...การรอคอยนานเนิ่น.....คล้ายเกินทน
ยังผลิผลแผ่ก้าน.....ผ่านทุกข์ร้าย
หวังครั้งแล้วครั้งเล่า......เขาทำลาย
อย่าเหนื่อยหน่ายบ่ายหน้า.....แล้วลากัน
...ให้โลกเห็นเป็นสักขี...มีพยาน
รัฐประหารแสนหมองไหม้.....ใครกระสันต์
อำมหิตพิชิตชัย.....ไทยด้วยกัน
ฉ้อฉลเสียงเพียงหมายมั่น.....ฝันเผด็จการ
...ชนกลุ่มน้อยลอยตน...ว่าพลมาก
สิ้นกระดากกระแดะด่า...วางท่าศาล
เที่ยวตัดสินปลิ้นปล้อน...กะล่อนการ
จะห้าวหาญเพียงปาก...สำรากคำ
...เมื่อถึงกาลเวลา.....พาบรรจบ
กรรมสมทบทับถม.....จมถลำ
เคยหรือใครหนีพ้น.....ผลแห่งกรรม
ตกเตี้ยต่ำช้ำชั่ว.....เพราะตัวเอง
ได้เห็นแน่ๆ...
...เมื่อเวลา พาบรรจบ...
