แล้วคราวนี้พี่เอาไปประกอบเหตุผลในการวิเคราะห์ของพี่ใหม่

เริ่มเรื่องคือ ตั้งแต่  พันธมิตรเริ่มปลุกระดมชุมนุม  นับวันหนักหน่วงยิ่งขึ้น ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับกลุ่มเสื้อเหลืองรวมตัวกันเป็น "กลุ่มรักเมืองไทยให้กำลังใจนายกฯ"(ตอนนั้นทักษิณเป็นนายกฯ) แล้วก็มีกลุ่ม  "คนผ่านฟ้าฯ"   สองกลุ่มนี้เป็นมวลชนที่รู้จักกันทางห้องราชดำเนิน

พอช่วงหลังเลือกตั้ง 2เมษา ก็มีคนคิดที่ว่ายังไง รัฐบาลคุณทักษิณไปไม่รอดแน่  สถานการณ์ตอนนั้นสุ่มเสี่ยงตอนการยึดอำนาจเอามาก  เลยมีการเตรียมพร้อมแยกออกไปตั้ง เวปไซต์  วีคเอนคอนเนอร์  ตอนนั้นนำโดย  ล็อคอิน ปากไวใจดี   แล้วก็เชิญสมาชิกที่นี่หลายคนไปร่วมเล่นกันที่นั่น

ภายหลังการรัฐประหาร 2549

กลายเป็นต้นกำเนิด "คนวันเสาร์  ไม่เอาเผด็จการ"<<<<<<< นวัตกรรมใหม่ของสังคมการเมือง

นวัตกรรมใหม่ที่ว่านี้คือ  flash mob ที่แสดงออกทางการเมือง ไม่รู้จักหน้าคร่าตากันมาก่อน                   ไม่รู้ใครเป็นใคร(อาจมีบางคนบางกลุ่มที่เคยพบหน้าคร่าตากัน)  เคยพูดคุยเสวนากันในเวบบอร์ดการเมือง มีความคิดเห็นแนวทางการเมืองไปในแนวทางเดียวกันอาจไม่เหมือนกันหมด  นัดรวมตัวกันที่สนามหลวงเพื่อแสดงจุดยืนทางการเมือง  และนัดกันทำกิจกรรมกันทุกวันเสาร์จึงใช้ชื่อคนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ

**คราวนี้มาเข้าประเด็นที่ผมจะอธิบายพี่เรื่องที่พี่บอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างถูกทุนครอบงำไปหมดแล้ว**

การรวมตัวกันที่ท้องสนามหลวง  จากเก้าอี้นั่ง ตัวเล็กๆ กับ  โทรโข่ง (คาดว่าจะเป็นของวรัญชัย โชคชนะ กับพี่ประจิณ) ทำให้คนที่มีอุดมการณ์ทางการเมืองเดินเข้ามาห้อมล้อมชุมนุมเป็นกลุ่มเล็กๆ กลางท้องสนามหลวง ฝั่ง มธ.  จากที่ไม่มีเวทีไม่มีเครื่องเสียงไม่มีมวลชนไม่มีอำนาจบารมีใดๆ                           ไม่มีเงินทุนในการขับเคลื่อนกิจกรรม ที่ไปมีแต่หัวใจกับอุดมการณ์ล้วนๆ

เริ่มจากแนวคิดที่ว่าเราจะร่วมกันก้าวเดินไปทางไหน  เริ่มจากเราจะหาทุน จากนั้นก็ทำสินค้าออกมาขาย

ริชแบนสีดำกับคำว่า freedom  จตุคามฯ 

**พี่จับจุดได้ยังพี่   มวลชนที่เขามีอุดมการณ์เขาเอาธุรกิจเข้ามาปรับใช้ในการดำเนินกิจกรรมแสวงหาในส่วนที่ขาดมาเพื่อเติมเต็มในการขับเคลื่อนอุดมการณ์ครับ

พี่กุ๊งกิ๊งต้องแยกให้ออกว่าคนที่เขามีทุนขับเคลื่อนมาจ้างมวลชนหรือไม่     ถ้ามวลชนถูกจ้างมา  ม็อบจะไม่มีพลังเลย  มาแค่ได้เงินแล้วก็กลับ  แต่ของคนที่มีอุดมกาณณ์มันไม่ใช่       ไม่ต้องมีนายทุนมาหนุนแต่แสวงหาทุนเพื่อดำเนินกิจกรรมการกำหนดกิจกรรมถูกกำหนดออกมาจากอุดมการณ์                        ไม่ใช่กิจกรรมถูกกำหนดมาจากความต้องการของกลุ่มธุรกิจทุน 

ผมเคลื่อนไหวประชาธิปไตยผมไม่เคยให้กลุ่มทุนเขามาทรงอิทธิพลกับความคิดผมเลย 

ผมไปชุมนุมที่ไหนผมมักจะไปซื้อสินค้าเป็นของที่ระลึก เพราะว่าเงินที่ได้เขาจะเอาไปเคลื่อนไหวเพื่อประชาธิปไตยตามเจตนารมณ์ของผม  

บทสรุป

อุปทานทางธุรกิจของมวลชนประชาธิปไตยเกิดจากอุปสงค์ของผู้มีอุดมการณ์

แต่ก็ต้องยอมรับนะครับว่ามีกลุ่มธุรกิจ(บางจำพวก)เข้ามาแสวงหาผลประโยชน์จากมวลชนผู้มีอุดมการณ์