ข่าวนักข่าวช่อง ๗ ถูกคนเสื้อแดงส่งเมลถึงกันด้วยข้อความว่า " จำหน้าหล่อนไว้นะ เห็นที่ไหนก็ จัดให้ หน่อยแล้วกัน " . ทำให้นักข่าวคนนั้นตกใจ โวยวายว่าถูกคุกคาม . ชวนเพื่อนภาคสนามมายื่นหนังสือขอให้พรรคเพื่อไทยห้ามปรามคนเสื้อแดงไม่ให้คุกคามสื่อ .
คนเสื้อแดงเจ้าของเมลได้ออกมายอมรับและขอโทษ . พร้อมชี้แจงว่าไม่ได้หมายถึงจะให้เป็นอันตรายอะไร . แต่หมายถึงให้ประท้วงเหมือนเคยทำกับอภิสิทธิ์ด้วยการชูป้าย " ดีแต่พูด " . ก็แค่นั้น . ประชาชนเขามีวิธีแสดงความไม่พอใจได้แค่นี้ . แต่นักข่าวสาวคนนั้นคิดกลัวไปเอง .
ความสนใจโฟกัสไปที่ว่า . นักข่าวคนนี้เป็นใคร ถามอะไรนายกฯ จนท่านเดินหนี . และคนเสื้อแดงไม่พอใจ . ทำไมนักข่าวคนอื่นนายกฯจึงยินดีตอบคำถามทุกคำถาม . นักข่าวคนนี้เป็นกลางจริงหรือ . ทำงานดีแล้ว แต่ถูกคุกคาม . หรือ ทำงานไม่เหมาะสม จึงถูกประชาชนตอบโต้ .
เธอชื่อ สมจิตต์ นวเครือสุนทร ใช้นามปากกาในการเขียนใน โอเค เนชั่นว่า มาตา วายุกานต์ .เธอเขียนหนังสือหลายเล่ม . ที่เชียร์อภิสิทธิ์ ๒ เล่มชื่อ " ใครว่าผมอภิสิทธิ์ " และ " อภิสิทธิ์คนเดิมบนเก้าอี้นายกฯ " ที่เชียรคุณกรณ์คือ " ถอดสลักกรณ์ " ทุกเล่มยกยอปอปั้นทั้นสองคนอย่างออกหน้าออกตา . เป็นนักการเมืองในหัวใจของเธอทีเดียว .
หลังอภิสิทธิ์แพ้เลือกตั้ง . เธอจะเสียอกเสียใจมากน้อยแค่ไหนไม่มีใครรู้ . แต่จะบอกว่าเธอไม่เสียใจอะไร เธอเป็นกลาง คงไม่มีใครเชื่อ . จากนั้นเธอก็ติดตามถามคำถามนายกฯยิ่งลักษณ์เหมือนนักข่าวสายการเมืองทั่วๆไป . เว้นเสียแต่คำถามของเธอมันสะท้อนว่าเธอเป็นนักข่าวที่ยังมีอคติอยู่มากๆเลย .
เธอถามว่า " การแก้รัฐธรรมนูญในครั้งนี้ คิดจะทำเพื่อประเทศชาติและประชาชนบ้างหรือไม่ " . นี่ไม่ใช่คำถามครับ . มันเป็นคำตัดสิน ที่นักข่าวคนนี้ใช้คำถามปกปิด . เพื่อโจมตีว่านายกฯ นี่หรือเป็นกลาง .
เธอถามอีกว่า " โฉมหน้าคณะรัฐมนตรี ขี้เหร่กว่าท่านนายกฯนะคะ " นี่ก็ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นคำต่อว่าเสียดสี . ถ้าเธอจะแสดงความคิดเห็น เธอก็ควรไปเขียนในพื้นที่ส่วนตัวของเธอ . อย่าเอาอาชีพนักข่าวมาบังหน้าเพื่อเสียดสีคนที่ตนไม่ชอบ .
ประชาชนต้องการให้คุณถามสาระสำคัญที่ประชาชนควรรู้ . ส่วนใครจะดี ใครจะเลว ประชาชนจะตัดสินใจเองครับ . คุณสมจิตต์ ต้องถามตัวเองว่าหน้าที่นักข่าวของคุณมีขอบเขตแค่ไหน . คุณจะเขกหัวใครก็ได้ทุกคนเลยหรือ . คำถามของคุณมันคุกคามนายกฯ . ใส่ร้ายนายกฯ ที่ยังไม่ได้ลงมือทำงานเลยด้วยซ้ำ . คุณเป็นกลางจริงหรือ .
ความรู้สึกว่าถูกคุกคามของคุณ . มันเป็นความรู้สึกเดียวกับนายกฯที่ถูกคุณไล่ต้อน . มันเป็นความรู้สึกเดียวกับประชาชนที่คุณไม่แคร์ความรู้สึก . สื่ออย่างคุณทำงานรับใช้ประชาชน . หรือทำงานสนองความต้องการตัวเองเท่านั้น .
ก็ดีเหมือนกันที่คุณได้รู้สึกว่า " การถูกคุกคาม " นั้นรสชาติมันเป็นยังไง .
เมื่อ นักข่าวสาวช่อง ๗ ทะเลาะกับประชาชน .
