เป็นอันว่าไม่ต้องอธิบายให้มากความ  ว่า "นักข่าวช่องหลายสี" คนนั้นเป็น "กลาง" หรือไม่

คือความเป็น "สื่อ" นั้น  จะรักใครชอบใครเชียร์ใครทำได้ครับ  เลือกข้างได้ครับ

แต่... จะเชียร์ใคร เลือกใคร  ใครคนนั้นต้องเป็นได้แค่ "ความถูกต้องตามหลักวิชาชีพ" เท่านั้นครับ

เป็นใครอื่นไม่ได้เด็ดขาด

ไม่งั้น  การนำเสนอข่าวสารสู่สาธารณะมันจะพิกลพิการ

จะอ้างแบบที่ว่า จะนำเสนออะไรสื่ออะไร  ประชาชนเป็นผู้ตัดสินใจเป็นผู้พิจารณาน่ะ  มันเชยแล้วครับ

มันต้องตระหนักในวิชาชีพ  ไม่งั้นสื่อมันก็ไม่ใช่สื่อ  เป็นแค่คนหากินกับเรื่องชาวบ้านเท่านั้นเอง

"นักข่าวช่องหลายสี" คนนั้นเชียร์ใคร เลือกใคร แล้วมีผลต่อการทำงานอย่างไร  สังคมที่ไม่ "กระแดะ" คงเห็นชัดเจนแล้ว

.......

นายกฯหญิงยิ่งลักษณ์  เดินหนีคำสัมภาษณ์ของเธอสองครั้งครับ

ความจริงก็ไม่น่าเป็นประเด็นอะไร  เป็นเรื่องธรมดา  เพราะเป็นสิทธิ์ของนักข่าวที่จะถามอะไรก็ได้

มันขึ้นกับคนตอบครับ  อยากตอบก็ตอบ ไม่อยากตอบก็ไม่ตอบ  จบเรื่อง

อย่าว้ากใส่นักข่าวเมื่อโดนคำถามที่ไม่พอใจ  หรือโดนนักข่าวถามแบบไล่ต้อน

นายกฯหญิงยิ่งลักษณ์ทำถูกแล้วครับที่เดินหนีไม่ตอบคำถาม  ซึ่งมันก็น่าจะจบเรื่องไปแล้ว  ถ้าหาก...

ถ้าหากว่า  ยอดชายนายกนก  รัตน์วงศ์สกุล  ขวัญใจสาวเสื้อแดงไม่นำเรื่องเดินหนีไปขยายความลงในเฟซบุค

เป็นการขยายความในลักษณะ  "เสียดสีเหน็บแนม" นายกฯหญิง และเชิดชูนักข่าว  ทั้ง ๆ ที่หลักมันก็มีอยู่ว่า

ถามไปเถอะ  จะตอบหรือไม่ตอบเป็นสิทธิ์ของคนถูกถาม  

แต่กนกก็ทำเหมือนว่า การเดินหนีไม่ตอบคำถามนั้น  มันความเลวเสียเต็มประดา  และคำถามนั้นช่างยอดเยี่ยมเสียนี่กระไร

ก็ขนาดป๋าเปรมสมัยเป็นนายกฯ  ยังได้รับฉายาจากสื่อว่า "เตมีย์ใบ้"  เพราะป๋าเล่นยิ้มลูกเดียว  ไม่ตอบสื่อสักคำ

สื่อเซ้าซี้มาก ๆ ป๋าก็จะบอกว่า "กลับบ้านเถอะลูก"  (แล้วป๋าล่ะจะ "กลับบ้าน" เมื่อไรครับ)

..........

ครั้งแรกที่นายกฯหญิงยิ่งลักษณ์เดินหนี  เพราะเจอคำถามจาก "นักข่าวช่องหลายสี" ที่ยิงคำถามใส่หลายฉึกว่า

"โฉมหน้าคณะรัฐมนตรี  ขี้เหร่กว่าท่านนายกรัฐมนตรีนะคะ?"

"ทำไมถึงแต่งตั้งคนที่มาจากสายการเงิน การลงทุน มาเป็นรัฐมนตรีคลังคะ?"

"จะประสานนโยบายการเงินกับการคลังอย่างไรให้ลงตัว?"

นายกฯหญิงยิ่งลักษณ์ตอบว่า "รอให้มีการแต่งตั้งทีมที่ปรึกษาก่อนนะคะ  นโยบายทุกด้านจะชัดเจน"

"ทำไมต้องรอมีที่ปรึกษาล่ะคะ  ถ้าไม่มีที่ปรึกษาทุกอย่างจะไม่ชัดเจนหรือคะ?"

พอเจอคำถามนี้  นายกฯเดินหนีนักข่าวเป็นครั้งแรก

นักข่าวคนนี้  ถามแบบเอามันส์หรือถามแบบหาเรื่องก็ไม่รู้สิครับ

แต่เธอคงไม่รู้ว่า  แม้กระทั่งคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลกอย่างประธานาธิบดีสหรัฐอเมริการนั้น

ทำอะไร  คิดอะไร  สั่งการอะไร  ผ่านการกลั่นกรองจากที่ปรึกษาทั้งนั้นครับ

แม้กระทั่งเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ท่วงท่า หน้า ผม เสื้อผ้า คำพูดคำจา ภาษากาย  ที่ปรึกษาแนะนำให้ทั้งนั้นแหละ

นักข่าวคนนี้คงไม่เข้าใจว่าที่ปรึกษานั้นสำคัญอย่างไรสำหรับ "นักบริหาร"

ใครก็ตามเก่งแค่ไหน  ก็เป็นแค่นักบริหารครับ  ไม่ใช่เทวดา

ทักษิณว่าเก่ง ๆ  ยังพังได้เมื่อไม่ฟังที่ปรึกษา   แต่ไปฟังไอ้เนรคุณ  

ครั้งที่สอง    เจอคำถามที่น่ารัก ๆ เข้าไปคำถามเดียว    นายกฯหญิงยิ่งลักษณ์ก็เดินหนีทันที

โดนถามว่า "การแก้ไขรัฐธรรมนูญในครั้งนี้  คิดจะทำอะไรเพื่อประเทศชาติและประชาชนบ้างหรือไม่?"

เป็นคำถามที่ประชาชนอยากรู้ที่สื่อควรถามเพื่อนำไปบอกต่อประชาชน  หรือเป็นคำถาม "ดูถูก" ก็คิดกันเอาเองครับ

ถ้าเป็นหล่อ   หล่อจะตอบนิ่ม ๆ ว่า  "ประจำเดือนไม่มาเหรอ หาคนทำให้ไม่มาเจอหรือยังล่ะ" 

อ่ะ ๆ อย่าหาว่าหล่อหยาบคาย   คือนักการเมืองที่พูดเก่ง ๆ นั้น  เวลาโดนนักข่าวถามจี้ ถามด้วยคำถามไม่เข้าท่า

เขาจะชิงถามกลับครับ  ถามด้วยคำถามที่กวน ๆ ลึก ๆ  ให้นักข่าวงงเล่น  พอนักข่าวกำลังงง  ก็ได้โอกาสแว่บทันที

..........

ขอจบตบท้ายด้วยคำคม ๆ ของ บ.ก.อาวุโส เนชั่น อีกสักครั้งครับ

.....สรุปว่าถ้าเป็น ′พวกเรา′ ทำอะไรก็ถูกหมด ดีหมด ถ้าทำท่าว่าไม่ใช่พวกเรา พวกมันต้องทุจริตแน่ๆ สื่อเชียร์พรรคประชาธิปัตย์ เชียร์กลุ่มอภิสิทธิชนออกนอกหน้า หรือด่าพรรคเพื่อไทยและชาวบ้านที่ไม่เอาด้วยกับอภิสิทธิชนอย่างสาดเสียเทเสีย ใส่ร้ายป้ายสีเขาชนิดไม่มีความเที่ยงธรรมแม้แต่น้อยก็ได้ ไม่เป็นไร ไม่มีปัญหา ถือเป็นสื่อดีวิเศษ แต่สื่อที่ทำต่างจากนี้ มีปัญหา พวกมันมีแนวโน้มโกง เลว.....

"ความเกลียดทักษิณในสังคมไทยมันทำให้คนไทยโง่และบ้ากันหมด"

(นิธินันท์ ยอแสงรัตน์ บ.ก.อาวุโส เนชั่น / เว็บไซต์ประชาไท)

........................................................................................................