เมื่อวันอาทิตย์ รีบตาลีตาลานพุ่งกลับบ้านให้ทันบ่าย 3 โมง ด้วยไม่อยากพลาดวินาทีได้รับรู้ผล Exit Poll

พลันที่ได้เห็นผลคะแนนของสวนดุสิตโพล แม้รู้ทั้งรู้ว่าชนะแหง ๆ

แต่ตัวเลข 313 ทำให้อึ้งไปอึดใจ

โอ้.. น้ำตาจะไหล ทำไมมันถล่มทลายปานนั้น ก่อนหน้านี้เรายังหวังกันแค่ให้เกิน 250 เองนี่นา

ความรู้สึกตอนนั้นมันทั้งดีใจ ตื่นเต้น และสะใจ

แม้ในเวลาต่อไป ความรู้สึกจะค่อย ๆ แผ่วลง ไปในทางเดียวกันกับตัวเลขคะแนน อิอิ

แต่ถึงอย่างไรก็ต้องขอบคุณโพล ที่ทำให้ได้ดีใจจัด ๆ อย่างนั้น

 ฟีลลิ่งนั้นไม่ได้รู้สึกกันง่าย ๆ ลืมไม่ลงจริง ๆ

จากนี้ไป โพลทุกสำนักควรต้องกลับมาพิจารณาอีกที มันเกิดข้อผิดพลาดขึ้นจากจุดไหน หรือระเบียบวิธี-วิธีการเก็บข้อมูล มันไม่ถูกต้อง

...หรือมีใครเล่นกล...

หรือต่อไปอาจต้องใช้วิธีพิเศษไม่เหมือนใครสำหรับการทำโพลในเขต กทม. เพราะเป็นจังหวัดเดียวในประเทศที่พลิกผลโพลได้ทุกทีไป

ทีหลังจะได้ไม่ต้องดีใจหรือเสียใจเก้ออีก

ส่วนที่คุณอภิรักษ์ออกมาบอกว่าผลโพลมันเพี้ยนเพราะ “บ้านมีรั้ว” ฟังพิลึกอยู่นะคะ ปกติคนอยู่บ้านมีรั้ว เวลาออกไปเลือกตั้ง ก็ไม่ได้หอบรั้วติดตัวไปด้วย คนทำโพลก็ถามนอกรั้วบ้านทุกทีนี่นา

คล้าย ๆ จะหมายความว่าคนกรุงเทพฯ ที่อยู่บ้านมีรั้ว จะเลือก ปชป ???

ก็คงไม่เสมอไปนะคะ บ้านเราก็มีรั้ว อยู่ กทม. เขต 4 เขตเดียวกะนายอภิสิทธิ์นั่นแหละ แต่ที่บ้านไม่เลือก ปชป ซักคน จะว่าไปไม่เคยเลือกเลยด้วยซ้ำ แถมบ้านใกล้เรือนเคียงแถวนั้นหลายหลังก็เป็นพวกไม่นิยม ปชป เหมือนกัน

ปชป อาจจะดีใจที่ชนะใน กทม ดีใจที่ยังครองเสียงพื้นที่ในเมืองหลวงไว้ได้ แต่โปรดอย่าชะล่าใจ มีหลายเขตทีเดียวที่แพ้ชนะกันอย่างฉิวเฉียด ดีไม่ดีถ้าบัตรเสียไม่มากมายเป็นล้านใบอย่างนี้ ผลโพลอาจไม่พลิกแบบหน้ามือหลังเท้า และ ปชป อาจต้องกลั้นหายใจตายคากรุงเทพฯ ไปแล้วก็ได้...