กรณีบริษัทเยอรมันฟ้องรัฐบาลไทยที่เป็นคู่สัญญาโครงการทางด่วนโทลเวย์ . เรียกค่าเสียหาย ๓๐ ล้านยูโรนั้น ถึงที่สุดแล้ว . ดังนั้นไทยหลีกเลี่ยงที่จะไม่จ่ายไม่ได้ . การอุทรณ์ที่ศาลปกครองจะไม่มีผลใดๆ . เพราะเป็นคดีพิพาทกับต่างประเทศ . ไม่ใช่หน่วยราชการของไทยเอง .
เมื่อบ่ายเบี่ยงเขาเรื่อยมา เขากลัวเราเบี้ยว ก็เลยต้องยึดเครื่องบิน . ตรงนี้ถ้ารีบชดใช้เสีย เรื่องก็เงียบไปแล้ว จบแล้ว . เงินที่เสียไปให้เขา ถือเสียว่าเราก็ได้ประโยชน์จากการแก้สัญญา . แค่นี้เรื่องก็จบ . แต่ดันทุรังจะเบี้ยวอีก . ถึงขั้นโกหกเขาว่าเครื่องบินนั้นเป็นของส่วนพระองค์ . ดึงฟ้าต่ำอีกแล้ว . คิดอะไรไม่ออกก็ดึงสถาบันมาเป็นเครื่องมือ .
ตอนนี้เยอรมันตัดสินแล้วว่า . ถ้าอยากได้เครื่องบินก็เอาเงิน ๒๐ ล้านยูโรมาค้ำประกัน . จะให้เครื่องบินไปฟรีๆไม่มีทาง . แปลว่าเยอรมันเขาไม่เชื่อว่าเป็นเครื่องบินส่วนตัว . เอาหลักฐานไปให้เขาดูหมดแล้ว เขายังไม่เชื่ออีก . ล่วงเลยมาจนป่านนี้แล้วก็จ่ายเขาไปเถอะ . ให้เขายึด พระราชพาหนะ เป็นเครื่องค้ำประกันหนี้ . ไม่อายคนไทยด้วยกัน ก็อายประเทศที่เขามีสถาบันเหมือนเราด้วย .
แต่ล่าสุดกระทรวงต่างประเทศบอกว่าจะไม่ยอมจ่าย . แถมขู่เยอรมันอีกว่า อาจกระทบกับความสัมพันธ์ของทั้งสองประเทศ . เล่นบทอันธพาลที่ถนัด . ตอนนี้ทะเลาะกับเขมรยังไม่พอ . จะข้ามชั้นไปทะเลาะกับเยอรมันอีก . ไม่คิดว่ามันเป็นมวยคนละชั้นหรือ . ปล่อยไปเรื่อยๆ ดอกเบี้ยก็บานไม่หุบ . ในที่สุดก็ต้องจ่ายอยู่ดี . เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องของศาลเยอรมัน . รัฐบาลเยอรมันจะไปกดดันอะไรไม่ได้ . จ่ายเขาไปเถอะครับ .
เอาเงินภาษีประชาชนก็ได้ . ประชาชนประเทศนี้ยอมจ่ายเพื่อปกป้องเกียรติยศศักดิ์ศรีของชาติครับ . อย่าแก้ปัญหาแบบศรีธนนชัย . เพราะแก้แบบนี้ปัญหาก็ไม่หมด สถาบันก็ถูกดูหมิ่น ประเทศก็เสื่อมเสียเกียรติ . หรือจะขอบริจาคจากประชาชนก็ได้ . ช่วยกันคนละบาทสองบาท . เงินแค่นี้บอกบุญแค่ ๒ วันก็ได้เงินครบแล้ว .
ขอเพียงอย่าลืมบอกหละว่าใช้ เงินประชาชน ไถ่เครื่องบิน .
กรณีโบอิ้ง ๗๓๗ ! ไทยติดกับดักของตัวเองครับ .
