ขอแชร์ประสบการณ์เรื่องการมองคน ต่อจากคุณดาวุด{แตกประเด็นจาก P10875685}

ได้อ่านกระทู้คุณแล้วนึกถึงเรื่องตัวเองขึ้นมา

ตอนมาอยู่เยอรมันใหม่ๆ ครอบครัวชาวเยอรมัน บอกดิฉันว่า บางครั้งบางคราจะมีขอทานต่างชาติ เดินเข้ามาขอรับบริจาค  ซึ่งเค้าคงต้องผ่านสนามหญ้าทีบ้านก่อนถึงจะมากดกริ่งเรียกเราได้  ถ้าอยู่คนเดียวอย่าเปิดประตูรับ

ผ่านไปหลายเดือน วันนั้นดิฉันทำกับข้าวเข้าครัวอยู่ชั้นล่าง แฟนทำงานอยู่ชั้นสอง มีคุณตาแก่ๆ ใส่เอี๊ยมปอนๆ ค่อนข้างสกปรก มากดกริ่งเรียก  ดิฉันก็ไม่กล้าเปิดประตูบ้านก็ได้แต่หลบๆเค้า  โชคดีที่แฟนได้ยินก็เลยเดินมาตอนรับ  หาน้ำหาท่าให้กิน เราก็แปลกใจว่าทำไมแฟนดูแลตาคนนี้ดีจัง  แถมพาเราไปแนะนำตัวด้วย  วันนั้นเรารีบล้างมือแล้วเชคแฮนด์กับคุณตา  แกก็ถามโน่นนี่พอหอมปากหอมคอ  เรายิ้มแย้มกับแกตลอดเวลา แต่ในใจก็ยังคิดว่าแกเป็นใครหว่า  พอคุณตาแกกลับไปก็ถามแฟน  แฟนบอกว่า ตาคนนี้แกอายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว แกชอบมานั่งคุยด้วย  วันนี้ก็เช่นกันแกแวะมาเล่าให้ฟังเรื่องที่แกกำลังเปิดสาขาร้านขายวัสดุก่อสร้างประมาณ HomePro บ้านเรานะค่ะ    สาขานี้เป็นสาขาที่ 4 ละ  แกลงทุนไปประมาณ 3 พันล้าน  อายุมากแต่แล้วตาแกยังชอบทำงาน ตื่นตีห้า นอนห้าทุ่มทุกวัน  ชอบขับรถสนิมเก่าๆ บางทีก็นั่งรถเมล์  แต่แท้จริงแกเป็นเศรษฐี  ที่ไม่รู้จะเอาเงินไปไว้ไหนด้วยซ้ำ  ผิดกับคนที่มีไม่จริง  มีไม่เท่าไหร่  แต่ยกตนข่มท่าน  อวดอ้าง


ซูโม่ตู้ที่อายเพราะคนจนทัก  ควรจะสำเหนียกได้แล้วว่าคุณมันก็แค่มนุษย์ขี้เหม็นไม่ได้วิเศษวิโสอะไร  แถมยังมองคนแต่เปลือกนอก  คนอย่างคุณไม่รู้มันต้องเจออะไรถึงจะกลับตัวกลับใจได้  จะได้หัดมองคนให้เป็นคน

แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 54 07:33:03

จากคุณ	: Ta geule
เขียนเมื่อ	: 31 ก.ค. 54 06:47:30 A:80.128.251.152 X: