นี่คือคำถามที่น่ารังเกียจที่สุด สำหรับผม ของสัตว์สังคมที่เรียกตัวเองว่า “ผู้สื่อข่าว” เป็นคำถามประเภท “เสี้ยม” ยุแหย่ ยุยงให้อีกฝ่ายหนึ่งด่าอีกฝ่ายหนึ่ง โดยคำถามที่ถามนั้น ตนเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ? เพราะไม่มีหลักฐานว่าทักษิณมายุ่งเรื่องโผทหาร ..แต่จะถามให้ประยุทธ์ด่าทักษิณ

และยังเป็นคำถามที่เชื่อมให้คนฟังที่อ่อนด้อยทางปัญญาหรือขาดข้อมูล เกลียดชังต่อทักษิณเพิ่มมากขึ้นอีก จากคำถามที่ถามที่เสมือนว่าการกระทำนั้นได้เกิดขึ้นแล้วจริง..ถือว่าบัดซบ   

สิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่สื่อมวลชน “เลวๆ” เสี้ยมสอนกัน และใช้ปฏิบัติการกันอย่างต่อเนื่อง  เพื่อทำทุกวิถีทางให้ฝ่ายที่ตนเองเกลียดชังได้รับความเสียหายไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เรื่องเล็กน้อย..เลวได้ใจ

ไม่แปลกใจเลย ที่นักข่าวช่อง 7 ชื่อนางสมจิตต์อะไรนั่น  จะถูกเขียนด่า หรือที่ส่งอีเมล์ข่มขู่  เพราะคำถามที่ถามออกไปนั้น  คนฟังเข้าใจได้ว่าเป็นคำถามที่มุ่งทำลาย ไม่สร้างสรรค์  จึงเกิดความเกียดชังคนถาม และตอบโต้ด้วยการเขียนด่าอย่างนั้น เพราะประชาชนไม่มีทางตอบโต้สื่อเลวๆได้ โดยไม่ได้คิดว่าจะทำจริงๆ เพื่อให้สื่อได้รู้ตัวว่ามีคนเกลียด..เหมือนผมที่เกลียดนักข่าวคนนี้ไง

คำถามเมื่อเช้าที่ผมได้ฟังทางวิทยุ ที่นักข่าวหญิงคนหนึ่งถามพลเอกประยุทธ์ เพื่อหมายจะพยายามให้พลเอกประยุทธ์ด่าทักษิณ และเกิดความแตกแยกกับรัฐบาลเสียโดยเร็ว ซึ่งผมได้ฟังแล้ว รู้สึกเกลียดชังขึ้นมาทันที่ ..ชนิดไม่ทันเห็นหน้า

แต่เคราะห์ดีที่พลเอกประยุทธ์รู้ทัน ไม่ตกเป็นเหยื่อ ..พูดไปเสียทางอื่น

เมื่อเกิดปัญหาพอนักข่าวถูกฟ้อง ถูกด่า หรือถูกหมายหัว  ก็มาร้องแรกแหกกระเชอว่า “คุกคามสื่อ” แถมยังทะลึ่งพูดต่อไปแบบหน้าด้านๆว่า “คุกคามสื่อ เท่ากับคุกคามประชาชน” ..เอาประชาชนมาเป็นเกราะกำบัง

แล้วอ้ายที่สื่อคุกคามประชาชน คุกคามคนโน้นคนนี้ ด้วยการลงข่าวเท็จ กุข่าว เต้าข่าว หรือด้วยคำถามบัดซบสร้างความแตกแยกในสถานการณ์ที่กำลังจะปรองดองเหล่านี้  สื่อไม่ดูตัวเองเลยหรือว่าสื่อคือต้นเหตุแห่งความแตกแยก..สื่อคือตัวการ

สื่อคือต้นเหตุแห่งความบาดหมางของคนในชาติ  เป็นต้นตอแห่งความแตกแยกในสังคม สื่อคือตัวทำลายสังคมโดยใช้ปากกาละเลง  ..สื่อคือต้นตอทั้งมวล

คำถามมากมายที่สร้างสรรค์ จรรโลงสังคม อาจจะไม่มีในจิตใจของนักข่าวพวกนี้  ในสมองคงมีแต่ความคิดร้ายกับคนนั้นคนนี้อยู่ตลอดเวลา คงคิดอยู่ว่าถามอย่างไร เพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งเกลียดอีกฝ่ายหนึ่งได้ ถามยังไง เพื่อจะได้ให้คนทะเลาะกัน  จากนั้นก็ไปนั่งยิ้มชื่นชมกับคำถามของตัวเองว่า “โดน”  ..วันๆสมองมีแต่คิดเลวๆ

ประชาชนอย่างเราคงต้องมารณรงค์กัน โดยใช้คำ “สื่อสร้างสรรค์ เพื่อสังคมสร้างสรรค์”  แทนคำที่สื่อรณรงค์กันเองว่า “คุกคามสื่อ เท่ากับคุกคามประชาชน” ..เสียที

ไม่ต้องไปลงมือทำร้าย “สื่อเลวเหล่านี้”ให้เสียเวลา  แต่หาทางร่วมกันประดิดประดอยคำพูดที่กินใจ แล้วรณรงค์ต่อต้านคนเหล่านี้อย่างต่อเนื่องในสื่อโลกอินเตอร์เน็ตนี่แหละ..เผื่อจะได้มียางอายกันบ้าง

สำหรับผม  กับนักข่าวเหล่านี้ที่ใช้คำถามยุยง ปลุกปั่นให้คนเกลียดกัน เพื่อประสงค์อะไรก็แล้วแต่ หรือแม้เพียงจะขายข่าวนั้น ผมไม่เรียกพวกนี้ว่า “ผู้สื่อข่าว”  ..แต่เรียกว่า “สัตว์สื่อข่าว” !!!