จำวันนั้นได้ไหม

วันที่บิ๊กจิ๋วลาออกจากพรรคเพื่อไทย

วันนั้นใคร ๆ ก็ว่าพรรคเพื่อไทยแย่แล้ว  แย่แน่  แตกแน่

มีทั้งข่าวมิ่งขวัญกับ ส.ส. หลายคนจะแยกไปตั้งพรรค    มีทั้งข่าวบิ๊กจิ๋วกับป๋าเหนาะจะตั้งพรรคใหม่โดยดึงลูกน้องเก่าไปร่วม

แต่สุดท้าย   ก็ไม่มีอะไรในกอไผ่

จนถึงวันนี้   วันที่พรรคเพื่อไทยมี 265 เสียง   เป็นรัฐบาลอย่างผ่าเผย  ไม่ต้องปล้นใคร  ไม่ต้องให้อำนาจพิเศษช่วย

เรื่องนี้   จะมองไม่เห็นความสามารถในการ "บริหารจัดการ" ของเถ้าแก่ตราดูไบไม่ได้เด็ดขาด

และวันนี้

กำลังมีกระแสเรื่องตำแหน่งรัฐมนตรีของแกนนำแดง   ซึ่งไปไกลถึงขั้นว่ากัดกันแย่งเก้าอี้

อย่ากังวล   อย่าห่วงใยเกินเหตุ   เดี๋ยวเถ้าแก่ดูไบก็จัดการเรียบร้อยเอง    ชิว ๆ

งานนี้กองเชียร์เพื่อไทยอย่ายุ่ง   แฟนคลับเสื้อแดงอย่าแหยม

ปล่อยให้เถ้าแก่ดูไบเขาแสดงฝีมือให้ดูก็พอ   แกนนำจะได้เป็น รมต.หรือไม่   เดี๋ยวรู้เอง

มันดีนะ   จะได้เห็นชัด ๆ ว่าความแตกต่างของคนบริหารเป็นกับมะม่วงจำบ่มน่ะ  มันห่างชั้นกันเยอะ

ตอนนี้  เอาแค่ด่าแกนนำแดงบางคนก็พอ  สะกิดกระตุกสติกันสักนิดว่า  อย่าใจร้อน  อย่าใจร้อน

อย่าออกมาพูดอะไรที่มันไม่เข้าท่า   อย่าพูดอะไรที่มันเสียหมาเสียแมว   อย่าแสดงความกระสันเกินเหตุ

กระชับกว่านี้   มั่นกว่านี้   ค่อยเอาคืนยังไม่สาย   มาร์คกับสุเทพและอำนาจเถื่อนน่ะ  มันไปไหนไม่รอดหรอก

อย่าไปคิดแต่ว่า  ขอเอาคืนบ้างเพราะโดนมาเยอะ   อย่าใจร้อน

แม้วไม่มีวันกล้าหักแดง   แม้วไม่มีทางทิ้งแดง   แต่แดงเองก็ต้องระมัดระวังบทบาทของตัวเองด้วย

นักเลงน่ะ  เขารอบคอบ  สุขุม  ใจเย็น  คิดยาว   ถ้าได้ขึ้นวอแล้วเอาแต่เย้ว ๆ อย่างกษิตน่ะ  กว่าสองปีไม่มีใครยอมรับ

เป็นเสนาบดีไปก็ไร้ค่าเปล่า ๆ

ถ้าไม่ได้ตำแหน่งตอนนี้   อีกสักปีสองปีค่อยไปนั่งชูคอเป็น รมต.ให้พวก "มาเฟียอุ้ม" มันบ้าเล่น ๆ ก็ยังไม่สาย

คิดดูสิ   ถึงตอนนั้น   เป็นฝ่ายค้านไปตั้งนานแล้ว   ไม่มีงบ  ไม่มีอำนาจ  จะทุรนแค่ไหน

แล้วมาเจอแดงคู่แค้นนั่งเอ้เต้เป็น รมต. ทับซ้ำเข้าอีก    ใบบัวบกสามโอ่งจะพอเหรอ

ใจเย็ล ๆ

เห็นไหม   แค่ขวัญชัย  ไพรพนา  ออกมาพูดว่า  แกนนำแดงได้เป็น ส.ส. ก็ถือว่ามากพอแล้ว

ได้ใจสังคมโดยรวมไปพะเรอรถสิบแปดล้อเลยเชียว

คิดให้ลึก   ประเทศนี้ไม่มีแค่สีแดง   แต่มีคนตั้งหกสิบห้าล้านคน