ในขณะเดียวกัน ลักษณะแตกต่างจาก คณะอนุญาโตตุลาการ ก็คือ คำพิพากษา ไม่เป็นที่สิ้นสุด คือสามารถเข้าสู่ ระดับอุทรณ์ และฎีกา จึงจะนับว่าเป็นที่สิ้นสุดได้ อันก็เป็นช่องทางการต่อสู้ทางกฎหมายที่ รบ.ไทย นำมาอ้างได้ว่า เป็นกรณีที่ยังไม่สิ้นสุด แต่สาเหตุที่คู่กรณี นำคำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการ มายื่นให้รับรองต่อศาลเยอรมันนี เพื่อบังคับคดี เพราะ รบ.ไทย ไม่มีทรัพย์สินในนิวยอร์ค และคู่กรณีเป็นชนชาติเยอรมันนี นี่เอง อันบังเกิดให้มี กรณีอายัดทรพย์สิน (โบว์อิ้ง ๗๓๗) โดยคำสั่งของศาลเยอรมันนี ขึ้นมา

ทาง รบ.ไทย ใช้เหตุผลที่ว่า การอายัดมิชอบธรรมเพราะมิใช่ทรัพย์สินของ รบ.ไทย อันจากลักษณะคดีก็มีผลให้ ศาลเยอรมันนี ที่รับรองคำพิจารณา ของ คณะอนุญาโตตุลาการ จนถึงออกคำสั่งอายัดไปแล้ว ให้ รบ.ไทย ที่ก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้แน่ชัดว่า ทรัพย์สินที่อายัด (โบว์อิ้ง ๗๓๗) ไม่ใช่ทรัพย์สินของ รบ.ไทย ให้วางวงเงินประกัน เพื่อถ่ายคำสั่งอายัด และจะพิจารณาถึง การรับรอง ของศาล ในกรณีคำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการ ในช่วงนัดว่าคดีความต่อไป

สถานะการณ์ปัจจุบัน

๑.) คำพิจารณาตามหลักฐานข้อมูลของ อนุญาโตตุลาการ ให้ รบ.ไทย ชำระหนี้ให้กับ คู่กรณี เป็นที่สิ้นสุด (ปลอดอุทรณ์) และกรณีพิพาท ก้าวเข้าสู่ระดับ ....การบังคับคดี....

๒.) จากคำพิพากษา ของศาลขั้นต้น ในนิวยอร์ค ในระดับ บังคับคดี รบ.ไทย ได้ยื่นอุทรณ์ เพื่อให้ยกคำรับรอง ของ คณะอนุญาโตตุลาการ โดยอ้างว่า ....ในข้อพิจารณามีหลักฐานข้อมูลที่จะทำให้คำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการเป็นโมฆะ.... จากหลักฐาน ตามที่ รบ.ไทย นำมาใช้ ก็คือ ในขณะประกอบธุรกิจในประเทศไทย คู่กรณีมิได้จดทะเบียน ให้ถูกต้องตามกฎหมายไทย ฉนั้นไม่มีสิทธิสำหรับคำเรียกร้อง (ในศาลขั้นต้นก็พิจารณาไม่ยอมรับเหตุผลนี้ไปแล้ว แต่เป็นความหวัง ของ รบ.ไทย ที่อาจได้รับฟังในระดับอุทรณ์)

อย่างไรก็ตาม ถ้าผลการตัดสิน ยกคำรับรอง คำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการ ก็มีความหมายเพียง คู่กรณีไม่สามารถใช้อำนาจศาลเพื่อบังคับคดีในอเมริกาได้เท่านั้น  

๓.) จากคำพิพากษา ของศาลขั้นต้น ในเยอรมันนี ในระดับ บังคับคดี โดยมีการ อายัดทรัพย์สิน ที่ไม่ใช่ของ รบ.ไทย (อายัดผิดเจ้าของ) จากลักษณะบังคับคดีด้วยอำนาจศาล จึงทำให้เกิดคำสั่ง ให้ รบ.ไทย วางวงเงินประกัน เพื่อถ่ายอายัด และจะพิจารณาถึงความถูกต้อง กับขอบข่ายและระบอบการ รับรองคำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการ และคำสั่งอายัดทรัพย์สิน ของ รบ.ไทย ต่อไป

อย่างไรก็ตาม ถ้าผลการตัดสิน ยกคำรับรอง คำพิจารณาของ คณะอนุญาโตตุลาการ ก็มีความหมายเพียง คู่กรณีไม่สามารถใช้อำนาจศาลเพื่อบังคับคดีในเยอรมันนี ได้อีกเช่นกัน และก็จะยกเลิกการอายัด โดยปริยาย ส่วนการเรียกร้อง ค่าเสียหายจากการอายัด จะกระทำมิได้ เพราะ รบ.ไทย ไม่สามารถนำข้อมูลหลักฐาน การไม่เป็นเจ้าของ ตามหลักกฎหมายเยอรมันนี มาแสดงต่อศาลได้ นั่นเอง

๔.) การถูกอายัด พระราชพาหนะ เป็นสิ่งที่บังเกิดขึ้น ตามกระบวนการยุติธรรม ที่ไม่เกี่ยวข้องกับความสมควร หรือไม่สมควรทางการเมือง เพราะต้นเหตุมิได้มาจาก ความจงใจของคู่กรณี ที่จะก้าวก่ายสถาบัน หรือทำให้เข้าใจกับสถาบัน เสมือนชาวไทยได้ ความผิดพลาดมาจาก รบ.ไทย ที่พยายามเลี่ยง การชำระหนี้ หรือหนีการบังคับคดี ของคู่กรณีตลอดมา รวมทั้งเข้าใจคลาดเคลื่อนถึงความเป็นไปได้ ในการอาจถูกยึดทรัพย์ ของ รบ.ไทย ในต่างประเทศ  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การก้าวก่าย อายัดพระราชพาหนะ โดยตีความสำคัญในระดับการเมือง เสมือนสถานที่ราชการ (สถานฑูต)

อย่างไรก็ตาม กรณีที่ทำให้เกิด การอายัด พระราชพาหนะ ที่นับว่าเป็นความผิดอย่างร้ายแรง ต่อสถาบันของไทย ผู้ที่เข้าข่ายเป็นต้นเหตุ ก็คือ รก.รบ. อภิสิทธิ์ ที่ต้องเป็นผู้รับผิดชอบ ตามกระบวนการยุติธรรมไทย แต่ก็อาจไม่บังเกิดขึ้นด้วยเหตุผล ฯลฯ ในขณะนี้ และถึงแม้ว่า จะอยู่ในอำนาจหน้าที่ของ รบ.ยิ่งลักษณ์ ในอนาคตอันใกล้ก็ตาม สิ่งที่เหลือก็คือ การขาดความเชื่อถือด้านธุรกิจลงทุน ในโลกสากล และมลทินที่เกิดกับ สถาบัน ของปวงชนชาวไทยทั้งชาติ รวมถึงผู้ที่ถูกกล่าวหา กรณีผิดต่อสถาบัน โดยผู้ที่อ้างมาตลอดถึง การยึดมั่นให้ความเคารพ และปกป้องสถาบัน เป็นผู้กระทำให้บังเกิดเสียเอง