พอคำตัดสินของศาลโลกกรณีข้อพิพาทไทย-เขมรออกมา

ก็เจื้อยแจ้วว่าเป็นผลดีต่อไทย   เหมือนการประกาศชัยชนะกลาย ๆ

แต่พอวันรุ่ง  ไอ้ที่ว่าเป็นผลดีนั้น  กลับมีทีท่ายึก ๆ ยัก ๆ

เฟ้ยยย...   หากเป็นผลดีก็รีบทำ  รีบลงมือ  ทำเร็วเท่าไร ลงมือเร็วเท่าไรยิ่งมีผลดีเท่านั้น

แล้วมันเป็นเช่นนั้นไหม...

เรื่องเครื่องบิน

โหนพระเกียรติมาเล่น  จนกลายเป็นการเอาพระเกียรติมาเป็นเกราะป้องกันรัฐบาล

สุดท้าย  ศาลเยอรมันตัดสินด้วยการมีเงื่อนไข 20 ล้านยูโรในวันนี้

กระทบกระเทือนพระเกียรติหรือไม่   สาธุชนคงตระหนักได้

แทนที่จะรีบป้องพระเกียรติ   กลับเอาพระเกียรติมาป้องตน   แย่ยับใดจะเทียบได้

ผู้ปกป้องพระเกียรติดูเหมือนจะเป็นศาลเยอรมันซะด้วยซ้ำ  

คือแทนที่เขาจะตัดสินว่าเครื่องเป็นของรัฐบาลไทย หรือยังไม่ตัดสิน  เขากลับบอกว่าจะคืนเครื่องให้เพื่อรักษาความรู้สึก

แต่รัฐบาลต้องค้ำด้วยเงิน 20 ล้านยูโร

เจ็บไหนจะเท่า   อายไหนจะเทียม

บอกได้คำเดียวครับ

ว่า

มันไม่มีปัญญา  ไร้ความสามารถ  ขาดสำนึก   มุ่งแต่เอาดีใส่ตัวไปวัน ๆ

เท่านั้นเอง