โปรดตีความให้เป็น

ว่าการพูดในวันนั้น  เป็นการแซวเชิงหยามนักบิน  หรือเป็นการแซวด้วยนัยยะทางการเมือง

คิดง่าย ๆ คือ  เป็นการแซวนักบิน   หรือเป็นการเหน็บบรรหาร

เป็นเจตนาสื่อถึงนักบิน  หรือเจตนาสื่อถึงบรรหารบุรี

เป็นการพูดคุยที่มุ่งถึงความผิดพลาดของนักบิน  หรือเจตนามุ่งถึง "วัตถุ" ในบรรหารบุรี

คำว่า "นักบินมัวแต่มองป้ายบรรหาร-แจ่มใส" กับคำว่า "หลงหอ" นั้น 

มันเป็นคำสบประมาทนักบินหรือเป็นการแซวความเป็นจ้าวสุพรรณของบรรหารที่ดึงงบประมาณไปสร้างทุกอย่างด้วยนามบรรหาร-แจ่มใสเต็มไปหมด

การพูดคุยแล้วหัวเราะ  ทำให้นึกถึงแต่เรื่องว่า ไม่ควร    ไม่ควรที่จะพูดเล่นและหัวเราะในสถานการณ์อย่างนั้น

โดยลืมนึกไปว่า  คำพูดนั้นสื่อถึงอะไร

เหตุการณ์ ฮ.ทหารตกในวันนี้   แทนที่จะทำให้มองเห็นและเข้าใจในความรู้สึกของคนเสื้อแดงบ้าง

กลับจ้องจับผิดซะอีก   กลับพยายามขุดค้นอะไรต่ออะไรขึ้นมาเพื่อเอาชนะซะอีก

พยายามเข้าใจกันดีกว่าไหม 

เคยหยามเหยียดซ้ำเติมพวกคนเสื้อแดงไหม   วันนี้ลองถามตัวเองดูสิ  ทำไมไม่อยากให้คนเสื้อแดงแสดงความรู้สึกต่อการสูญเสียของทหาร

คิดถึงอกเขาอกเรา   บาดแผลในใจนั้น  บางเรื่องมันหนักหนาสาหัส ยากนักที่จะรักษาให้หายได้ 

มันต้องใช้เวลา   ไม่ใช่คำง่าย ๆ กระแดะ ๆ แค่ว่า  "เพื่อชาติ"

อุบัติเหตุุ กับ ถูกฆ่า

เวลาโดนหยามเย้ยซ้ำเติมนั้น   ความรู้สึกมันต่างกันยิ่งนัก

อกเขาอกเราเถิด  พยายามเข้าใจเถิด  กาลเวลาจะเยียวยา  อย่าถึงขั้นแสดงความรู้สึกไม่ได้เลย

ปฏิกิริยาสะท้อนกลับ  มันย่อมมีในทุกกรณี  จะมากจะน้อยก็ขึ้นกับผลกระทบ  แต่สุดท้ายมันก็จะจางหายไป

อกเขาอกเรา   แล้วทุกอย่างจะคลี่คลายไปเอง

หินหนักเพียงใด  โยนลงน้ำแรงแค่ไหน   ย่อมก่อให้เกิดริ้วคลื่นมากมายเพียงนั้น

แต่สุดท้าย   ผืนน้ำก็จะสงบราบเรียบดังเดิม