จะมีใครกล้าเอากระพรวนไปผูกคอแมวบ้างไหม?

ช่วงนี้พูดถึงทหารกันบ่อย นอกจากเรื่องที่เป็นกระแสแล้วผมว่ามันเป็นสิ่งที่พวกเราคั่งค้างเก็บกดอยู่ในใจเกี่ยวกับพวกเขา ช่วงนี้จึงต้องขอปลดปล่อยซะหน่อย

ทหารไพร่พลทั้งหลายนี้ไม่มีประเด็น มันก็พี่น้องชาวบ้านเหมือนๆกัน เวลาตายก็ตายก่อน เงินเดือนก็ไม่มาก แต่หลวงท่านก็เลี้ยงให้พออยู่พอกิน ทหารพวกนี้อีกนัยหนึ่งก็คือประชาชนคนธรรมดา แต่พวกเหล่าแม่ทัพนายกองทั้งหลายนี่สิ ที่เป็นประเด็น เป็นเรื่อยมา เป็นมาตลอด

คุณรู้สึกไหมว่าคนเป็นนายพลไม่มีใครจน? ยิ่งระดับแม่ทัพหรือบิ๊กๆมันยิ่งดูหรูหราร่ำรวย บ้านช่องใหญ่โตโอ่อ่า

คุณจำคดีพลเอกเสื้อคับคนดังได้ไหมที่ครอบครัวฟ้องร้องแย่งสมบัติกันหลายพันล้าน? เขายังมีเพื่อนร่วมก๊วนอยู่หลายคนนะครับ เขาขนาดนี้ เพื่อนเขาขนาดไหน?

ทำไมฐานะดีกันได้ขนาดนี้ทั้งๆที่ไม่ได้ทำธุรกิจอะไรเป็นเรื่องเป็นราวให้ปรากฏ?

ในขณะเดียวกันเรื่องธุจริตจัดซื้อจัดจ้างโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับอาวุธยุทธโธปกรณ์มีให้ได้ยินกันตลอด โดยมากจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับซื้อสินค้าด้อยคุณภาพหรือซื้อสินค้าที่แพงเกินจริง แต่ต่อให้เป็นข่าวเท่าไร ก็ไม่มีการตั้งกรรมการตรวจสอบ หรือถึงจะตั้งก็คงเป็นลักษณะตรวจสอบภายในครอบครัว ความผิดที่เจอคงเป็นระดับหยิกแก้มตักเตือนเท่านั้น ทั้งๆที่ในความเป็นจริงถ้าจะขุดคุ้ยหาความโปร่งใสมันทำไม่ยากหรอกครับ แม้การทุจริตสมัยนี้ไม่มีหลักฐานให้คุณตรวจสอบง่ายๆเพราะมันเป็นการทุจริตแบบรู้ข้อมูลในหรือล็อคสเปคปั่นราคา การดำเนินการจะถูกต้องทั้งหมด ท่านที่ทำธุรกิจคงเข้าใจที่ผมพูดดี แต่ตรวจสอบอย่างจริงจังก็จะพบความไม่ชอบมาพากลและรู้ว่าโครงการนั้นมันโปร่งใสหรือไม่

แต่ก็ไม่มีใครกล้าทำ ไม่มีใครกล้าตรวจสอบ ไม่มีใครกล้าหือกับคนถือปืนอยู่ในมือ คนที่พร้อมจะสั่งท๊อบบู๊ทมากระทืบท่าน(ด้วยข้อหาแปลกๆ) และถ้าท่านหือเขาจะส่งมาเพิ่ม แล้วใครจะกล้า(ว๊อย) ผมเขียนๆอยู่นี่เอาจริงก็ปอดเหมือนกัน มาที่บ้านผมก็คงไหว้ขอชีวิตปะหลกๆ

เมื่อในประเทศนี้ไม่มีใครกล้าหือเหล่าทหารใหญ่เหล่านี้ซึ่งนับวันยิ่งใหญ่คับประเทศไปพร้อมๆกับท่านสมเด็จเจ้าพระยามหากงๆ เราจึงเห็นการใช้อำนาจที่ปราศจากการควบคุม เขาเป็นอิสระจากการควบคุมตรวจสอบใดๆ ทุกกลไกที่มีในการตรวจสอบล้วนเป็นแค่กระดาษเปล่าในทางปฏิบัติ

เอาเรื่องเล็กๆก่อน พลเอกปลดเกษียณทั้งหลายยังใช้ชีวิตอย่างสุขสบายหรูหราด้วยคฤหาสในค่ายทหารพร้อมทหารรับใช้ บางคนบุญหนักได้คฤหาสที่มีตั้งหลายเสา ทั้งๆที่ผมแน่ใจว่าแต่ละคนกินไปขี้ไปตลอดเวลาก็ใช้เงินกันไม่หมดอยู่แล้ว นี่มันเรื่องอะไรกัน(วะ) มีประเทศไหนในโลกเป็นแบบนี้บ้างนี่
เรื่องใหญ่ขึ้นมาอีกนิด เรื่องผู้ควบคุมกองทัพ จะแต่งตั้งใครมาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ ต้องเป็นคนที่พวกเขายอมรับเท่านั้น ไม่งั้นมีเรื่อง!!  เออแน่ะ แบบนี้จะบริหารตรวจสอบกันยังไงวะ แถมวันดีคืนดีพวกปิดประเทศปล้นแล้วคิดค่าปล้นเฉยๆซะงั้น ทุกวันนี้แก๊งค์ปล้นก็อยู่ดีมีสุขร่ำรวยดีทุกคนครับ

ผมรู้คุณรู้ว่าในที่สุดเพื่อให้กองทัพดีขึ้นและโปร่งใสมันต้องทำอะไรสักอย่าง แต่ใครล่ะจะทำได้ ใครล่ะจะกล้าทำ
ไม่มีหนูตัวไหนกล้าเอากระพรวนไปผูกคอแมว.....

ผมเองก็ดีแต่พูด ทำได้แค่พูด แต่อย่างน้อยถึงไม่กล้ากัดแต่ขอเห่าสักหน่อยก็ยังดีครับ ดีกว่าพวกกระดิกหางรอเศษกระดูก

จากคุณ	: แอบมาซุ่ม
เขียนเมื่อ	: 30 ก.ค. 54 09:09:03 A:49.49.88.58 X: