ขอร้องเหอะท่านๆผู้ดีมีอันจะกินทั้งหลายแหล่ ที่ค้านทุกอย่างตอนนี้ พวกท่านไม่เคยลำบากในชีวิต

พวกท่านไม่เคยต้องโหนรถเมล์ ไม่เคยต้องผลัดค่าเทอมลูก ไม่เคยต้องกู้หนี้ยืมสิน

ไม่เคยต้องดิ้นรนในการหางานทำ  เกิดมาก็คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด

และอีกหลายๆอย่าง    อย่างที่ประชาชนคนเดินดินอย่างพวกเราต้องเจอ

พวกท่านไม่รู้หรอกว่า ชีวิตความลำบากเป็นอย่างไร ความหิวเป็นอย่างไร 

พวกท่านรู้ไม๊ว่า นายกรัฐมนตรีกี่คนต่อกี่คน คือความหวังของพวกเรา

และนายกคนก่อนนี้ (บอกอย่างไม่อายว่า ดิฉันเชียร์มาตลอดด้วย) แม้จะมาโดยไม่ถูกต้องนัก

พวกเราก็ยังคงฝากความหวังไว้ ยิ่งวันแรกๆ ที่ท่านแถลงนโยบาย 90 วัน ทำได้  ยิ่งทำให้พวกเรา

มีกำลังใจ ให้โอกาสท่านทำงาน   แต่แล้วยิ่งนานวัน ความหวังของพวกเราเริ่มริบหรี่

จนในที่สุด ความหวังก็ดับมอดไป

 มาวันนี้ เรามีนายกที่เป็นความหวังของพวกเราอีก ซึ่งเป็นผู้หญิง (คราวนี้ดิฉันลองของใหม่) แต่ท่านทำงานดุจชายอกสามศอก  แววตามุ่งมั่นเวลาให้สัมภาษณ์  ไม่เคยตอบโต้

แม้จะโดน อดีตนายก(ที่ดิฉันเคยเชียร์) กับพรรคพวก ตอดเล็กตอดน้อย

ท่านตั้งใจแก้ปัญหาให้ประชาชนอย่างพวกเราจริงๆจังๆ  สมกับเป็นลูกผู้หญิงที่แมน

มีความเป็นสุภาพบุรุษมากๆ 

ณ นาทีนี้ อยากบอกพวกท่านว่า ขอนายกของคนจนๆอย่างพวกเราไว้ซักคน ให้โอกาส ทีมงานท่านทำงานซักหน่อย สี่ปี คงรอได้ พวกท่านอย่าห่วงเลยถ้าไม่ดี ประชาชนก็ไม่เลือกเข้ามาอีก

ขออย่าทำตัวเป็นสุภาพบุรุษสุดโต่ง เกาะชายกระโปรงผู้หญิงดังเลย  ไม่แมนซักนิด