กาลครั้งหนึ่ง มีครอบครัวของชาวป่าอยู่ครอบครัวหนึ่ง เลี้ยงโคไว้ตัวหนึ่งเอาไว้ใช้งาน ทั้งเทียมเกวียน ทั้งไถนา ทั้งลากฟืนสารพัดที่จะใช้ทำงานหนัก ทำให้มันนึกน้อยใจในวาสนาความอาภัพของมันยิ่งนัก
ต่อมา ชาวป่าผู้เป็นเจ้าของได้ซื้อม้ามาเลี้ยงอีกตัวหนึ่ง เพื่อใช้เป็นพาหนะในการเดินทางไปทำธุระนู่น นี่ นั่น ตามแต่ความต้องการ ซึ่งม้าตัวนี้ก็เป็นม้าพันธุ์ดี ฉลาด และสง่างาม ทำให้เจ้าของรักและเอ็นดูเป็นอย่างยิ่ง
ทำให้โคถึกตัวนั้นเกิดความอิจฉาริษยาม้าตัวนี้มาก ทั้งที่ความเป็นจริงเจ้าของก็ได้ให้ความรักความเมตตา เลี้ยงดู มันไม่น้อยไปกว่าที่เขาได้ให้กับม้าเลย แต่เพราะจิตใจที่ริษยา ไม่อยากเห็นใครได้ดีเกินหน้าของมันต่างหาก มันจึงรุ่มร้อนกระวนกระวายเฝ้าหาแต่วิธีคิดที่จะกำจัดม้าออกไปจากครอบครัวนี้ให้จงได้
อยู่มาวันหนึ่งเจ้าม้าบังเอิญไปรู้ว่ามีเสือลายพาดกลอนตัวใหญ่เข้ามาป้วนเปี้ยนในป่าละเมาะใกล้ๆบ้าน มันจึงไปบอกโคถึกให้ระวังตัวให้ดี แต่แทนที่ไอ้โคโง่จะเชื่อมันกลับคิดแผนอุบายที่จะหลอกม้าไปให้:-)ินให้สิ้นซากมันจะได้หมดเสี้ยนหนามไม่มีใครแย่งความสนใจจากเจ้าของไปจากมันได้อีก
เมื่อสบโอกาสเหมาะในวันหนึ่งโคถึกโง่จึงได้มาหลอกม้าว่า เจ้าของซึ่งไปออกป่าล่าสัตว์เมื่อสองวันก่อนได้สั่งเอาไว้ว่าในวันที่สามให้มันทั้งสองออกไปรอรับที่ชายป่าเพื่อช่วยขนของที่ล่าได้กลับมาบ้าน เจ้าม้าก็เชื่อด้วยคิดว่าเป็นเพื่อนกันคงไม่มีเจตนาร้ายอะไร
แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไอ้โคถึกนั้นได้ไปสัญญากับเสือไว้ก่อนแล้วว่าจะหาอาหารมาบรรณาการให้เสือทุกสามวัน มิเช่นนั้นแล้วตัวมันจะต้องตกเป็นเหยื่อของเสือเสียเอง ...
เมื่อได้เวลาออกไปรับเจ้าของ เจ้าสัตว์ทั้งสองก็พากันออกเดินทางไปทันที ด้วยความที่เป็นสัตว์ฉลาดมีไหวพริบ ทำให้เจ้าม้าจับสังเกตในท่าทีของไอ้โคถึกได้ มันจึงระแวดระวังตัวไม่ประมาท ในขณะที่ไอ้โคนั้นกลับชะล่าใจว่าตัวเองจะปลอดภัยแน่ ... ในที่สุดเมื่อถึงจุดนัดหมาย เจ้าเสือโคร่งตัวใหญ่ก็โผล่พรวดออกมาจากพงหญ้าข้างทาง
ด้วยความที่เจ้าม้านั้นได้ระวังตัวไม่ประมาทอยู่แล้ว พอเจอเสือมันก็รู้ได้ทันทีว่าถูกไอ้โคถึกหลอกมา มันจึงรีบวิ่งออกไปจากที่นั่นอย่างรวดเร็วและทันท่วงทีด้วยฝีเท้าที่จัดจ้านตามสัญชาติญาณ เมื่อเสือพลาดท่าจากม้ามันจึงหันมาเล่นงานไอ้โคจอมริษยาตัวนั้นแทนทันทีตามสัญญา
ไอ้โคถึกโง่ตัวนั้น ด้วยความที่ชะล่าใจและโง่เขลาคิดแต่ว่าตนเองฉลาดกว่าคนอื่นจึงไม่ทันได้ระวังตัว รู้สึกตัวอีกทีก็ต่อเมื่อตกอยู่ในอุ้งตีนเสือร้ายที่ตะปบลงมาบนหลังและฝังคมเขี้ยวแหลมคมเข้าที่ลำคอของมันเสียแล้ว .... อนิจจา ... ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว ....ไอ้โคโง่เอ๋ย
คติสอนใจ : ความอิจฉาริษยาไม่เคยให้คุณกับใครมีแต่จะให้โทษต่อตัวผู้นั้นเอง ....
ปล. แม้ไม่เกี่ยวกับการเมือง แต่คงให้สติกับบางคนในนี้ได้บ้างไม่มากก็น้อย ...
แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 01:04:00