโดยทหาร และไม่ปล่อยให้ทหารยิงประชาชนด้วยกระสุนจริง แถมทหารในยุคนั้นยัง ‘เกียร์ว่าง’ และออกมา ‘ปฏิวัติเงียบ’ ทางโทรทัศน์อีกตั้งหาก

6) ท้ายสุด เพราะ “คนจนเลือก พท.” เหตุผลก็คือ คนจนเป็นผู้ที่ด้อยโอกาสที่สุดในระบบทุนนิยม และพรรคการเมืองที่คนจนเลือกมีแนวโน้มจะ prefer คนจนมากกว่าคนชั้นสูง/คนชั้นกลาง ดังนั้นพรรคการเมืองที่คนจนเลือก มีแนวโน้มที่จะ ‘reform’ มากกว่าพรรคที่คนชั้นสูง/คนชั้นกลางเลือก (พวกนี้มีแนวโน้มที่จะ ‘conservative’) แล้วคุณคิดว่าประเทศไทยนี้ควรจะ ‘conservative’ เพราะดีเลิศประเสริฐศรีอยู่แล้ว หรือควรจะถูก ‘reform’ ล่ะ?