2549  

"ถือว่าเป็นบุคคลที่ดีที่สุดแล้ว"

2551

"บ้านเมืองเราโชคดีที่ได้ท่านมาเป็นนายกรัฐมนตรี"

"ตนดีใจที่ได้นายกรัฐมนตรีชื่ออภิสิทธิ์ และคิดว่าคนไทยก็ดีใจเหมือนกัน"

2554

"รู้สึกดีใจมากที่ พล.ต.อ.วิเชียร ได้เป็น ผบ.ตร. ซึ่งได้ฟังคำชมเชยจากหลายคนว่าทำงานดี ขยัน เสียสละด้วยความเหนื่อยยาก จึงอยากให้เป็นตำรวจตัวอย่างต่อไป"

................................

2549    ทั้งบอกว่าดีที่สุด  ทั้งยกย่องเปรียบเทียบว่าเสียสละเหมือนวินสตัน เชอร์ชิลล์

2551    บอกว่าบ้านเมืองโชคดี   คนไทยดีใจ

แต่ทั้ง 2549 และ 2551  ก็เละไม่เป็นท่าทั้งคู่

2549 เละนิดหน่อย   แต่ไอ้ตัว 2551 นี่   เรียกได้ชนิดที่ว่า เละตุ้มเป๊ะ  ไม่ต้องเผาให้ยาก  เละขนาดโรยเถ้าได้เลย

ถึงปี 2554   นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา  ก็ลดชั้นจากระดับ "นายกฯ"  ลงมาเล่นระดับ "ผบ.ตร."

แต่ไม่มีผล   ไม่เกินสองสัปดาห์     เด้งเรียบร้อย

ช่วงนี้ก็คงต้องเป็นหน้าที่ของ "ลิ่วล้อ" ทั้งหลาย  ที่ต้องเร่งกันทำงานเพื่อ "เอาใจป๋า"

ทำทุกวิธีทุกอย่างเพื่อล้มรัฐบาลปูให้ได้โดยเร็ว

ต้องโดยเร็ว  เพราะหากช้า ภายในหกเดือนนี่  ค่าแรง 300   เงินเดือน 15,000   เกิดได้ผลสักครึ่งของนโยบายล่ะก็

ดับสนิทยกแก๊งค์

ครับ

วันนี้  "นักฆ่า" ไม่มีน้ำยาเทียบเท่า "เสี่ยอ่าง" ไปซะแล้ว

ขอบคุณชูวิทย์   ไม่เสียทีที่เรามีรสนิยมจากุชชี่เช่นเดียวกัลลลล.....