แต่ก่อนมา นับถือว่า ท่านกล้าหาญ ประจัญจาน กร้านศึก สยบไม่
เพื่อรักษา อาณา ธิปไตย และเทิดไท้ ราชา กว่าชีวิน
เป็นรอบรั้ว ของชาติ ประกาศก้อง ใครผยอง เหยียบย่าง หวังแย่งถิ่น
ชีวิตนี้ พลีแล้ว เพื่อแผ่นดิน ชีพโบยบิน ไม่เสียดาย ให้ไทยยง
จากวันนั้น วันนี้ วันไหนไหน ทหารไทย หัวใจ ยังสูงส่ง
ยังรักเกียรติ รักชาติ เชิดชูองค์ ใยเสื่อมลง เพราะเหตุใด จงใคร่ครวญ
อันรักชาติ ขัตติยะ ข้าฯเฉกเช่น ไม่เคยเว้น หวังพระองค์ ทรงพระสรวล
ใครทำร้าย ขอให้ ได้ทบทวน จึงขอชวน ท่านมา หาความจริง
ท่านรักชาติ ข้าฯนี้ ใช่มิรัก ใจท่านภักดิ์ ข้าฯนี้ ภักดียิ่ง
รักเพียงไร แค่ไหน ไม่ควรอิง เอาเป็นสิ่ง ผลักไส ไทยหมางมัว
เพียงเพราะเขา เข้าใจ อาศัยท่าน เพียงเขานั้น ปั่นหู และปั่นหัว
ประเทศไทย จะสลาย ใช่ไกลตัว คนชั่วชั่ว อยู่ใกล้ใกล้ ไม่ระแวง
เอาความรัก ภักดี ที่ท่านมอบ ทำไทยบอบ ชอกช้ำ ทุกระแหง
ด้วยคำลวง สาดสี ป้ายคี่แดง เพียงเพื่อแย่ง ตำแหน่ง นายกครอง
หากท่านนั้น มั่นคง และจงรัก พึงตระหนัก หน้าที่ มิเกี่ยวข้อง
การเมืองไทย ใช่ทหาร มาเกี่ยวดอง ทหารต้อง เป็นกลาง ไม่ข้างใคร
ประเทศไทย ไม่ง่าย ให้ใครล้ม จักถล่ม หรือต้อง ล่มสลาย
เพียงเพราะหลง น้ำคำ และน้ำลาย ก็ทำไทย ฆ่าไทย ได้แล้วเอย
*********************
บทกลอนนี้ขอมอบแด่ ทหารที่แท้จริง ไม่ใช่ทหารที่หวังลาภยศ ตำแหน่ง ชื่อเสียง เงินทอง ใดๆทั้งสิ้น
~~~~~~~~~~
แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 54 21:18:18
แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 54 19:43:54
ทหารเอย ทหารกล้า
