- เป็นวาทะกรรมของคนประชาธิปัตย์เขาล่ะที่สบประมาทพรรคคู่แข่งแล้วเป็นไง เขาทำได้วันนี้สิทธิต่างๆครอบคลุมเกือบจะทุกโรคแล้วที่สำคัญยังช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพของประชาชนเป็นอย่างยิ่ง หากรัฐบาลขิงแก่ไม่อิจฉาเอาสามสิบบาทออก ก็ยังได้เงินในส่วนนี้กลับมาอีกถึงปีละ2000 ล้านบาท แถมพอประชาธิปัตย์ขโมยอำนาจเขามาบริหาร กลับทำให้ผู้รับบริการต้องเสียเงินเองในยาที่นับได้ว่าจำเป็นอีกหลายตัว...เฮ้อซวย!
- สามร้อยบาทตาย"ยกรัง" ที่นี้ก็เริ่มกลัวกันใหญ่ว่าถ้าเขาทำสำเร็จชนชั้นล่างมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ลูกหลานของเขามีโอกาสก้าวไปได้ไกลกว่ารุ่นพ่อแม่(เท็บแล็ตก็มีใช้) การจับจ่ายใช้สอยคล่องตัวรัฐก็เก็บภาษีได้มากขึ้น ที่นี้ล่ะได้ตายยกรังจริงๆดีไม่ดีกทม.อาจจะสูญพันธุ์ไปเลย ก็เลยต้องออกมาดิ้นกันใหญ่..เวรกรรม แล้วไอ้พวกนายทุนเจ้าของโรงงานที่ไปซื้อโต๊ะจีนของพรรคนี้ถึงโต๊ะละสองล้านบาทได้ก็เหมือนกัน ทำไมกะอีแค่ขึ้นค่าแรงให้ลูกจ้างมีกำลังใจมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นกลับทำไม่ได้ ทั้งๆที่ภาษีนิติบุคคลเขาก็ลดให้ ช่วยลดความเห็นแก่ตัวลดช่องว่างระหว่างชนชั้นลงบ้างไม่ได้หรือไงนะ
- ส่วนสาวกทั้งหลายก็เหมือนกันอย่าแถอย่าดิ้นกันให้น่าเกลียดมากนัก ช่วยให้เกียรติเจ้าของเสียงข้างมากอย่างพวกผมหน่อย เขายังไม่ได้แถลงนโยบายกันเลยจะเป็นจะตายเสียให้ได้ เพราะพวกผมต่างหากที่ต้องเฝ้าติดตามดูแลว่าพรรคที่ชอบเขาทำงานได้จริงหรือเปล่า รับรองว่าไม่หลับหูหลับตาเชียร์เหมือนคนบางภาคหรอก( อิอิ วันนี้ลานปาล์มข้างบ้านราคาโลละห้าบาทและเคยร่วงไปถึง3.8บาทมาแล้วเมื่อซักเดือนก่อนแต่น้ำมันปาล์มก็ยังขวดละ46บาท) ดีผมก็ว่าดีไม่ดีผมก็ไม่เลือกก็เท่านั้น เพราะมันเป็นสิทธิโดยชอบธรรมของผมที่จะเลือกคนมาทำงานให้นี่นา มันก็ต้องพิณากันให้ดีๆหน่อยแลจริงมั๊ย...นายหัว!
สามสิบบาทตายทุกโรค
