คนเราจะยากดีมีจน แต่เราเป็นคนเหมือนกัน ฐานะทางการเงินอาจไม่เท่ากัน แต่ฐานะในความเป็นมนุษย์เหมือนกัน ฐานะทางการศึกษาไม่เท่ากัน แต่ไม่ได้แปลว่าคนเหล่านั้น "โง่" ตรงกันข้ามคนที่อ้างว่าตนเองมีการศึกษาสูงนักหนา สุดท้ายแล้วคุณนั่นแหละที่อาจจะไม่รู้อะไรเลย

ผมมั่นใจนะว่าระดับการศึกษา ฐานะทางการเงิน ฐานะทางสังคมของผมนั้นสูงกว่าคุณมาก ถ้าใช้ตรรกะของคุณนะครับ ผมคนเชียงใหม่ครับ จังหวัดหนึ่งที่คุณบอกว่า "โง่" ผมขับ mercedes benz c180 kompressor w203, คุณพ่อผมใช้ mercedes benz e250 cgi blue efficiency อีกหนึ่งคัน รถตู้ mercedes benz vito 1 คัน, range rover 1 คัน คุณแม่ผมขับ toyota camry hybrid 1 คัน และล่าสุดผมเพิ่งออก nissan march เอาไว้ขับเล่นๆในเมืองอีก 1 คัน บ้านผมก็หลังละไม่เท่าไหร ก็แค่เกือบ 20 ล้านเท่านั้น ทรัพย์สินอื่นๆไม่ขอพูดถึงละกัน แต่ทุกวันนี้ก็เงินใช้สบายๆ ไม่ต้องทำมาหากินไปตลอดชีวิตก้ได้ ส่วนการศึกษาของผมก็ไม่มากมายอะไร แค่เภสัชศาสตร์บัณฑิต ฐานะทางสังคมก็แค่ลูกเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ที่ทำงานมูลค่าหลาย 100 ล้านบาท ถ้าคิดว่าผมโกหก โอ้อวด เชิญติดต่อมาที่ bbbasty@live.com ได้เลย ถ้าคุณอยากได้รูปถ่ายของทรัพย์สินเหล่านั้นที่ครอบครัวผมมี หรืออยากมาดูให้เห็นกับตาก็ยินดีครับ

แต่ถึงแม้ผมจะมีสิ่งต่างๆมากมายเหล่านั้น แต่....

- วันที่ 12 มีนา ปีที่แล้ว ครอบครัวผมทุกคนยืนตากแดดอยู่ริมถนนตั้งแต่เช้าถึงมืด ใส่เสื้อสีแดงที่เขียนคำว่า "ไพร่" ด้วยความภาคภูมิใจ ยืนต้อนรับ ให้กำลังใจคนเสื้อแดงที่เคลื่อนพลเข้ากรุงเทพ พร้อมกับช่วยเหลือสิ่งที่จะช่วยได้ เช่น น้ำดื่ม ขนมขบเคี้ยวเล็กน้อยๆ ผ้าปิดปากกันแก๊สน้ำตา พร้อมกับความรู้สึกปลาบปลื้มใจที่เราได้เป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา

- ตั้งแต่วันที่ 12 มีนา ทุกคนในบ้านช่วยกันทำอาหารกล่อง อาหารต่างๆ เพื่อไปให้พี่น้องของผมที่ชุมนุมอยู่ที่สะพานผ่านฟ้าลีลาศ ทั้งๆที่ครอบครัวผมไม่ใช่แกนนำ ไม่รู้จักพวกบรรดาแกนนำ หรือแม้กระทั่งไม่รู้จักบรรดาผู้ชุมนุม แต่สิ่งที่พวกเรารับรู้ได้คือ พวกเขา คือ "พี่น้อง" ของเรา

- วันที่ 10 เมษา คนที่มีฐานะมากมายอย่างผม ต้องวิ่งหลบเสียงปืน เสียงลูกระเบิด ที่สาดมาจากฝ่ายตรงข้ามอย่างไม่ขาดสาย อยู่แถวอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ที่บ้านผมติดต่อผมไม่ได้ เพราะผมไม่ได้บอกใครว่าผมจะมา ผมแอบมา ถึงครอบครัวผมจะเป็นคนเสื้อแดง แต่ด้วยความเป็นพ่อเป็นแม่ไม่มีใครอยากให้ผมมาเสี่ยงตายแบบนี้ ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าวันนั้นเขาจะยิงพวกเรา ถามว่าถ้ารู้ล่วงหน้าว่าเขาจะยิงเรา ผมจะไปมั้ย ผมก็ยอมรับว่าผมตอบไม่ได้ แต่ผมรู้แต่ว่า วินาทีที่พวกเราถูกระดมยิงจากฝ่ายตรงข้าม พวกเราทุกคนช่วยกัน ประคองกันวิ่งไป ผมวิ่งไปเพื่อเอาชีวิตรอดจนล้มลงกับพื้น วินาทีนั้นมีป้าคนหนึ่งสวมใส่ผ้าปิดปากและจมูกกันแก๊สน้ำตาดึงมือผมขึ้นอย่างแรง พร้อมกับพูดว่า "วิ่งต่อไปหนู วิ่ง วิ่ง วิ่ง!"หลังเหตุการณ์นั้นผมกลับมาย้อนนึกว่า ผ้าปิดปากที่ครอบครัวผมเคยให้พวกเขาไป มันกลับไม่ได้ใช้เลย เพราะพวกเขาไม่ได้ใช้แก๊สน้ำตา พวกเขาใช้กระสุนจิง ระเบิดจริงกับเรา และมันยังทำให้ผมคิดได้อีกว่า วินาทีเสี่ยงตายแบบนั้น คนเสื้อแดงกลับไม่ทิ้งกัน ป้าคนนั้นไม่ทิ้งผม นี่แหละคือคำว่า "พี่น้อง"

- หลังจากนั้น ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้มีโอกาสไปชุมนุมอีกเลย เพราะที่บ้านล๊อกตัวไว้ แต่ทำไมผมกลับรู้สึกเจ็บปวด ร้องไห้ ทุกข์ใจอย่างแสนสาหัสกับเหตุการณ์ในเดือนพฤษภาคม ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ที่นั่น เพราะคนที่บาดเจ็บ เสียชีวิต ถูกทำร้าย พวกเขาเหล่านั้น คือ "พี่น้อง" ของผม

ในเมื่อคุณกล้าพูดว่า คนภาคเหนือและภาคอีสานไม่ค่อยมีการศึกษา ผมขอให้คุณกล้าประกาศมาเลยว่า คุณจะเลิกกินข้าว คุณจะเลิกกินผลิตผลทางการเกษตรทุกชนิดที่ผลิตในภาคเหนือ ภาคอีสาน คุณจะเลิกติดต่อและสื่อสารใดๆกับคนทุกคนที่มาจากภาคเหนือและภาคอีสาน และท้ายที่สุดขอให้คุณแน่วแน่ไปเลยว่า คุณจะไม่เหยียบดินแดนภาคเหนือและภาคอีสาน ถ้าคุณยังเป็นคนอยู่ ก็ช่วยแสดงความกล้าหน่อยกับคำพูดที่คุณประกาศออกมา แต่ถ้าคุณทำไม่ได้แบบนั้น ผมถือว่าคุณไม่ใช่คน คุณมันก็คือแค่ เดรั.........ตัวนึง ที่ดูถูกศักศรีด์ของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

สุดท้าย ถ้านิยามของคนภาคเหนือและคนภาคอีสานสำหรับคุณ คือ คนโง่ ผมก็ยินดีจะเป็นคนโง่คนหนึ่งที่อย่างน้อยก็ยังภาคภูมิใจกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่มี